Samenwonen

[Bordeaux]

Ik ben benieuwd naar samenwoonverhalen. Waarschijnlijk ga ik zelf binnenkort voor de eerste keer samenwonen en ik vind het super leuk en tegelijkertijd heel spannend!

Nadat jullie besloten om samen te willen gaan wonen, na hoeveeltijd maakten jullie die stap echt?
Trok je partner bij jou in of andersom, wat zijn tips hierbij? Wat vond je bijvoorbeeld vervelend of wat zijn dingen om van te voren te bespreken?
Hoe hebben jullie de financiën geregeld?

Online is veel te vinden over de financiën, maar ik zou ook zo graag willen lezen over hoe je nu van 1 huis een thuis maakt voor beiden en wat dingen zijn die je je van tevoren anders had voorgesteld of die juist veel leuker zijn dan je van tevoren had verwacht.
Heb je het op een speciale manier verteld aan familie en vrienden? Hoe kan ik hem helpen met het wonen in een andere stad? Dat soort dingen!

[CaptainCheesecake]

Wat leuk dat je binnenkort gaat samenwonen! Zelf woon in nu ruim een jaar samen met mijn vriend en het bevalt heel erg goed.

Het idee van samenwonen speelde bij ons best snel, in minder dan een jaar samen al. We waren sowieso al (bijna) iedere dag bij elkaar, wat goed beviel, en ik wilde heel graag weg uit mijn studentenkamer/huis. Ik had het daar helemaal niet meer naar mijn zin, dus wilde sowieso op zoek naar een andere woonruimte. We hadden afgesproken om zodra ik zomervakantie had te gaan zoeken naar een appartement samen. Hij woonde al in zijn eigen appartement, maar dat was in een andere stad dan de stad waar ik studeerde en ik wilde daar eigenlijk niet gaan wonen, vandaar dat we kozen voor zoeken naar een appartement in (de buurt van) de stad waar ik studeer.

Ik denk dat het heel erg aan jullie en jullie relatie ligt waar je van tevoren afspraken over maakt. Bij ons botste het nog wel eens dat mijn vriend in het begin veeel opgeruimder was dan ik (is inmiddels wel rechtgetrokken haha, maar ik was dan ook een vies studentenhuis gewend).

Qua financiën betalen we de huur 50/50. Omdat mijn ouders mijn hele leven voor mij gespaard hadden, hadden we het geluk dat we een bedrag van hen kregen voor het aanschaffen van meubels. Sommige dingen komen nog wel uit onze oude huizen, maar ik vond het bijvoorbeeld wel fijn om een nieuw bed te kunnen kopen en een mooie bank. Omdat je dat dan samen uitkiest voelt het ook gelijk meer “ons” huis.

Ik had van tevoren verwacht dat we elkaar misschien sneller zat zouden zijn en echt veel gebruik zouden maken van de extra kamer (studeerkamer), maar eigenlijk valt dat heel erg mee (ook omdat we gewoon beide werken overdag en eigen dingen doen in de avond/het weekend). Verder vind ik het echt een van de leukste dingen die er is om elke dag naast hem wakker te mogen worden! En samen in hetzelfde huis thuis te komen en dan allebei thuis te zijn. En altijd gezellig samen te eten.

Wij hebben het niet op een speciale manier verteld haha. Mijn vrienden en familie wisten allemaal wel dat ik het niet meer naar mijn zin had in mijn oude kamer en dat wij gek op elkaar waren (zijn), dus eigenlijk verwachtten ze het wel.

Wat betreft hem laten wennen aan wonen in een andere stad vind ik best lastig, het scheelt dat de stad waar we nu wonen in de buurt is van waar hij vandaan komt en zijn ouders/broertje dichtbij wonen. Want zijn vriendengroep uit zijn oude stad zijn hier nog nooit geweest en die vriendschap is een beetje over (op een paar mensen na). Maar gelukkig zijn veel van mijn vrienden ook zijn vrienden (geworden) dus die komen regelmatig langs!

Wow dit is een heel verhaal geworden haha, ik hoop dat je er iets aan hebt!

