Ik heb totaal geen idee of hier behoefte aan is. Vanuit mij wel in ieder geval want ja, anders open ik het niet. Soms wil ik niet zeuren in het het WJEKW topic en past het ook niet ergens anders.
En ik denk dat iedereen wel eens een rotdag/week/maand heeft en dat even kwijt wilt. Ook wel fijn denk ik om tips te delen over wat jij doet als je een rotdag hebt en wat jou helpt.
Ik begin maar lekker zelf. De laatste weken zit ik niet zo lekker in mijn vel. Het is erg druk geweest op werk en met die warme dagen was het best zwaar. Daarnaast heb ik een vrij dominante nieuwe collega (die ik verder wel aardig vind) en ik heb gemerkt dat ik niet goed mijn grenzen kan aangeven en dat bij haar wel moet doen want ik werk me kapot. Hierdoor vind ik mijn werk minder leuk, ben ik erg moe na werk etc. Ik struggle hier heel erg mee. Ik word er ook onzeker van.
Dat onzekere trekt weer door in mijn privĂ© leven. Ik ben ook niet zoân prater dus praat hier niet echt met iemand over (dom, ik weet het maar daarom vind ik het forum wel erg fijn). Nu heb ik de laatste tijd dan soms opeens uitbarstingen bij mijn vriend. Huilbuien en terug getrokken zijn en dan word ik weer onzeker dat ik niet leuk ben en zo kom ik weer in een negatieve spiraal en kan ik niet echt meer relativeren.
Ben dus moe en heb daardoor ook minder zin om dingen te ondernemen maar dan lig ik te piekeren in bed en wordt het allemaal niet beter. Ik probeer mezelf er wel toe te zetten maar soms is het dan zoân strijd met mezelf⊠wel gaan/niet gaan
Ik heb hier ook wel behoefte aan want ik voel me altijd bezwaard om te posten in wat je even kwijt wil, omdat het zo negatief is.
Ik vind het moeilijk om op je te reageren, heb eigenlijk geen advies voor je⊠maar het klinkt wel heel rot allemaal 
Ik zit niet lekker in mn vel omdat ik mn werk niet meer leuk vind. Er komt weinig uit mn handen, ik haal er geen energie meer uit. Ik voel me dom en nutteloos. Ik stel mezelf iedere dag teleur en heb zoveel negatieve gedachtes en dat is zooo vermoeiend. Ik weet gewoon echt niet wat ik ermee moet, ben wel aan het solliciteren maar ik weet niet hoe lang ik dit nog volhoud. En ik wil het ook gewoon goed afronden allemaalâŠ
Ik heb inderdaad ook een aantal van jouw posts gelezen maar ook lastig om te reageren. Wel heel rot dat het zo gaat en je je zo voelt. Wel goed dat je verder aan het solliciteren bent! Ik hoop dat je snel iets anders vindt en je dit af kan sluiten voordat het erger wordt. Las net ook iets over een gesprek met je baas morgen? Hoop dat dat ook goed uitpakt en het je wat rust geeft!
hmm, ik denk dat ik het ook wel fijn om wat van me af te schrijven. De afgelopen weken merk ik dat erg prikkelbaar en gaar ben. Gedeeltelijk omdat ik ineens heel erg oververmoeid ben maar het lijkt toch op dat ook dat weer verband houdt met het niet lekker in mijn vel zitten.
Bij mij komen de problemen ook door werk maar omdat ik een eigen bedrijf heb zijn al die dingen ook nog eens mijn eigen schuld 
. Ik heb jaren lang alleen gewerkt maar het afgelopen jaar ben ik heel erg bezig geweest met alles opzetten om een âechtâ bedrijf te runnen met mensen in dienst. Dat is allemaal gelukt en hartstikke leuk en tof en we werken echt aan mijn droomproject maar ik merk dat ik de omschakeling naar een âbaasâ zijn heel moeilijk vind. Niet het menselijke gedeelte, want ik vind mezelf erg goed in het leiden van mijn team, maar vooral het praktische stuk. Aan het einde van de dag ben ik gewoon een tekstboek ADD-er en alle administratieve en organisatorische aspecten van het bedrijf zijn ongelofelijk zwaar voor me en geven veel stress en problemen vooral omdat er nu 5 anderen afhankelijk zijn van mijn beslissingen. Eigenlijk zou ik iemand moeten inhuren die dat aspect van mijn werk zou overnemen maar al het budget gaat telkens naar creatieve krachten die we nodig hebben. Bleeuuuuurgh. Ik heb zin om een paar weken te slapenâŠ
@Vloeistof ja dit is natuurlijk een meeega open deur maar misschien toch erover praten? Ik weet niet precies waarom je dat moeilijk vindt, kan me er natuurlijk wel wat bij voorstellen, maar persoonlijk is het me eigenlijk nooit nĂet meegevallen als ik mijn hart luchtte bij iemand. En zeker je vriend zal het beste voor je willen, lijkt me. Misschien helpt het je om te bedenken dat je het (denk ik) ook fijn zou vinden als hij met je zou delen waar hij mee zit? Het is ergens ook een heel mooi teken van vertrouwen als iemand zijn of haar hart bij je lucht.
