Wat waren voor jullie nou echt super creepy/ traumatiserende momenten uit kinderfilms of series? Mogen trouwens ook dingen uit volwassen series of films zijn die je als kind hebt gezien haha.
Voor mij was deze scene van Cell uit dbz echt super traumatisch
En natuurlijk watership down. De traumatische konijnenfilm waar ik van mijn terroroma gedwongen naar moest kijken. Vooral deze scene geeft mij nu nog steeds nachtmerries.
Dus wat zijn die van jullie? haha.
Tijdens dit gedeelte van de film dook ik altijd achter de zetel
Ik heb ooit een âenge filmâ gezien toen ik 7 was. (2x zelfs ) was een nederlandse film over een jongentje dat bij zn opa ging logeren . En waar het verder over ging weet ik niey goed meer. Maar het dak was kapot ofzo en toen haalde zijn opa heel zn hand er aan open. Dat vond ik al eng. En toen ging die jongen in het bos spelen en daar was een meertje of iets en daar kwamen hele enge mannen uit met vissen hoofden. Vergeet dat nooit meer vond het zo eng. Heb die film nooit meer ergebs gezien.
Heb heel letterlijk gegoogled en heb de film gevonden. De rode zwaan. Dood eng
Ja deze wilde ik ook noemen! Sowieso vond ik die tekenfilm doodeng door die Adolf Hitler kraai.
Nieuwe Ouders en toen de aflevering met vampieren
Heb daar nog steeds wel eens een enge droom over
Die fucking kat in alfred jodocus kwak
@Otzi ja cell vond ik ook zo naar 
En toen de moeder van platvoet in een ravijn viel
Deze film heb ik altijd jankend gekeken. Die muziek zo jankerig, die dieren zo schattig en zielig, de natuur die helemaal aangetast werd door het gif. Wat een ellende was het. Krijg alweer kippenvel als ik de muziek hoor.
En deze film vond ik ook zoo zielig, altijd films met dieren waar ik maar om.bleef janken. Van mijn ouders mocht ik ze niet meer kijken op een.gegeven moment. Ik denk nu altijd dat het door deze films komt dat ik moet janken als ik een dood eekhoorntje of ander dier op de weg zie liggen. Daar kan ik me dagen rot door voelenâŚ
Ja omg als de moeder van Platvoet dood gaat. Dat kan ik nu nog steeds niet aan.
Karbonkel is 1 groot trauma
Hier moest ik ook direct aan denken bij de topictitel!
En bij Bambi heb ik volgens mijn ouders zo ontzettend hard gehuild in de bioscoop dat ze de zaal uit zijn gegaan. Of course bij de scene waarin de moeder dood ging.
Karbonkel ja.
Oh en heb nachtmerries gehad na het kijken van âgriezelverhalen voor ettertjesâ. Daarna durfde ik niet meer te kijken
Kan geen Nederlandstalige versie vinden dus dan maar het origineel
Ik heb een trauma overgehouden aan Frank en Frey, ik vond het zo erg dat ze aan het eind geen vrienden meer waren!
En Courage the Cowardly Dog, dat was altijd wel eng maar deze aflevering vond ik 1 van de ergste:
En die met die enge neef van Muriel en het Katz hotel waren ook doodeng
Ja omg die laatste. Ik heb die laatst nog gekeken en ik kreeg serieus een brok in mijn keel haha.
Verder keek ik vroeger toen ik een jaar of 8 ofzo was de serie De Bokkenrijders en was ik als de dood voor de Zwarte Kapitein. Semi stoer als ik was bleef ik toch stug door kijken al deed ik wel mijn ogen en oren dicht als hij in beeld kwam (of ik ging spontaan heel hard zingen 
) want die kerel had niet alleen een duister uiterlijk maar ook een akelige stem.
Na een paar afleveringen begon ik over de Zwarte Kapitein te dromen en ik kan me die droom zelfs nog helemaal herinneren ondanks dat hij al 20 jaar oud is. Ik was echt een beetje getraumatiseerd door die kerel en zelfs bang dat ie in het donker plots naast mijn bed zou staan haha.
Enfin, vorig jaar vond ik die serie terug en heb ik hem helemaal herbekeken. Dit keer zonder nachtmerries en met de wetenschap dat de Kapitein best wel een aardige en behulpzame kerel was
Oh en de films Balto en het vergeten speelgoed waren gevoelig voor mij
Ooohja, AlfredâŚwat een kloteserie. Ik vond die scène dat hij werd opgesloten in de kerker altijd zo naarâŚmet die ketting en kogel om zân pootje. En natuurlijk de opening: âwaar is papa? Waar is mama?â
Aaaargh. Ik had wel veel merchandise van AJK(stickers,bekers,portemonnee etc) dunno why.
En een film die ik nooit meer ga kijken: Dumbo. Vroeger als klein kind snapte ik 'm niet helemaal maar heb hem een paar jaar terug weer gezien op tv. Nouuuuu toen die moeder hem vasthield door die tralies zat ik zĂł hard te janken! Mijn vriend overigens ook haha. Denk het feit dat Dumbo niet praat (klopt toch?) het voor mij op een of andere manier nog erger maakt, maakt hem nog kwetsbaarder ofzo. In ieder geval nooit meer Dumbo voor mij.
De plaaggeest van Bassie en Adriaan. Ik word er nog naar van. En durf nog steeds geen geen YouTube filmpje te kijken. De fotoâs waren al erg genoeg.
Toen ik een keer alleen thuis was met mân oudere broers gingen we een leuke film kijken over een clowntje. Het was dus IT en sindsdien hou ik niet van clowns.
Ik heb hem gevonden op youtube haha. Ik ga hem zo nog eens kijken
Ik ga stuk om die dracula
Met een bloem die denkt een vriendinnetje gevonden te hebben maar het is zijn spiegelbeeld in het broodrooster. En dan doodgaat van verdriet als het de broodrooster blijkt te zijn.Ik was een gevoelig kind haha
