Ik ben inderdaad soms ook best nieuwsgierig naar hoe haar moeder er in staat, omdat ik me helemaal niet voor kan stellen hoe het moet zijn om je eigen kinderen niet 24/7 bij je te hebben, maar zulk contact hebben wij niet. Zij heeft trouwens geen nieuwe partner (voor zover wij weten), nooit gehad ook.
Zijn dochter is ruim 3,5
Zou het contact nog wel kunnen herstellen? Want het lijkt mij voor beide partijen belangrijk om te weten wie wie is. Ik zou het echt prettig vinden als ik wel even weet wie er deels voor mijn kinderen zorgt.
De vriendin van mijn ex heeft zelf ook 2 kinderen dus misschien dat ze zich nu iets beter kan inleven hoe sommige dingen voor mij zijn. We hebben nog steeds dingen die niet lekker lopen en ik merk ook dat ze vaak moeilijk doen omdat ze klagen dat ze nooit kinderloos zijn. Vaak moet mijn ex even overleggen met haar als ik alleen even vraag of bijvoorbeeld mijn dochter even na school 2 uurtjes daar kan zijn. Dan krijg ik vaak te horen nee komt niet uit, ik heb het al druk met haar kinderen etc.
Waar loop jij concreet tegen aan als ik vragen mag? Hebben jouw vriend en zijn ex wel een goed ouderschapsplan?
Haha nou heb je even?
Maar over het algemeen genomen: ik heb veel verdriet over de hele situatie. Het feit dat zij 2 huizen heeft, dat haar ouders nooit bij elkaar zullen komen, dat ze af en toe in de war is en mij mama noemt, dat ze nu al besef heeft van dingen die bij haar vader/moeder zouden moeten blijven omdat ze die van hem/haar heeft gehad. Rationeel kan ik het allemaal rechtpraten en er is al 1000x tegen mij gezegd dat zij er niet slechter van wordt en er is ook veel wetenschappelijk bewijs dat dat zo is, maar emtioneel kan ik er zoveel verdriet om hebben.
Ik zie ook veel compensatiegedrag (denk ik) bij beiden ouders. Helemaal prima, moeten ze zelf weten. Het enige waar ik angstig voor ben, is dat als wij ooit in de toekomst het gezin van ons 2 samen mogen vormen, dat zij altijd een voorkeursbehandeling zal houden omdat ze niet zoals mijn hopelijk toekomstige kindjes 24/7 kan lopen klieren en hier 24/7 is.
O edit:
Het contact tussen haar moeder en mij is er nooit geweest. Ik heb er zelf 0,0 behoefte aan en zij denk ik dan ook niet
Hm het gaat. De kinderen zijn er dit weekend weer voor het eerst na 5 weken. Maar mijn vriend mag weer veel heen en weer rijden omdat eentje hier niet wil/mag blijven slapen. Dus het voelt in de weekend ook altijd zo gebonden aan wat de kinderen (of eigenlijk hun moeder) willen.
En gefeliciteerd! Wat leuk maar ik snap ook wel dat je het spannend vindtā¦ ik denk er de laatste tijd ook wel veel aan hoe het gaat zijn als wij ooit een kind mogen krijgen. Maar ik zou me er niet te veel van aantrekken en vooral proberen te genieten.
Ik ben daar soms ook wel bang voor wat jij zegt. Ik ben ook we bang dat als mijn vriend en ik een kindje krijgen dat hij dan op pad gaat met de kinderen, wat ik snap, en ik dan vooral alleen ga zijn met de baby omdat die ook moet slapen etc. Want het leeftijdsverschil gaat hier heel groot zijn.
Soms kan ik daar wel heel erg over nadenken. Terwijl de tijd het alleen kan uitwijzen natuurlijk.
Ah ja ik snap je overwgingen. En die laatste zin is echt heel erg herkenbaar, ik kan me daar ook in verliezen.
Af en toe spuien tegen een vriendin helpt wel.
Ik ben ruim 24 weken nu.
Ben ergens wel blij om te lezen dat dit bij anderen ook zo is. De kinderen van mijn vriend doen hier ook niks, alles moet 100 keer gezegd/gevraagd worden en ze nemen soms echt een loopje met mijn vriend. Maar omdat ze hier zo weinig zijn wil mijn altijd de gezellige vader zijn voor mijn gevoel. Ik moet me ook best wel vaak inhouden.
En ik vind het ook wel lastig dat mijn vriend in die weekenden al het huishouden laat links liggen. Ergens snap ik het ook wel maar soms zorgt het wel voor irritaties.
Weten jullie of dat bij de andere ouder wel gebeurd, zoals dingen opruimen, dingen aangeleerd krijgen etc?
Ik weet het niet zo goed. Ik hoor ze wel eens zegen dat ze thuis bijvoorbeeld de vaatwasser uit moeten ruimen of de tafel dekken. Mijn vriend stimuleert dat echt 0. Hij moet ook elke ochtend 100 keer zeggen dat ze hun tanden moeten poetsen. Hij blijft het ook gewoon aardig vragen. Terwijl ik zoiets heb van nou ik zou niet meer zo aardig zijn want ze zijn echt wel op een leeftijd dat ze nu die verantwoordelijkheid moeten hebben. Zelfde als met fruit eten. Om iets lekkers vragen is prima en krijgen ze dan bijna altijd maar als er word gezegd dat ze fruit moeten eten is het altijd moeilijk. Ik zou als ze het vragen, zeggen: āpak maar een appel.ā Als ze dat niet willen dan ook geen snoep.
