Rammelende eierstokken topic

Persoonlijk
#416

Mijn vriend en ik willen in principe geen kinderen. Mijn vriend grapt wel vaker dat hij geen baby’s gaat vasthouden, omdat ik anders misschien toch rammelende eierstokken krijg.

Nou, mijn vriend had net een baby (1 jaar, wel mega groot en zwaar voor zijn leeftijd) op zijn arm om het te troosten en het kind stopte met huilen en ging zo heel content tegen zijn borst aan liggen.

Hoewel dat van dat vasthouden een grapje is, kan ik nu wel zeggen: Help hier krijg ik rammelende eierstokken. Teeeering zo schattig en stoer en ik wil het liefste nu een baby met hem gaan maken hahahaha.

3 likes
#417

Weg

2 likes
#418

Grappig, bij ons is dit juist andersom. Ik ben bijna 27 en zou er gevoelsmatig binnen nu en een jaar wel klaar voor zijn. Mijn vriend is 31 en moet er nog niet aan denken.

#419

Hoe zit het bij jullie en je baan? Ik zou heel graag echt serieus over kinderen na willen denken, maar ik heb net 2 maanden een nieuwe baan… vriend wel een vast contract. Ik ben dus erg bang voor de financiën en twijfel of we niet wat meer moeten sparen.

#420

Persoonlijk ben ik heel blij dat ik een vast contract heb; dus stel het is volgend jaar zover (i wish) dat ik me daar geen zorgen om hoef te maken.

Maar goed, ik maak me nogal snel zorgen :joy:

Edit: sorry je bedoelt qua financiën… Ik dacht qua baan garantie oid! Dan zou ik me daar niet zo druk om maken, je maakt het zo kostbaar als je zelf wilt.

#421

Ik zou me daar niet zo druk om maken. Je kunt echt heel veel geld uitgeven aan een baby/kind als je dat wil, maar het is echt niet nodig.

#424

Ik vind toekomstperspectief veel belangrijker dan een vaste baan. Ik ben al bezig met zwanger worden terwijl ik notabene bezig ben met een bbl opleiding (als bijna dertiger terug naar school gegaan). Verdien weinig, mijn inkomen mag notabene niet eens meegenomen worden in hypotheek haha omdat het als stage wordt beschouwd door de bank. Maar de toekomst is gewoon prima, zal nooit veel verdienen met mbo maar zit wel in een goede sector straks.

Mijn vriend is zzp’er, dus dat heeft ook risico.

Maar we redden ons financieel prima en kunnen een kind genoeg bieden dus dat het plaatje nog niet “compleet” is maakt niet zoveel uit, want we hebben allebei gewoon goed vooruitzicht.

1 like
#425

Wij hadden geen vaste banen (en nu door de crisis even helemaal geen werk) maar je kunt in 9 maanden inderdaad al flink sparen en echt alles is ook wel tweedehands te koop!

3 likes
#426

Ben onlangs 31 geworden en om ons heen heeft iedereen al kinderen. Heb inmiddels wel lichtjes rammelende eierstokken (een onrustig gevoel dat ik op moet schieten) en ergens voelt het alsof we er wel klaar voor zijn, vind het ook heel leuk allemaal maar ook gewoon doodeng. Ik hoor dat om me heen niet zoveel van anderen, alsof het allemaal vanzelf gaat en vanuit volle overtuiging. Maar het idee dat er iets in je groeit wat je zelf gemaakt hebt en je daar je rest voor je leven verantwoordelijk voor bent, vind ik heel vreemd, want als je tijdens of na de zwangerschap ‘spijt’ krijgt? heb daar wel eens nachtmerries over. Ook door corona vind ik het allemaal wat lastiger, omdat dat onze 'planning 'een beetje overhoop heeft gegooid. Hoe time je zoiets? Ik weet het allemaal gewoon niet.

1 like
#427

Ik maak me hier ook zorgen over. Ben momenteel aan het solliciteren, maar wij denken ook steeds meer over kinderen na. Vriend heeft gelukkig wel vast contract. Maar wat nou als het lukt en je bij je nieuwe baan meteen moet aangeven dat je zwanger bent?

#428

Tja, een werkgever weet heus wel dat die kans er in zit als hij een vrouw van rond de 30 aanneemt.

Bij mijn eerste heb ik tijdens de sollicitatie verteld zwanger te zijn en gewoon aangenomen. En nu bij mijn tweede was ik net 4 maanden in dienst met een half jaar contract. Die werkgever zei toen: ooh dan vind je het vast fijn om een vast contract te krijgen. Uh ja! Haha dus zo kan het ook.
Dus die gekregen eind maart terwijl toen net het hele bedrijf stil viel vanwege Corona, maar toch hebben ze mijn contract doorgezet. Super fijne werkgever!

6 likes
#429

Ik heb exact hetzelfde. Onze situatie is ideaal, stabiele relatie, vaste baan, voldoende inkomsten, mijn vriend is er klaar voor, maar ik vind het doodeng om te zeggen oké NU gaan we ervoor. Ik blijf het een beetje voor me uitschuiven omdat ik niet weet of ik het wel graag genoeg wil of zo? Dat echte oermoeder-rammelende eierstok-ik moet NU een kind-gevoel heb ik niet. Als ik dat tegen vriendinnen met kinderen zeg, zeggen zij dat zij dat ook niet hadden, maar dat het ze gewoon leuk leek dus waarom niet? Misschien denk ik er veel te veel over na, maar ik zie toch vaak alleen de negatieve kanten (slapeloze nachten, je komt er nooit meer van af, alles moet ineens gepland ipv spontaan), dus ik vind het gewoon doodeng. Iedereen zegt dat het echt wel leuk is, maar wat nou als ik er geen reet aan vind? Ik kan het niet terugstoppen.