Dat twijfelen om dingen te ondernemen herken ik overigens wel. Ik probeer nu zelf (zit ook niet heel goed in mijn vel) van tevoren in te schatten of het me blij gaat maken of niet. Ik âhoefâ nu van mezelf even niet meer af te spreken met vriendinnen die weliswaar heel leuk zijn maar ook veel energie kosten bijvoorbeeld (weet niet of jij je soms ook verplicht voelt, maar goed).
Lastig die collega trouwens⊠Denk je dat meer mensen die ervaring met haar hebben? Heb je een leidinggevende die je misschien in vertrouwen kan nemen en die subtiel wat dingen met haar kan bespreken?
@monkeyslut je posts zijn me al vaker een beetje opgevallen naar dat je je zo voelt. Misschien ben je ook wel streng voor jezelf? Volgens mij weten best veel mensen soms niet echt wat ze aan het doen zijn op werk 
(uh ik in ieder geval wel) en als ik het goed heb ben je nog best jong, lijkt me helemaal niet gek dat je dan nog niet op je plek zit qua werk. Wat niet wegneemt dat het nu in het dagelijks leven heel vervelend is natuurlijk.
Wat ik bij mezelf merk is dat ik het soms heel lastig vind dat alles nog zo open ligt - carriÚre begint dan net een beetje maar was voor mij ook vrij lang onduidelijk, geen vaste relatie, een woning waar ik liever gisteren weg zou zijn dan vandaag (oké nou ja valt mee maar het is wel echt nog een soort studentenhuis met huisgenoten), weet niet of dat bij jou misschien ook een beetje een rol speelt?
Ik las trouwens ook je andere post en eerlijk gezegd kom je op het forum altijd heel intelligent op me over, dus misschien zou je baas de opdracht toch nog iets duidelijker kunnen uitleggen voor je? Hoeft natuurlijk niet per se aan jou te liggen dat je het niet begreep.
Hoop voor je dat je snel iets anders vindt. Zou je anders eventueel ook vanuit een âbijbaanâ/baan niet in je vakgebied rustig kunnen verder zoeken naar iets waar je echt op je plek bent? Natuurlijk nu even extra gedoe om op niet-relevante dingen te gaan solliciteren, maar het klinkt wel alsof het misschien fijn is als je snel weg zou kunnen bij je huidige werk.
Oh dat lijkt me ook heel lastig, wel mega knap dat je bedrijf zo groot is geworden!! En hoe vet dat je nu zorgt dat andere mensen een baan hebben. Geen idee of je die andere werkzaamheden wat meer zou kunnen structureren (administratie bijwerken op een bepaalde dag/om de zoveel dagen bijvoorbeeld, duidelijke to do lists maken met verplichte klussen voor jezelf tussendoor en daar bijvoorbeeld om de dag of om de paar dagen een dagdeel voor reserveren en dan gewoon beginnen met het belangrijkste, âŠ)? Maar weet niet echt of dit ergens op slaat. Ken je andere ondernemers met wie je ervaringen zou kunnen uitwisselen?
En weet niet of het kan maar misschien toch ook duidelijk tijd inplannen voor jezelf om niets te doen, of in ieder geval andere dingen dan je bedrijf. Waarschijnlijk zijn er ĂĄltijd nog wel dingen die je zou kunnen doen, maar eerlijk, als je bedrijf zo goed blijft lopen is dat waarschijnlijk voor eeuwig zo en het klinkt wel alsof je misschien iets meer rust zou kunnen gebruiken.
