Ik zou je aanraden om je goed in te lezen in het ras waar je voor wil gaan en er goed over nadenken of het karakter van dit ras bij jullie past. En hond is best wel veel werk, zeker in het begin, dus je moet er goed over nadenken of je dit er voor over hebt. Wel heb ik best wel andere ervaringen dan veel mensen in dit topic. We hebben vroeger bij ons thuis 4 honden gehad, steeds als pup gekregen en mijn ouders hebben echt geen 2 maanden vrij genomen. Natuurlijk kan je pup in het begin niet meteen uren alleen blijven, maar wij hebben onze pups wel altijd snel aangewend dat ze soms ook even alleen zijn en dat ging altijd prima, bij geen van de vier honden hebben we hier ooit problemen mee gehad. Mijn ouders werkten wel beiden vanuit huis, dus ze waren niet structureel dagen of dagdelen alleen, maar in het weekend gingen we echt weleens een halve dag weg, ook toen de honden nog jong waren. Puppycursus hebben we ook nooit gedaan, gewoon zelf opgevoed en dat is prima gelukt. Desondanks denk ik wel dat een puppycursus heel handig kan zijn, maar je kan je hond dus ook zelf trainen. Alles is natuurlijk wel afhankelijk van wat voor ras je kiest, het ene ras is een stuk makkelijker dan het andere. En dan nog biedt het ras natuurlijk geen garanties, bij de als makkelijk bekend staande rassen heb je natuurlijk ook de lastigere typetjes tussen zitten en vice versa.
Edit: Zie nu dat het er een beetje gek staat āmijn ouders hebben geen 2 maanden vrij genomenā en later āmijn ouders werkten vanuit huisā. Ze waren dus niet structureel dagen of dagdelen weg maar het gebeurde echt weleens dat mijn vader de deur uit was voor een afspraak voor zijn werk en mijn moeder boodschappen ging doen. De pups waren dus wel al snel regelmatig even alleen.
Oja even vergeten dat het een oppashond was. Dan is het een beetje raar om al een gedragsdeskundige in te schakelen ja haha. Waar hangt het nu nog vanaf of jullie de hond krijgen? (Gewoon interesse hoor)
het gaat eigenlijk wel goed! we wonen in een pas opgeleverd appartementencomplex dus er zijn nog veel random dozen op de gang en mensen die grote dingen verplaatsen,dat is best spannend haha en ook buiten zijn nog een boel enge dingen (bestelbusjes, scooters). maar ze is echt heel grappig en zacht en ze ruikt zooo lekker hahaha, die puppygeur. 
en in het appartement is ze al echt een hele mevrouw.
omg is net een lammetje 
Oh fijn! In het begin is alles spannend, maar misschien ook wel goed dat ze nu ook zoveel dingen mee maakt die je normaal niet dagelijks ziet, kan de daar toch meteen aan wennen.
Ik ben zo zo zo trots op onze hond In het begin dat we hem hebben hier weleens over gepost: hij komt oorspronkelijk uit Roemeniƫ en is behoorlijk bang. Jaar bij pleeggezin gezeten om hem adoptieklaar te maken. Bij ons had hij een kleine terugval en het heeft ongeveer 2 maanden geduurd voor hij naar ons toe kwam. Maar sindsdien, oh boy Zo aanhankelijk en een enorme knuffelkont.
Vaak nog we veel dingen eng, zeker dingen die anders zijn dan normaal. Hij kan uit zijn plaat schieten van iemand die met een emmer in zijn hand loopt, want dat is āandersā haha. En enorm bang voor vuurwerk/harde knallen, als dat gebeurt dan probeert hij zo snel mogelijk weer naar huis te komen.
Maarrrrrā¦ Ik liep gisteravond met hem buiten en een straat verderop hoorde je een harde vuurwerkknal. Hij schrok zich natuurlijk dood, maar eventjes met hem gezeten en geaaid, vervolgens wilde ik weer terug naar huis lopen, maar hij ging gewoon verder met snuffelen 
Ik was zo trots op hem dat ik de rest van de wandeling gehuild heb haha
Wat een mooierd en lieverd <3 Wat fijn dat hij zich meer op zijn gemak voelt!