[Vloeistof]

Mijn vriend en ik gaan binnenkort ook samenwonen! Voor mij de eerste keer, voor hem niet. We hebben het deze zomer besloten. Waren toen 1,5 jaar samen. Ik wilde een huis voor mijzelf en hij wilt ook weg uit zijn huidige huis. Maar alleen is het zo moeilijk om iets te vinden. Ik vond dat eerst wel lastig want ik wilde niet alleen gaan samenwonen uit praktische redenen. Maar we hebben er veel over gepraat en besloten er voor te gaan!

In juni hebben we getekend voor een huurappartement. Het is nieuwbouw dus als het goed is het naar verwachting in december af.

Ik vind het heel spannend maar kijk er ook erg naar uit. Wat ik ook wel heel spannend vind is dat er om het weekend 2 kinderen gaan zijn! Dus dat wordt ook wel heel erg wennen.

Qua locatie is het voor ons allebei prima. Het is voor mij iets dichterbij mijn ouderlijk huis/vriendinnen maar mijn vriend heeft een auto dus dat is prima te doen. En qua financiën hebben we nu een gezamenlijke rekening geopend maar we moeten nog bespreken hoe en wat. Ook als we een beter plaatje hebben van alle kosten.

[tuula]

Leuk! Ik ben na 2,5 jaar gaan samenwonen. We hadden een langeafstandsrelatie (3,5-2,5 uur reistijd meestal), ik ben naar hem toe verhuisd maar we hebben wel samen iets nieuws betrokken.

Ik vond het een beetje spannend, maar had er wel veel zin in! Dit was een logisch moment voor ons omdat ik klaar was met mijn studie (hij werkte al), dus ik kon ergens anders opnieuw beginnen. Ik heb 7 jaar op mezelf gewoond en had bv al heel wat dingen (eigenlijk alles voor in de keuken, beddengoed etc). Verder hebben we veel nieuw gekocht: bank, kasten, bed etc. We hebben heel erg dezelfde smaak en kopen dingen die lang meegaan.

Ik was benieuwd of het een grote overgang zou zijn, omdat wij een vrij onafhankelijke relatie hadden (ik zag 'm soms maar eens in de twee weken). Tegelijkertijd hebben we ook 8 weken in een tentje geslapen.

We wonen nu 3 maanden samen en het gaat heel goed! We vinden het allebei superfijn om samen te zijn, maar ook heerlijk om dingen voor onszelf te hebben. Hij is nu bv surfen met vrienden, ik heb lekker een rustig tv-avondje haha. Andersom ga ik volgend weekend naar vrienden en familie voor een nachtje en is hij alleen. Ik denk dat die vrijheid heel belangrijk is? Dat hadden wij dus al en houden we er ook in.

Verder hebben we de schoonmaaktaken verdeeld, al doe ik misschien iets meer. Dat komt ook omdat ik op dit moment nog geen werk heb. Als ik ga werken moeten we even kijken hoe het gaat, misschien huren we dan wel hulp in. Qua geld hebben we een gezamenlijke rekening waar we alle vaste lasten van betalen. We leggen 50/50 in (tenzij ik nog heel lang werkloos blijf, maar daar ga ik niet vanuit).

Wij hebben eigenlijk altijd al heel goed met elkaar gecommuniceerd, omdat dat al moest vanwege de lange afstand tussen ons. Ik merk dat dat wel een voordeel is? Verder zou ik aanraden om soms ook gewoon je schouders op te halen. M’n vriend laat altijd al z’n kabels e.d. slingeren. Dat vind ik irritant, maar i.p.v. erover te zeuren hebben we nu een vaste plek bedacht (een lade waar 'ie alles gewoon maar mag in smijten haha) en dat werkt goed. Andersom zijn er namelijk vast ook dingen die hij irritant vindt aan mij. Beetje water bij de wijn doen

Mja heel cheesy maar bij ons pakt het echt heel goed uit en zijn we gelukkiger dan ooit? Ik vind samenwonen echt heel erg leuk en relaxed en tegelijkertijd heel normaal.

[Dazed]

Wat leuk dat je gaat samenwonen! Mijn vriend en ik zijn samen sinds m’n 15e, en uiteindelijk zijn we na 5 jaar, toen ik 20 was, samen gaan wonen. Allebei direct vanuit huis, in mijn studiestad. Hij studeerde vlak bij onze oude woonplaats en zou eerder klaar zijn dan ik dus origineel was het plan om te gaan verhuizen na zijn afstuderen, maar ivm studievertraging hebben we daar toch niet op gewacht. We zijn bijna een jaar op zoek geweest naar een appartement, en uiteindelijk op een hele fijne plek terecht gekomen. Het is vrij klein (volgens de verhuurder 35m2 maar ik denk dat het eerder 40 is) maar wel met een aparte woon- en slaapkamer zodat je je altijd even terug kan trekken, dat vind ik wel heel fijn.

