Waarom zou je dan wachten? Of ben je nu ook nog te jong voor je gevoel? Je leeftijd staat er namelijk niet bij.
Tsja ik was wel bang voor zo’n reactie helaas. Ik zie niet dat iemand hier zich persoonlijk voelt aangesproken, nogmaals, het is gewoon een heel gevoelig onderwerp. De reden waarom ik zei dat ik je ergens wel snap is omdat ik ook een tijd zo hebt gedacht als wat jij hebt geschreven hierboven. Ik dacht ook dat veel jongere meiden niet zo overdreven moesten doen mbt snel en jong kinderen krijgen terwijl ik zelf iets ouder was en het er voorlopig bij mij niet inzat. Pas sinds ik dit forum (en EGF), met name de zwanger/kinderen topics ging lezen realiseerde ik me wat voor uiteenlopende kwesties er kunnen spelen, op alle leeftijden. Daarbij zelf ook fertliteitproblemen en zieke ouders wat een grote rol speelt.
Ik wilde juist iets schrijven om dat gevoel en inzicht een beetje over te kunnen brengen zonder je te kwetsen. Zou het namelijk jammer vinden dat je het idee hebt dat je hier je gevoel niet kan/mag uiten, dat was niet mijn intentie.
Er spelen superveel dingen mee in of en wanneer je kinderen wil, maar dat leeftijd niets uitmaakt is natuurlijk niet waar. Ik zie zeker vriendinnen in de 30 andere keuzes maken mbt gezinsplanning dan toen we jonger waren. Of het nou bewust alleenstaand moederschap is of kinderen krijgen in situaties die ze vroeger niet gewild hadden, de gevoelde tijdsdruk is aanwezig. Ik denk dat je je dat gewoon echt niet zo goed voor kunt stellen als je niet in die positie zit. Het heeft niet zozeer te maken met hoe ‘volwassen’ je bent maar gewoon met het gevoel dat je biologische klok tikt en hoeveel tijd je nog hebt om iemand te ontmoeten en zwanger te worden. Ik zeg niet dat iedereen dat heeft of dat jongere mensen geen sterke kinderwens kunnen hebben, maar het is net een andere situatie.
Ik snap de frustratie van @Freedom dus wel (hoewel ie niet zo handig verwoord was) en ik denk niet dat mensen zich zo persoonlijk aangesproken moeten voelen. Mensen vinden het nooit leuk om iets over ‘jongere mensen’ te horen als dat jouw leeftijd is, maar het is toch juist normaal dat je tussen je 20er en 30er jaren ontwikkelt en anders tegen dingen aan gaat kijken en je situatie verandert?
Dank je, jij kan het beter nuanceren. Idd precies wat ik bedoel.
Nogmaals jammer dat iedereen zich mijn gevoel zo persoonlijk aantrekt. Het is niet zo bedoeld dus neem dat dan ook van mij aan. Ik mag toch wel mijn eigen gevoel van rammelende eierstokken beschrijven vergeleken bij hoe ik dat een aantal jaar geleden ervaarde (ervoer?)?
Sorry voor degenen die ik beledigd heb, zo was het geenszins bedoeld. Maar ik weiger om duizend disclaimers bij elke zin te zetten. Ik ga er ook wel een beetje vanuit dat mensen hier een beetje kunnen bedenken dat niet alles wat iedereen zegt zwart/wit en voor iedereengeldend is.
Kan zijn dat het je in het verkeerde keelgat schiet… maar trek je het je ajb niet persoonlijk aan. Het is puur mijn ervaring en gevoel en ik bedoel het niet zo zwart/wit.
Vind jouw bericht overigens vrij denigrerend, “met je 5 jaar meer levenservaring”. Levenservaring had ik helaas al genoeg op mijn 25e. Heb ik echt totaal niets over gezegd. Echter is je biologische klok op je 31 wel een stukje verder en helemaal als je dan nog single bent is het een heel ander gevoel dan toen ik 25 was en graag een baby wilde met mijn toenmalige vriend.
