Ja, ga ik sowieso doen! Het is gewoon zo kut dat faalangst zo moeilijk te zien is voor een buitenstaander 
Ik merk dat ik toch graag een keer advies zou willen vragen. Afgelopen jaar ben ik bij de huisarts geweest met depressieve klachten. Die heeft mij hieropvolgend doorverwezen naar de ggz praktijkondersteuner. Vanaf het begin ging dit eigenlijk al niet geweldig, als ik iets vertelde schreef ze dit altijd verkeerd op en er zat nergens structuur in. Ik ben onder andere daarom gestopt erheen te gaan na twee maanden. Nu mijn studie weer begonnen is, merk ik dat ik mij weer steeds slechter voel. Ik weet nu alleen niet zo goed waar ik nu heen kan gaan. Bij de praktijk was er maar 1 ondersteuner, maar daar ging het dus niet goed bij.
Zou je via je opleiding naar een studentenpsycholoog kunnen?
1 like
Ik denk inderdaad dat je gelijk hebt en ik weer langs de huisarts moet. Het was al de tweede keer dat ik bij de POH zat, dus misschien wel tijd om andere stappen te nemen
@TheeTijd je kan via de huisarts een doorverwijzing krijgen voor ggz. Als het goed is krijg je een intakegesprek en zal de behandelaar van daaruit kijken wat nuttig voor jou is.
Heb je laten weten dat je teleurgesteld ben in de praktijkondersteuner?
1 like
Er blijkt nu dat ik te weinig leerkrediet heb. Ik heb maandag een afspraak met de dokter om een verslag te maken van mijn faalangst. Dus hoevaak ik langs geweest ben, welke medicatie ik gebruik,ā¦ Daarna moet ik onmiddellijk opnieuw een aangetekende brief versturen en kijken hoeveel leerkrediet ik precies wil terugvorderen. Heel vervelend allemaal.
Ik weet niet zo goed hoe ik dit moet omschrijven maar ik heb de laatste tijd het gevoel dat ik overal een beetje buiten de boot val. Bij collegaās, bij vriendinnen, thuis, soms zelfs hier op het forum. Alsof niemand me aardig vindt. En ik ben ook bang dat iedereen over me praat dat ik raar ben of niet zo sociaal of weet ik veel.
En dan ga ik piekeren hoe dat komt
Dat is een heel naar gevoel, ja. Heb je het al lang of is het iets recent? En heeft iets het getriggerd? Misschien kun je het er een keer over hebben met een vriendin die je vertrouwt. Ik weet dat dat ook niet makkelijk is, maar dan heb je die gedachten er alleszins een keer uitgegooid.
Voor zover ik je trouwens ākenā van je posts hier op het forum, vind ik je heel aardig overkomen!
Hm ik weet niet. Ik heb wel āruzieā met een goede vriendin en ik heb nooit ruzie eigenlijk. En ik heb een vriendinnengroepje en 2 vriendinnen werken nu ook samen dus ik merk dat zij nu wel heel erg close zijn. En ik vind dat niet erg maar wat ik al zei, ik val een beetje buiten de boot. Zij zien en spreken elkaar elke dag en als we dan samen zijn weet ik soms niet waar ze over praten.
Ik vind het wel lastig want ik ben niet zoān prater en ik wil ook heel graag aardig gevonden worden.
Wat het forum betreft wil ik in elk geval zeggen dat ik je heel aardig vind, mocht het wat waard zijn:)
2 likes
Ik vind jou ook een superlieve forummer.
En dat spreekt ook echt uit de berichten die je plaatst, vind jou echt niet buiten de boot vallen. Wat rot dat je je zo voelt. 
2 likes
Ik val hier eventjes gewoon binnen maar ik zit dus echt niet lekker in mijn vel.
Mijn relatie lijkt echt niet goed te lopen momenteel ik denk zelf dat zonder ons zoontje ik mss liever niet bij hem zou blijven.
Ook op mijn werk loop ik er echt de kantjes ( en meer) vanaf en de gevolgen beginnen daarvan naar boven te komen. Maar ik kan me echt niet toe zetten op goed werken. Ook thuis lijkt ons huis wel ontploft maar ik heb gewoon geen energie om alles goed te krijgen. We zitten ook met een verbouwing dus is sowieso al niet een optimale leefomgeving.
Pfff het enige waar ik echt geluk uit haal is mijn zoontje.
Ik zit er over te denken om mss eens met iemand te gaan praten ofzo maar geen idee hoe of wat.
