Maar dat is toch niet zo erg? Tenminste, ik neem aan dat je wel zeker weet dat je een kind wilt voordat je eraan begint… Dat je niet bij elke baby smelt of tussen de babykleding loopt te zwijmelen wil echt niet zeggen dat je geen goede moeder kunt worden he, bij sommige moet dat gewoon meer groeien denk ik?
2 likes
Ik begin zelf enorm rammelende eierstokken te krijgen. Vraag me af of er ooit een perfect moment komt om te beginnen. Had voor mezelf altijd zo’n lijstje met dingen die klaar moesten zijn; grotemensenhuis, genoeg spaargeld, getrouwd, fysiek fit en ga zo maar door.
Maar de laatste tijd heb ik vooral zoiets van als de basics (huis, baan) kloppen en de liefde tussen jou en je partner zit goed dan komt de rest vanzelf wel.
1 like
Heeft het wel zin om foliumzuur te slikken terwijl je nog de pil slikt? Geen idee hoor, vraag me het oprecht af!
Een maand toch?
1 like
Ik heb ook best last van rammelende eierstokken, maar een aantal maanden geleden wel een baby gekregen. Mijn tweede. Ik verlang nu al naar een derde. Dat is puur gevoel. Rationeel denk ik er anders over. Om verschillende redenen. Puur praktisch zou het al lastiger worden. Denk dus ook dat het niet gaat gebeuren.
Tegelijkertijd lees ik hier veel over mensen die graag willen maar wachten op een goed moment. Bij de eerste hadden we al heel lang een stabiele relatie en ook een vaste baan. Wel een klein huis. Hierdoor wilden we eerst niet. Toch voor gegaan. We woonden klein in de stad in een twee kamer appartement. Was zo knus en gezellig. Baby sliep bij ons. Was makkelijk met nachtvoedingen. Een kind hoeft niet gelijk een pinterest perfect eigen kamertje enzo. Wel een warm nest
13 likes
Zo blij dat je dit zegt. Ik woon ook in een twee kamer appartement en mijn vriend en ik zeggen ook altijd dat een aparte kamer niet perse nodig is. Maar omgeving reageert daar altijd negatief op.
1 like
Wauw! Grappig dat je daar gevoelsmatig nu al aan toe bent. Mijn idee is dat als ik er één zou hebben, het jaren zal duren voor ik überhaupt nadenk over een tweede! Maar je weet dat natuurlijk helemaal niet van te voren! En mooi wat je zegt, zo is het ook.
Ik heb ook hele erge rammelende eierstokken, terwijl ik mijn vriend en onze relatie er verder nog niet klaar voor zijn, maar ben zo blij dat ik er gewoon altijd chill over kan praten en doen en het nooit weg hoef te stoppen.
Heb nu ook weer zo een fase waarin ik van elke krijsende jankbaby in de supermarkt denk van aaaah mag ik ‘m hebben.
1 like
Moeilijk he! Ik heb wel een vast contract en ben naar een andere functie gegaan bij dezelfde werkgever maar toch vind ik dat ik het niet kan maken om in de eerste paar maanden aan te komen met ‘joehoeee ik ben zwanger’. Maar de kinderwens hiervoor uitstellen druist ook tegen mijn gevoel is, wat als het een x aantal maanden duurt voor het raak is. Wij gaan in dec naar een zika gebied dus een paar maanden daarna durf ik het wel aan, ook qua werk.
1 like
Fijn je berichtje, dankjewel en like voor de herkenning! Hetgeen je zegt klopt ook wel, ze kunnen wel 'verwachten" dat een vrouw van +/- 30 wellicht een kinderwens zou kunnen hebben. Dat stelt mes gerust!
Ben ook benieuwd naar de ervaringen rondom werk-zwanger worden/zijn. Zijn er mensen die fulltime werken en dat fijn vinden en nu toch minder zullen gaan werken nu je bezig bent met zwanger worden of wellicht al zwanger bent of kindje(s) hebt? Hoe verdelen jullie dit met je partner of hoe ben je ‘van plan’ dit te gaan verdelen? Denken jullie daar ook over na? In namelijk best veel merk ik aan mijzelf. Of zit ik in verkeerde topic dan, haha?
1 like
Helemaal mee eens! En je kunt achteraf altijd je keuzes uitleggen en verantwoorden (al zou dit helemaal niet nodig moeten zijn), maar ik zou echt geen dingen laten omdat je misschien wel zwanger zou kunnen worden. Straks duurt het inderdaad wel 2 jaar en dan heb je zo’n kans laten schieten
2 likes
Ik zit op dit moment aan medicatie waarmee je niet zwanger mag worden. Ik moet eerst een (medisch) traject in om met die medicatie te stoppen en vervolgens of hopelijk tegelijkertijd het traject in voor nieuwe medicatie waarmee ik wel veilig zwanger kan worden. Ik vind het zo jammer dat ik niet ‘gewoon’ zwanger kan worden. Dat wij het echt moeten plannen en je het daardoor ook lastiger voor jezelf kan houden. Het haalt iets van de magie weg voor mijn gevoel.
Ben inmiddels wel gestopt met de pil en aan de foliumzuur onder het motto kan geen kwaad om daar alvast mee te beginnen.
Joe, hai, ik!
