Nee, allebei onder de 35. Maar ik ben bijvoorbeeld ook bang dat het misschien niet meteen raak is zodra we beginnen. Ik heb in mijn omgeving best veel stellen gezien waarbij het toch wel minstens een jaar duurde of medische hulp nodig was. Ik zal die 2doc eens even terug kijken.
Precies. Ik probeer hem dat dus ook weleens uit te leggen. Ik ben ook bang en onzeker maar tegelijkertijd ook heel enthousiast. Mijn man daarentegen doet alsof ik het over een enge ziekte heb als ik over kinderen begin.
Het doet me een beetje verdriet dat hij er nooit enthousiast over kan fantaseren met mij. Daardoor twijfel ik ook of hij ze überhaupt wel wil met mij maar hij blijft volhouden van wel.
Misschien moet ik het maar gewoon loslaten en op zijn beloop laten maar tegelijkertijd wil ik ook graag moeder worden (en niet pas over 5 jaar ofzo).
1 like
Lastig is dat! Ik herken je gevoel. Mijn ex kon ook nooit enthousiast meepraten over dit soort dingen, klapte dicht. Als ik ernaar vroeg dan was het altijd vage toekomstmuziek. Uiteindelijk bleek hij dus geen kinderen te willen en heeft het me nog 2 jaar gekost om de knoop door te hakken en bij hem weg te gaan.
Nu wil ik uiteraard niet zeggen dat dit ook zo is voor jouw man. Maar ik denk wel dat het goed is om echt een keer hem neer te zetten en te vragen om duidelijkheid. Daar moet je gewoon over kunnen praten zonder dat je met een rotgevoel blijft zitten…
Weet niet hoe oud je man is? Mijn ex en ik zijn nu allebei 30, en ik vond dat toch wel een leeftijd waarop je duidelijkheid mag verwachten. Al zal misschien niet iedereen het met me eens zijn 
maar voor een vrouw is het gewoon zo anders mbt tot de vruchtbaarheid… Succes, ik hoop dat je er snel een fijn gesprek over kunt hebben met je man!
3 likes
Heeft hij dat uiteindelijk wel toegegeven dat hij geen kinderen wilde?
Hier ben ik dus precies zo bang voor. Dat ik hem nog jaren de tijd gun om er klaar voor te zijn, en dat hij dan uiteindelijk zegt nee toch maar niet.
Ik heb ook jaren gehad dat gesprekken over kinderen altijd vaag bleven en een beetje afstandelijk vanuit mijn vriend. Dit terwijl we over andere dingen heel makkelijk praten. Ik vond dat ook altijd moeilijk, maar altijd geprobeerd dat voor mezelf te houden. En nu van de een op de andere dag hadden we het erover en had hij het zelf over een periode om ‘te beginnen’. Dus het kan wel opeens omslaan (waardoor geen idee).
1 like
Dat is niet mijn mening per se, maar in die docu zei die arts dat hij dat heel veel zag. Maar ja die werkt natuurlijk met vrouwen die dat overkomen is. Procentueel gezien zal het misschien meevallen in normale situaties.
1 like
Ja ik merkte aan hem dat er iets was, en toen kwam het er wel uit. Ik vond het vooral ook lastig dat hij daar nooit heel duidelijk over was geweest dat hij er überhaupt twijfels over had. Maar het speelde voor hem gewoon nog niet toen hij 24/25 was, pas later besefte hij dat hij het niet wilde… En dat kan natuurlijk altijd! Als je man zegt dat hij ze wel wilt dan kun je daar gewoon op vertrouwen lijkt me. Maar als ik jou was zou ik wel gewoon meer duidelijkheid willen hebben (afhankelijk van je leeftijd dan). Misschien zou je wel eens kunnen navragen waarom hij ze wilt, of waar hij precies bang voor is. Dat geeft vaak ook duidelijkheid.
Wat @Paardenmeisje zegt is iets wat ik vaker hoor of heb gelezen. En is juist iets wat ik als ‘goed’ beschouw, je afvragen of je wel een goede ouder zult zijn. Dat toont zelfbewustzijn.
Bij mijn ex was dit niet de reden. Zijn redenen waren met name egoïstisch van aard: geen vrijheid meer hebben, altijd verantwoordelijkheid, hij zag echt helemaal niets leuks aan het hebben van kinderen (ja voetballen, dat leek hem leuk), altijd maar zorgen, nooit meer uitslapen etc.
Dat was dus echt heel anders en deed me er op een gegeven moment zelfs aan het twijfelen of hij wel een goede vader zou zijn, mochten we kinderen krijgen…
2 likes
Ik ben nu de docu aan het kijken en vind het wel best hard binnenkomen.
Ik ben nu 30,5, weer net single en ook een kinderwens. Nog geen hele harde rammelende eierstokken. Maar als mijn ex een kind had gewild dan had het niet meer lang geduurd voordat we zouden beginnen met proberen denk ik.
De vrouw in de docu was ook net single op haar 31ste en voor je het weet ben je 49 en kinderloos. En nu ben ik me aan het afvragen of ik over 2 jaar al aan eicellen invriezen moet denken. Of wanneer ik de grens moet trekken en moet kijken naar co-ouderschap met bijv een homostel (denk dat ik daar liever voor zou gaan dan alleenstaand ouder).
