Samenwonen

[Sundance]

De vaste lasten gaan we sowieso naar rato doen, dat staat buiten kijf. Mijn vraag ging puur en alleen over hoe mensen het doen met uitjes, boodschappen etc. Omdat ik er nog niet uit ben of ik het eerlijk vind om dat ook naar rato te doen of 50/50.

Dit ga ik later denk ik weghalen ivm herkenbaarheid maar mijn vriend en ik hebben ook een flink leeftijdsverschil. Hij is nog op een leeftijd dat het logisch is om nog te studeren en wat krapper bij kas te zitten. Ik heb lang gestudeerd en ben nu relatief laat gaan werken. Hierdoor verdien ik nu eindelijk mijn eigen geld en zit ik in de fase dat ik wat op kan gaan bouwen. Doordat ik laat ben gaan werken heb ik logischerwijs een salarisgat met leeftijdsgenoten. Ik verdien prima voor een starter, maar voor mijn leeftijd in mijn werkveld is het geen dik salaris. Hierdoor heb ik misschien ook iets van ja logisch dat hij maar weinig kan sparen en ik wat meer en/of wat meer voor mezelf overhoud.

[C3PO]

@Victoria je bedoelt het vast niet lullig maar je berichten komen best wel judgy over!
Edit: vind ik

[Lula]

Nou ja, niet gek toch dat iemand daar zelf ook een mening over heeft. Ik zou het ook vervelend vinden als mijn vriend zo in de relatie zou staan. We hoeven toch niet altijd neutraal te reageren. Saaie boel zou het dan worden

[Quinn]

Is het een idee om de boodschappen mee te nemen in de vaste lasten?

[C3PO]

Ja oke dat is ook wel zo! Maar je moet toch ook een beetje mensen in hun waarde laten

[Discopony]

Aan de andere kant, als haar vriend voorheen 450 euro huur betaalde en zij 750 en ze gaan nu im eem appartement van 1500 euro wonen, gaat zij volgens de 70/30 berekening al 1050 euro betalen terwijl haar vriend 450 euro blijft betalen

Als er voor haar dan ook nog 80 euro extra boodschappen bijkomen terwijl hij er 80 euro minder door gaat betalen, vind ik t ook niet gek om dat dan (nu nog?) niet zo te doen.

Oftewel my 2 cents voor @Sundance: het ligt aan de situatie, zet het bij elkaar en praat erover en laat je niet van de wijs brengen door dingen als “maar je wil het toch graag?” Want wat mij betreft zegt dingen open doorspreken en regelen niets over hoe graag je elkaar ziet, integendeel.

[C3PO]

Oke ik snap je reactie wel! We hoeven er ook niet hetzelfde over te denken
En zoals ik al zei, je bedoelt het vast niet lullig

[Lemongrab]

Als je gaat samenwonen kies je ook voor een leven met elkaar (vind ik), dan verandert de volledige situatie gewoon. Dat 1 op 1 gaan afzetten tegen hoe het nu is op individueel niveau werkt gewoon niet volgens mij. Je lasten worden ook hoger omdat je in een groter huis gaat wonen. Je kunt ook redeneren dat huur, gemeentelijke belastingen etc. juist goedkoper zijn omdat je gaat samenwonen, misschien niet ten opzichte van je huidige situaties waarin je dit met 3 huisgenoten deelt, maar ook als je niet zou gaan samenwonen was je op een gegeven moment waarschijnlijk zelfstandig gaan wonen en kon je die lasten ook niet meer delen met huisgenoten. Dan was je veel duurder uit geweest zonder partner. Hoe dan ook denk dat het een scheve vergelijking is om te trekken omdat de hele situatie op zoveel fronten gewoon anders is als je van een studentenhuis in een zelfstandig huis gaat trekken én als je gaat samenwonen. Je redeneert namelijk niet meer alleen vanuit een ‘ik’ maar vanuit een ‘wij’. De hele basis is voor mij dan al fundamenteel anders.

Toen ik ging samenwonen studeerde ik ook nog en betaalde mijn vriend dus veel meer, inmiddels verdien ik meer en betaal ik ook weer meer. Je vangt elkaar ook een beetje op vind ik als je kiest voor een leven samen. Hij heeft mij ook weer gesupport toen ik mijn baan opzegde en een paar maanden zonder inkomen zat, misschien ook ‘oneerlijk’, maar in de toekomst doe ik dat weer voor hem als het nodig is. Ik hoef dat verder niet uit te rekenen tot 2 komma’s.