Ik zou me vooral niet te druk maken over het tempo waarop anderen dingen doen. Als ik het me zou aantrekken dat jongere stellen, stellen met een kortere relatie, of weet ik het wat eerder zijn, dan zou ik denk ik constant chagrijnig zijn.
Het is ook maar een beetje de tijd waarin we leven. Er is niets zo ‘natuurlijk’ als willen voortplanten, (en even goed natuurlijk als je dat nog niet/nooit wil) het is pas de laatste halve eeuw dat we daar met zijn allen zoveel eisen aan ophangen.
Grappig dat je dat zegt, dat doe ik dus juist nu ook niet meer en toen wel. Dat is misshien wel precies het verschil met toen ik 25 was. Nu weet ik dat het niets uitmaakt hoe anderen het doen en hoe ‘oud’ of ‘jong’ je bent en zou ik tegen mexelf op 25 jarige lft willen zeggen:GENIET, maak je niet druk om wat anderen doen en wanneer ze het doen, het hoeft niet nu.
Nu gaat het me puur om die biologische klok en heeft het gerammel meer te maken met de wens een gezin te stichten ipv een knuffelige schattige baby met kleertjes etc.
Kan mezelf niet heel goed uitdrukken merk ik.
Ik denk dat wat ze bedoelt is dat dat soort dingen relatief worden op het moment dat je in een fase zit waarin het de vraag is of je überhaupt nog moeder gaat worden. Daarmee diskwalificeer je de wensen en gevoelens van anderen niet, maar het komt voor jezelf wel in een ander perspectief te staan.
Ik had misschien ook wel jong moeder willen worden, maar als alleenstaande met m’n bijna 33 jaar, zou ik godsgruwelijk dankbaar zijn als het me toch nog gegeven is binnen een aantal jaar. Dan maar een ‘oude’ moeder. Dat is dan ineens niet belangrijk meer, snap je?
Maar ik ben het met je eens dat het glad ijs is, het is zo’n gevoelig en persoonlijk onderwerp. Voor iedereen. Ongeacht leeftijd of situatie.
Ik voel precies wat je bedoelt hier. Je hebt jezelf heel goed uitgedrukt.
De druk van de klok in combinatie met de onmogelijkheid binnen je huidige situatie maakt dat je de fundamentele lading van die wens heel erg gaat voelen.
Ik ben bijna 25, bijna 9,5 jaar samen en we hebben samen een koophuis. Enige wat ik eerst moet doen is wachten tot mijn vriend klaar is… oh, en ondertussen mezelf even laten omscholen. Ook wel handig.
En ik heb die rammelende eierstokken al jaren. Worden alleen nu heel erg.
Ik wil in geenszins beweren dat ik de druk en pijn voel die jij voelt. Ik merk dat ik me net als jij moeilijk uit kan drukken maar door dit laatste berichtje begrijp ik je beter. Ik denk dat dit komt omdat je de situatie hierin op jezelf betrekt:
I.p.v dat het overkomt alsof iedere 25 jarige met kinderwens door een fase gaat en alleen maar een baby wilt voor de schattige kleertjes. Dit was namelijk wat voor míj denigrerend overkwam en vandaar ook mijn iets felle reactie. Excuses. Ik hoop dat, net zoals ik jouw perspectief meer begrijp, jij ook begrijpt waarom jouw bericht niet leuk was. Ik hoef geen 1000en disclaimers maar ik wil me wel prettig voelen om hier ook te posten. Dat je dat recht niet pas hebt als je biologische klok tikt omdat je anders geen serieuze wens zou kunnen hebben. Volgens mij is een biologische klok geen graadmeter voor hoe groot je kinderwens is of kan zijn.
