@Qwerty123 Met het zien van deze foto’s wil ik zo graag weer terug naar de Harz en dan mét hond 
Denk niet dat het er dit jaar in zit, maar we gaan volgende maand proberen een nachtje weg te gaan zodat we hopelijk eind augustus een paar dagen binnen Nederland weg kunnen (of toch naar de Harz haha)
Gelijk ook even een update wat betreft onze hond uit het buitenland. Man wat een werk haha, als we dit hadden geweten waren we hier denk ik niet aan begonnen. Omdat het zo’n lang verhaal is even in een spoiler
Lief dagboek
De eerste periode heeft hij vooral achter de bank gezeten en kwam hij alleen 's avonds tevoorschijn om wat te eten en vervolgens verdween hij weer achter de bank. Mijn vriend en ik hebben toen twee weken afwisselend op de bank geslapen zodat hij 's nachts buiten in de tuin zijn behoeftes kon doen.
Na twee weken hielden we het echt niet langer meer vol (de ene dag was ik chagrijnig, de andere dag mijn vriend 
). We stonden bijna op het punt om het maar gewoon op te geven omdat er gewoon geen vooruitgang meer in zat. Op advies van het gastgezin nemen we hem sindsdien elke avond naar boven om bij ons op de slaapkamer te slapen en dan overdag op gezette tijden in de tuin zetten om zijn behoeftes te doen. Op een gegeven moment hebben we ook iets achter de bank gezet zodat hij daar niet meer heen kon. De vrouw van het gastgezin vertelde dat hij af en toe gewoon even de juiste richting in geduwd moet worden, want anders vindt hij het wel prima en blijft hij ook in die staat van doen.
Voor ons een stuk prettiger dat hij meer aanwezig was, het begon er daadwerkelijk op te lijken dat we een hond hadden Omdat hij in de tuin eigenlijk altijd achter ons aan liep hadden we wel het idee dat ie graag wilde wandelen, dus sinds 3 weken zijn we begonnen met uitlaten. Eerst 's avonds naar een afgelegen plek gereden en dat ging erg goed. Het tuigje om doen was en is een drama (was bij gastgezin ook nog altijd zo) en we moeten hem naar buiten tillen, maar eenmaal buiten vindt ie het prima. Hij bleef echter steeds binnen op dezelfde plek plassen, dus toen hebben we besloten maar gewoon 4x per dag met hem in de buurt te wandelen. Dit geeft iets meer stress omdat we in een woonwijk lopen, maar vlakbij hebben we een stukje bos zitten en daar vind ie het heerlijk en hij wil nooit naar huis haha.
Tot op heden kunnen we hem nog niet echt aaien of iets, alleen met grote tegenzin vanuit hem haha. Maaarrr op één bepaalde plek bij het uitlaten wil hij dat wil en dan gaat ie op een gegeven moment op zijn rug liggen om op zijn buik gekroeld te worden. Echt op zulke momenten overstroomd mijn hart 
Ook op enge momenten voor hem kruipt ie zo’n beetje in je knieholtes en hij zoekt dan heel veel oogcontact, dus we zijn wel enigszins vertrouwd voor hem (denk ik?). Hij warmt in ieder geval heel langzaam op naar ons en dat is zo leuk om te zien.
En de allerlaatste ontwikkeling is dat hij gisteravond met mij wilde spelen. Dus staart omhoog en kwispelen, wat ik hem nog nooit heb zien doen Dus om 23 uur liepen we als een gek door het huis te rennen haha. Veel te warm maar zo leuk.
Bonusfoto:
.
hopelijk heb ik ze allemaal gevonden, wat een hel toch elk jaar
nu kan de verlatingsangst training echt beginnen!
