We wachten dus echt nog even af of de hond sowieso al ingeslapen moet worden. En ze twijfelen dus zelf ook of ze het nog wel zien zitten met haar omdat ze het zo erg vinden. We gaan nu geen overhaaste dingen doen.
Rot dat jullie hond ook niet meer met anderen kan. Onze hond is ook bang geworden voor honden en valt uit. Voor hij werd gebeten kon hij juist met elke hond, zo verdrietig.
Ja, die van ons ook. Liep altijd los en speelde met alle honden. Konden heerlijk met hem lopen. Toen hij volwassen was heeft hij nog de hond aangevallen die hem als puppy gebeten had. Sindsdien zit hij dus altijd aan de riem. Gedragstherapie heeft hier trouwens wel geholpen. Hij valt niet meer uit zichzelf uit en hij kan ook weer gewoon gepasseerd worden. Alleen als hij uitgedaagd word kan hij nog wel reageren, al wel een stuk minder heftig. Misschien dat jullie er ook baat bij kunnen hebben?
We hebben ook zeker wel stapjes gemaakt. We doen BAT en waren nu weer met een traject begonnen. Maar het is nu echt even een drama, hij is een half jaar geleden heel ziek geworden en moest daarvoor heel vaak naar dierenartsen (onze dierenarts kon niet alle onderzoeken en de operatie doen) en na elke operatie kwamen er nog 2,5 maand lang ontstekingen bij dus weer antibiotica. Dat heeft m natuurlijk niet bepaald geholpen!
We hebben dat risico nooit durven nemen omdat wij dus ook zo een grote pittbullachtige hond hebben. Was in het begin wel echt heel kut. Want dan zit je met zo een beestje met gedragsproblemen die zo sterk is. Ben blij dat we met oefening het nou zo hebben dat hij niet meer zelf uitvalt. Maar af en toe is het wel nog moeilijk als andere mensen hun hond op hem laten af stormen. Want eerlijk is eerlijk de meeste mensen letten totaal niet op. Ze zien niet dat hij aangelijnd is en dat hij al zenuwachtig gedrag vertoont en het valt ze meestal ook niet op dat wij al oversteken of uitwijken. 
Als hij dan dus aan de lijn zit en die andere honden die rennen dan keihard op hem af en weer weg en weer terug. En hij voelt zich dan heel angstig en hij schiet dan in de aanval. Meestal schrikken mensen dan en proberen ze hun hond te roepen maar die luister ook vaak voor geen meter en gaat gewoon verder. Ondertussen word mijn hond steeds maar banger dus gaat nog erger reageren. En als ze hun dan eindelijk vast hebben durven ze ook nog te zeggen oh ja agressieve hond heb jij hoor!
@Bertha jeetje wat een pech allemaal boven op elkaar. Hoop dat hij er een beetje boven op komtZ
Herkenbaar hoor. Denk als hij niet lange tijd elke maand wel een rot ervaring had gehad de problemen echt wel minder waren geweest. Maar mensen hebben er schijt aan. Laatst ook ging onze al tekeer want een man kwam met z’n labradoodle de deur uit en sloeg de deur keihard dicht, dus die van ons schrok ook gewoon. Dus uitvallen. Loopt die dude gewoon op ons af? Dus ik wat roepen maar dat is ook altijd een lastige afweging want als je zelf als een idioot gaat schreeuwen is dat ook niet heel rustgevend voor je dier 
Ik heb zelf helaas nog geen hond maar onze buurvrouw heeft 2 kleine hondjes en zodra onze voordeur open gaat beginnen ze te blaffen. De vorige bewoner had een labrador en denk dat die elkaar minder aardig vonden waardoor ze nu telkens aan slaan. Vind het wel interessant hoelang dat er in blijft zitten terwijl ik er al even woon
Mijn hondje is vandaag gecastreerd en ik vind het zo zielig! Echt alsof je kind pijn heeft en je niet kan helpen.
Hij is zo moe van de narcose en maakt steeds hele rare kreungeluidjes (van de pijn denk ik) en hij snapt niet waarom ie zich zo slecht voelt.
Hij wist wel dat er iets kut aan zat te komen want toen we bij de dierenarts kwamen poepte ie eerst in de wachtkamer en toen plaste ie alles onder in de behandelkamer haha (gelukkig vonden ze het niet zo erg)
Vervolgens werd ik om 12 uur gebeld (moest m eigenlijk pas om 5 uur ophalen) dat ie wakker was en of ik m op kon komen halen. Toen ik binnenkwam zat ie bij de doktersassistente op schoot haha.
Aaah gossie, wel heel schattig 
die van mij was na 2/3 dagen wel echt weer de oude! Is gelukkig vrij kleine ingreep. Meeste last komt meestal van de narcose. Beterschap voor hem! 
Ah arm pupje. Mijn hond was volgende dag weer bijna zichzelf na de castratie.
Lief dat je het vraagt! Het gaat… hij heeft wat minder pijn dan zaterdag heb ik het idee maar buiten is het wel een drama. Viel te verwachten, toch heel balen en rot.
Toevallig vandaag de uitslag van de biopt: De bult op kop van de hond is een cyste en mag blijven zitten. De hond is dement en heeft nu versuffende en angstremmende medicatie: selgian. Ik ga een beetje van verdoofd naar verdrietig naar boos naar het gaat wel. Plan is dat mijn vriend deze week even langsgaat en dan zegt dat ze de muilkorf van ons krijgen. Deze hebben ze zelf dus nog niet gekocht, maar dan als korting op de rekening zeg maar.