Nogmaals, excuus dat ik fel overkwam. De reactie kwam voort uit mijn verontwaardigdheid en ik vind het fijn dat je jezelf wat genuanceerder hebt toegelicht.
dank voor je uitgebreide verhaal!! Neem ik mee in mijn overweging
heb je daar toen wel het hele weekend in een tentje geslapen? lijkt me dan ook behoorlijk pittig zeg.
Ik ben 22, dus relatief jong. Daarom ook het “ bezinningsperiode” idee. Ik weet zeer zeker dat ik kinderen wil, weet alleen niet of ik nu al wil of nog langer van de ruimte en vrijheid zonder kinderen wil genieten. Of anders gezegd: ik ben bang dat ik spijt zou krijgen als ik er nu voor zou gaan.
Vriendin van mij heeft met 7 maanden nog op lowlands gestaan. Zij heeft een top tijd gehad! Voelde zich ook erg goed moet ik zeggen, daar moet je dan maar net geluk mee hebben. Zij sliep toen wel in een AirBnB, niet op een luchtbedje op een luidruchtige camping.
Ik zou het zelf (mits lichamelijk ok) ook zo doen! (Ben nu zwanger en in mei uitgerekend dus het gaat sowieso niet op voor mij, maar had er al wel over nagedacht).
Ik ben ook al een tijdje bezig met zwanger worden! Wil heel graag kinderen!
Oh gosh de huismuts gaat haar zwangerschapsvlog online gooien. Ik voel nu al een hoop gejank
Edit: van mezelf dan vooral he
Dat denk ik dus ook. Maar denk ook dat als je er in je koppie klaar voor bent de perfecte timing niet bestaat.
Wij hadden het er al een tijdje over en nu dan echt proberen zwanger te raken en nu denk ik dan echt: ohh waarom zijn we niet eerder begonnen, ik wil nu zwanger zijn! Aan de andere kant: toen voelde het schijnbaar ontzettend anders. Klein tijdsverschil maar wel groot verschil in gevoel.
Dit!
Wellicht geeft mijn situatie je wat hoop, @Freedom .
Ik ben bijna 6 weken geleden moeder geworden, op de leeftijd waarop mijn eigen moeder al een puberzoon had in VWO3 en nog 3 kinderen er onder. Zij was erg vroeg (moeder toen ze net 21 was), ik ben door omstandigheden (partner laat ontmoet en vruchtbaarheidsproblemen) erg laat.
Ik kom bovendien uit een omgeving waar relatief veel mensen trouwen met hun verkering van de middelbare school en direct aan kinderen beginnen als ze rond de 20 zijn. Dat leverde best een behoorlijke druk op, en eerlijk gezegd had ik er niet meer op gerekend omdat ik jaren de eeuwige vrijgezel was. Maar ik voelde de leegte in mijn buik, in mijn hart, en in mijn baarmoeder als ik weer eens op kraambezoek was bij een lief kindje en het voor mij allemaal zo ver weg leek. En eerlijk? Als ik dan een zwangerschapsaankondiging zag van iemand die veel jonger was, of pas kort een relatie had, dan deed dat me ook zeer. Ontvolgde ik die persoon, omdat het te confronterend was voor mij. Ik ben meerdere jaren best bitter geweest.
Maar nu ligt er toch echt een mooi kindje boven in de wieg, het is bij mij alsnog goedgekomen.
Je bent 5 jaar jonger dan ik, en in 5 jaar kan er een heleboel gebeuren. En mocht er niets of weinig gebeuren, ook dan is er nog hoop. In de ogen van mijn fertiliteitsarts was ik bijvoorbeeld jong, vergeleken bij de 40plus vrouwen die in de meerderheid waren in de wachtkamer. Er is zoveel mogelijk. Kijk maar naar bekende vrouwen die ook op wat latere leeftijd nog kindjes kregen, zoals Trijntje Oosterhuis, Gwen Stefani, Anouk, Mariah Carey, etc.
Ik hoop voor je dat je wens gauw vervuld wordt!