Ik snap wat je bedoelt, die situatie had ik zelf ook
Maar als je in een half jaar meer verdient dan de grens voor 1 heel jaar dan verdien je wel vrij goed haha dus ik vind het op zich niet gek dat je dan die paar maanden toeslag moet terugbetalen (hoeft niet in 1 keer ook)
Ik ben het er op zich ook mee eens maar dat idee van met terugwerkende kracht terugbetalen is ook in dat kader toch wel raar. Zal blijkbaar niet te doen zijn maar vind eigenlijk dat je toeslag voor een bepaalde maand gebaseerd zou moeten zijn op een bepaalde maand, qua loon en al dan geen fiscaal partner
Maar als ik bijvoorbeeld in december ga samenwonen, dan heb ik dat fiscale voordeel niet over de maanden januari-november en dan vind ik het raar dat ik dat terug zou moeten betalen aangezien ik er toen recht op had. Dingen als huur, gwl, internet/tv ga je delen ja, maar zorgkosten niet. Zou dat heel raar vinden om die factuur door te schuiven naar een ander als ik dat zelf prima kan betalen
Ja oke haha. Maar stel dat je in maart afstudeert. Dan heb je dus 3x huurtoeslag gehad en bij maximale huurtoeslag moet je dan dus zoān ā¬1000 terugbetalen (even er vanuitgaande dat je einde van het jaar boven de grens zit, dat zit je al gauw). En ja het zal best dat je dat dan makkelijk terug kan betalen, maar je kan het moeilijk in januari stopzetten als je het dan nog echt nodig hebt. Ik vind dat de situatie per maand moet worden bekeken. In mijn geval heb ik hier tussen twee studies door al gezeik mee gehad. Ik studeerde af op het hbo in januari en de premaster begon alleen in september. Wat doe je dan? Werken natuurlijk en het liefst op hbo niveau, wat ik ook deed. Ik heb helemaal uit zitten rekenen wat ik qua uren mocht werken om mijn toeslag hetzelfde te houden, omdat ik per september weer student zou zijn en echt niet zat te wachten om gekort te worden op mijn huurtoeslag. Dat kon niet bij een lager loon weer omhoog aangezien mijn huur inmiddels boven de grens zit. Je blijft dan toeslag krijgen, maar omlaag blijft in dat geval omlaag. Dus je kan werken, je wil werken, maar je doet het maar niet omdat ze je anders megahard naaien omdat ze het concept doorstuderen niet snappen. Ga na afstuderen op de uni uiteraard fulltime werken zonder toeslag hoor, dan ga ik niet lopen rekenen of iets. Deed dat toen alleen omdat ik het als student gewoon niet kon missen toen
Duo hetzelfde. Februari-augustus telde mee voor de bijverdiengrens ondanks dat ik geen student was. Ik mocht daardoor per september geen ov. Dus wat deed ik toen? Een beetje lenen. En wat er dan gebeurt is dat je ov verloopt ondanks dat die uitstaat. Ov en lenen mag niet los van elkaar. Dus je houdt je netjes aan de regels en neemt geen ov, daardoor moet je lenen, doordat je leent trekken ze een aantal maanden ovrecht eraf??
Korte versie: ik haat duo en de belastingdienst met hun kromme regels haha. Ohja ik post hier trouwens omdat ik waarschijnlijk per ongeluk dit topic aanklikte, ging lezen en niet doorhad dat dit het samenwoontopic is. Heb niet eens een vriend
Zo mee eens mijn eerste salarissen zijn naar het terugbetalen van huur- en zorgtoeslag gegaan. Had ik nog geen geld haha.
Nou ja, zo werken boekjaren toch gewoon? Dat werkt beide kanten op. Twee jaar geleden ging ik in mei werken en moest ik ook 2000 euro terugbetalen, maar kreeg ik ook veel inkomstenbelasting terug omdat ik grotendeels in belastingschijf 1 bleef en er dus teveel belasting ingehouden werd. Mijn vriend ging in januari werken en had het beide niet. Alle administratie afhandelen per maand is gewoon niet realistisch.
Ja en ja! Dus dat scheelt al heel erg. Ik denk dat alles al wel anders wordt als we allebei weer ons normale leven kunnen oppakken, vaker/meer vrienden kunnen zien, op locatie werken en vaker de deur uit zijn. Dus tot die tijd maar mān best doen om zoveel mogelijk te wennen en meer tijd voor mezelf te nemen.
Hm je zet me weer aan het twijfelenā¦ want nu na wat meer googlen, denk ik inderdaad dat je gelijk hebt. @Loveisafourletterword sorry voor mān dooie mus maar vrees dat je dan wel moet terugbetalen.
Ja dit had ik dus ook. Kon van mān eerste echte salaris meteen 800 euro zorgtoeslag terugbetalen . Je hebt dan wel de mogelijkheid om een betalingsregeling te treffen maar ik dacht laat ik het maar gewoon meteen betalen, dan ben ik er vanaf. Snap dat ik dan op jaarbasis uiteindelijk teveel ga verdienen, maar vond het op dat moment wel echt zuur. Dacht yessss eindelijk moneys, dag skeer leven! Zat ik door dat terugbetalen die maand nog een stuk krapper bij kas dan voordat ik een baan had.
Voor deze vragen kun je het beste even bellen met de BelastingTelefoon: 0800-0543.