Wij hebben de boodschappen wel opgenomen in onze vaste lasten overigens en doen we dus naar rato, uitjes en vakanties improviseren we elke keer maar weer een beetje.

[Sundance]

Volgens mij hebben we vooral een ander uitgangspunt. Jij vergelijkt de nieuwe situatie tussen ons beiden en ik vergelijk mijn oude situatie met mijn nieuwe situatie (en zijn oude met zijn nieuwe situatie).

En ik ben blij dat je je mening geeft, daar vraag ik tenslotte ook om in mijn bericht. Ik vind de toon van je bericht wel enigszins agressief/veroordelend. Heb niet het gevoel van ‘Goh ik zou dat misschien anders doen’ maar ‘Jezus wat egoïstisch dat je uberhaupt overweegt om het op deze manier te doen’. Maar dat is het risico natuurlijk als je meningen vraagt, dat die niet altijd per se gebracht worden op de manier die je zelf voor ogen had.

@Discopony jouw voorbeeld komt dicht in de buurt van de werkelijkheid! De verdeling van vaste lasten zal er ongeveer zo uitzien. Boodschappen en uitjes dus nog onduidelijk. Maar dit is precies wat ik bedoel met dat hij er dus financieel op vooruit gaat ten opzichte van zijn oude situatie wanneer we ook de boodschappen en uitjes naar rato zouden doen. Ik ga er sowieso op achteruit (niet erg, ik heb meer draagkracht), maar is het dan ‘eerlijk’ dat als we de boodschappen en uitjes naar rato verdelen ik er dus nog meer op achteruit ga en hij juist op vooruit. Gevoelsmatig denk ik dat het dan eerlijker is als zijn financiële situatie hetzelfde blijft en mijne dus wat achteruit gaat. Uiteindelijk heb ik dan dus nog steeds wel meer te besteden dan hij, maar dat is nu dus ook al zo. Het verschil tussen ons wordt zelfs kleiner doordat mijn lasten stijgen.

Misschien dus uiteindelijk de boodschappen 50/50 en ik wat vaker de uitjes (doe ik nu ook al).

[Sundance]

Nee we moeten het nog concreet gaan berekenen! Dus misschien verduidelijkt dat al wat meer. Ik vind het wel lastig wat daarbij precies wel en niet mee te nemen. Ik heb gewoon een salaris maar hij heeft salaris plus DUO lening. Rekenen we die lening dan mee als inkomen of niet? Aan de ene kant denk ik het is niet echt zijn geld, aan de andere kant vind ik het ook weer gek om het niet mee te rekenen.

[Keerbeer]

Ik ben ook gaan samenwonen met mijn vriend terwijl ik nog studeerde en wij rekenden mijn lening wel bij de inkomsten. Wanneer ik moet gaan terugbetalen, neemt hij op zijn beurt ook weer wat meer lasten op zich. Dit komt overigens ook wel omdat ik bijna het driedubbele moet gaan terugbetalen omdat we nu toeslagpartners zijn (en hij heeft een riant salaris, dus ik vind het zijn schuld ).

Ik zou vooral in overleg met elkaar gaan wat voor jullie het beste gaat werken. Ik las hierboven ook ergens een situatie dat je allebei een percentage van je inkomsten inlegt, maar dat gaf bij ons een dusdanig verschil dat ik mijzelf (als minder verdienende) niet prettig bij voelde. Weet je ook hoe je vriend er in staat?

[gep]

@Sundance, er is al veel gezegd, maar ik denk dat je ook naar de lange termijn moet kijken op dit moment. Samenwonen doe je sowieso al omdat je het plan hebt om lang bij elkaar te blijven. Zijn studie gaat later ook bijdragen aan jullie leven samen. Kun je dit niet zien als overbruggingsperiode?

[Bertie]

Ik snap het gewoon niet. Stel je doet alles 50/50, chill want dan ga je er niet op achteruit. Maar je partner kan dan bijna nooit mee uit eten of naar uitjes. Dat wil je toch helemaal niet? Je wil toch samen leuke dingen doen?

Ik zie nu echt een beeld voor me van iemand die een heel gevulde spaarrekening heeft maar niets leuks met de partner kan doen. Ben je dan gelukkig?

Maar goed ik heb hier ook vaak discussies over met mijn vriend, want in mijn ogen is een buffer leuk maar al het spaargeld daarboven fictie als je er niets mee doet.