Qua financiën hebben we een gezamenlijke rekening, waar we allebei hetzelfde bedrag per maand op storten en daarvan sparen we wat en betalen we huur, boodschappen en gezamenlijke uitjes.

Wat betreft er echt een gezamenlijke plek van maken was het natuurlijk makkelijk dat we samen in iets nieuws gingen. We hebben zijn bed meegenomen (want groter) en verder alles samen uitgezocht dus dan voelt het al snel als iets gezamenlijks.

Verder wat dingen bespreken betreft, ik heb van tevoren goed duidelijk gemaakt dat ik echt wil dat het huishouden een gezamenlijk ding is, en dat gaat ook goed. In periodes dat hij druk is doe ik wat meer en andersom, koken wisselen we af, en boodschappen doen we altijd samen. Snap dat dat laatste misschien niet altijd haalbaar is, maar ik vind het een heel fijne gewoonte. Dan is het eten bedenken ook een gezamenlijke taak, en ergens is het ook wel een soort quality time. Eerlijk gezegd is me eigenlijk niks echt tegengevallen aan samenwonen, ik vind het alleen maar heel erg leuk!

[PizzaFunghi]

Leuk dat je gaat samenwonen!

Wij zijn heel snel zijn samenwonen, ook wel om praktische redenen. Na een maand daten sliep ik al bijna elke dag bij mijn vriend (woonde weer thuis). Op een gegeven moment nam ik steeds meer kleren mee en liet ik er meer hangen en besloten we in dit huis te blijven wonen (was van hem en zijn ex). Na een jaar besloten hier te blijven en het huis samen over te nemen. Nu zijn we al 2 jaar samen.

Kosten verdelen we per rato. Hij verdient iets meer dan ik. Verder is het wel heel chill dat hij onze administratie regelt en veel klust. Ik hou me veel bezig met het huishouden, koken en boodschappen.

Soms heb ik tijd voor mezelf nodig, maar gelukkig hebben we meerdere kamers dus dan ga ik gewoon ergens zitten waar hij niet is. Ook hebben we de nodige ruzies omdat ik vind dat hij zijn eigen rommel ook op kan ruimen.

Maar het samen opstaan en samen naar bed gaan vind ik echt mega fijn. Samen koken en eten ook, dus dat probeer ik dan maar aan te denken als hij zijn bekers en borden weer niet i de vaatwasser heeft gedaan.

Denk dat je wel goed moet praten over wat de verwachtingen zijn, soort taakverdeling en de financiën. Zodat jullie daar in ieder geval geen onnodige woorden over hoeven te hebben.

[Bordeaux]

@CaptainCheesecake wij zijn ook al praktisch elke dag bij elkaar, behalve soms in het weekend. We hebben al wel een heel hoe zeg je dat, dagdagelijks leventje? Samen koken, eten, tv kijken. Ik mis hem als hij er niet is. Dat samenvoegen van spullen vind ik wel een lastige, ik heb mijn huis al volledig ingericht en de spullen zijn nog redelijk nieuw dus samen een nieuwe bank kopen ofzo is eigenlijk gewoon zonde van het geld, ook al lijkt me dat heel leuk. Wil wel heel graag dat hij zich hier thuis kan voelen, ook al is het nu nog een beetje een vrouwenhuis. Bedankt voor je antwoord, echt leuk om zo uitgebreid te lezen.

@Vloeistof dat stukje om te gaan samenwonen voor praktische redenen speelt ook wel licht mee hier, hij betaald een mega dure huur in de stad waar hij woont en we zouden zo lekker rond kunnen komen als onze lasten door de helft zouden gaan. Het is ook zonde dat hij elke maand zoveel moet betalen terwijl hij er misschien hooguit 6 dagen in de maand is. Ik ben vooral bang dat hij zijn eigen stad gaat missen.

