The secret of NiMH was voor mij ook traumatisch. Die fucking uil jonge omg nachtmerries.
Gewoon iedere aflevering van Courage the Cowardly Dog.
En persoonlijk zat ik dus echt niet te wachten op een zogenaamd vriendelijke E.T. die mijn slaapkamer binnen ging lopen.
Ik heb als kind ook nachtmerries gehad van de verfilming van de Heksen van Roald Dahl, het moment dat hij in hun zaal verstopt zit en erachter komt dat al die vrouwen in het hotel heksen zijn omdat ze aan hun pruik zitten te krabben en ze hem betrappen Jezus dat was toch ook veel te eng voor kinderen
OMG JA DIE BOVENSTE. Ik vond die aliens ook altijd doodeng.
Geen idee waarom precies, maar ik was als kind dus echt als de dood voor meneer de uil.
het is niet uit een tvserie maar ik wil dit traumatische youtube filmpje toch delen, van een onderwater glijbaan (!!!) in het tikibad. ik heb hier af en toe nog nachtmerries van.
nee hij is inmiddels gesloten! en ja dit bestond echt, je werd als het ware door de glijbaan heen “gezogen”. Zat ook een hele alarm installatie bij geloof ik, waardoor de glijbaan snel leeggepompt kon worden.
GTST kan er ook wel echt wat van met traumatische momenten, zo heb ik de dood van Meike als behoorlijk traumatisch ervaren. Altijd als ik op een boot zit moet ik er nog aan denken
God GTST was ook erg ja, ik weet nog die aflevering dat Janine levend begraven werd door haar tweelingzus Sophia? Was veel te jong om dat te kijken maar heb daar zo lang nachtmerries over gehad.
Het ergste voor mij was heel raar, eigenlijk, we keken altijd zo’n programma op school, dat heette Huisje Boompje Beestje. Normaal heel informatief en leuk, maar deze aflevering ging over hoe kinderen op de aarde komen. En in die aflevering zag je gewoon echt een geboorte en dat kind eruit komen, van dichtbij… ik zat in groep vier?! Was zo getraumatiseerd dat ik jaren heb geroepen nooit te willen bevallen
GTST had ik ook traumatische ervaring mee. Die aflevering dat meike in de schroef van een jacht komt, horror was dat
haha ja! ik vind het ook zo intrigerend. wie bedenkt dit en wie doet dit.
Ik vond dat stukje in Sjakie en de chocoladefabriek dat Augustus in de chocoladerivier door die buis gezogen werd altijd doooooodeng omg
In de versie uit 1971
We moesten op de basisschool een filmpje over tandenpoetsen kijken. De jongen in het filmpje poetste niet goed en toen kreeg je te zien wat er gebeurde als je niet goed poetste. Ik weet nog dat die jongen langs reusachtige tanden liep en er werd wat over tandplak verteld. Die jongen deed zijn handen op die tanden en haalde met zo’n vies geluid zijn handen naar beneden. Rrr krijg nog rillingen als ik er aan denk
Oh nog eentje. Ik had een videoband van het land van Ooit en ik vond Stor de Bostor echt een angstaanjagende freak. Leek ook net een sekte ofzo in zijn bos met al die mensen met zwarte vegen in het gezicht en zonnebankbrilletjes vooral toen prinses Rondalia binnen kwam en ze allemaal in koor gingen roepen “daar is ze dan”
Toen we in het land van Ooit waren gingen we ook naar zijn show. Durfde amper te kijken. Met Rak de Reiger hetzelfde. Al was dat ook echt een ransaap want die spuugde in het publiek.
Ik heb trauma’s aan karbonkel natuurlijk, maar ook aan bepaalde afleveringen van Barbapapa en Barbar (dat was met die olifantjes). Ik weet de inhoud niet meer, maar nog wel dat ik er nachtmerries over had.
Daarnaast heb ik nog een trauma overgehouden aan boeken, omdat ik vroeger als kleine nerd heel veel las. Ik had (en heb nog steeds) interesses die donkerder en zwaarder waren dan ik aankon. Ik heb toen ik een jaar of 8 was een keer achtste groepers huilen niet gelezen en ben daar zwaaaar van slag van geweest.
Zelfde met een meester in groep 6 die ons een werkstuk liet maken over WO2. Ik zie nog steeds af en toe de foto’s met gestapelde lijken voor me die ik toen heb moeten zien. Brr.
Wij keken in groep 7 een toneelstuk op videoband over Anne Frank. De muziek en de chaos bij de inval herinnerde ik mij nog jaren. Zo intens.
Ja! Ik ben er nooit in geweest obviously maar ik vond dat een doodeng idee. Onder water en je kan niet weg.
Rak de Reiger. Dat is nou echt een jeugdtrauma ja, engerd.
Ik was echt een vaag kind, maar weet nog dat ik zo blij was toen zij dood ging. Vond haar namelijk echt vreselijk
Ik was echt bang voor Kloontje toen we met school in het land van ooit waren.
Ik vond dat verhaal van het meisje met de zwavelstokjes altijd zo afschuwelijk. Altijd huilen als ik dat voorbij zag komen in mijn sprookjesboeken haha