Ik praat er wel eens over met mijn vriend en dan probeert hij het wel. Maar er zit gewoon niet echt regelmaat in omdat ze hier zo weinig zijn. Dus dan āvergeetā mijn vriend het ook wel weer snel. Maar het zijn wel dingen die ik bij mijn eigen kind belangrijk zou vinden.
@Perzik Gefeliciteerd! Bij ons is er vrij weinig contact tussen mijn vriend en zijn ex. Er is ook altijd veel gedoe geweest en de verhouding is niet al te best. Tussen haar en mij is er ook geen contact, tenzij het echt nodig is voor hun dochter. Ik vroeg me ook heel erg af hoe ze zou reageren op mijn zwangerschap, maar het viel me 100% mee. We hebben na de geboorte zelfs nog een cadeautje van haar gekregen, dus er valt vooraf niet zo veel over te zeggen. Probeer je er dus niet te druk om te maken en geniet vooral van je zwangerschap.
@JanHagel Hier hebben we ook een leeftijdsverschil van 13 jaar. We hebben mijn bonusdochter er wel veel bij betrokken, maar wel alleen voor hoever ze het leuk vond. Ze is bijvoorbeeld een keer mee geweest naar een echo, ik vroeg haar mening over dingen die ik voor de baby kocht en ze mocht ook meedenken over de naam. Nu zijn ze 2 en 15 en onze dochter is echt gek op haar grote zus en (vooral als wij niet kijken) andersom toch stiekem ook wel haha.
Ja precies, fijn om te lezen dat het zo goed gaat. Ik probeer hem ook, voor zo ver zijn interesse reikt, mee te nemen in van alles. Hebben toevallig net een pretecho geboekt zodat hij ook een keer mee kan.
Ik vind het ook heel leuk, die vragen die een 13-jarige heeft over zwangerschap.
Gebeurt het bij jullie wel eens dat het stiefkindje aangeeft dat hij/zij de andere ouder mist? Hoe gaan jullie daarmee om?
Gisteravond was dat bij ons voor het eerst en mijn vriend had daar super veel verdriet om, met name omdat hij bang js dat ze toch iets te kort komt door de huidige verdeling.
Sorry als ik hier binnenval, ik zit namelijk niet in dezelfde situatie. Maar ik heb hier onlangs wel een stukje over gelezen in het magazine van de krant. Zij gaven aan dat dit zo normaal is, het zegt ook niks over de ouder die er dan wƩl is, dat gevoel van missen mag er gewoon zijn en het is heel fijn van het kind als dit open aangesproken en geaccepteerd wordt. Wat zij als optie gaven is bijv. zeggen dat je mama even mag bellen als je dat wilt en dat het heel normaal is om mama te missen, maar dat ze nu bij papa zijn en dat dat ook heel fijn is.
Snap wel dat dit heel lastig is hoor 
sneu voor zoān kleintje (en vader)
Lief van je, dank je wel. Ik heb daar ook over nagedacht maar ābellenā is er vaak nog nie tbij omdat ze nog heel jong is. Af en toe doen ze wel videobellen maar dan praat de ouder vooral tegen haar en wordt ze mega druk omdat ze dan al haar knuffels enzo wil laten zien, maar dit gebeurde gisteravond voor het slapen gaan. Was niet echt het moment om te bellen haha.
@SemM het is wel lastig maar ook wel normaal. Het gebeurd ook bij ouders die nog samen zijn. Dan heeft het kind ook een papafase en een tijdje later wil het alleen maar mama. Snap dat je je als ouder wel afgewezen kan voelen. Zeker in deze situatie maar ik denk dat hij het zich niet persoonlijk moet aantrekken.
ā-
Hier is net weer een hele escalatie geweest tussen mijn vriend en zijn ex. En ik weet het echt niet meer. Zelfs ik zat er doorheen en heb mij slecht uitgelaten over hun moeder waar Ć©Ć©n van de kinderen bij was. Nu voel ik me daar heel kut over maar ik kon mij niet meer inhouden. Ik weet niet wat we moeten/kunnen doen. En ik weet soms ook niet of ik dit aankan 
Ah jeetje wat heftig. Hoe is het nu met de kindjes en met jou en je vriend?
Ik weet het niet. Een van de kinderen is thuis bij zijn moeder. En mijn vriend is nu even boodschappen doen met de ander. Mijn vriend en ik hebben er nog niet echt over kunnen praten omdat er dus eentje bij was en we dus eigenlijk ons al te veel hebben uitgelaten waar ze bij was. Dus ik ben gelukkig nu heel even alleen thuis.
Maar we weten het gewoon niet. Het wordt steeds gekker met smoesjes waarom de kinderen hier niet mogen blijven slapen. Zij doet er alles aan om de kinderen hier weg te houden maar mijn vriend mag wel heen en weer blijven rijden. En geld over maken.
Zo naar 
Ik hoop dat als jullie (stief)zoontje strakjes op bed ligt jullie het er nog even over kunnen hebben samen.
Vergeet ook niet je eigen gevoel, ook al kan je vriend er misschien niets mee, hij mag het wel weten.