Dank je voor je reactie! En je hebt ook gelijk. Inmiddels praat ik er ook wel over met mijn vriend. Maar ik wil ook niet elke keer erover âzeurenâ. Dat is het niet en vindt hij ook niet maar het voelt alsof ik in herhaling val en ik word ook een beetje gefrustreerd van mezelf omdat ik ook gewoon moet praten met die collega maar dat is zoân drempel. Ik vind dat best wel spannend. En ja meer mensen hebben die ervaring met haar⊠maar ik voel me erop aangewezen om er wat over te zeggen omdat ik haar directe collega ben. De rest werkt niet direct met haar samen.
En het is juist ook een leerdoel van mij om feedback te geven aan collegaâs dus durf het ook niet zo goed met mijn baas te bespreken omdat ik dan weer bang ben dat het in mijn nadeel werkt. Dat zij denkt dat ik het nog steeds moeilijk vind (is ook zo maarja).
Hmm maar ik denk dat je het best bij je baas kunt aangeven hoor, want iedereen heeft ontwikkelpunten dus het is helemaal niet erg dat je het lastig vind om feedback te geven. En het met je baas bespreken laat juist zien dat je er bewust mee bezig bent (=met je ontwikkelpunt) + je kan tips vragen over hoe je je directe collega nu het beste kan benaderen.
Ik zal als ik jou was dus naar je baas gaan hiermee. Hmm dan zal ik trouwens denk ik wel eerst zelf nadenken over hoe je je directe collega kan benaderen hierover en dan tegen je baas zeggen dat je er al over na hebt gedacht en het ongeveer op een X manier wil aanpakken en dan vraag je aan je baas hoe hij/zij erover denkt en nog tips heeft. Dan laat je zien dat je erover na hebt gedacht, maar het lastig vind en dus nog wel tips wil. Dan ga je iig niet blanco naar je baas
Ik meld me hier ook! Ik ben ontevreden over mijn werk en de toekomst van de organisatie is ook onzeker (er komen personele bezuinigingen aan), mân relatie loopt niet zo lekker en ik heb binnenkort rijexamen wat me veel stress geeft. Ik slaap vaak slecht. Ik wil graag weer regelmatiger gaan sporten, denk dat dat zal helpen, maar vind het lastig. Weinig discipline en ook vaak moe omdat ik zo slecht slaap, en vaak ben ik (emotioneel) uitgeput na het werk. Het helpt ook niet dat ik in mijn ânieuweâ stad (woon hier alweer een tijdje) nog geen mensen echt goed ken, waardoor ik dit ook niet wil delen. En mân goede vriendinnen zie ik niet zo vaak. Tot zover mân klaagzang haha
@Opperhoofd ja ik weet dat ik intelligent ben maar ik voel me zooo dom de laatste tijd. Er komt gewoon 0 uit. Ik denk dat mijn baan ook iets te uitvoerend voor me is. En ik mis een collega met dezelfde achtergrond met wie ik samen kan werken, ik moet alles maar een beetje zelf uitvogelen terwijl ik ook nog maar een starter ben.
Ik ga vanavond even uitgebreid reageren en ook op de rest, vind het iig lief dat je de moeite neemt om te reageren!!
Ik ben vorige week begonnen aan mijn nieuwe baan en merk dat ik nu al ongelukkig word van het idee dat ik later nog meer moet werken. Ben al echt dagen een zombie, heb dagen niet lekker geslapen en heb nu al bijna de handdoek in de ring gegooid. Het kost me zo fucking veel energie.
Daarnaast heb ik ook nog die problemen met mijn vriend en heb het idee dat die voorlopig niet opgelost gaan worden, hij ziet overal obstakels voor, dit kan niet dat kan niet ja sorry maar hoe wil je dan van je problemen af komen? Of wil je forever blijven ronddobberen in die negatieve shit?
En als laatste ik word ook echt helemaal gek van Randstad, wacht nog steeds op mijn geld en dat laat me ook weer kut voelen, door hen heb ik een huurachterstand opgelopen en nu wordt die nog groter omdat ze weer eens niet betalen
@Gast bleh rot dat het allemaal niet zo lekker loopt. Ik las ook wat posts over je vriend inderdaad. Hoop dat het snel beter gaat! Met hem en met jou. En word je ongelukkig van je nieuwe baan of het idee dat je sowieso nog lang moet werken?
Wel opvallend dat het vooral toch met werk te maken heeft.