@Vincent als het goed voelt waarom dan niet snel? Hij vroeg mij ook wat mijn voorwaarden waren, bijvoorbeeld dat we eerst een jaar samen zouden zijn, maar we zien beiden niet in waarom je daar op zou wachten als het nu ook al maanden zo goed gaat, al kennen we elkaar al wel jaren. Vaste taken in het huishouden vind ik een slim idee! Hoef je daar niet telkens over te onderhandelen haha

@Vriendelijkegroet38 dat zit denk ik wel goed, we wonen al bijna samen qua tijd die we samen zijn, en hebben ook al ondervonden dat af en toe even uit eten gaan bijvoorbeeld wel echt een must is ipv alleen netflixen samen

@tuula Leuk om te lezen, was al heel benieuwd hoe het je beviel vanwege jullie afstand hiervoor. Jij verhuiste zijn kant op, mijn vriend zal mijn kant op verhuizen. Wat is je ervaring daarmee? Qua je eigen woonplaats missen en hoe je vriend je daarin steunt? Lijkt mij ook heel belangrijk om je eigen dingen te blijven doen, dat hebben we ook allebei vanaf het begin gedaan, ik een keer een weekend weg met vriendinnen en zijn beste vriend is af en toe een heel weekend bij hem om te gamen (oke geen idee hoe dat gaat werken als die vriend hier een heel weekend is met mij erbij haha). Leuk beeld dat je schetst, mij lijkt het ook heel normaal en tegelijk heel bijzonder.

@dazed wat een top verhaal. Ik vind eten bedenken ook niks. Zit al te denken om dan samen een soort weekmenu te maken zodat je dat niet elke avond hebt.

@PizzaFunghi oeh. het rommel opruimen zie ik ook nog wel een ding worden. Was op de grond is nu al een vaste ergernis. Maarja hoort er ook een beetje bij, ik doe vast dingen die hij vervelend vindt.

[tuula]

Over het algemeen voel ik me heel erg thuis hier. We hebben een superfijn appartement (scheelt ook dat we hier voor hetzelfde geld echt een paleis hebben versus in mijn oude stad). Ik heb wat vrienden en dat worden er steeds meer (oa door het forum!). Maar er zijn wel nog dagen dat ik me soms een beetje sip en eenzaam voel. Soms ook gewoon moe, denk van alle prikkels. Maar dat komt ook omdat ik ook echt geemigreerd ben er dus meer geregeld moet worden. Dat zorgt soms een beetje voor stress. Mijn vriend is gelukkig heel lief en geduldig en die zou me zo afzetten in m’n oude stad moest dat nodig zijn. Hoeft niet, want ik pak gewoon de flixbus haha, lekker goedkoop. Dat doe ik overigens nu wel nog 2x per maand ofzo.

Dus ja advies voor jou: wees geduldig en begripvol en zorg gewoon dat ie z’n vrienden altijd kan uitnodigen. Ik had bv als harde eis dat ik een logeerkamer wilde zodat mijn vrienden en familie altijd langs kon komen.

[CaptainCheesecake]

Hm ja ik snap dat het een beetje zinloos is om grote uitgaven te doen als het niet nodig is. Misschien kunnen jullie samen iets van nieuwe accessoires uitzoeken voor in huis? Bijv kussens voor op de bank, of foto’s van jullie neerzetten. Dat kan denk ik ook al helpen met het gevoel creëeren dat het echt van jullie samen is!

[Bordeaux]

Er gaan dan sowieso wat muren over geschilderd worden, hij krijgt een plek voor zijn computer, en idd nieuwe kussentjes, wat van zijn kunst aan de muur enzo. Dat komt wel goed opzich, maar het lijkt me zo leuk om echt helemaal samen een huis in te richten!

[Rebeccabloomwood]

Wij zijn nu 2 maanden geleden gaan samenwonen en ik kan me niet voorstellen om nu weer alleen te wonen. Het is zooo leuk en fijn.

We hebben gelijk een gezamenlijke rekening geopend, ik stort daar mijn vaste lasten die ik per maand kwijt was voor sparen. Daarnaast nog een bedrag voor eten en leuke dingen doen. Mijn vriend ook alleen niet mijn vaste lasten zeg maar. Van dat spaargeld gaan we op vakantie en sparen we voor een nieuw huis.
Hij blijft betalen wat ie nu betaald aan vaste lasten en ik betaal daar niet aan mee. Dit was voor ons idee het makkelijkste. Ook onderhoud aan de woning is voor mijn vriend omdat het zijn huis is.

