Haha ja zo erg, hoe moet dat zijn als je een mensenkind hebt?! Ik zou dat niet eens aan kunnen denk ik.
Ik maakte me vooral zorgen omdat mijn ouders niet echt hondenmensen zijn dus maakte me druk over wat ze zouden doen als ze gestrest zou zijn ofzo. Maar ik krijg nu af en toe updates met foto’s dat het gewoon prima gaat hahaha.
Mijn hond slaapt elke week wel een nachtje bij de oppas, al jaren, en ik lig nog steeds te jammeren in bed als hij er niet is.
Ahh @Sax en @Bertha ik herken dit ook wel hoor. De eerste middag dat mijn moeder op de pup paste moest ik ook zachtjes huilen toen ze hem meenam . Maar updates vanuit het oppasadres maken alles wel beter ja haha dan zie je toch dat het goed met je hond gaat hè?
Ik denk altijd dat dat op een gegeven moment als het kind kan praten dat wel iets anders is ofzo, je dier is zo afhankelijk van of je zijn gedrag/signalen goed leest
Bedankt dat jullie me normaal laten voelen
Groetjes vanaf een club-wc 🥲
Hij is vandaag al weer zeven maanden en niet echt puppy meer
Ik heb gisteren allemaal bandanas besteld, want dan is ie nog knapper. Vind het echt leuk, nu eentje van de Hema
Zo lief, staat hem goed! Heb er nu ook eentje voor Koningsdag en ga nog een kerstbandana bestellen zo aankleden vind ik wel leuk
Herkenbaar! Sinds ik op mezelf woon, heb ik nog nooit zonder hond geslapen. Nu heb ik corona en moet ik haar al 4 dagen missen
Lief dat je het vraagt! Het gaat weer helemaal goed met haar. Ze heeft niet meer overgegeven en heeft het heel erg naar haar zin op haar logeeradres .
Wij zijn nu op Curaçao en zijn hier naar de hondenopvang gegaan. Zulke lieve puppies . Wil ze allemaal wel meenemen…
Oh jongens, ik meld mij ook in dit topic. Heb de afgelopen weken het hele topic doorgelezen en wat een leuke koppies komen hier voorbij
Wij willen ook al een tijd een hond en nu we overgaan naar een huis met tuin zijn we gericht rond aan het kijken. We hebben via mp een nestje gezien vlak over de grens in Duitsland en mogen komen kijken. Ik heb de (Nederlandse) eigenaar telefonisch gesproken en er zijn een aantal dingen die op mij positief overkomen, maar ook een aantal aandachtspunten.
Positief:
- de eigenaar heeft zelf al 21 jaar honden van dit ras, met de vorige teef 2 nestjes gehad en dit is het eerste nestje van deze hond
- moeder en een andere gezinshond zouden aanwezig zijn en zich met de opvoeding van de pups bezighouden
- de pups verblijven in huis (maar wel in een aparte ruimte, dus het lijkt mij alsnog zaak om goed te letten op signalen van slechte socialisatie)
- de pups zouden ook toegang hebben tot een buitenruimte en kennis maken met de paarden, kleindochter en verschillende bezoekers bij de eigenaar.
- de eigenaar lijkt begaan met de pups. Hij vertelde dat hij de eerste weken bij de honden heeft geslapen om erop te letten dat het goed ging, vertelde sowieso tussendoor veel over het karakter van het ras en had voorkeur voor specifieke tijden om langs te komen ivm het ritme van de pups.
- vader zou zijn getest op erfelijke afwijkingen en daar zou niks uit zijn gevolgd (papieren gaan we bij het bezoek om vragen)
Aandacht:
- moeder is niet getest op erfelijke afwijkingen
- moeder heeft in het verleden bij een vorige eigenaar zijn famile veel gehoed (wat voor die mensen problematisch gedrag was). Dat gedrag zou nu positief zijn veranderd en het is te hopen dat de pups daar niet te veel van meekrijgen (kan dat überhaupt op zo’n jonge leeftijd al, dat ze dergelijk gedrag van hun moeder deels overnemen?)
- de eigenaar is duidelijk een hobbyfokker die het ras geweldig vindt en graag af en toe een nestje heeft. Dat is puur een gok in de eerste opvoeding van de pups. Je weet niet of zo iemand (misschien uit onwetendheid) dingen onhandig of verkeerd aanpakt. We zouden de pup op zijn vroegst pas na 12 weken kunnen ophalen (moeten nog even goed met die mensen praten over rabiës vaccinatie en wachttijd, dus wordt uiteindelijk pas na 15 weken ivm grensovergang), dus dat ze bij de eigenaar een goede start krijgen is nogal belangrijk.