Voornamelijk van haar baasje eigenlijk! Zij had gevraagd of we eventueel interesse hadden, en toen twijfelden we zelf nog enorm. We hebben beide namelijk nog nooit een hond gehad, en deze oppashond kwam er net omdat ik eigenlijk graag een hond wou, maar twijfelde of het wel paste in mān leven. Dus was 1 een beetje een test run en 2 gewoon de manier om even een hondje te hebben, zonder alle verantwoordelijkheden. Mijn vriend wou me een plezier doen, dus had via via deze hond āgeregeldā. We hebben ze toen meteen een weekendje meegenomen, en dat vonden we beide zo leuk dat de wens alleen groter werd om toch een hond te adopteren. Ik kwam tot de conclusie dat permanent bij mij niet te doen is, ben echt veel te vaak weg, maar door haar groeide het idee wel bij mijn vriend. Hij is veel vaker thuis is, en heeft een tuin. Maar wel met het idee dat het een gedeelde verantwoordelijkheid zou zijn. Maar toch, grote beslissing dus we dachten er nog even over na, en ondertussen pasten we veel vaker op deze hond.
En nu zijn we zelf wel om, specifiek voor deze hond want het klikt heel goed, maar haar baasje lijkt nu toch weer te twijfelen. Terwijl het duidelijk niet ok is zoals het daar nu gaat. Ik heb het verhaal niet 100 procent helder, maar ze had de hond met haar ex samen, toen ze uit elkaar gingen kon hij de hond niet houden. Maar zij is nu ook vaak weg van huis en woont klein. Ze heeft een nieuwe vriend met een jong kind waar ze nu vaak bij is, en dan ākanā de hond niet mee. Daar gaat ze nu mee samenwonen en dat is de reden dat ze overweegt de hond weg te doen. Maar ze doet haar nu al zo vaak weg. De hond is elke week wel een keer bij ons, vaak ook 4 dagen of langer. We zijn het baasje ook 2 keer toevallig tegen gekomen, en dan vertelde ze dat de hond op een ander oppasadres was. Vind het best zielig want de hond lijkt steeds weer doorgegeven te worden, steeds weer nieuwe mensen. En ze is
al geadopteerd uit Roemeniƫ, dus ze is niet eens heel haar leven bij het huidig baasje geweest.
De eerste keer dat we op de hond pasten was ook al zoiets wat ik nu toch bedenkelijk vind. Zij kenden ons totaal niet (hond en baasje bedoel ik), maar vond het helemaal ok dat wij met haar hond een heel weekend weg gingen? Ging helemaal goed, maar wetende dat de hond soms angstig wordt van vreemden vind ik dat persoonlijk opvallendā¦ het is niet eens mijn hond maar ik zou dat nu al niet doen, haar zomaar meegeven met mensen?
Pff wat een verhaal. Zo sneu dat mensen zo met hun hond omgaan. Wel verstandig dat jullie er goed over nadenken en kijken of het haalbaar en niet de hond overhaast in huis hebben genomen omdat het zielig is. Zo te horen zou het voor jullie nu wel kunnen? Zou leuk zijn en ook fijner voor de hond denk ik.
Ja zielig heā¦
En het zou prima kunnen denk ik. Hij is vaak thuis overdag, tussendoor het werk. Ik werk ook af en toe thuis.
Ons struikelpunt was eerst de vakanties samen, maar ik wil qua milieu sowieso niet meer vliegen, en we gaan toch het liefst wandelen en kamperen. Daās mijn droombeeld eigenlijk, samen met een hondje gaan hiken en bivakeren . Doet iemand dat soms? Zit me al helemaal in te lezen hoe we dat zouden kunnen oefenen en opbouwen: de lange afstanden maar ook kunnen slapen in zoān kleine tent. Volgens mij wordt ze helemaal gek als ze buiten wat hoort.
Dat is ook mijn droom voor later, kamperen met de hond (of twee) Ik heb helaas geen kampeerervaring dus kan daar niets over zeggen.
Wij zijn afgelopen zomer naar het MĆ¼llerthalgebied geweest en dat was geweldig voor ons alledrie. Onze hond werd in die paar dagen veel zelfverzekerder door over alle rotsen te lopen, en ondanks dat we de afstanden niet hadden opgebouwd is het allemaal prima verlopen. Ik heb nog wel ergens een foto van haar op de eerste dag waarop ze ontzettend pissig kijkt, had ook het idee dat ze dacht ājezus wat is dit voor duurloop, laat me gewoon een sprintje trekken en weer slapenā 
Maar het was echt super leuk om in zoān omgeving weer opnieuw te bonden met elkaar.
Jij hebt een windhond he? Die zijn waarschijnlijk over het algemeen niet zo blij met lange afstanden, of dat valt wel mee dan? Of ze hebben niet zoveel beweging nodig toch?
