In deze stad is het letterlijk onmogelijk om alleen iets te kopen met een modaal inkomen. Ik heb net in de tijd gekocht dat het mogelijk was. Dus zeer waarschijnlijk was het of huren geweest of met een andere partner kopen.
We hebben het er ook over gehad of hij niet een huis zou willen kopen elders, maar daar zag hij zelf niet veel in. Het is dus geen scam om hem erin te luizen of iets dergelijks. Zo voelt het bijna als ik mij hier moet verantwoorden.
Snap je beredenering hoor en er zijn twee kanten aan het verhaal. Misschien heb je gelijk en is het beter zoals jij zegt. Vind het een interessante discussie!
Nu is er in ons geval ook een kind in het spel, dus is het e.e.a. vastgelegd bij de notaris. Hij heeft dus wat dat betreft geen zorgen. Alhoewel hij die zorgen ook niet per se had toen er nog niks vastgelegd was. Dat vertrouwen krijgen is voor mij persoonlijk heel waardevol.
Sterker nog: als je niet in gemeenschap van goederen bent getrouwd en je betaalt mee aan de verbouwing van de ander, dan kun je dat zelfs terugvorderen als je uit elkaar zou gaan. Wellicht heeft de partner die eigenaar is van de woning dat geld op dat moment helemaal niet op de bank staan omdat het âin de stenenâ zit. Dan heb je wel een probleem.
Als je samenwoont zonder samenlevingscontract moet je hier helemaal voor naar de rechter en je beroepen op onrechtvaardige verrijking, dat Is nogal wat en dat doen de meeste mensen dus ook niet, maar in de meeste samenlevingcontracten is zoân vergoedingsbepaling opgenomen waardoor het op basis van je samenlevingscontract zo werkt.
Sterker nog, hij spaarde helemaal niet tot we samen gingen wonen (ja, superhandig haha). Dus in die zin is hij erop vooruit gegaan (niet door mij, maar omdat hij zelf is gaan sparen op aandringen van mij).
@Victoria: ja een aanbouw etc. zou ik zelf betalen. Vorig jaar heb ik ook een extra betaling gedaan van een paar duizend euro. Hij heeft toen aangeboden om mee te betalen, maar dat heb ik toen afgewezen. Dus in die zin betaalt hij ook niet alles mee. Maar qua verf en interieur doen we het wel samen. Mocht het ooit komen tot een break-up, dan verdelen we dat ook.
@Flamoes: gezien het kind, staat er al het e.e.a. vastgelegd bij de notaris. Hij hoeft uberhaupt niet bang te zijn dat ik ooit zou genieten van zijn aflossing mocht het fout gaan. Maar ook rechtswege is het dus geregeld.
@Stars: we betalen inderdaad niet evenredig 50/50. Ik betaal zeker meer. Maar we hebben het niet helemaal uitgerekend op basis van inkomen etc. Hij kan iedere maand meer sparen dan ik, met een lager inkomen. Meer dan hij hiervoor dus deed of kon i.v.m. een hoge huur. Dus in die zin zijn we er allebei op vooruitgegaan.
Nogmaals, interessante discussie!
Ja dit was meer gewoon algemene info hoor. Je moet het sowieso gewoon regelen zoals jullie het beiden willen.
Maar zoals ik het net beschreef daar zijn mensen vaak niet op bedacht en dan komt de huiseigenaar dus in de problemen. Daarom wilde ik het aanstippen.
Absoluut, helemaal mee eens! Het gesprek moet er in ieder geval zijn, er zijn natuurlijk ook situaties waarin het wel pijnlijk misloopt. Daar heeft niemand trek in!
@tomtom ik bedoelde het niet veroordelend hoor.
Een kanttekening die ik nog wel wil maken is dat je zegt dat hij er ook van profiteert als jullie straks Samen een huis kopen. Maar jou opgebouwde vermogen blijft van jou. Dus als jij bijv straks 30.000 eigen vermogen door afgeloste hypotheek mee neemt naar een nieuw huis (van jullie samen) dan blijft dat van jou. Als jullie ooit nog uit elkaar gaan dan krijg je dar geld (als het huis niet onder water staat) ook gewoon terug.
Dus in die zin denk ik echt dat hij er minder van profiteert dan jij. Maar uiteindelijk moeten jullie het doen zoals voor jullie goed voelt en heb ik daar geen oordeel over. Wist alleen niet of je dit beseft
Klopt, dat is inderdaad niet automatisch zo. Je moet dat wel aangeven bij de notaris, wat we dan ook doen.
Eerst maar eens een huis vinden in deze huizenmarktâŠpfff.
