Niet naïef hoor. Je moet echt even over die grens heen. Mijn motivatie is (behalve het hebben van het kind die ik het goede voorbeeld wil geven) dat ik noooooit meer die eerste week van het stoppen mee wil maken. Ik vond dat zó pittig!
Inmiddels al 2,5 jaar gestopt 
Ai ai ai met carnaval weer gerookt en nu denk ik de hele tijd “kheb zin in een peuk” maarja niet dat ik effectief zin heb om naar de supermarkt te gaan en sigaretten te kopen en die dan aan te steken en weer te gaan roken, maar die gedachte is weer naar de voorkant van m’n hoofd gekomen terwijl ik eigenlijk de activiteit “roken” was vergeten.
Achja zal over een weekje ofzo ook wel weer weg zijn
Ik ben nu al een maand gestopt! Niet eens heel bewust ofzo, was 1 januari gestopt alleen heb toen weer na een paar weken gefaald met uitgaan. Daarna wel in de verleiding gekomen maar niet aan toegegeven. Mis het nog steeds wel als ik wat ga drinken ofzo, en op wintersport heb ik het ook wel gemist. Maar gaat goed dus zo! En voel me na een avondje drinken veel frisser als ik niet rook 
Oke ik heb de eerste 2 dagen helemaal niet kunnen poepen en nu opeens moet ik 3 of 4 keer per dag 
komt waarschijnlijk ook omdat ik 600x meer eet 
ben echt bang om zwaar aan te komen en ik ben al te dik
Haha waar is mijn privacy???!
Waarom lukt het me niet
Ik ben zo zo zo zo verslaafd aan die klotedingen. Als ik nog 10 euro heb voor een week koop ik een pakje sigaretten ipv eten?! Als ik ‘s ochtends wakker word is het mijn motivatie om uit bed te gaan.
Als het me ooit lukt wordt het zo’n hel
Het lukt je wel hoor! Het zijn maar sigaretten. Miljoenen mensen roken niet en zij leven ook gewoon.
Groetjes van iemand die een keer een gratis vakantie naar Portugal heeft afgezegd omdat ik er niet zou kunnen roken.
‘Je speelt met mijn privé!’
Iemand hier ervaring met bepaalde hulpmiddelen voor het stoppen (cursussen, gesprekken etc.)? Ik wil echt heel graag stoppen maar het lukt me tot nu toe gewoon niet. Ik rook denk ik al zo’n 10 jaar rond de 10-15 sigaretten op een dag en ik zou gewoon niet eens weten hoe een leven zonder sigaretten er uit zou zien. Daarnaast spelen - denk ik - heftige angstgevoelens ook een grote rol waar ik heel graag vanaf wil. Vraag me af of een bepaalde cursus en gesprekken mij hier verder mee kunnen helpen of dat het echt zo is als men zegt ‘‘gewoon stoppen’’ (wat bij mij tot nu toe nog niet heeft gewerkt maar toch).
Je kan wel met mij praten misschien? Ja klinkt heel stom maar ik was ook echt heftig heftig verslaafd en had nooit verwacht dat ik ooit zou stoppen eigenlijk… kom ook uit een rookfamilie en had niet eens een reden om te stoppen… het was gewoon een mentale omslag
Ik ga het weer proberen! Vorige keer gefaald en gedacht van ‘Ik stop wel na mijn studententijd’, maar aangezien ik super hypochondrisch ben ga ik er nu maar mee stoppen haha. Ik heb 3 jaar gerookt en elk weekend bij mijn ouders rookte ik 0 sigaretten. Ik heb alleen nu een beetje last van mijn verstandskies (denk ik), en toen had ik opeens een paniekaanval met ‘Ik heb kaakkanker door het roken, what have I done.’ en ben toen gestopt haha (nog steeds stressend).