Ik denk dat deze hond iets border collie in zich heeft (qua looks lijkt dat zo) dus ik denk wel dat ze graag mee zou gaan hiken. Nu geniet ze ook enorm van lange wandelingen. Al is ze in een bos vaak wat onzeker, en ze verkiest altijd een voetpad straat tegenover gras of een pad onder haar voeten. Echt een stadshond eigenlijk haha!
@Panorama je berichtje is verdwenen, maar ik heb nog gelezen, dat klinkt echt zo fijn!!
@visual Als ik zo lees in wat voor onstabiele situatie deze hond zit, verwacht ik dat je nog heel veel met hem kan bereiken als hij helemaal gesetteld zou zijn bij jullie. Ik heb zelf het afgelopen half jaar een hond erbij gehad, die ook last had van guarding behaviour en uitvallen naar āafwijkendeā dingen (hardlopers, scooters etc.). Ook was hij heel onzeker en snel angstig. Na een paar maanden een stabiel huis, structuur en training ging hij al zonder problemen los mee op lange hikes!
Edit: Ook kan ik aanraden om te gaan wandelen met iemand met een stabiele hond! Ik heb zelf een hele stabiele hond, maar wel 1.5 jaar op straat geleefd. Dus hij kent hele goede communicatie. Hij heeft al meerdere onzekere honden over de streep getrokken en begeleid. (Niet arrogant bedoelt ofcourse haha)
Niet kamperen met een tent, maar begin dit jaar hebben we wel een camper gekocht o.a. omdat de hond dan lekker overal mee naar toen kan. Heel veel weggeweest in NL en ook drie weken vnl wildgekampeerd in Zweden. Echt living the dream hoor.
Een hike van meerdere dagen lijkt mij ook heel tof om te doen! Mijn hond is wat kleiner en niet super actief, maar hij kan prima 15 km lopen. Meer hebben we nog niet geprobeerd.
Omg wat een leven Zo leuk lijkt me dat!
@visual Valt mee, als we een keer langer gaan lopen dan vindt ze dat ook prima. Maar ze zou 10 minuten rennen sowieso verkiezen boven drie uur wandelen.
Mijn pup (6 maanden) viel gisteren naar mij uit met een luide blaf en een hap in mij richting en ik ben er zo van geschrokken. Hij heeft nooit eerder dit soort gedrag vertoond (grommen als we bij hem in de buurt komen of ander beschermend gedrag) en is een enorme lieve zachtaardige hond. Hij lag op zijn bed op een bot te kauwen en mijn vriend schreeuwde in een keer omdat hij een glas hete glĆ¼hwein over de bank morste. Dus ik wilde naar mij pup lopen om hem gerust te stellen dat alles ok was. Ik ben nu gelijk in de modus van ik moet hier iets aan doen. Vanaf het begin doe aan ruilen met hem dat als we iets afnemen hij daar iets voor terugkrijgt maar mijn eerste gedachte gaat toch naar dat het resource guarding was. Ik vind het vooral voor hem naar omdat ik niet wil dat hij zich onveilig bij ons voelt en ik dus blijkbaar iets verkeerd heb gedaan.
Ahh kan me voorstellen dat het schrikken was. Het zegt ook echt niks over of hij zachtaardig is hoor, twijfel echt niet aan zijn liefheid! Ik denk dat zijn emmer misschien vol zat. Hij was geschrokken en toen ineens kwam jij ook nog in de buurt van zijn lekkere bot en kon hij t even niet meer aan. Beetje als wanneer je zelf uitvalt omdat het allemaal even te veel gedoe ineens is.
Er zijn nu al mensen geregeld vuurwerk aan het afsteken en het breekt echt mijn hart af en toe. We zijn in overleg met onze hondenschool en dierenarts gestart met een voedingssupplement dat hopelijk helpt tegen haar angst. Maar als we dan zoals vandaag overdag knallen hebben gehoord terwijl we buiten waren, dan wil ze ook 's avonds niet meer naar buiten - en dat was de afgelopen week al lastig want ze is sinds de eerste knallen weer heel gespannen in het donker, dus dan doen we echt alleen een noodzakelijk loopje tot hoe ver ze zelf wil.
Ik vind het zo sneu, het lijkt ook wel erger te zijn dan vorig jaar. Wilde het gewoon even kwijt geloof ik, ik blijf sowieso in contact met onze trainster over wat we het best kunnen doen deze maand. Ze ligt nu gelukkig lekker te slapen met Relaxing dog music