Ah ok dan heb ik me vergist, ik dacht dat dat automatisch zo ging
Het is ook absoluut niet de situatie dat ik âconstant zit te zeggen dat ik erop achteruit gingâ. Ik wil gaan samenwonen en denk daarom na over wat de meest eerlijke financiĂ«le verdeling is. Omdat ik hier geen ervaring mee heb vraag ik om input op het forum. Vind het vrij kort door de bocht en onaardig hoe jij de situatie nu voorstelt door te zeggen dat als je mijn vriend was je niet eens meer met me zou willen samenwonen.
Maar gaat het alleen om zo eerlijk mogelijk of gaat het om samen iets opbouwenâŠ
Je kan ook denken van hmm misschien wil ik over een paar jaar wel minder werken/een deeltijd studie doen/voor mezelf beginnen/aan kinderen beginnen/fulltime voor mân zieke moeder gaan zorgen
En hoe zou je het dan vinden als hij zegt nee ik ga er teveel op achteruit jij moet al je loon inleggen anders is het âniet eerlijkââŠ
Kan je niet min of meer uitrekenen wat dat boetebedrag naar jaar looptijd zou zijn en dat per jaar aan hem betalen? Ik weet niet zoveel (eigenlijk echt niets) van hypotheken maar stel dat je nog twintig jaar moet betalen, dan dus 300 euro per jaar die van jou naar hem gaat? Zet niet per se zoden aan de dijk misschien maar zou me kunnen voorstellen dat dat het eerlijkst is (dan wel nu 6000 euro aan hem betalen en indien het binnen twee jaar uitgaat krijg je 5400 terug).
Ik moest denken aan de situatie dat we met huisgenoten een nieuwe wasmachine gingen kopen en dat voor iedereen nog een redelijke uitgave was, toen hadden we uitgerekend hoe lang we verwachtten ermee te doen en wie er dan eerder weg verhuisde, kreeg de kosten voor de resterende jaren terug (die werden dan door de nieuwe huisgenoot ingelegd), als ik dit een beetje helder uitleg.
Ah! Ja dat is inderdaad gewikkeld, helaas blijkt mijn wasmachine-inspiratie voor zoân scenario toch ontoereikend. 
Je kunt ook hetzelfde blijven bijdragen? Dus dat jouw rentedeel niet wijzigt, en dat alleen je partner voordeel heeft van de lagere rentelasten (door het oversluiten van de hypotheek)
Die boete kan je vriend volgend jaar ook weer aftrekken als hij aangifte IB doet volgens mij, dus dat zou je ook mee kunnen nemen in de overweging (om het nog even ingewikkelder te maken haha)
Op welke manier is jullie seksleven veranderd sinds je bent gaan samenwonen? Van de 1 hoor ik dat het een doodslag was ( 
), van de ander dat het een verbetering was (bijvoorbeeld doordat je minder rekening hoefde te houden met de oren van je huisgenoten). Ben benieuwd! Ga namelijk zelf bijna samenwonen.
@Rapsody Haha dit vind ik een grappige vraag. Heb er even goed over na zitten denken maar ik heb best een drukke baan nog met een post-master ernaast, merk dat zodra de post-master vrije weken aanbreken het leven relaxter is en dit echt zeer bevorderlijk is voor het vuurwerk tussen de lakens 
. Dus bij ons heeft niet per se het samenwonen er invloed op gehad (gingen samenwonen op het moment dat ik ging werken en startte met studie).
Hahaha zo grappig dit! Ik dacht nu gaat het dak eraf. Maar viel mee, zijn soms allebei zo moe van de klusjes en het poetsen enzo. Een heel huis voor je zelf is ook veel meer werk
Bij ons is het wel minder geworden 
. Sowieso omdat we gewoon langer samen zijn, maar ook wel door het samenwonen.
Onze relatie is verder wel goed en vind ik het samenwonen ook heel fijn. Maar ik denk dat we ook allebei deels ons eigen dagritme hebben opgepakt en naar verloop van tijd hadden we er ook gewoon minder behoefte aan. Soms de één meer dan de ander, was een periode ook wel even zoeken naar de juiste balans. Vroeger spraken we bijv. echt 2 of 3 dagen in de week af en deed je samen leuke dingen, lag je beetje in bed te chillen en dan kwam het er makkelijker van. Nu zie je elkaar elke dag en creëer je ook je eigen leven naast elkaar, dus is iets minder spannend. Je pakt dan toch makkelijker je telefoon of je laptop erbij en doe je vaker je eigen ding. Moesten we even aan wennen maar nu is het prima zo 
. Ohja en voor mân vriend is er in die periode veel tegelijk veranderd, waar hij wel achter stond maar ook dat bleek even wennen te zijn, waardoor hij een poosje iets meer in zichzelf gekeerd was. Hier hebben we over gepraat en dit gewoon de tijd gegeven. Zolang er nog wel altijd een vorm van liefde en intimiteit in de relatie blijft is het voor mij goed, dan maakt de frequentie seks niet uit. Zolang je maar niet alleen als huisgenoten gaat leven.
Herkenbaar!