Ik word 35 eind november. Ineens sloeg de stress toe afgelopen zomer, na een controle bij de Neuroloog voor mijn epilepsie. Ik ben 2 jaar aanvalsvrij en had bedacht dat ik mijn medicatie wilde gaan afbouwen om zwanger te worden. De neuorloog adviseerde me om juist meer te gaan nemen, ivm risico kind tijdens een aanval als het zover is. Daar schrok ik wel even van. Daarna: “OMG ik ben te laat, ik ben te oud, door alle medicatie is het misschien moeilijker, loopt het kind risico…aaaah. 
” Ik was echt helemaal van slag. Inmiddels ben ik weer wat rustiger, we gaan volgend jaar verhuizen naar een nieuwbouw woning (zit nog in een klein appartement) en hebben samen besloten dat we vanaf december het maar echt eens gaan proberen.
3 likes
haha gelukkig dat het voor sommigen herkenbaar is! En uiteindelijk valt dat toch allemaal in het niets als je eenmaal zwanger bent, lijkt me.
Wauw ik vind dit zo’n fijn topic. Kheb ook lang last gehad van een overgeef fobie tot ik een jaar geleden een periode heel veel moest overgeven. Daar ben ik nu dus redelijk vanaf. Maar een andere fobie (naalden/aders) zit nu in mn gedachte. Heb je daar uberhaubt veel mee te maken als je zwanger bent? Ik ga serieus al van mn stokje als ik denk aan bloeddruk meten (laat staan bloed prikken)… daardoor ben ik dus ook best bang voor bevallen. Het idee van bevallen niet perse maar de naalden/infuus/pijnstilling 
Kheb wel heel leuk nieuws. Mn vriend en ik hebben zojuist besloten ervoor te gaan. Mede door dit topic ook realiseren we ons dat er geen perfect moment is, dat we kunnen blijven wikken en wegen. Misschien lukt het wel niet (ik ben dus bang dat die kans best groot is omdat we al meer dan een jaar seksen zonder voorbehoedsmiddel, al lette ik toen wel op mn eisprong). Misschien duurt het traject super lang, we zijn er toch wel klaar voor dus we gaan ervoor 
Mega spannend maar ook vet leuk.
Edit: zonder dat we het van elkaar wisten zaten we er beide ontzettend mee in ons hoofd. Zo grappig maar we durfden er beide niet ‘aan toe te geven’. Het voelt echt bijna als een opluchting (en aan de andere kant ook juist niet want doodeng)
20 likes
Spannend!!
Bij mij meten ze elke controle mijn bloeddruk. Daarnaast moet je ook bloed laten prikken, volgens mij heb ik dat nu 3 x moeten doen. Ik denk dat het voor jou belangrijk is dat je je angsten bespreekt met je verloskundige en als je bloed laat prikken dat je dat ook aangeeft. Je zal daar echt niet de enige in zijn. En als je het aangeeft, houden ze daar echt wel rekening mee! Succes 
Dankjewel. Ik krijg al kippenvel bij het lezen van je niet zo geruststellende post (qua bloeddruk meten en bloed prikken). Maar ik ben sws niet de enige die dit heeft en zwanger wil worden (of het al is) dus dat stelt me idd wel wat geruster.
Ik vind het jammer dat ik nog niet in het subforum kan posten, dus drop ik hier even mijn ei (
) Ik ben sinds deze zomer gestopt met de pil. We wilden wachten tot mijn eerste menstruatie doorkwam voor we onbeschermde seks zouden hebben. Ondertussen zijn ze er nog steeds niet en worden de condooms niet meer gebruikt. Ik vind het wel lastig omdat ik niet weet of ik al een eisprong heb gehad. Natuurlijk begin ik mezelf nu ook gek te maken met 't feit dat het al zou kunnen raak zijn. Je bent nu ook gewoon veel meer zelfbewust van alles wat er in je lichaam gebeurd. Ik had gisteren bv hele middag enorme menstruatiekrampen, maar nu is er nog steeds niets, dus ik zou ook kunnen zwanger zijn denk ik dan. Lastig dit…
Zijn er trouwens nog mensen die de flo app gebruiken? Als ik mijn symptom log wil herbekijken van een bepaalde dag dan kan ik mijn notities niet meer lezen, het veldje is dan gewoon leeg. Nog mensen die dit al hebben opgemerkt?
Haha I feel you, same here! Ook nog niet genoeg posts om daar mee te kunnen posten en ook kinderwens. Ik ben al sinds januari gestopt en loop ook te klungelen met een onregelmatige cyclus, maar bij elk dingetje denk je: zou het? Bijvoorbeeld vanmorgen (alvast sorry voor de TMI) had ik mijn hele broekje helemaal nat van de ‘witte vloed’, maar na ruim 60 dagen nog geen menstruatie te bekennen. Ik gebruik overigens Clue, dat is ook een app om het in te bij te houden. Ik heb gisteren met mijn vriend afgesproken dat we even die ‘druk’ van de ketel gaan halen, want ik merk dat ik er veel mee bezig ben (zwanger worden maar ook die uitblijvende menstruatie) en dat dat niet echt bevordelijk is en bovenal niet heel chill voelt! Dus we zien het wel even de komende tijd…
wanneer is er sprake van een regelmatige cyclus? toch niet alleen als je cyclus elke maand exact even lang duurt, zit toch wel een beetje speling in? weet iemand dit?
