Ik ben gestopt met de pil, vooral om gewoon al wat zicht te hebben op mijn cyclus etc en omdat ik sowieso wel benieuwd was na zolang aan de pil. Willen pas voor een kindje gaan als we nog een aantal dingen hebben gedaan maar die lijken steeds verder af owv corona… Ik heb soms al iets van laat maar, we beginnen gewoon al, maar mijn vriend heeft nog wat tijd nodig. Sinds dat we die gesprekken hebben gehad merk ik dat ik echt veeeel mentaal mee bezig en van droom. Terwijl ik rationeel wel weet dat we nog tijd hebben etc
Ik wil echt nog lang geen kinderen maar mijn eierstokken gaan echt rammelen van dit weer. Ik wil ook een kind in een skipakje op de slee .
Ja kindjes in skipak
Dat vind ik zooooooo schattig!!!
Vorig jaar was ik voor het eerst in mijn leven op wintersport. En hoewel ik het skiën en alles eigenlijk geen zak aan vond, vond ik al die kleintjes in skipak en hele ski-uitrusting zo lief eruit zien.
Het ziet er zo poofy uit, daar krijgen ze nog extra schattigheid van.
Jaaaa! En een baby in zo’n berenpakje, ik rammel aan alle kanten
Haha oeps kon het ff niet laten om alvast een plekje voor de babybox en het speelkleed te zoeken in een -hypothetisch ingericht- huis waar we een bod op deden (helaas niet de hoogste bieders geworden)
Ben baby kleertjes aan het kopen voor de grote pop van mijn dochter en nu wil ik sneaky in mijn vruchtbare dagen mijn vriend bespringen
Aldus geen goed idee maar ja …
Ohh wat voor programma heb je hiervoor gebruikt? Ziet er heel handig uit! Mijn eierstokken zijn even verzadigd, maar mijn verbouwings-stokken rammelen des te harder…
Dit is floorplanner.com! Kun je echt alles mee heel chill. Het lijkt een beetje op bouwen in de sims haha
Ik ben al een aantal maanden niet ongesteld geweest, maar de zwangerschapstesten waren gelukkig negatief. En nu vind ik dat ineens super jammer??? Terwijl ik helemaal niet bezig ben met zwanger worden, nog niet op dat punt ben en het niet goed zou uitkomen
Het is toch gek wat hormonen (denk ik, of leeftijd) met je doen. Ongeveer mijn hele leven geroepen dat ik geen kinderen wilde, maar het laatste jaar toch serieuzer er over aan het nadenken en de laatste maanden zit het gewoon dagelijks in mijn hoofd dat ik een kind wil. En het is dan ook de nieuwsgierigheid naar zwanger zijn /kunnen worden etc. en een baby. Zo raar dat je dit gevoel kan hebben opeens. Ik vind het ook heel lastig om met mijn vriend te gaan bespreken aangezien ik al onze hele relatie roep dat ik geen kinderen wil.
Weet je hoe je vriend erin staat? Ik heb namelijk ook altijd geroepen dat ik niet weet of ik kinderen wil en neigde vooral naar nee. Mja… leeftijd nu en m’n vriend wilde wel altijd… en nu wil ik het ook. Wij zijn dan ook recent begonnen met proberen.
Mensen veranderen nu eenmaal van mening. Ik zou gewoon eens vragen hoe hij er nu in staat.
Wij kregen vorige week van vrienden te horen dat ze hun eerste kindje verwachten en daar lang op hebben moeten wachten. Ik gun het zo onwijs. Maar ik had dus ook voor het eerst dat ik echt stikjaloers werd. Wij zijn nog niet aan het proberen, maar ik hink ondertussen wel op 2 gedachten. Aan de ene kant wil ik eerst zeker weten dat de Corona maatregelen afgebouwd kunnen worden voor we gaan proberen. En als dat toch gebeurt wil ik eigenlijk eerst ook nog deze zomer lekker daarvan genieten, en daar hoort ook drank (en miss wel wat drugs) bij… en als het kan ook nog ons uitgestelde trouwfeest vieren waar ik al een jurk voor heb. En alsnog op huwelijksreis. Zoveel “unfinished business”, zeg maar. Maar nu ik mezelf ook echt jaloers voel als anderen hun zwangerschap aankondigen ben ik me ook weer bewust van hoe hard ik mijn rammelende eierstokken aan het negeren ben. En wil ik het liefst deze maand al gaan beginnen. Echt de strijd tussen hart en hoofd die gaande is… zo moeilijk.
En deze maand moet mijn spiraaltje eruit (zit er 5 jaar in) en dan wilde ik eigenlijk geen anticonceptie meer gebruiken. Maar nu overweeg ik dus toch om dan maar wel condooms te gebruiken… of dus om niks te doen omdat het misschien ook nog wel een jaar duurt voor het ‘raak’ is… Twijfels, twijfels…
Ik merk gewoon dat ik geen influencers meer kan/wil volgen die zwanger zijn of baby’s hebben. Beetje jammer dat ik me voor mijn werk in de baby business bevindt en met ze samenwerk 🥲
Ik heb laatst wat kraam cadeaus gehaakt voor anderen en nu wil die voor mezelf ook maken.
Zo schattig als die rammelaartjes en wagenspanners etc
Ja ik heb precies hetzelfde. Ik ontvolg iedereen direct als ze zwanger zijn zodat ik het niet meer zie
Heel herkenbaar die strijd tussen hart en hoofd.
Ik wil ook het liefst al proberen maar ergens willen we ook zo graag nog een normale zomer samen, maar ben het ook beu dat corona alles uitstelt…
Hoe staat jouw vriend erin?
Mijn vriend stuurde vandaag een oude kinderfoto van hem, naaaaaah mijn eierstokken gingen zo:
Ik heb ook de laatste tijd steeds vaker dat als ik een baby of peuter op straat zit ik alleen maar kan denken “hebben, ik wil er ook een. ” En ik wil pas over minstens 5 jaar kinderen, dit wordt echt een drama als ik wat dichter bij die leeftijd kon en mijn hormonen echt vrij spel hebben.
Ons zoontje is nu bijna 3 en we zouden het leuk vinden als hij er nog een broertje of zusje bij zou krijgen, mits dat ons is gegund. Heel lang dachten we dat we ‘klaar’ waren, maar nu proberen we alweer een tijdje zwanger te worden.
Des te irritanter vind ik de constante opmerkingen/vragen over wanneer er eindelijk een 2e komt.
Waarom over 5 jaar als ik vragen mag? Klinkt alsof je hormonen nu al op hol slaan
Ik ben pas 24 (ok nog net) en nog minstens 1,5 jaar aan het studeren! En wil daarna ook nog onbezorgd leuke dingen doen, reizen, etc. Totaal niet het goede moment en ik wil rationeel gezien ook echt nu geen kinderen (ik kan niet eens een plant in leven houden), maar ohhh baby’s zijn zo lief en leuk. Plus, mijn vriend is hier echt nog lang niet klaar voor hahaha, als ik op straat weer eens smelt door een schattig kindje en voor de grap vraag of ik er ook één mag zegt hij alleen maar “nee, keep it together babe.”