Het “bewust-kinderloos” topic

Persoonlijk
#327

Nee heb ik niet… Zover gaan mijn gedachten nog niet, dat ik daar serieus over denk. Jij wel? Het lijkt me heel heftig om weg te vluchten van familie en vrienden.

In een perfecte wereld had ik wel kinderen gewild, maar ik zou zo ontzettend mijn kop in het zand moeten steken als ik dat nieuws niet mee zou nemen in zo’n beslissing. Ik voel me soms echt zo vervreemd van mensen die wel kiezen voor een bestaan met kinderen. Niet om te oordelen, want ik snap het ergens ook. Maar brr als ik me al zorgen maak over mijn eigen toekomst, dan zou ik dat met een kind al helemaal niet trekken.

4 likes
#328

Wegrennen voor de vraag “waarom heb je geen kinderen”?

2 likes
#329

Ik vind het ook altijd best wel raar dat mensen na x aantal jaar een kind een logische stap vinden? Het is een keuze waar je de rest van je leven aan vastzit, (ik bedoel niet alleen het kind, maar ook de partner) die zou ik echt niet durven nemen na 2/3 whatever hoeveel jaar. Je ziet zo vaak dat mensen die nog eigenlijk helemaal niet zo lang samen zijn een kind krijgen en dan gaat het een jaar later alsnog uit. Dat is echt een schrikbeeld voor mij.
Voor mij/ons is het inmiddels gelukkig wel heel duidelijk dat we geen kinderen willen en dat geeft veel rust. Iedereen om ons heen weet dat ook en er wordt niet moeilijk over gedaan. Wat heel fijn is. Ja ik vind het soms wel jammer dat mijn ouders geen opa en oma zullen worden, want mijn broer wil ook geen kind, maar dat is het enige. Ben blij dat dat schoonouders al kleinkinderen hebben, voelt wel minder beladen daardoor

4 likes
#330

Ik heb gelukkig al geen kinderwens, maar mijn schoonzus is zwanger en als ik dit soort dingen lees, kan ik oprecht niet begrijpen dat je daar nog voor kiest. Waarschijnlijk telt het wel mee dat ik gewoon überhaupt geen kinderen in mijn eigen toekomst zie, maar ik wil het mijn eigen nageslacht ook theoretisch niet eens aandoen om in deze ellende op te groeien.

4 likes
#331

Impopulaire mening misschien, maar ik denk eigenlijk niet dat het klimaat of de staat van de wereld in de meeste gevallen de doorslaggevende reden is om geen kinderen te willen. Ik denk dat die beslissing veel irrationeler is dan we vaak denken, en dat we achteraf rationaliseren waarom we de keuze hebben gemaakt voor wel of geen kinderen.

Ik zie de toekomst qua klimaat ook somber in maar het is niet zo dat in eerdere decennia het toekomstbeeld zoveel rooskleuriger was, toen vreesde men voor een kernoorlog bijvoorbeeld. En daarnaast weet je natuurlijk nooit zeker of een kind op individueel vlak een leuk leven gaat hebben of zal moeten lijden.

33 likes
#332

Dat zijn ook mijn persoonlijke gedachten.
Maar ik snap wel dat de mens in watvoor omstandigheden ook altijd waarde zal halen uit liefde en familie. Hoe slecht de omstandigheden ook zijn, dat is bijvoorbeeld voor mensen in oorlogsgebieden iets van zoveel waarde en geluk zelfs in zo’n ongelukkig perspectief. Daardoor kan ik het ergens misschien snappen. (For Sama heeft me wel echt geraakt, is een aanrader om te kijken)
Maar ik zie de mensheid vooral als een soort ziekte voor de planeet waardoor het allemaal zover gaat komen, dat ik echt geen zin heb om daar aan bij te dragen.

3 likes
#333

Jaa, tuurlijk hebben mensen altijd al ook in barre en ontzettend ongelukkige omstandigheden kinderen gekregen. Mijn basis is ook dat ik sowieso geen kinderen wil, niet dat ik geen kinderen wil om het klimaat. Maar het is voor mij wel een reden die meespeelt naast die basisovertuiging, en daarom kan ik mij er toch soms lastig in verplaatsen dat anderen die reden dan niet (lijken te) laten meespelen in het wel krijgen van kinderen. Precies wat jij zegt, de mensheid is de planeet aan het verknallen en ik weiger daar met kinderen aan bij te dragen.

(overigens nu m’n schoonzus zwanger is vind ik het dus wel echt een heel leuk idee om tante te worden, maar ben echt heel erg gelukkig dat 't kind niet van mij is haha)

2 likes
#334

Ik zeg meestal dat willy er afgehakt is :rofl: zijn mensen ook vaak uitgepraat.

Het is voor mij trouwens idd een argument om te rationaliseren waarom ik geen kinderen wil niet de onderliggende oorzaak. @Louis heel scherp van je opgemerkt.

Er zijn meer redenen waarom ik liever een tante ben dan een moeder. M’n gezondheid speelt ook een rol.

Als het aankomt op een klimaat vluchtplan dan heb ik wel al wat afspraken met vrienden in Scandinavië staan om daar naar toe te verhuizen. Zelfde geld voor het wegvallen van een pensioenfonds. Ik zie de toekomst altijd wel wat pessimistisch in :sweat_smile: gelukkig ben ik geen prepper haha.

Was het ook zo dat geen kinderen krijgen het beste is wat je kunt doen voor het milieu, of is dat een fabel?

