Rammelende eierstokken topic

[Quattroformaggi]

Nee, ik moest er heel erg aan wennen. Het ging van nee nooit kinderen - ze zijn niet allemaal stom - wie weet ooit later - toch wel leuk - oke volgend jaar dan - het liefst zou ik nu op dit moment al zwanger zijn.
Ik vond het ook lastig om met mijn vriend erover te hebben, maar nu praten we wel eens over hoe we zelf dingen zouden doen als ouders. Heb ook weer een nieuw soort verliefdheid bij mijn vriend, als ik hem voor me zie als vader.

Ow god, als ik dit nu ook teruglees , geef de schuld maar weer aan de hormonen haha

[Quattroformaggi]

Lezen jullie trouwens ook alle zwanger-en-kinderentopics trouw bij??

[Roguee]

Ja en alle blogs/vlogs/instagrams die over zwanger zijn gaan ook haha

[YoMrWhite]

Wat fijn dit topic!
Heb alles from scratch even bijgelezen: voor een ieder waar het moeilijk gaat of helemaal nog niet gaat (om welke reden dan ook) een dikke knuffel, ik leef met je mee. Voor iedereen die in verwachting is: van harte! En voor een ieder die het probeert of het in de toekomst graag wil: ik sluit me aan!

Wij zijn 11 jaar samen en het kriebelt zo HARD. Enige wat mij tegenhoudt is dat ik geen rijbewijs heb en tevens beide geen spaargeld (wel redelijke goed betaalde banen). Mijn grootste zorg, heb ik al eens gedeeld, is mijn werk. Ik voel me nu al zo schuldig en durf m’n wens niet eens hardop uit t spreken, herkent iemand dit?

Ik hoop dat ik volgend jaar mijn rijbewijs haal en dat we vanaf 2019 iedere maand geld apart gaan zetten (kunnen max €500 wegzetten). En dan misschien eind december stoppen met pil? Hoeveel ‘moet’ je iig gespaard hebben om naar 1 door te komen?

Dan nog een dingetje: de pil slik ik voor m’n huid. Zodra ik stop (al eens gedaan om andere reden) dan flipt m’n huid, dus kan het niet geheim houden qua dat. Bekenden/collega’s zullen dat meteen doorhebben. Hoe hiermee om te gaan?

Wij zijn er gevoelsmatig echt klaar voor maar 1) hebben niet alles perfect op orde en 2)hou teveel rekening met wat de buitenwereld denken zal (terwijl me dat normaal geen flikker boeit?)

[Keukenkastje]

Hahahaha. Fiew, heel blij om dit te lezen!

Ik vond het heel eng om bij mijn vriend op te biechten, maar die vindt het alleen maar leuk dat er zoveel gebeurt bij mij. En hij moet lachen om hoe ik erop reageer. Als ik weer eens loop te zwijmelen zeg ik daarna direct ‘Stuur alsjeblieft foto’s van poepluiers!!’. We kunnen er goed over praten, zo’n verademing na alle drama van vorig jaar. We hebben nu zoiets van: we zien het wel. We weten nog niet of we kinderen willen en dat is prima.

[Roguee]

Mijn grootste zorg, heb ik al eens gedeeld, is mijn werk. Ik voel me nu al zo schuldig en durf m’n wens niet eens hardop uit t spreken, herkent iemand dit?

(helaas) heel herkenbaar. Ik ben sinds een paar weken begonnen met een nieuwe functie. Weliswaar bij dezelfde werkgever maar toch houdt dit mij tegen om nu al te beginnen aan kinderen. Een vervelend soort schuldgevoel speelt dan op, terwijl ik rationeel vind dat dit totaal geen rol zou moeten spelen. Wat als we misschien wel langere tijd moeten proberen voordat ik überhaupt zwanger ben?

Terwijl aan de andere kant ik denk dat ze heel goed weten dat het een reëel optie is dat ik op korte termijn zwanger raak, dat moet haast wel door hun gedachten zijn gegaan als ze een vrouw van 31 aannemen haha.

[Sawadee]

“Gelukkig” ben ik niet alleen. Ik vind het lastig al die gedachten, ik heb nog nooit een baby vastgehouden of er na gekeken , waar komen die gedachten dan vandaan ! Dat blijf ik me afvragen .

[Keukenkastje]

Je hoeft er niets mee hè. Dat probeer ik tegen mezelf te zeggen. Ook al is het onmogelijke gebeurd en fantaseer ik over kinderen, er zit er niet zomaar één in je buik. Ik snap wel dat je je afvraagt waar die gevoelens en gedachten vandaan komen hoor, dat herken ik. Heb je een relatie?

[Sawadee]

Relatie zou je het wel kunnen noemen ja, hij wilt al langere tijd kinderen en hij weet ook hoe “negatief” ik er in sta/stond. Maar hij weet niets van deze gedachten verandering.

[Keukenkastje]

Durf je het niet te delen? Zoals eerder gezegd: iedereen kan en mag veranderen. Ook als je eerst heel negatief was. Als je een toekomst samen ziet lijkt het mij fijn en goed om hierover te praten. Ben je bang voor verwachtingen van zijn kant?