Dat is allemaal nogal wat, met iemand praten lijkt me een goede stap. Zoals BandiaBrigid zegt kun je via de huisarts een doorverwijzing krijgen maar waarschijnlijk raden ze je aan eerst met de ggz praktijkondersteuner te praten, daar zitten echt goede tussen (en volgens mij kost het zelfs geen eigen risico maar daar ben ik niet zeker van)
Ik hoop dat je snel wat (meer) vreugde terugvind, sterkte 
Bedankt @Ferngully en @BandiaBrigid. Ik woon in Be dus heb volgens mij geen ggz praktijkondersteuner. Mss ga ik eens langs de huisarts. Het lijkt alleen zon grote stap
Misschien kan je doorverwezen worden naar een psycholoog. Je moet ook ook wel een beetje een āāklikāā met iemand hebben. Ik heb er 6 aangewezen gekregen (in een aantal jaar) en heb het maar bij 2 volgehouden. Soms komen ze zo ongeĆÆnteresseerd over dat je weer dicht klapt.
1 like
De grootste stap is al toegeven dat het niet goed gaat! Ik zou inderdaad naar de huisarts gaan. Meestal word je dan doorgestuurd naar een praktijkbegeleider en die kan je dan weer doorsturen naar een psycholoog in of het ziekenhuis of ggz. Bij de laatste kreeg ik een intake en werd ik ook gekoppeld aan iemand, waar het echt mee klikte. Ze heeft me goed geadviseerd en de dingen op een rijtje gezet. Soms is een luisterend oor van iemand zonder vooroordelen omdat het een āābuitenstaanderāā is al veel waard.
Dat is ook naar natuurlijk. Hopelijk kun je de āruzieā nog oplossen, zou zonde zijn als het zoān goede vriendin is.
En ja, ik herken wat je zegt, ik ben ook niet zoān prater en blijf vaak op de achtergrond, en als dan 2 mensen een leuk gesprek hebben over iets waar ik niet zo goed over kan meepraten, ga ik nog meer op de achtergrond. Het is dan altijd fijn als er iemand bij zit die jou ook actief betrekt bij het gesprek.
@Rockstar: Ik ben ook van BE en dat zijn inderdaad NL-specifieke termen. Geen idee waar je hier terecht zou kunnen. Huisarts misschien maar daar kom ik eigenlijk enkel voor lichamelijke problemen (zoals de meesten denk ik). Ik heb een redelijk gelijkaardig verhaal met extra complicaties en weet ook niet waar ik ergens terechtkan.
Ik heb al een tijdje slaapproblemen (problemen met inslapen) en heb een paar jaar zopiclon genomen (wat je helemaal niet zo lang mag nemen, thanks psychiater), maar daar ben ik sinds kort van af (lang proces).
Het slapen gaat helaas niet goed, het duurt heel lang, voordat ik in slaap val en soms raak ik ook in paniek (als ik zie hoe weinig uren ik nog heb). Het zorgt ervoor dat ik geen energie meer heb, emotioneler ben en nergens meer zin in heb. Het lukt me soms niet om mijn huishouden te doen en ik word er zo depressief van dat ik geen zin meer heb om te leven. Ik zie het echt even niet meer zitten.
Mijn grootste problemen met het slapen zijn het piekeren (bijvoorbeeld over de jaloezie die ik voel in mijn relatie) en geluid. Ik heb een tijd buren gehad die veel geluid maakten (harde muziek met harde bas). Nu ben ik verhuisd, maar ben ik alsnog bang voor basgeluiden. Soms weet ik niet of ze daadwerkelijk hoor of dat ik het alleen maar denk (ik woon in een gebouw met meerdere appartementen en het is moeilijk te achterhalen waar geluiden vandaan komen). Ik gebruik wel oordopjes, maar basgeluiden kunnen daar doorheen komen. Het lukt me niet om me niet op die geluiden te focussen en ik word er ontzettend moe van, omdat mijn hoofd daardoor nooit uit staat en ik voor mijn gevoel nooit stilte heb.
Ik heb het gevoel alsof ik de enige ben die hiervan last heb en ik weet niet wat ik ertegen moet doen. Zou het liefste in een hutje op de hei gaan wonen, zodat ik zeker weet dat er niemand om me heen is die dat soort geluiden zou kunnen veroorzaken, maar goed, dat kan natuurlijk niet.
Ik denk dat de huisarts geen verkeerde keuze is hoor. Huisarts zal je zelf misschien kunnen helpen maar kan je vast tips geven waar je wel terecht kunt.