En dat is dan de korte samenvatting van dingen die mij opvielen. Ik wil goed voorbereid het bezoek ingaan en geen keuze baseren op schattige puppykopjes, dus hoor ook graag meningen van anderen. Wat zouden voor jullie dealbreakers zijn?
Klinkt goed!
Aandachtspuntje is idd wel dat gedrag van de moeder, pups nemen van alles over van de moeder dus als ze dat bij haar zien zullen ze het zeker kunnen overnemen. Helemaal als je de pup pas met 15 weken kan halen ivm de grens. Maar daar zal de fokker zich zelf ook van bewust zijn en op letten.
Klinkt in ieder geval alsof je iemand met liefde voor honden getroffen hebt en dat vind ik het aller- allerbelangrijkste. Dan geloof ik wel dat de pups een goede start krijgen, ook als het misschien niet perfect is. Ze zullen er zo te horen in ieder geval alles aan doen om het zo goed mogelijk te doen.
En wat betreft erfelijke afwijkingen hangt het een beetje af van het ras. Bij een volbloed labrador is dat belangrijker om te weten dan bij een vuilnisbakkie.
Oh en ik zou even langsgaan voor je definitief ja zegt! Eventueel al voor de pups er zijn. Aan de telefoon kun je alles mooier maken dan het is natuurlijk. Dan merk je wel of er een goed gevoel bij krijgt.
Wat goed dat je je zo verdiept heb in de fokker en er zo goed over na denkt! Dat zouden meer mensen mogen doen haha.
Ik denk dat in dit geval veel van je aandachtspunten hangen af van het ras:
- Om dat je het over drijven/hoeden hebt vermoed ik een bordercollie of aanverwante? In het geval van een bordercollie kan je op jonge leeftijd al heel wat zien van dat gedrag, zoek maar eens op ‘‘eye’’. Het is natuurlijk de vraag hoe erg je dit zelf vindt en of je de hond kan bieden wat hij nodig heeft daarin. Of bedoel je hoeden op een andere manier?
- Wat betreft het missen van onderzoeken naar erfelijke dingen: dat zou voor mij ook afhangen van het ras en hoe ‘‘ziek’’ het ras is.
De leeftijd waarop je de pup op kan halen zou voor mij wel een dingetje zijn eerlijk gezegd. Helemaal omdat je dan inderdaad een stuk socialisatie mist en heel afhankelijk bent van wat de fokker met de pup daaraan doet. 15 weken is wel echt aan de late kant dan, vind ik. Je kan heel wat zien aan de pup als je gaat kijken op dat moment, maar helaas komen de problemen die je ziet bij slechte socialisatie pas vaak als ze wat ouder zijn aan het licht bij eventuele gedragsproblemen. En dan ben je natuurlijk niet perse te laat want je kan nog heel wat zelf, maar de basis is dan niet altijd goed. Waarom mogen de pups niet in de woonkamer? wat is de buitenruimte? Als ze in een soort ‘‘kennel’’ met vrije in/uitloop verblijven zou ik gelijk al afhaken eigenlijk maar dat kan ik niet helemaal uit je verhaal opmaken.
Bij 15 weken heb je ook een stukje socialisatie in je eigen huis en buurt gemist, want misschien komt die niet helemaal overeen met die van de fokker. Denk aan drukke wegen, veel spelende en gillende kinderen, veel andere honden, noem maar op. Die beginweken zijn echt heel belangrijk, ook om aan elkaar te wennen.
Verder klinkt de fokker wel betrouwbaar, maar je zal volledig op je eigen onderbuikgevoel af moeten gaan want het hoeft natuurlijk niet waar te zijn wat hij zegt haha. Wat dat betreft ben ik misschien een beetje verpest met alles wat ik het afgelopen jaar voorbij heb zien komen.
Hopelijk heb je er wat aan (;
Bedankt voor jullie uitgebreide reacties @Camomille en @Haai!
We gaan zeker eerst langs voordat we iets toezeggen! Daarin krijgen we van de fokker ook de ruimte, er wordt (tot nu toe) niet gepusht om snelle beslissingen te maken. Heel veel zal ook afhangen van wat we ter plaatste zien aan omgeving, gedrag honden en interactie met fokker. Ik heb nu inderdaad echt nog te weinig concrete en verifieerbare info.