Fijne gedachtes zo op een zaterdagavond 
1 like
Ik had altijd het gevoel geen kinderen te willen, maar sinds ik een nieuwe relatie heb, ga ik toch twijfelen. Lijkt me ergens ook wel weer heel leuk… alleen jammer dat m’n vriend een stuk ouder is, al een kind heeft en absoluut geen kind meer wil.
Nee geen fijne gedachtes he… ik vind het vervelend dat je in die situatie zit. Het lijkt mij ook erg moeilijk!
Bekijk De Roze Dolk op https://www.npostart.nl/KN_1695611
Dit is trouwens een best “leuke” docuserie over het bewust kiezen voor een baby als stel. En hoe die man en vrouw daar anders mee omgaan.
3 likes
Ik had als kind altijd zo’n plaatje voor me van ‘als ik later groot ben en kinderen heb…’ Maar echt last van rammelende eierstokken heb ik nooit gehad. Doordat ik samen ben met een vrouw, wist ik wel dat ik echt op een andere manier na zou moeten gaan denken over een kinderwens. Wat voor opties zijn er, wat wil ik/willen we daarin? Al was ik altijd van mening dat ik ga er wel over na zou gaan denken als ik last krijg van rammelende eierstokken. Zolang dat niet gebeurt, hoeft het niet.
Nu sinds een aantal maanden begin ik wel steeds meer over kinderen na te denken. Mijn vriendin was voorheen alleen maar negatief over kinderen, maar nu begint ze er soms vaker uit zichzelf over dan ik. Misschien maakt dat ook wel dat ik er steeds meer mee bezig ben. Dit jaar zijn er privé ook heel wat dingen binnen mijn familie veranderd. Waardoor ik misschien een soort van behoefte heb om een ‘eigen gezin/familie’ te maken (??). De beste vriendin van mijn vriendin is nu ook zwanger en ik merk dat ik daar ook erg enthousiast van raak. (?)
We hebben samen steeds meer gesprekken over kinderen, grappen over een potentiële donor, hebben het over namen etc. Aan de andere kant zien we ook veel beren op de weg en zijn we beide personen die dit soort grote beslissingen 100x overdenken. De optie dat het ons overkomt is er helaas niet. Dat is in dat opzicht wel jammer. Daarmee bedoel ik dat je dan wel moet en dus gaat doen en niet kan blijven hangen in al het overdenken. We kijken voorlopig eerst aan hoe die potentiële kinderwens zich ontwikkelt. Al heb ik soms horrorscenario’s dat we zo jaren bezig zijn en dus straks te oud. Misschien zijn dat die rammelende eierstokken die stil aan de kop beginnen op te steken.
Goeie serie, en heel herkenbaar. Dit is ook wel het proces waar ik nu in zit (ok ik ben bij aflevering 1 maar goed…)
Edit: in 1 stuk afgekeken en zo dankbaar hiervoor, was echt heel mooi.
Ik ben 27, KEIHARD rammelende eierstokken, getrouwd, maar ook nog studerend. Niet voor een master maar terug naar school gegaan. Het liefst wil ik nu een baby, maar we moeten wachten tot na het afstuderen. Ik ben wel erg bang dat er straks na het afstuderen weer andere dingen zijn waardoor het dan weer langer gaat duren, omdat het moment nooit perfect is. En straks zijn we te laat…
Het is constant in mijn hoofd en ik maak me zorgen. Zo jong en tegelijk toch zo oud. Want 10 jaar is ook weer zo voorbij, als ik kijk naar de afgelopen 5… die zijn voorbij gevlogen.
1 like
Het is weer lente, de rammelende eierstokken zijn er weer. Wij zijn er nog niet echt aan toe, maar mijn vriend maakt steeds van die heerlijk schattige opmerkingen waardoor ik zoiets heb van NUUUUU.
4 likes
Ik dacht altijd dat ik geen tweede kindje wilde, maar sinds ik een nieuwe vriend heb is dat 180 graden omgeslagen. En pfoe, liever gister dan vandaag :’).
1 like
Ohh zo herkenbaar! Het komt in vlagen, maar ook echt nu in het voorjaar weer extra aanwezig
Ik rammel ook de hele dag door. Gelukkig kan ik vanaf 11 mei weer met baby’s werken, dat helpt soms iets 
Sorry dat ik 4 maanden later reageer op je berichtje maar ik herken dit bericht en het zit me zo hoog. Ben eigenlijk wel benieuwd hoe het met jou gaat en hoe je/jullie dit aanpakken of bespreken.
@Uitstelgedrag Haha ja stom he, hier ook wel in vlagen inderdaad.
@Stjerne Ja dat kan meehelpen maar ook tegenwerken toch? Als er een extreem leuk kindje bij zit… 
Haha ja, het heeft zeker twee kanten… 
Helaas is het nog even wachten tot er bij mijn vriend ook iets gaat rammelen.
Ik snap dat gevoel, bij mij is het ook wel zo geweest. Heb er toen vooral met vriendinnen over gehad, omdat je er anders toch een beetje mee blijft zitten. Ook heb ik toen tegen mijn vriend gezegd dat ik er niet voor kies dat het zo vaak in mijn gedachtes is. Toen ik het zo bracht had hij er meer begrip voor. Hij zag het toen gewoon nog niet echt voor zich in de nabije toekomst. Ik had jaren terug nooit verwacht dat rammelende eierstokken zo heftig konden zijn
1 like