Mijn eierstokken rammelen héél erg. Sterker nog: we zijn het al een paar maandjes aan het proberen. Daarom vraag ik mij af waar ik het zwanger en kind deel in het forum kan vinden? Of zie ik iets over het hoofd?
Die bestaat maar is voor members only- moet je meer dan 50 berichten hebben gepost.
Ik was altijd degene die het hardst riep geen kinderen te willen, maar ik merkte dat ik gisteren wel heel erg genoot van het kroelen met de baby van een vriendin en dat ik net ineens op de babyafdeling van de hema liep. What is going on?
Heel herkenbaar en ook mijn vriend zou heel graag vader willen worden. We praten er ook heel veel over. Onze woonsituatie is nu helaas niet geschikt voor een baby maar hopelijk is dat over een paar maanden anders.
Ja hier ook (29) en soms totaal ook niet, heb het idee dat ik er totaaaaaal nog niet klaar voor ben. En daarnaast is het eerder dit jaar uitgegaan met mn vriend dus ja… Het zit er sowieso nog niet in voorlopig. @flowerpower herken dus wat je schrijft! Zou ook niet alleen een kind willen denk ik, maar tegelijkertijd wil ik wel heel graag kinderen (altijd al heel sterk dat gevoel gehad), dus geen idee hoe dat gaat lopen…
Ja ik meld me! Ben 31, single, enige ‘eis’ waar ik aan voldoe is een vaste baan… verder is alles een rotzooi en een vriend is ook totaal niet in zicht, laat staan een duurzame relatie.
Dat vind ik nog wel het lastigste… dat zelfs al zou ik NU een vriend krijgen, wil ik daar niet meteen een baby mee en moet het ook uberhaupt maar stand houden…
Ik merk ook wel dat het me irriteert dat hier veel meiden zitten die 25/26 zijn, lange relaties hebben en zich druk maken over hun leeftijd omdat de eierstokken nu rammelen en ze per sé ‘jong moeder willen worden’. En merk ook dat ‘jong moeder worden’ echt totaal nietszeggend en onbelangrijk is. Iets wat je op je 15e hebt bedacht omdat mensen van 30+ toen echt stokoud leken. Terwijl met de kennis van nu denk ik tja… zo oud is het niet.
Ik heb die fase ook gehad op die leeftijd van midden 20, eigk al mn vriendinnen wel, en bij iedereen ging dat ook wel weer over. Denk dat t echt een beetje bij die leeftijd hoort ipv dat het echt betekent dat je er klaar voor bent.
Maar ik wil verdorie wel eens een partner want nu beginnen ze wel echt te rammelen (en dat is echt wezenlijk anders dan het ohh babykleertjes en dromen over jezelf met een dikke buik zien rondlopen) en de tijd ook echt te dringen.
Oh dat bedoel ik niet zo, ik zeg nergens wat over jou. Maar het kan een fase zijn die bij de leeftijd past. Dat is hoe ik het (nu) zie.
@Freedom ik snap een beeeeetje wat je probeert te zeggen maar aan de andere kant ook weer niet. Dit is zo’n gevoelig onderwerp, te gevoelig om bovenstaande uitspraken te doen vind ik.
Wie zegt dat vrouwen van rond de 25/26 in een ‘fase’ zitten mbt kinderen krijgen? Er zijn genoeg vrouwen die toen al rammelende eierstokken hadden en nu nog steeds (waaronder ik zelf), en dat dat helemaal geen fase was. Ook vind ik het een gekke opmerking dat jong moeder worden ‘nietszeggend en onbelangrijk is’. Er zijn talloze redenen waarom het voor een vrouw belangrijk is om jong moeder te worden (bijvoorbeeld: zelf een oude moeder hebben gehad en dat vroeger vervelend vond, een groot gezin met meerdere kinderen willen, een zieke opa/oma die je graag een kleinkind nog wil geven, ik noem maar wat).
Daarbij weet je niet met wat voor gevoel een vrouw van 24 rondloopt als ze bij de babykleertjes kijkt, je weet niet wat er eventueel medisch of psychisch speelt en hoe lang ze het al probeert of hoe pijnlijk het is als haar partner nog geen kinderen wil en zij wel. Houdt niet gelijk in dat ze alleen een kind wil voor de babykleertjes.
Omdat jij ouder bent geeft het jou niet meer ‘recht’ op rammelende eierstokken, en dat proef ik wel een beetje uit je bericht. Ik snap wel heel goed dat het confronterend is dat sommige jongere vrouwen er zo mee bezig zijn, zeker als er in je eigen situatie niet echt zicht is op een kindje mbt partner, financieen, etc. Maar je kan er echt niet over oordelen. Hoop niet dat ik je kwets met dit berichtje.
Ik denk dat het per persoon erg verschilt op welke leeftijd ze kinderen wil, maar bij mij was er ook wel een verschil tussen dat ik mid-20 ‘niet te oud moeder wilde worden’ en nu op mijn 30e echt zwanger wil worden. Het eerste was een beetje een abstract idee, terwijl ik nu denk ‘kom maar op’. Achteraf denk ik, waar hád ik het over?
Maar iemand anders wil misschien op haar 24e al heel graag zwanger worden. In mijn geval was dat wel een dramatisch slecht idee geweest hahaha.