Ook hebben we maar gelijk een samenlevingscontract opgesteld met testament.
Dit is voor mij heel belangrijk want mocht hij het niet meer zien zitten, dan zit ik niet met de gebakken peren.
Mocht 1 van ons overlijden dan is het ook duidelijk wie wat krijgt en de notaris regelt het allemaal.

Her en der zijn we wel wat aan het Re-stelen en opknappen omdat het ons huis wordt i.p.v. zijn huis.

[Kurisu]

Ik ben na een maand of 8 gaan samenwonen en we wonen nu bijna 1,5 jaar samen in een appartementje. Ik kan me soms zo aan hem ergeren maar tegelijkertijd weet ik ook niet wat ik zonder hem zou moeten, als we langere tijd uit elkaar zijn voelt het echt alsof ik een arm mis. We doen eigenlijk best veel apart maar zitten wel altijd (als we allebei thuis zijn) in dezelfde ruimte en dat is wel prima. Het scheelt wel dat ik heel actief ben en veel buiten wandel of in de sportschool sport, en hij ook serieus een sport beoefent dus we zitten nooit echt op elkaars lip (behalve in periodes dat ik door omstandigheden niet kan sporten, dan is er veel meer irritatie maar dat komt door mij haha).

Ik wilde eigenlijk helemaal niet samenwonen, mijn vriend wel, die heeft dat een beetje onbewust gepushed. Zelf had ik nog een studentenkamer (hij een studio, waar ik vaak was) en wilde gewoon een groter plekje. Uiteindelijk hebben we heel veel geluk gehad met een huurappartement en heeft mijn vriend het heel impulsief aangenomen waardoor ik me gedwongen voelde in te stemmen. Gelukkig heeft het goed uitgepakt maar ik heb 'm wel gezegd dat niet nog eens te doen

Het enige wat ik echt wil meegeven als tip voor als iemand gaat samenwonen is het verdelen van taken. Tot een maand of wat geleden deed ik denk ik 80% van het huishouden en droeg ik alle mentale last. Er zijn daardoor ook echt periodes geweest dat ik weer apart wilde gaan wonen, als ik dan toch verantwoordelijk voor alles ben, dan liever alleen voor mezelf. Nu gaat het iets beter maar hij beseft niet altijd wat er nog moet gebeuren en droge was (die hij op moet ruimen) kan makkelijk een paar dagen blijven hangen dus ondertussen lopen we mega achter. Het lastigste vind ik zelf nog om het dan niet zelf te gaan doen maar als ik het weer allemaal over ga nemen doet ie het nooit…

En wat ik kut vind is dat hij de muur niet geel wil verven!! Ik wil een okergele muur, het zou super tof staan en past goed bij ons interieur maar hij wil niet

[Neverfull]

Wij zijn na 3 jaar gaan samenwonen, en wonen inmiddels alweer 4 jaar samen. Het bevalt ontzettend goed. Mijn vriend moest een half jaar naar het buitenland voor zijn werk en zou niet meer terug naar z’n studentenkamer kunnen daarna. Toen was de keuze snel gemaakt De eerste 1,5 jaar van het samenwonen studeerde ik nog, m’n vriend betaalde toen wel meer huur dan ik. Sinds ik ook werk doen we dat 50/50. We hebben al een tijd een gezamenlijke rekening en zijn nu ook al ruim een jaar hard aan het sparen voor ons nieuwbouwhuis. We storten ook alles voor de vaste lasten en boodschappen op de gezamenlijke rekeningen.
Bij het kopen van een nieuwbouwhuis zijn we ook voor een samenlevingscontract gegaan incl testament.
We laten elkaar vrij en het gebeurt regelmatig dat een van ons bij vrienden eet. Zo lang dit goed gecommuniceerd wordt, gaat dat prima (en vind ik af en toe een avondje alleen ook wel lekker haha).