[Discopony]

Volgens mij heeft ze het niet over 50/50 zodat hij niets kan doen, maar over een middenweg en overleg daarover.

@Victoria Als voorbeeld: Mijn vriend is vorig jaar een dag minder gaan werken om aan zijn hobby te besteden. Dat levert geen geld op en zijn salaris ging er dus op achteruit.
Bij naar rato zou ik dus automatisch meer moeten gaan betalen daarom, want mijn salaris blijft gelijk en in verhouding krijg ik meer geld binnen. Maar ik werk er ook meer voor.
Ik vind dat iets wat je in overleg doet (hebben we ook gedaan) en niet omdat naar rato altijd per definitie het eerlijkste is

[Yzile]

als mijn vriend als hij met mij ging samenwonen constant zat te zeggen dat ie erop achteruit gaat zou ik niet eens meer willen samenwonen. wat is dat voor instelling…
wij maken gewoon allebei 70% van ons netto loon over naar de gezamelijke rekening en daar betalen we alles van. met de overige 30% koopt hij computers, camera’s en spelletjes en ik tassen, make-up en parfum. en omdat zijn 30% een stuk groter is dan mijn 30% geeft hij me soms een cadeautje.
wij betalen gewoon elk de helft maar zijn helft is water groter.

[tomtom]

Mijn vriend en ik hebben niet op de cent uitgerekend wat naar draaglast de beste verdeling is. Ik had dit huis al gekocht en hij is ingetrokken. Hij betaalt gewoon mee aan alle vaste lasten incl. hypotheek. Hij betaalt daarin wel iets minder dan ik, maar dat was ook omdat ik meer verdien en had echt geen zin om een exacte berekening te maken. Als hij niet hier was ingetrokken, dan had hij de hypotheek van een huisbaas moeten betalen, zie nou niet echt een verschil. We leven ook niet bepaald in een goedkope stad, dus dan had hij 3x zoveel moeten betalen. Dan liever uitgegeven aan je partner, waar je een intieme band mee hebt.

Verder leggen we evenveel in voor de boodschappen, uit eten etc. Ook hierin maken we geen verdeling van wie meer verdient en wie niet. Zou ook niet weten waarom? Of je nou samenwoont of niet, je blijft je vaste lasten houden. Die zijn niet per se hoger geworden voor ons. Dus we vinden het helemaal prima zo.

[Blush]

Wij hebben alle vaste lasten 50/50, alleen heb ik qua meubels eigenlijk alles betaald omdat ik meer had gespaard. En alle accessoires etc betaal ik ook zelf, mag die niet zeiken als die het niks vind

[Taro]

Maar hij zou toch niet tot in den eeuwigheid iets blijven huren? Naar alle waarschijnlijkheid zou hij toch wel ooit wel iets hebben gekocht (en dus vermogen opgebouwd over x aantal jaren)… Nu bouw alleen jij vermogen op toch?

[tomtom]

Het is maar net hoe je het bekijkt. We zijn van plan om (wanneer de kans zich aandient) iets samen te gaan kopen, dus dan zitten we samen hopelijk met een stuk lagere hypotheek, waar hij ook profijt van heeft. En over 30 jaar of eerder met een dan afgeloste hypotheek.

Ik vind het een beetje verdrietig om op die manier na te denken over samenwonen. Ik bedoel, als je er meteen in gaat met “ik ga je hypotheek niet betalen”… daarvoor doe je het toch niet? Dat is meteen uitgaan van de worst case scenario. Ik wil uitgaan van vertrouwen, niet van wantrouwen. We zijn het huis nu van ons aan het maken met allerlei aanpassingen. Zou ik dat dan ook alleen moeten betalen?

Misschien ben ik wel heel naief hoor, zeg niet dat ik gelijk heb. Maar zo denk ik erover.

[Flamoes]

Maar diegene gooit dan letterlijk geld in jouw spaarpot. Je moet natuurlijk doen waar je je prettig bij voelt maar in de meeste samenlevingscontracten waarbij één persoon het huis heeft wordt afgesproken dat degene die het huis niet heeft alleen meebetaalt aan de kosten (gwl, onderhoud, rente). Je hypotheek betalen is geen kost maar een vermogensverschuiving. Nogmaals je moet het zelf weten maar door adviseurs, notarissen, etc. wordt dit over het algemeen geadviseerd als het meest fair.