Ik heb maar 1x bloed geprikt vorige zwangerschap en bloeddruk indd elke afspraak. Maar dat doen ze met zo’n band dus dat vind ik niet erg. Bloedprikken keek ik ook echt tegen op, maar ik heb expres niet gekeken en toen vond ik het minder erg
1 like
Waarom test je niet gewoon of je zwanger bent dan? Ik had zelf hele lange cyclussen door pcos dus ook geen idee wanneer en of ik een eisprong had. Testen bij de action kosten nog geen €2 voor 2 testen. Heb er zo veel gedaan haha.
Niet perse over regelmatigheid, maar mijn gynaecoloog zei dat zij er bij een cyclus van 35 dagen of langer geen eisprong plaatsvind. Ik denk dat een regelmatige cyclus dus tussen de 28-34 dagen is.
1 like
Mijn eierstokken zijn ook langzaam aan het rammelen. Soms dag droom ik dat ik mijn vriend ergens in een speeltuin zie spelen met ons kleine blonde kindje, dat hij hem/haar dan oppakt en knuffelt en dan gaat er zo’n geluksgevoel door me heen 
️ Bij de gedachte alleen al heb ik het gevoel dat dat het mooiste gaat zijn wat er is en springt m’n hart al zowat uit elkaar.
Maar goed dan word ik af en toe wat later dan normaal ongesteld en komt er toch flinke paniek dus mijn hoofd is er toch duidelijk nog niet klaar voor.
5 likes
@Sarie Idd elk ding denk je dan wat is dat nu weer 
krijg ik nu mijn menstruatie of is dat al symptoom van zwanger zijn ik merk echt vanalles op tegenwoordig! Heb jij dan soms al eens getest sinds dat jullie aan het proberen zijn?
@jahoor omdat het onwaarschijnlijk is dat ik nu al zwanger zou zijn. Ik vind het stom van mezelf omdat ik nog maar zo kort gestopt ben met de pil en dat ik nog helemaal niks mag verwachten. Ik weet niet eens of ik al een eisprong heb gehad.
Ik heb het er met mijn vriend over gehad en als ik tegen het einde van de maand nog niet ongesteld ben geworden zou ik testen.
Ja al wel meerdere keren… Maar nog geen geluk helaas!
Same here! Ook nog niet genoeg en ik kan het topic nu ook niet meer vinden. Weet jij waar ik deze kan vinden?
Ik gebruik die app ook. Soms snap ik er ook helemaal niets van haha. Dus je bent zeker niet de enige!
ohh wow ok, vind 35 nog best kort vanuit mijn referentiekader 
Bedankt voor het delen in ieder geval.
Ik heb in 3 weken tijd 3x gejankt, omdat ik zo graag een baby wil, maar mijn vriend nog niet (en de situatie laat het ook echt nog niet toe). Ik zit nu toevallig middenin de kraambezoeken en dat maakt het niet makkelijk. Ik heb al 5 jaar rammelende eierstokken, maar sinds 2 jaar is het zooo heftig. Ik droom er zo vaak over. En nu ga ik binnenkort op kraamvisite bij degene die vroeger mijn beste vriendin was. Ik ben zo bang dat ik daarna heel verdrietig ga zijn, hoe leuk ik het ook vind voor haar 
3 likes
Ik zag laatst een hele schattige tweeling in de stad. 2 jongetjes, ik denk van ongeveer 2 jaar. Ik smolt helemaal en ik dacht echt dat wil ik ooook
Nou ja niet per se een tweeling hoor maar ze zagen er gewoon zo schattig uit
1 like
Ah wat een rotgevoel… helpt het niet als je met je vriend afspraken maakt over een toekomstplan? Zodat je weet wanneer het wel kan gaan gebeuren. Misschien geeft dat een beetje rust en kun je daar naar uitkijken. En verder ook gewoon heel goed over praten, maar uiteindelijk trekt degene die iets wel wil vaak aan het kortste eind…
Mijn vriend maakt dan de grap dat het over 10 jaar wel kan. Zelf dacht ik meer aan 2021 beginnen… Ligt dus nogal uit elkaar.
Het komt ook doordat mijn vriend zijn leven nog niet echt op orde heeft. En al zijn vrienden (meeste zijn inmiddels 30), zitten nog helemaal in de feest-fase. Voor mijn vriend is een kind echt iets wat je doet als je ‘later groot bent’. Ik hoop heel erg dat er binnen nu en 3 jaar wat mensen in onze omgeving zijn die kinderen krijgen, waardoor hij er meer voor open staat. Maar in zijn vriendenkring zie ik het nog lang niet gebeuren.