[Otzi]

Ik woon nu al bijna twee jaar samen met mijn vriend en ik vind het echt super leuk! Ik vind het zo fijn om thuis te komen en dat hij er dan is. En samen dingen ondernemen en gezellig met z’n tweeen op de bank zitten. Alleen zou ik liegen als ik zou zeggen dat we niet regelmatig woorden hebben over huishoudelijke dingen en taakjes etc. We hebben ook nog steeds niet uitgevogeld hoe we dit nou moeten managen. Zo vindt hij dat ik te weinig ’ opruim’ , maar hij maakt dan weer nooit iets schoon. Ik ben altijd degene die het bad zit te schrobben, de wc’s zit te poetsen en het bed verschoont etc. Hij doet dan wel regelmatig de vaatwasser inruimen, en de was, maar ja dat vind ik dan zelf weer van die makkelijke taakjes En ook zijn we allebei best wel aangekomen, en dat komt omdat we onze slechte gewoontes nu aan elkaar blootstellen. Zo houdt hij van eten bestellen en s’ middags uitgebreid met een pizza lunchen bijvoorbeeld, en dat is echt iets wat ik nooit deed. En in tegenstelling tot dat, ben ik meer van de zakken snoep, koekjes en chips in huis halen, en dat is nou net iets wat hij nooit deed. Ik merk dat dit wel onze twee grootste samenwoon struggles zijn en eerlijk we zijn er echt nog steeds niet uit. Voor de rest gaat het helemaal prima eigenlijk en heb ik echt nergens spijt van.

[Flamoes]

Mijn vriend en ik zijn na iets meer dan een jaar gaan samenwonen. We kenden elkaar toen wel al 5 jaar. Hij moest zijn studentenkamer uit en ik wilde mijn studentenkamer uit. We wonen nu samen in een zelfstandige studentenwoning omdat ik nog studeer.

We hebben denk ik wel een beetje een ‘onvolwassen’ manier van samenwonen. We hebben gewoon onze meubels samengevoegd en wat we extra hadden weggedaan/verkocht. Voor gezamenlijke uitgaven hebben we een gezamenlijke rekening waar we naar rato aan bijdragen.

Als je een huis gaat kopen of je gaat ‘serieus’ huren zou ik wel meer op papier zetten.

[Alsjehaarmaargoedzit]

In mijn hoofd was samenwonen best een groot ding, maar in de praktijk we verloopt het soepel. Na bijna 5 jaar mediumafstandrelatie (2 uur met de auto) zijn we verhuisd naar een plaats semi in het midden waar we allebei niemand kenden, hoewel zijn vrienden wel iets dichterbij wonen dan mijn vrienden. Ik woon nu 1 uur en 20 minuten (met het ov langer) bij mijn oude woonplaats vandaan.

Ik denk dat het belangrijk is om allebei je eigen ding te blijven doen, maar daarnaast ook tijd samen in te plannen. In sommige weken zien we elkaar amper en moeten we echt een avond prikken waarop we tijd maken voor elkaar, anders zien we elkaar gewoon de hele week niet. Wij zijn allebei wel redelijk makkelijk, we maken eigenlijk amper ruzie tot nu toe en we wonen al bijna zes maanden samen.

Qua kosten zijn we van plan om allebei naar rato te betalen. Op dit moment betaalt mijn vriend echter de vaste lasten grotendeels, omdat ik mijn baan heb opgezegd om te gaan samenwonen. Ik zoek een baan en verdien af en toe wel wat bij, met die inkomsten draag ik natuurlijk wel bij.

[bostons]

Ik was ongeveer een jaar samen met mijn vriend (kennen mekaar wel al sinds pubertijd) toen we effectief gingen samenwonen, nu wonen we iets meer dan een jaar samen. Voor ons beide de eerste keer echt samenwonen, wel daarvoor allebei op kamers gezeten. En het bevalt enorm goed!

Ik had al een aantal leuke meubels die echt onze stijl zijn, en in de maanden voor onze verhuis zijn we veel vintage design marktjes etc afgegaan en zo de rest van ons interieur bij mekaar gesprokkeld. Qua huishouden hebben we somq wel eens woorden, ik vind dat ik meer doe dan hem, maar uiteindelijk zal hij mij altijd wel ontlasten indien ik later thuis ben van werk/druk ben. Dus echte ruzie hebben we daar gelukkig niet over.

We hebben een gezamenlijke rekening waar we beide in het begin vd maand evenveel op storten. Dit dient voor huur, vaste lasten, internet/netflix,benzine. Hobby’s, kleding etc is voor eigen rekening. Wat boodschappen betreft hebben we beide maaltijdcheques van het werk, dus dat betalen we om en om. Hetzelfde met uiteten gaan. Daarnaast ieder een individuele spaarrekening. Werkt tot nu toe perfect eigenlijk.