Wow volgens mij is mijn perceptie ook heel anders denk ik nu. Als je op je 25/26e moeder wil worden dan zou je dus ongeveer op je 27e een kind baren. Maar 27 is toch helemaal niet ‘jong moeder’? Ik vind het best een normale leeftijd. Bij jong moeder worden denk ik eerder aan 21 ofzo
Wow mooie genuanceerde reactie. De enige reactie die ik kon bedenken was #salty. @Freedom
Begrijp me niet verkeerd, het lijkt me ook zeker lastig als je nog geen partner hebt en graag zwanger wil worden. Ik ben zelf 26 en het gaat mij absoluut niet om ‘‘jong moeder willen worden’’. Sterker nog, ik ben zwaar in de minderheid en in mijn omgeving moet men er juist niet aan denken. Ik heb dus eerder het idee dat het ‘‘not done’’ is voor mensen van mijn leeftijd dan 30+. Voor mij doet dat er overigens niet toe, ik denk echt niet dat het per se leeftijdsgebonden is. Ik denk echter wel dat er na je 30ste extra factoren kunnen meespelen die het gevoel aanwakker/sterker maken omdat er evt. tijdsdruk bij komt. Dan nog kun je niet zeggen dat jouw kinderwens groter is dan die van iemand anders/dat het niet serieus zou zijn omdat je tijdsdruk mist.
Ik wil graag een kind maar pas over een kleine 2 jaar. Maar bij mn vriend rammelt het aan alle kanten. Hij is ook al 31, ik ben 5 jaar jonger. Hij wil net zo lang wachten als ik maar omdat hij net aan een studie is begonnen. Ik heb hem echt heel duidelijk moeten maken dat dat niet de reden is dat ik wil wachten maar puur omdat ik er echt nog niet aan toe ben. Zo maf dat als het dan opeens allemaal zou kunnen ik echt denk hoo nee nu nog niet!!
Wow oke wat een heftige reacties. Ik post gewoon mijn gevoel, wat gek dat iedereen denkt dat ik iemand persoonlijk aanspreek. Was helemaal niet mijn intentie om IEDEREEN van 25/26 over 1 kam te scheren en bedoel ook helemaal niet dat het niet serieus kan zijn op die leeftijd? Jeetje zeg
Haha, het probleem van de 50 posts heb ik ook
Wat fantastisch dat je zwanger bent. Gefeliciteerd! Ik denk dat leeftijd helemaal niet persé een rol speelt. Behalve dat je boven de 30 waarschijnlijk meer druk van omgeving en het vrouwelijk lichaam voelt, in die zin dat wij niet oneindig zwanger kunnen raken. Maar ook dit is per persoon verschillend. Ik moet wel zeggen dat ik nog nooit zo graag moeder heb willen worden als nu, en ik ben 28, bijna 29. Waar het voorheen meer geromantiseerd leuk was, voelt het nu wat echter en realistischer of zo. Misschien ook omdat je bij vriendinnen kan afkijken
Heel herkenbaar, ben eind twintig.
Ik kan er echt hard van dromen en naar uitkijkenn, maar het lijkt voor mij al zo onmogelijk of niet haalbaar om een partner te vinden dat ik me niet kan voorstellen dat ik er plots één vind die op termijn zo’n grote stap ziet zitten. Het is leuk om van baby’s en later te dromen, maar niet als het enkel een droom lijkt en allesbehalve realiteit. Ook is er veel kans dat zwanger worden voor mij niet vlot gaat verlopen.
Ik heb kennissen die al meer richting 40 waren bij hun eerste kindje maar ze zijn ook zeer eerlijk en realistisch over de nadelen daarvan zowel fysiek, sociaal etc.
Ik voel me echt de eeuwige babysitter ipv toekomstige moeder.
Zo herkenbaar dit, dat het nu realistischer voelt. En het houd me best wel bezig, hoe het in de toekomst zal zijn, wanneer en of het lukt. Echt zoveel vragen.
Ik word serieus jaloers op al die zwangerschapsaankondigingen. Ik durf nog niet serieus te zeggen dat we begonnen zijn met proberen omdat ik gewoon voor eeuwig twijfel over het moment. Maar gebruiken geen voorbehoedsmiddel omdat het wel ‘kan’ nu. Ben ook bang dat het een obsessie word als we er helemaal voor gaan en dat wil ik ook (nog) niet. Rammelende eierstokken… uhm jaa
Gefeliciteerd! en hier wil ik graag meer vanaf weten, haha. Hoe lang was je zwanger op LL en hoe heb je dat ervaren?
Wow @Freedom, volgens mij was er een soort (ongeschreven?) regel binnen de zwangerschaps/moederschaps topics dat iedereen respect voor elkaars situatie heeft en je op geen manier af doet aan andermans ervaring, wensen en moeilijke kwesties mbt dit onderwerp. Jouw bericht schiet me totaal in het verkeerde keelgat en ik vind het super generaliserend om hier opeens ‘jonge’ meiden neer te zetten als een soort meisjes die het leven nog niet doorhebben en volgens jou allemaal maar even in een fase zitten. Bedankt dat jij dat voor mij kan bepalen dat iets nietszeggend en onbelangrijk is,met je 5 jaar meer levenservaring.
Ik weet al sinds mijn vijftiende dat ik eigenlijk heel graag kinderen wil, nominaal gestudeerd waardoor ik erg jong klaar ben, werk inmiddels met jongeren wat me enorm bevalt en merk het afgelopen halfjaar dat ik echt stikjaloers kan zijn op oudere vriendinnen die zwanger zijn en kan smelten van zo’n lief klein frummeltje. Mijn vriend (6 jaar ouder) is er ook steeds meer aan toe, maar we hebben afgesproken te wachten tot mijn spiraaltermijn over 2 jaar afloopt (als een soort van bezinningsperiode). Maar ik voel me zo een zure (kantoor) trut als ik dan merk dat ik jaloers wordt op zwangeren, merk dat ik dat echt slecht kan hebben van mezelf. Tuurlijk ben ik ook superblij voor ze, maar mijn eerste reactie is zo’n enorme zure “ was ik dat maar” steek.