Ik ben inmiddels 6 weken gestopt, was er zó klaar mee. Rookte ruim 10 jaar ong 10 sigaretten per dag. Op een dag zat ik op mijn balkon, drukte mijn peuk uit en dacht ‘dit is de laatste’ en heb de rest van mijn pakje weggegooit. De eerste dagen was ik wat uit mijn routine maar inmiddels aardig gewend en het geld dat ik over hou is ook érg fijn!
Toch begin ik t nu ook wel weer te kriebelen, ik mis ergens het roken wel en ook weer niet, heel stom. Ik heb ergens het gevoel dat mocht ik onder stress komen ik ook zo weer zou beginnen dus ondanks dat ik ‘al’ 6 weken onderweg ben voelt t nog erg fragiel.
Mijn moeder gaat (opnieuw) proberen om te stoppen met roken. Ze heeft al pleisters, cursussen en pillen geprobeerd en heeft ook een tijdje een e-sigaret gebruikt. Ze rookt al 40 jaar en in alle eerlijkheid heb ik er weinig vertrouwen in dat het haar deze keer wel gaat lukken om te stoppen, maar ik wil niet de pessimistische kutdochter zijn; ik wil haar juist motiveren. Ik hoop al mijn hele leven dat dit een keer ophoudt. Hoe kan ik haar het beste helpen denken jullie? Wat vonden jullie fijn om te horen/ervaren vanuit je omgeving? En heeft er iemand nog een gouden tip?
Goed van je moeder dat ze het weer probeert! Ik vond het zelf heel erg fijn dat er iemand was die al mijn geklaag aan wilde horen zonder daar over te oordelen. En mocht ze toch een keer weer een sigaret opsteken is het nog geen verloren zaak, juist dan is het een moment om te stimuleren om niet nog een tweede sigaret op te steken. Dat heeft mijn vriend ook voor mij gedaan en daar ben ik heel blij mee want in mijn hoofd was het alweer mislukt en had ik het al opgegeven.
Succes!
Dat is wel een goede tip, dat het niet altijd alles of niets hoeft te zijn. Thanks!
Ik rook al bijna 10 jaar een pakje per dag en ben er he le maal klaar mee! Ik ben de laatste dagen super benauwd en kortademig. Nu blijkt dit niet door het roken te komen maar door paniekaanvallen. Maar man, als dit het gevoel is dat mensen met copd of longkanker dagelijks hebben, pas ik zo hard. Ik ben ook zo geschrokken van dit gevoel.
Ben nu pas 24 uur gestopt. Hopelijk houdt ik het vol. De zin in een sigaret is er totaal niet, al merk ik wel dat mijn lichaam nicotine wil. Hier neem ik maar gewoon kauwgumpjes voor.
De huisarts heeft aangeraden dat ik na mijn vakantie een afspraak maak zodat ik ondersteuning kan krijgen. Hier ben ik wel benieuwd naar. Heeft iemand hier eerder zulke ondersteuning gehad? Vonden jullie dit fijn of niet en waarom?
Dankjewel, lief! Hoe gaat t bij jou inmiddels?
Wat knap van jullie allemaal! Doorzetten!
Ik heb ook die eeuwige smoesjes; tentamens, de zomer komt eraan, zo erg is het allemaal niet zolang ik maar stop als ik ooit kinderen krijg. Bovendien ontleen ik echt een deel van m’n identiteit aan het roken. Nachtburgemeester moet altijd nog even roken, is iemand Nachtburgemeester kwijt, ah die zal wel even aan het roken zijn / sigaretten halen / een vuurtje regelen. Het is een beetje m’n kenmerk geworden, haha. Als ik in de kroeg sta en ik voel me ongemakkelijk of onzeker, huppa en ik steek een sigaret aan.
Ik ging net hardlopen en had daarvoor flink uit m’n raam lopen paffen. Tijdens het hardlopen dacht ik oprecht dat ik een hartaanval kreeg, zo slecht is m’n conditie en zo kortademig was ik 
echt wat doen we onszelf toch aan
De zin in een sigaret is er nog steeds niet. Wel heb ik onwijs rot geslapen en is mijn lichaam onrustig. Iemand hier tips tegen de onrust?