We huren nu een appartement, gigantisch veel extra ruimte is er dus niet, maar wij kunnen prima samen op de bank zitten maar wel elk ons eigen ding doen (boek lezen, tekenen, …). Of ik ga hardlopen/met een vriendin uiteten en hij gaat iets anders doen. Vind ik opzich wel mooi in balans bij ons.

[Bordeaux]

Onze situatie is dat hij een huurwoning heeft en ik een koopwoning en hij zal bij mij intrekken.
Ik lees weinig terug over een samenlevingscontract, nu 1 keer? Heeft verder niemand iets op papier gezet?

@Rebeccabloomwood slim dat contract, wat hebben jullie zoal vastgelegd? Ik zou wel willen dat het huis bij overlijden naar hem gaat bijvoorbeeld. En lagen jullie vaste lasten ongeveer gelijk dat jullie voor deze geldconstructie hebben gekozen?

@Kurisu leuk om te lezen. dat missen van je arm heb ik nu al als ik hem een dag niet zie. En mijn lievelingskleur in huis zal ook moeten sneuvelen, dat vind ik bijna nog het ergste haha

@Neverfull daar heb ik wel een vraag over, de vaste lasten gaan nu van mijn betaalrekening, automatisch. Als je een nieuwe gezamenlijke rekening opent, hoe zet je dat dan over? Ik zou het eerst denk ik alleen willen gebruiken voor boodschappen en uitjes. Geen idee verder wat er dan met de vaste lasten moet, dat hij een bedrag naar mij overmaakt ofzo?

@otzi ben benieuwd hoe dat bij ons gaat zijn, nu doet ieder eigenlijk zn eigen huis. Als het echt niet werkt zou ik serieus een hulp in de huishouding overwegen.

@ezw oe dat vraagt wel veel van je relatie, wel fijn om te lezen dat het goed heeft uitgewerkt en jullie nu samen iets gaan kopen, dat lijkt me zo leuk om te doen! Kan me er stiekem nu al op verheugen ook al zou dat pas over een aantal jaar zijn.

[Kurisu]

wij niet, maar we zijn studenten dus het kwam niet echt in ons op. We gingen ook samenwonen toen ik 19 was en hij 21, ik denk niet dat iemand ons gesupport had haha

[Shaaar]

Wij hebben na 6 maanden samen een huis gekozen wat hij gekocht heeft. Hebben direct daarna ook een gezamenlijke rekening geopend. Zijn na 11 maanden gaan samenwonen in zijn studio en na een jaar samenwonen naar het gekochte huis verhuisd. Wonen daar nu vier maanden. Ik ben dus in eerste instantie naar zijn stad verhuisd, maar wist wel dat het overbrugging was en het was een mega leuke stad. Inmiddels wonen we samen in het midden. Dat appartement hebben we ook volledig samen ingericht.

Ik vind het samen fijn, heerlijk om samen wakker te worden. Maar niet magisch ofzo, het voelt gewoon heel erg natuurlijk.

We betalen alles naarrato (inkomensverschil) en ik los niet af op de hypotheek. Betaal ook niet mee aan onderhoud, maar zet maandelijks het bedrag wat hij daaraan uitgeeft apart op een rekening. Met dat bedrag kan ik me evt inkopen of een nieuwe start maken mocht dat ooit nodig zijn. Huishoudelijke taken proberen we 50/50 te splitsen, maar het blijft wel regelmatig discussie over wat dan eerlijk is.

@Bordeaux wij hebben geen samenlevingscontract. Wel de afspraken op papier staan, maar nog niet naar de notaris geweest. Doordat het zijn huis is moeten we eigenlijk ook testamenten regelen (voor als hem iets zou overkomen). Dat heeft, nu er bijna niks is afgelost) nog geen haast. Daarnaast is heel duidelijk wat van hem/van mij is (hij kocht het huis en betaalde de verbouwing, ik kocht de inrichting) waardoor afspraken over wat van wie is nog niet echt hoeven. In 2020 gaan we de knoop doorhakken rondom samenlevingscontract met testamenten, geregistreerd partnerschap of evt trouwen.