Het gaat om een Entlebucher Sennenhond, bekend om gewrichtsproblemen (heupdysplasie) en oogproblemen voor zover ik weet. En dat hoeden is idd wel iets wat die hond van nature graag doet. Ik zal eens kijken naar de zoekterm die je opperde @Haai!
Ik weet eigenlijk niet waarom de pups niet in de woonkamer mogen. Goede vraag wel, ik neem het mee voor het bezoek. Ze hebben hun eigen plek in een soort bijkeuken en mogen de tuin in (ik neem aan in een afgezet stuk, maar wat en hoe qua verblijf wil ik ook ter plaatste bekijken).
ik kende dit ras niet, mooie honden! Soort Zwitserse maar dan compact . Je zou nog op Raad van Beheer kunnen kijken voor betrouwbare info over erfelijke dingen, maar misschien heb je dat al gedaan
Ik ben ook helemaal verliefd Inderdaad de compacte Zwitserse qua uiterlijk haha. Maar wel een hond die een goede en consequente opvoeding nodig heeft en die heel veel baat heeft bij een goede socialisatie (of eigenlijk heb ik dat van deze hond nodig). Dus dat stukje vind ik zeker belangrijk!
Wat is jullie ervaring met de trainbaarheid van volwassen honden?
Ik wil mijn hond graag mee kunnen nemen in een bakfiets omdat de grotere losloopgebieden soms te veel tijd kosten om heen te lopen als ik een volle dag heb. Ik wilde er graag eentje met zo’n hogere bak, maar heb nu ook de mogelijkheid om een net wat ander model met een lagere zijkant gratis van iemand over te nemen. Ik heb het maaanden geleden eens geprobeerd met haar en ze vond het drie keer niks (ze sprong er steeds uit), dus ik vraag me een beetje af of er met veel geduld wat valt te bereiken of het maar beter meteen kan opgeven hahaha. Ze is bijna 4.
Misschien denk ik te moeilijk maar ik heb het idee dat jonge honden echt veeel makkelijker zijn :’)
Tuurlijk kan dat, toen wij de fietskar gingen oefenen gingen we eerst een maand ‘droog’ oefenen zonder fietsen!
En ben je daarna dan gewoon kleine stukjes gaan fietsen, of eerst met je fiets aan de hand? Verder nog tips of tricks? Haha
Ja klein stukje over de oprit bewogen, maar gewoon mega langzaam mee begonnen zodat het niet per ongeluk een trauma zou worden haha
Als ze er telkens uit springt omdat het voor haar onwennig en een beetje eng is, dan lijkt het me zeker te doen om haar wat meer te laten wennen. Hoe lang dat duurt en in welke mate je dat eruit krijgt, hangt denk ik wel af van het ras en hoe diepgeworteld de angst zit. Ik zou idd wat @Bertha zegt niet gelijk gaan fietsen, maar eerst je hond er eens inzetten, daarna een stukje bewegen en later wat lopen en langzaam fietsen. Als je merkt dat het te spannend wordt, dan even stoppen en je hond weer tot rust laten komen.
Het is natuurlijk ook nogal wat, een bewegende bak waar je geen controle over hebt en die alle kanten op schommelt. Hoe meer je je hond het gevoel kan geven dat het geen onvoorspelbaar raar ding is, hoe beter het zal gaan.
Dit doet mij een beetje denken aan de hond van een familielid die bang was voor de stofzuiger. Het was gewoon een heel onbetrouwbaar ding dat ineens hard geluid ging maken en alle kanten op door de woonkamer ging. Toen ik daar regelmatig als schoonmaakster aan de slag ging, heb ik met die hond ook aan vertrouwen gewerkt. Dat begon met de stofzuiger aan de hond laten zien voordat ik ging stofzuigen (zodat ze wist wat ging komen en ervoor kon kiezen een rustige plek op te zoeken). Toen ze de ergste angst voorbij was ging ik met haar in de kamer stofzuigen, maar nooit een beweging richting haar maken en de stofzuiger ging altijd uit als ze toch een uitweg uit de kamer zocht. Met de tijd durfde ze ineens over het snoer te lopen terwijl ik aan het stofzuigen was en later maakte haar de bewegingen van de stofzuigslang ook niet meer uit. Die hond was geloof ik iets van 6 jaar oud en vindt het nu allemaal best met de stofzuiger.