Het niet zo lekker in je vel-topic

@Muppie @Kuidaore Hoe gaat het nu met jullie? :kissing_heart:

@Schaakmat Dat hoop ik ook voor je!

2 likes

Het gaat een stuk beter. Ik heb mijn werk ingelicht dat dit niet de uitdaging was die ik voor ogen had en de functie niet lang zal bekleden. Dat vinden ze jammer maar ze waardeerden de eerlijkheid. Dit was iets wat echt gezegd moest worden want ik kon het niet binnen houden
Verder ga ik nog hulp zoeken via de huisarts voor het verleden maar ik voel me nu rustiger gelukkig

Bedankt voor het vragen!

2 likes

Mijn psycholoog is terug van vakantie en voor woensdag staat er weer een sessie. Nu had ik een opdracht gekregen en ik heb er geen bal aan gedaan. Deels omdat er veel tussendoor is gekomen (slechte uitslag van uitstrijkje, sterfdag van mijn moeder, ben ziek geweest) en deels omdat ik het echt even niet zie zitten om aan die opdracht te beginnen. Maar woensdag staat er dus een sessie en nu ben ik aan het twijfelen om alsnog de opdracht te doen of woensdag gewoon eerlijk zeggen dat ik me door alles wat er speelt niet toe heb kunnen zetten.

Klinkt alsof je al genoeg te bespreken hebt zonder die opdracht :two_hearts: zou jezelf geen extra druk opleggen nu

Ja dat is waar. Ik laat het ook maar even voor wat het is en bespreek eerst maar even wat er op dit moment gaande is ipv weer in mijn verleden te gaan wroeten.

1 like

Ik ben sinds begin dit jaar bezig aan m’n depressie herstel. Ging de laatste tijd eigenlijk best wel goed. Totdat ik na m’n vakantie weer begon met werken (ik werk m’n hele herstel al 80% dus niks aan verandert ofzo). Merk dat ik me veel aantrek wat mensen van m’n werk vinden en daarbuiten lastig de motivatie vind om naar buiten te gaan. Het liefst trek ik me helemaal terug (letterlijk en figuurlijk) maar weet dat me dat geen goed gaat doen op langere termijn.

2 likes

Pff hier ook even een berichtje van mij aangezien ik ook even niet zo lekker ga.
De oorzaak hiervan ligt denk ik vooral op het werk. Ik geef les op de basisschool en heb afgelopen schooljaar keihard gewerkt om iets neer te zetten in mijn klas en ze iets bij de te brengen (populatie is niet de makkelijkste groep). Vervolgens zijn ze nu in het nieuwe schooljaar alles alweer vergeten en herken ik ze gewoon niet meer terug. Naar mijn mening door incompetentie van mijn collega. Met mijn nieuwe klas ben ik de shitzooi van hun afgelopen 2 jaar aan het opruimen, zowel bij de kinderen als bij de ouders. Daarnaast voel ik me door de directie totaal niet gehoord, wat er al met al voor zorgt dat ik me afvraag wat ik hier nog doe en waarom ik mijn energie hier nog in steek. En dat ik steeds meer denk van volgend schooljaar ben ik hier weg. Alleen duurt dat natuurlijk nog heel lang.

Ik merk dat ik hier de laatste dagen lichamelijk ‘last’ van begin te krijgen. Of tenminste, ik denk dat dit de oorzaak is aangezien ik me verder niet ziek voel ofzo.
Geen hoofdpijn, maar toch wel regelmatig zo’n zeurend gevoel. Geen buikpijn, maar wel last van mijn maag en minder eetlust. Sneller moe, eerder emotioneel. Heb dan ook geen plezier meer in mijn werk op dit moment. Ik realiseer me dat ik niet zo moet doorgaan voordat ik dadelijk echt overspannen ben of een burn out krijg, voor mijn gevoel ben ik daar nog niet. Maar ik weet op dit moment gewoon echt even niet hoe.

Ik denk dat het juist heel goed is om nu aan de bel te trekken voor het te laat is. Dus door je ziek te melden, hulp te zoeken bij de poh, een vrijblijvend gesprek aan te vragen met de bedrijfsarts of je leidinggevende of wat er dan ook voor nodig is om meer rust re gaan creëren. Dit zijn duidelijke signalen dat het zo niet door kan gaan


‐-----------‐----------------------------------------------------------------------

Ik overweeg om me ziek te melden vanwege alle stress op mijn werk. Ik zit in een conflict met mijn leidinggevende rondom mijn zwangerschap (ik ben 14 weken zwanger), kamp sowieso al met mentale klachten en ik merk dat ik het allemaal even niet meer trek. Maar dat schuldgevoel is echt zo kut. Ik ben de enige die in mijn functie bepaalde taken kan oppakken en als ik me ziekmeld voelt het alsof ik cliënten in de steek laat. Daarbij werk ik 1 dag in de week elders en hier gaat het wel heel goed, op die plek wil ik me dan ook niet ziek melden en ik weet niet hoe ik dat moet verkopen als ik bij de bedrijfsarts op bezoek zou moeten


1 like

Ik zit niet zo lekker in mijn vel, omdat mijn werk mijn hele denken heeft overgenomen. Daarvoor heb ik de afgelopen dagen aandacht gehad en er worden dingen geregeld nu.