Wat doen jullie als jullie je rot voelen? Ik merk dat ik weinig zin heb om wat te doen maar dat ik van niks doen ook niet echt blij word. Ik probeer te sporten op de dagen dat ik vrij ben en dat lukt wel. Daarna voel ik me ook wel goed! Maar thuis voel ik me erg onrustig en kan moeilijk serie kijken of een boek lezen. Oh ik heb wel de app headspace gedownload en probeer dat nu elke avond voor het slapen te doen.
Ik kom hier ook meepraten! Ik heb er nu nog niet zo veel last van maar kan nu al opzien tegen mijn herfst/winter dip? Zo raar, aangezien ik ook weer een soort zin heb in kaarsjes, gezelligheid en feestdagen.
Ik word voornamelijk ongelukkig van het idee dat ik nog zo lang moet. En eerlijk gezegd ook van het idee dat ik nog zo lang moet leven.
Nog bedankt voor je reactie ^^ heb erover zitten nadenken en ik denk dat ik toch wat budget ga vrijmaken voor iemand die met administratie kan helpen, al is et maar voor 1 dagje per week ^^
Gaat me toch rust geven.
@Vloeistof ik neem sinds een tijdje uitgebreid de tijd om te chillen als ik me shit voel. Zo ben ik afgelopen week een avondje naar de sauna gegaan waar ik mezelf een hammambehandeling heb gegeven en de week ervoor bestelde ik een berg sushi en heb ik met mijn favoriete drankjes onder een dekentje naar Pride & Prejudice zitten kijken. Meestal doe ik ook wat lichte yoga om te stretchen. Vaak stel ik mezelf de vraag âals een vriend of vriendin zich rot zou voelen, hoe zou ik hen dan willen helpen?â . Geeft me vaak een perspectief waar ik in een rotbui niet snel.achter zou komen omdat ik dan te diep in meh zit.
Dit duurt nu alleen tijdje, of niet? Hebben jullie een termijn afgesproken waarbinnen hij een beslissing moet nemen?
Ik snap dat je samen wil blijven, en hem een gepaste hoeveel tijd wil geven. Maar nu redeneer je alsof jij alles moet doen om hem bij je te houden. Terwijl zoân nadenktermijn voor jezelf is, zodat jij niet te lang in stress en onduidelijkheid zit. Op zich ben ik het met je eens dat 6 weken niet zo veel is. Maar de vraag is vooral of jij het een beetje vol kan houden en wat het met jou doet? Ik denk niet dat je in absolute zin kan zeggen welke termijn lang/kort is, maar de vraag is vooral wat goed is voor jou. Probeer dat niet uit het oog te verliezen, het doel is immers niet perse om samen te blijven als jij eronder lijdt.
Soms gaan stellen een tijdje uit elkaar en geeft dat wat meer duidelijkheid. Hoe zou je daar tegenover staan? Want je zou ook kunnen denken: als hij het na zes weken nog niet weet, hoezo zou hij het dan na nĂłg zes weken wel zeker weten? Of zes maanden? Kortom: wat heeft hij nodig om een beslissing te kunnen nemen? Kan hij in deze situatie wel tot nieuwe inzichten komen? Soms is een tijdje zonder elkaar heel verhelderend. Ik weet dat het een hele lastige situatie is, heb er zelf ook van beide kanten in gezeten. En toen ook gemerkt dat je pas merkt wat je wil als je een tijdje los van elkaar bent. Maar jij moet vooral aan jezelf denken, helemaal als dit langer gaat duren.
begrijp heel goed dat je je moeilijk kan concentreren en er niet helemaal bij bent, is ook heel logisch in dit geval, daar is niet veel aan te doen denk ik. Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen en hoop dat je vriend snel een beslissing maakt!
Ik zit de laatste dagen ook niet helemaal lekker in mijn vel. Ik merk dat ik snel emotioneel ben (inclusief huilbuien) veel hoofdpijn heb en me over het algemeen down/gestresst voel terwijl ik nog vakantie heb. Ik ga na de vakantie beginnen aan iets nieuws wat voor mij helemaal onbekend is dus misschien dat dat op de achtergrond ook meespeelt, daarnaast heb ik ook niet super goed geslapen de afgelopen nachten en dat beĂŻnvloedt mijn humeur ook niet echt op een positieve manier. Ik hoop dat ik me beter voel als ik straks weer gewoon een ritme in mijn leven heb na de vakantie, dat duurt nog zoân 1.5 week.
Hebben jullie tips voor wat te doen op zulke dagen? Heb meestal niet dat het zo lang aanhoudt dus ik wil mezelf weer een oppepper geven.