3 likes
#430

In die situatie zit ik. Ik had het opzich liever anders gezien, maar wij wilden onze wens niet uitstellen terwijl er toch geen garantie op die zekerheid is. Dan zou ik twee jaar wachten op een eventueel vast contract, en wat als ik die dan niet krijg? Weer een nieuwe baan, weer twee jaar wachten? Mijn leeftijd speelt ook een rol.

We zullen zien hoe ze gaan reageren. Het lijkt me een leuke werkgever dus hopelijk reageren ze positief :blush: Ik moet wel zeggen dat er in mijn werkveld vaak wel banen zijn, dus het risico dat ik echt zonder werk kom te zitten is klein.

Fijn dat ze zo positief waren @Mario! Ik ben tijdens mijn vorige zwangerschap ook zwanger aangenomen, toen ook aangegeven tijdens de sollicitatie. Deze keer was ik nog niet zwanger tijdens de sollicitatie.

1 like
#431

Dit klopt inderdaad ook. Als ze dan alsnog je contract niet verlengen zou alles van vooraf aan beginnen. Ik weet ook dat je nooit iets met 100% zekerheid kan plannen, er gebeurt altijd wel iets wat je niet voorzien had.

Ik hoop voor je dat ze positief reageren in ieder geval! :grin:

1 like
#432

Ik heb exact hetzelfde. Wij zijn net gestopt met de pil, mijn vriend heeft gelukkig de volle overtuiging. Zelf heb ik continu twijfels en zoek ik naar excuses om het toch uit te stellen, gewoon omdat ik het super eng vind zon beslissing voor het leven te maken. Bovendien heb ik nooit een sterke kinderwens gehad.

Wat mij bij de knoop heeft doorgehakt is enerzijds de overtuiging van mijn vriend en anderzijds de wetenschap dat ik altijd wel een twijfelkont ben bij belangrijke beslissingen. Denk dat er voor mij nooit een moment komt waarop ik 100% zeker ben. En mijn vriend zegt dat hij mijn standpunt juist ook wel weer fijn vindt, omdat ik het daardoor niet over romantiseer en heel nuchter naar de nadelen kan kijken.

Ben trouwens heel blij met je post, want ik durfde dit hier niet te plaatsen uit angst voor reacties dat ik het niet moet doen omdat je er echt wel voor 100% achter moet staan.

4 likes
#433

Dit heb ik gehad. Ik ben (vermoed ik) de zondagavond voor ik startte bij mijn nieuwe baan zwanger geraakt. Ik kwam er na 6 weken achter en heb het met 10 weken verteld omdat we een teamweekend hadden en ik niet meer kon verbergen dat ik soms zo misselijk was. Ik heb alleen maar positieve reacties gehad. De directeur zei: oh wat leuk, ik heb er zelf 4. Mijn directe leidinggevende vond het ook leuk. Ze weten toch ook wel dat als ze een vrouw van 31 aannnemen dat er binnen nu en afzienbare tijd een baby kan komen. Ik zou me er niet al te druk om maken.

#434

Oh die excuses om het uit te stellen, dat is precies wat ik doe! Nee, eerst nog die ene vakantie (die door Corona niet door ging en dus uitgesteld is), nee eerst nog dat weekendje weg met vrienden, nee eerst nog dit of dat. Ik blijf bezig!

1 like
#435

Wat fijn dat je alleen maar positieve reacties hebt gehad! Ik ben toch een beetje bang voor de reactie van anderen merk ik, terwijl ik eigenlijk niet wil dat dat zo’n grote rol speelt in het maken van deze beslissing.
@SuperMario @Grey Jullie ervaringen doen mij goed.

Eerder heb ik op dit forum wel eens reacties gelezen van: mijn collega heeft een vast contract en wat denk je, meteen zwanger!!
Dat brengt mij aan het twijfelen.

1 like
#437

Ik was ook bang toen ik het ging vertellen. Is ‘de nieuwe’ meteen zwanger. Maar echt, niemand is de baas over jouw baarmoeder. Fuck dat, er is altijd wel een reden om het uit te stellen, maar je bent niet eeuwig vruchtbaar en we wilden het gewoon heel graag, en boeiend wat anderen vinden. Onze kinderwens is van ons en daar mag Truus van de receptie wel wat van vinden, maar boeiend. Dat was voor ons de reden om de knoop door te hakken. We hebben een koophuis, spaargeld en alles, maar beiden geen vast contract. Mijn vriend had er een, maar heeft een nieuwe baan. En ik heb nu een tweede jaarcontract. Het loopt echt wel los. Desnoods ga ik in de supermarkt werken, bij wijze van spreken.

Neemt niet weg dat ik heus wel zorgen had hoor. Maar wachten wilden we gewoon niet.

Edit: nou, lekker lang verhaal weer. Korte versie: volg je hart en laat de Gerda’s in deze wereld lekker kletsen.

9 likes
#438

Ik had helaas een negatieve reactie (contract werd niet verlengd, direct na bekendmaking werd dit aangegeven) maar heb me er de tweede keer ook niet door laten tegenhouden! Was een gok die ik nam en was wel even vervelend maar nu zit ik op een betere plek en ben ik weer zwanger geworden in een tijdelijk contract. We gaan zien of ik verlenging krijg haha. Het kan alle kanten op maar als je niet wil/kan wachten, gewoon doen :blush: Er is altijd wel iets, maar wij als vrouw hebben niet de luxe om alles af te wachten helaas

1 like