[Sawadee]

Dat is ook zo. Zeg ook vaak tegen mezelf dat dit een bevlieging is.
Ik wacht het allemaal af, wie weet wat de toekomst brengt.

(Misschien wis ik mijn berichten nog*)

[Vesta]

Ik heb al zo lang rammelende eierstokken, zeker nu vriendinnen ook kindjes krijgen, maar heb geen relatie en dat maakt het allemaal wel een beetje lastig Ben 32 dus voel de klok wel een beetje tikken inmiddels…

[Colourful]

Ik heb geen idee hoeveel spaargeld je nodig hebt voor een eerste kindje. Dit is natuurlijk erg afhankelijk van je eigen keuzes bv. alles nieuw/tweedehands of goedkope/dure merken en of je verder nog grote uitgaven zal hebben (auto, huis, meubels,…). Wij hebben enkele maanden geleden een huis gekocht maar hebben beiden wel nog een mooi bedrag staan en beiden vaste job.
Iemand zei ooit eens tegen mij dat er nooit een perfect moment komt qua plannen, dat je er gewoon voor moet gaan. Volgens mij zei iemand dit ook al eens in dit topic.

Ik was trouwens vrij tevreden over mijn huid de laatste tijd en zat goed met mijn skincare routine, nu ik gestopt ben met de pil is mijn huid wel echt in de war continu nieuwe puisten… Ik had ook schrik dat mijn collega’s dit zouden zien en er dan naar beginnen vragen maar voorlopig heeft niemand hier al iets over gezegd. Een collega die het weet zei dat ze op dat moment wel kon denken dat ik mijn maandstonden zou hebben. Hopelijk kalmeert mijn huid gewoon terug als ik terug de juiste producten heb gevonden.

[poesch]

Wauw, ik heb dit precies ook. Ben 31 en heb net vanmiddag gehoord dat ik een nieuwe baan heb. Ben megablij, maar onze kinderwens (we zijn ook al bezig) spookte ook meteen al door mn hoofd

[Sarie]

Wat leuk dat je een wens hebt! Over je huidprobleen. Ik denk toch dat je in dit specifieke geval zo min mogelijk van anderen aan moet trekken. Bovendien, weten zij veel. Je kunt desnoods toch ook zeggen dat je vanwege andere overtuigingen gestopt bent met de pil. Daarbij kun je misschien eens research doen of met een huidspecialist kijken naar wat ervoor nodig is om die acne zo min mogelijk terug te laten komen? Ik heb hier ook even mee gestruggled maar ik heb mezelf de simpele vraag gesteld: wil ik moeder worden. Antwoord: ja. Dus: moet ik ooit tóch wel stoppen, en dan maar nu! Waarom wachten als je de wens hebt

[Tokio]

Qua huidproblemen zou je mss ook kunnen zeggen dat je een nieuwe pil uitprobeert oid? Of andere vorm van anticonceptie. Maar ik denk echt niet dat mensen er naar gaan vragen toch?

Ik fantaseer de laatste tijd zo vaak over baby’s, zwanger zijn, babykamer, vertellen aan mijn ouders dat ze opa en oma worden enz… Maar mijn vriend wil helaas ook nog niet. En als ik dan denk aan een basisschool kind en alles wat daarbij komt kijken (spelende kinderen op woensdagmiddag, helpen op school, zwemles enz) dan moet ik daar eeeecht nog niet aan denken

[Aquiver]

Ik vind dit echt een heel fijn topic om door te nemen. Ik merk dat het ook bij mij steeds meer naar boven komt. Ik heb altijd al kinderen gewild maar het was iets van de verdere toekomst maar nu is mijn schoonzusje zwanger en alles komt zo in het teken van baby’s te staan waardoor ik er steeds meer aan moet denken en het ook zo graag wil.

Maar ook voor mij en mijn vriend heb ik voorwaarden opgelegd vanaf wanneer we kunnen beginnen. Vast inkomen en een goed dak boven ons hoofd vind ik heel belangrijk. Zeker nu mijn schoonzus hoogzwanger is tijdens hun grote verbouwingen die niet eens af zullen zijn als de baby komt waardoor ze nu uit pure ellende nog voor een korte periode iets gaan huren. Dus deze situatie wil ik liefst vermijden!

[Roguee]

Gefeliciteerd! Vervelend ook die gedachten die dan gelijk door je hoofd spoken maar moet eerlijk zeggen ook wel fijn die herkenning. Al enig idee hoe je dat gaat aanpakken mocht je zwanger zijn of heb je zoiets van ik zie wel hoe het loopt als het zo ver is?

[Alicante]

Huh? Ga je proberen zwanger te worden terwijl je het eigenlijk niet wilt of snap ik het niet?

[poesch]

Tsja ik weet het niet zo goed. Ik wil ook niet het risico lopen deze baan te verliezen (heb een jaarcontract) maar ik wil eigenlijk ook niet uitstellen. Wat doe jij?