2 likes
#335

Minder mensen is altijd goed voor het milieu

6 likes
#336

Helemaal eens met je comment. Denk wel dat bewustzijn meer is toegenomen mbt oorzaak-gevolg en individualisme en zelf-determinatie van: ik besluit hier als individu verantwoordelijkheid voor te dragen, ipv het vroegere “meelopen met de kudde” even gechargeerd gezegd. Iig wel in mijn familie/omgeving een verschil in de nieuwe generaties tov vroeger

#337

‘‘Ach… zien we dan wel weer. Komt wel goed.’’ #onuitstaanbaar #jahoor (dus onuitstaanbaar van de mensen die hun kop in het zand steken)

3 likes
#338

Als ik kijk bij al mijn vriendinnen met kinderen lijkt het me gewoon ook echt niet leuk zo’n kind. Wel voor eventjes, en lijkt me ook wel bijzonder ofzo, maar ik hoor altijd zó veel geklaag over hoe zwaar het is en wat allemaal niet meer kan etc.
Vraag me af of het dan leuker is als ze wat groter zijn… t schrikt me in ieder geval wel af

5 likes
#339

Cynthia Schultz heeft een blogspot geschreven over de keuze van haar en haar partner om bewust kindvrij te zijn:

13 likes
#340

100% herkenning, fijn om te lezen. Vooral dat stukje over nu al heel gelukkig en tevreden zijn, en denken dat een kind daar niets aan zal toevoegen. Ik denk ook dat een kind zoveel druk op een relatie zet en zou dat helemaal niet willen.
Iemand postte hier ooit dat onderscheid tussen een kinder- en gezinswens en dat is echt een soort openbaring geweest haha. Maar echt, dat heeft me wel een soort rust gegeven. En het helpt me ook in gesprekken met anderen als het hierover gaat. Mijn situatie voelt nu al compleet en ik denk niet dat de stress en zorgen over een kind mijn leven heel veel beter zouden maken.

11 likes
#342

Het is voor mij heel logisch om nog enige twijfel te voelen over dit onderwerp. Ik weet niet hoe oud je bent maar mogelijk was dit niet je enige kans op een leven als ‘moeder’. Dat je er toen niet voor gekozen hebt wil niet zeggen dat je daarmee de keuze hebt gemaakt om dan op een ander moment niet een andere keuze te maken. Gezien mijn leeftijd gaat het moeder worden steeds verder weg raken en ondanks dat ik vrede heb met mijn keuze van geen kinderen is dat toch iets wat speelt in mijn hoofd. Het hebben van geen kinderen laat (even algemeen gesproken) altijd nog de keuze om tóch kinderen te krijgen. Andersom is dat eigenlijk geen optie, je doet je kind niet meer weg.

Als ik het zo lees heb je voor dat moment de allerbeste beslissing genomen. Maar misschien moet je jezelf wel de ruimte geven om te veranderen daarin, als dat gebeurt. Dat maakt dan de keuze die vorig jaar gemaakt hebt helemaal niet verkeerd. En verander je niet, dan is het ook dat de juiste keuze.

8 likes
#343

Dank voor je reactie. Voor het grootste deel zie ik het ook wel zo, dat dit niet mijn ‘enige’ kans is en dat ik van gedachten mag veranderen. Gelukkig heb ik een lieve vriend met wie ik daar goed over kan praten en die ook openstaat voor een ander scenario.

Met de aankondiging van mijn vriendin kwam het alleen toch opeens weer allemaal zo aan de oppervlakte. Gevoel alsof ik de boot aan het missen was, terwijl ik er eigenlijk los daarvan nog hetzelfde in sta als eerst.

#344

Voor mij heb ik geaccepteerd dat dit er bij hoort, je blijft toch soort van een ‘uitzondering’ en dan ga je toch nadenken over je keuze. En wel heel fijn dat je hier goed met je vriend over kan praten.

2 likes
#345

Deze post is al bijna een jaar oud, maar wilde toch nog even mijn ei erover kwijt.
Dit kwam vandaag toevallig ter sprake en heb toen verteld dat de kans zeer klein is dat er ooit een kind komt. Voor mij toch wel een opluchting om dat kenbaar te maken aan mijn gezin (we zijn heel hecht dus voelde toch niet lekker om dat zo voor me te houden omdat ik in het verleden even dacht wel kinderen te willen). Ze reageerden heel lief en begripvol, dat was wel heel fijn.

29 likes
#346

Ah super! Goed dat je zo open bent geweest en al helemaal mooi dat ze zo achter je staan

1 like
#347

Voor de dames die bewust kinderloos zijn en liever niet lezen over het zonder spijt wel kiezen voor een kind even in spoiler mijn verhaal:

Follow-up wél kind gekozen na twijfel, positief resultaat

Om hier nog een follow-up aan te geven: ze is nu bijna 3 maanden oud en ik kan me niet meer voorstellen dat ik dit m’n hele leven niet heb gewild.

Maar tegelijk is dit wel een bevestiging over hoe intens anders je leven, relatie en jij als persoon wordt. Ik ben echt heel anders dan voorheen en m’n relatie is nooit hechter of fijner geweest dan nu. Heel de haast is uit m’n leven, mn werkambitie is niet belangrijk meer en voor het eerst ooit leef ik gewoon in het nu ipv op naar het volgende. Voor mij als onwijze controlefreak dus 100% anders, maar ik geniet er gek genoeg wel van, maar kan me ook nog steeds goed voorstellen dat iemand dat niet wil. En dat is ook meer dan prima.

En ook: door een complicatie bij m’n bevalling en herstel gaat hoogst waarschijnlijk binnenkort m’n baarmoeder er uit en blijft dit dus het enige kind. En dat is echt helemaal oké. Niets in mij wil een tweede (ook omdat ik niks wil veranderen aan de perfecte dynamiek in ons gezin nu).

19 likes