Ik denk dat dit voor veel mensen echt heel herkenbaar is. Zeeeker nu in deze periode van zo weinig buitenshuis te kunnen doen. Je zit sowieso veel binnen, bent veel aangewezen op elkaar. Ik denk dat het heel belangrijk is om dat goed aan te kunnen geven bij elkaar. Gewoon al daarover kunnen ventileren: āgoh ik heb nu toch echt even tijd voor mezelf nodigā, kan misschien al genoeg zijn om die gevoelens te kunnen plaatsen.
Mijn vriend trekt volgende maand bij mij in (de eerste x dat ik met iemand ga samenwonen na 2 jaar alleen te wonen) en ik vind het ook wel heel spannend. Mijn vriend heeft nooit samengewoond met een partner hiervoor, enkel huisgenoten, dus denk dat het voor hem helemaal spannend is. Maar we hebben er allebei veel zin in!
Ja hoor, vind het ook heeeeeerlijk als hij een dag of avond weg is en ik lekker alleen thuis kan zijn (vind allebei in een andere kamer niet hetzelfde). Lijkt me ook heel gezond en normaal om dat af en toe te willen.
In ons geval werden we fiscaal partners in juli door een samenlevingscontract, en was dit pas 6 weken later verwerkt. Juli en augustus moesten we terugbetalen en vanaf toen hadden we er geen recht meer op. Dus van januari tm augustus terugbetalen lijkt me sterkā¦
Ik heb andersom samenwoon leed: we zijn 2 weken nonstop samen geweest door de vakantie en de lockdown, en nu is hij naar werk elke dag ik vind het zooo saai alleen in huis de hele dag, bleh
Mensen die kinderen hebben ttv de lockdown willen die nu ook achter het behang plakken, ook al houden ze er zielsveel van. Dit is niet te vergelijken met normaal. Zolang je dat vertrouwen hebt komt het vast goed.
Nou ja je woont pas 3 weken samen en dat is ook gewoon heel erg wennen (zeker als je een romantisch beeld had van samenwonen, bijvoorbeeld dat het enorm leuk zou zijn om continu samen te zijn). Ik denk dat het heel normaal is dat je eigen tijd nodig hebt en prima om deze ook te claimen. Dus ik zou er nog niet zo van wakker liggen, je moet waarschijnlijk nog wennen! En mocht het gevoel aanhouden dan tja, is samenwonen inderdaad misschien niet iets voor jou maar die conclusie is nu nog echt veel te vroeg om te nemen.
Ohja en āik wil graag 24/7 samen zijnā maar heeeeel weinig mensen willen en kunnen dat nou echt. Ik zou zelf helemaal gek worden to be honest.
Ja herkenbaar hoor. Tijdens de eerst lockdown ging ik samenwonen. Dus we gingen van elkaar 3 keer in de week zien naar 24/7 elkaar zien. Dat was heel erg wennen. Zeker ook omdat je weinig buiten de deur kan doen nu.
Inmiddels wel onze weg daarin gevonden en ik zeg het ook tegen mijn vriend als ik even alleen wil zijn maar ik geef dan ook duidelijk aan dat hij zich dat niet persoonlijk moet aantrekken
Ik moest achteraf gezien denk ik echt een half jaar wennen aan samenwonen. Wij hebben eerst zes jaar lang een langeafstandsrelatie gehad waar we elkaar alleen in de weekenden zagen en heel regelmatig ook een weekend niet, dus om de week. En we wilden vet graag samenwonen en toen we eindelijk samenwoonden was het heel erg wennen. Intussen wonen we drie jaar samen en is het heel fijn, maar ik moest ook echt mijn draai vinden. We waren in die zes jaar regelmatig samen op vakantie geweest e.d. maar samenwonen is een vak apart. Ineens worden van die duffe discussies onderdeel van je relatie, over de was en afwas en ergernissen over broodkruimels op het aanrecht. Dat vond ik echt stom haha.
Ja je moet even een routine met elkaar vinden. Ik vond het heel suf, want alles ging normaal altijd zo vanzelf bij elkaar en zodra we samenwoonden gingen we ineens over van die onbenullige dingen discussiĆ«ren. En als er normaal kleine irritaties waren, dan ging ik gewoon weer naar mān eigen huis en dan loste zich dat ook vanzelf weer op. Nu moet je het wel gelijk met elkaar bespreken, anders hoopt het zich op en dat is ook niet bevordelijk voor de sfeer.
Het is niet dat we heel de tijd met elkaar in de clinch lagen hoor, maar ik vond het wel heel wennen en jammer. Maar nu hebben we gewoon duidelijke afspraken met elkaar, en aan bepaalde gewoontes van elkaar ga je ook steeds meer wennen.
Hier sluit ik me helemaal bij aan.
Je hebt zoān fase waarin je gewoontes en behoeften nog niet op elkaar afgestemd zijn. Dat komt best goed, heeft gewoon even tijd nodig. Vooral blijven praten met elkaar!
Ik irriteerde me in het begin altijd aan het feit dat mijn vriend de was āniet goedā deed, oftewel hij deed het niet op de manier die ik graag wilde. Toen heb ik besloten dat de was mijn verantwoordelijkheid is. Super suf maar het scheelt een hoop gemopper om niks. Hij pikt dan weer ander dingen op. Samen kom je er wel uit.