Ik werk nu fulltime (36 uur) en man ook (40+ uur), hebben allebei echt een goede baan en zijn allebei vrij ambitieus. En ben 13 weken zwanger van ons eerste kindje. We zijn hier nog over in gesprek maar waar we waarschijnlijk op gaan uitkomen is dat ik 32 uur ga werken (4 dagen dus), en hij of 40 uur blijft of gaat proberen naar 36 uur te gaan. Twijfel zit hem nu vooral in het feit dat we net een nieuwbouwhuis hebben gekocht dat 2020 wordt opgeleverd, maar waarvoor we dus al wel binnenkort voor moeten gaan betalen, naast onze bestaande hypotheek. Waarschijnlijk wil ik wel wat langer verlof opnemen dan de gebruikelijke 16 weken. En ik wil met mijn manager overleggen of ik bijv de eerste 1 of 2 maanden ook extra verlof kan nemen zodat ik begin met bijvoorbeeld 28 uur (3,5 dag). Maar ik moet dit nog helemaal berekenen en voorleggen hoor!
Ik vind mijn baan ontzettend leuk en weet dat de ‘groei’ er uit is als ik minder dan 4 dagen ga werken. Plus, we hebben de luxe dat allebei onze ouders al hebben aangeboden om een dag in de week op te passen, waardoor ons kindje nog maar 2 dagen naar de opvang zou hoeven als ik idd 4 dagen ga werken en man 5 dagen.
4 likes
Ik werk nu 40u en wil naar 32u gaan als de tweeling er is. Mijn vriend werkt voor zichzelf en is heel flexibel, hij wil 2 dagen bij de kinderen zijn en ook iets van 32u werken (uren in avonden en weekenden meegerekend). We hebben dan voor 2 dagen kinderdagverblijf.
Ik ben heel benieuwd of ik 32u ga trekken met een tweeling. Daar komt bij dat het bedrijf waar ik werk onderwerp is van een grote overname dus heb ook geen idee hoe/of mijn baan er uit ziet in de zomer. Merk dat het me allemaal wat minder boeit nu, eerst die 2 eens gezond op de wereld zetten en daarna zie ik wel. Mijn ambitie is wel grotendeels waargemaakt dus ik zou het niet erg vinden een stapje terug te doen de komende jaren
2 likes
Ik heb dat ook, maar waarom denk je dat je het daardoor lastiger voor jezelf kan houden? Want in principe hoeft buiten de arts niemand het te weten, toch? 
Hoop dat het snel raak is!
Ik postte een tijdje terug hoe erg mijn eierstokken rammelen. Nou, ik was dus bijna een maand overtijd. Ik ben vrij onregelmatig ongesteld, maar mijn bloedwaarden in het ziekenhuis waren goed dus 0 reden om aan te nemen dat mijn menstruatie uit zou blijven. Dus ik dacht al, zou het…? Had ook last van mijn boobies en andere vage klachten die ik normaal zelden heb. Vanmorgen voor de zekerheid maar een test gedaan en gelijk daarna ongesteld geworden. Aan de ene kant beter, want onze situatie is totaal niet geschikt en mijn vriend is er echt niet klaar voor, maar tegelijkertijd ben ik dan toch zo teleurgesteld en verdrietig. Slaat nergens op. Soms in een vlaag van verstandsverbijstering denk ik: dump die vent en zoek een burgerlijke man met een huis en kinderwens, vaste baan, goed inkomen en go go go. Maar gelukkig kom ik daarna terug op aarde. Maar blegh wat hormonen allemaal met je kunnen doen.
1 like
Zijn er ook zelfstandigen hier? Ben erg benieuwd hoe jullie dat willen gaan doen, wat betreft werk en verlof.
Heb net voor het eerst in mijn leven een test gedaan, met een early predictor,4 dagen voordat ik ongesteld moet worden. Helaas… 
Dacht toch maar eens proberen, maar helaas weer niet raak. Ik ben doodsbang dat ik te laat ben ofzo.
Ik heb ze een aantal jaar gehad, maar nu zijn ze behoorlijk weg. Ze hebben meer plaats gemaakt voor angst. Ik droom niet over babies, maar ik heb nachtmerries over hoe ‘ons kindje’ uiteindelijk stil geboren wordt of het kindje wordt bij mij weggehaald na de geboorte, de bevalling gaat mis etc…
1 like
Jezus ik kreeg een foto van mijn vriend met een baby vandaag en ik wil er of nu (NU!) eentje samen met hem
Of tenminste die foto als achtergrond instellen. Beide echt not done op dit moment maar oooooh wat lief 
6 likes
Ik heb ook last van rammelende eierstokken. Echt uit het niets lijkt het. Het is alsof iedereen om me heen zwanger is of net bevallen. En die babietjes oh my… ik smelt helemaal. Ik wil ook echt een baby, maar dab wel NU, niet eerst die 9 maanden en dan ook nog die bevalling.
Ik ben bang wel heel erg bang voor hoe mijn lichaam na een baby zal uit zien, maar de babywens is op dit moment sterker.
1 like
Hey leuk dat dit topic weer omhoog komt. Ik heb de laatste weken (maanden?) ook enorm rammelende eierstokken. Jeetje ik schrik soms van mezelf hoeveel ik eraan denk?! Ik Google ook van alles en lees alle zwangerschapstopics… Helaas wil mijn vriend nog niet☹️
3 likes