Extra plan is verhuizen, hebben vrijdag een bezichtiging. Hopelijk is dat wat en bam klaar en weg daar.
Denk dat het vooral voor hun fijn is dat het ene medische reden is, wij vinden dementie niet zo geruststellend. Dat wordt alleen maar erger lijkt me… en wat gaat de hond dan doen?
We wilden al wel langer verhuizen maar dit is wel even een heel duidelijk moment. Zou t liefst vandaag nog weggaan. We wandelen ook bijna elke wandeling niet meer in buurt maar rijden we ene klein stukje met de auto.
Lekker opwekkend allemaal sorry!
@Bertha Wat een ongelooflijke rotsituatie, voor zowel je hond als voor jullie. Zo zielig dat je eigen hond zo getraumatiseerd kan worden. Ik begrijp goed dat je daar weg wilt als je niet meer fatsoenlijk met hem kunt lopen daar. Ik vind het trouwens bizar dat de eigenaar nog geen muilkorf heeft gekocht?! Je bent toch als de dood dat je hond dat nog een keer doet, zeker als al is gebleken dat je niet sterk genoeg bent om hem bij je te houden.
En juist omdat dat het alleen maar erger wordt én omdat ze hem niet kunnen houden zou voor mij als eigenaar al een reden zijn om goed na te denken over wat het beste is voor de hond en wat realistisch is… ze hadden inderdaad minstens al direct de volgende dag een muilkorf moeten aanschaffen. Maar goed ik vind het lastig om daar vanaf een forum over te oordelen, maar ze moeten wel hun verantwoordelijkheid gaan nemen.
Ik vind het zo erg, juist omdat je hier altijd verteld hoe angstig Pixel is en hoe hard jullie daar al mee bezig zijn geweest
@Sax @Haai Ja… helemaal mee eens. We hoopten ook gewoon heel erg op ander nieuws over de biopt. Het is zo lastig dat ze zo dichtbij wonen en zij hem de vorige keer hebben gered. Dat maakt dat we er ook niet zo hard in kunnen staan ofzo. Lijkt me voor onze situatie zolang we hier nog wonen ook niet fijn iig.
Er schiet me net ineens iets te binnen. Kunnen jullie elkaars huis zien als je binnen bent, of eventueel vanaf de voordeur ofzo?
Een vriendin van mijn moeder had een hond die sleen paar keer is aangevallen door een hond verderop in de straat. Soms kwamen ze elkaar in de straat tegen, soms tijdens hun rondje.
Uiteindelijk ging het echt niet meer en hebben ze afgesproken alle twee zo’n fietsvlag te kopen, die kinderen vroeger op hun fiets hadden. Als een van hun dan naar buiten ging staken ze de vlag in de heg, zodat de ander kon zien dat ze buiten waren. Dan bleven ze wachten tot de vlag weer naar beneden ging, en dan kon de ander naar buiten. Misschien kan je zo iets voorstellen?
Vind sowieso dat die hond een muilkorf om moet hoor, maar dit zou een extra maatregel kunnen zijn.
Zij hebben mij doorgegeven hoe laat ze wandelen zodat wij daar rekening mee kunnen houden maar zij zitten zo vast in hun eigen ding, zij veranderen niets. Voor ons wisselen de wandeltijden gewoon vanwege mijn partner zijn werk en ik wil niet in mijn eentje wandelen.
ze appte me ook nog om te vragen aan wie ik t had verteld want ‘er werd duidelijk gelukt in de buurt’. Ja wat denk je dan? Iedereen maakt zich zorgen. En de kinderen van de mensen van de voortuin hadden naar buiten gekeken toen er zoveel bloed lag… moeten we die dan Miss wel muilkorven om te voorkomen dat ze dat tegen iemand zeggen maar jullie honden niet? 
Wat een kutsituatie. Terecht dat er geluld wordt, mensen kunnen maar beter op de hoogte zijn zodat ze op kunnen letten met hun eigen hond. En kinderen. Wie weet wat hij de volgende keer doet.
Ja ze zei ook ‘iedereen gaat ons uit de weg’ dus zei ik ook van oh nou fijn toch, hopelijk voorkomt dat dat het nog een keer gebeurd.
Kan er ook niet over uit hoeveel pech ons beestje heeft. In augustus werd hij ziek en een maand later geopereerd aan de blaasstenen. En tussendoor dus allemaal onderzoeken enz. Herstel duurde toch wel twee maanden want alles ontsteekt altijd eindeloos bij hem. In december castratie dat is ook ruim twee maanden gaan ontsteken (weten nu iig helemaal zeker dat hij niet tegen oplosbare hechtingen kan, is nog even onbekend of er ene alternatief is dus dat is ook een geruststellend idee). Nu was het een maand niet meer aan t ontsteken en bam. En hij was dus altijd al een heel onzeker hondje en na vorige bijt incident heel bang voor andere honden en mensen vindt hij ook niet zo leuk. En dan zooooooooveel dierenarts bezoekjes… en weer zo’n rot ervaring breekt mijn hart. Had zo gehoopt dat hij na de castratie even af was van al het medische gedoe, maar mocht daarna weer drie antibiotica kuren. Hij is nu met de vierde van dit jaar bezig. Maakt me ook heel onzeker hoeveel verbetering er nog mogelijk is bij hem, uiteindelijk is een keer de rek er uit denk ik dan.
Ah wat heftig allemaal zeg en dan dit er ook nog bovenop. Snap heel goed dat jullie daardoor willen verhuizen ook omdat de andere eigenaar helaas niet zo meedenkt. Echt heel knap hoe jullie hiermee omgaan!