Echter: ik ben helemaal mijzelf niet. Ik denk meewarig aan de tijden dat ik niet te moe was om ontspannen met iemand af te spreken, om in een museum niet alleen maar te denken ‘waar is de uitgang’. En in mijn omgeving noemen mensen het ook: ‘je ziet pips’ en als ik zeg ‘ik heb het de laatste tijd zwaar’ zeggen ze juist weer: ‘dat viel mij al op dat je zo anders doet de laatste tijd’.

Ben gewoon niet mijn lachende, geinige en genietende zelf. Ik heb echt een hekel aan mijzelf en baal ik dat mijn privéleven niet fijn is. Ik wil ook de hele tijd weg (vakantie/ontslag/verhuizen). En tegelijkertijd boos op mijn omgeving die op mijn werk niets met mijn signalen doet (alles moet ik 1000 x aangeven) en dat mijn vrienden maar blijven benoemen hoe moe en anders ik ben.

7 likes

Heb je het er met een arboarts over gehad? Heel veel sterkte overigens

1 like

Wow, heftig. Hoe gaat het nu met je?
Ik kan me niet voorstellen hoe verloren ik zou zijn zonder ouders :disappointed: ik ga spontaan huilen bij het lezen van je bericht, heel moedig dat je het hier neertypt en hulp zoekt.

Het gaat op en af. Het blijft heftig op sommige dagen en dan kan alles en iedereen me gestolen worden. Het is ook vaak met kleine dingen dat ik mijn moeder erg mis. Maar op het moment gaat het wel goed.

1 like

Ik zit niet zo lekker in mijn vel de laatste weken. Misschien heeft het ook wel te maken met de herfst maar ben echt negatief. Zit echt in een negatieve spiraal. Ik vind het volwassen leven stom. Veel werken, belasting betalen, maar geen huis kunnen kopen en moe zijn. Ook mijn relatie loopt stroef op bepaalde punten.

Ik zou vanmiddag ‘vrij’ zijn van werk voor studie. Maar nu is er gevraagd of ik het om kon draaien. Dus ochtend studie, middag werken. Alleen heb niet goed geslapen en voel me niet zo fijn. Ik wil alleen maar huilen eigenlijk. Die studie drukt ook echt op me. Dus ik moet iets doen.

3 likes

Wat vervelend allemaal zeg, heb je hier al eens met iemand over gepraat? Huisarts/Praktijkondersteuner?

1 like

Ik ben wel ooit bij een psycholoog geweest maar niet per se hiervoor. Ik heb deze negatieve gevoelens ook nog nooit echt zo ervaren. Dus ik hoop eigenlijk ook dat het zichzelf wel weer oplost. Maar voor nu zit ik een beetje in een sleur. Werken, studeren en daardoor ook even niet zo veel tijd voor leuke dingen en ontspanning. Ik moet nog 3,5 week en dan rond ik die studie af. Dus het voelt ook even als de laatste loodjes.

Ik zou ook denk ik meer moeten praten met mensen om mij heen hoe ik me voel. Want dat doe ik nu ook niet. Ik hou het erg binnen.

Wat een heftig verhaal zeg
 ben er wat stil van. In ieder geval heel veel sterkte voor jou!

2 likes

Wat ontzettend naar. Ben je nu weer thuis? Ik kan me voorstellen dat je je zorgen maakt, en vind het rot voor je dat het niet zo loopt zoals je graag zou willen. :hugs: Virtueel knuffeltje.

Kan je het met iemand in je omgeving bespreken? Ik hoop dat je de slaap straks een beetje kan vatten en wees lief voor jezelf, dat verdien je. Sterkte!

3 likes

Bah wat een ellende! Veel sterkte met het herstel van deze aanval. Kan me je zorgen over je toekomst goed voorstellen.

Heb je deze gedachte al eens met je behandelend arts besproken? Dat kan je best doen natuurlijk, hĂš! Mij helpt het altijd wel om antwoorden van een specialist te krijgen op dit soort gedachtes.

3 likes

Jeetje wat een heftig verhaal!!
:heart::heart::heart::heart:

1 like

Wat erg voor je. Naast wat er al is gezegd over het bespreken met een arts, vraag ik me af of je ook iets van psychologische hulp krijgt? Niet alleen voor het verwerken van de mishandeling door je partner maar ook alles wat er nu op je af komt. Je hoeft het niet alleen te doen hĂš :heart: En heb je op dit moment mensen om je heen die je met de praktische dingen kunnen helpen, zodat jij kunt rusten?
Heel veel sterkte :hugs:

4 likes