Het is voor mij nu dan ook eindelijk zover… Kreeg tot noch toe altijd dexamfetamine van de apotheek (ivm mijn dosering) maar kreeg vandaag amfexa mee. Heb online veel gelezen over mensen hun ervaringen na de switch en ben nogal huiverig geworden. Iemand die dit heeft meegemaakt en wat is jouw ervaring met amfexa nu? Of ben je op een ander middel overgestapt?
Zijn er hier mensen die elvanse gebruiken? Ik gebruikte eerst methylfenidaat, maar ben nu sinds een paar weken geswitcht omdat ik last heb van mijn huid. Mijn huid is niet veel anders, maar ik heb wel veel minder hardkloppingen en ben minder geïrriteerd (ik weet niet zo goed hoe ik het moet beschrijven misschien minder opgejaagd?) alleen zegt de bijsluiter dat het pas na 4 uur werkt en het 13 uur aanhoudt.
Ik merk het denk ik al na 1,5 uur en heb het idee dat het ook na 8/9 uur wel uitgewerkt is. Misschien omdat het minder heftig voelt dan methylfenidaat kan het ook zijn dat ik denk dat het uitgewerkt is. Iemand hier ervaring mee?
Ik heb niet echt verschil gemerkt. Vind vooral de administratieve rompslomp heel erg vervelend.
1 like
Ik heb ook geen verschil gemerkt, alleen idd dat administratieve gedoe met vergoeding aanvragen is irritant. Maar ik ben allang blij dat daar iets op is gevonden!
1 like
Ik ben de laatste tijd aan het denken dat mijn verstrooidheid misschien adhd is. Ik werk met kinderen, waaronder 4 met adhd in mijn groep en ik vind veel herkenning in de frustratie van die kinderen. Niet kunnen concentreren, een taak wel willen afmaken maar om de een of andere manier lukt het niet, moeite met plannen en overzicht, moeite met prioriteiten stellen, snel overprikkeld. Ik dacht altijd dat het gewoon aan mij lag, maar nu twijfel ik of er misschien toch een diagnose zit. Ik heb de basisschool en middelbare redelijk doorlopen, met twee vingers in mijn neus. Op de uni kwam ik mezelf pas tegen, dat heeft me heel veel moeite gekost en niet omdat ik het cognitief heel uitdagend vond. Maar aan de andere kant, misschien praat ik mezelf gewoon wat aan en is het niks.
Voor degenen die later een diagnoses hebben gekregen, hoe zijn jullie daar ingegaan? Wat was de motivatie om hulp te zoeken?
Mijn motivatie was ook het herhaaldelijk vastlopen op uni en hbo, terwijl ik er de hersens wel voor heb (en hier ook basis- en middelbare school prima doorlopen). Ik bleef deadlines niet halen terwijl ik de uren er wel in stopte, of liep vast op verslagen die voor mijn medestudenten zo simpel leken maar voor mij een warboel waren omdat ik het overzicht er niet in zag. + Mijn planningen faalden hopeloos, kon me slecht concentreren en was de hele tijd afgeleid en het studeren kostte me ontzettend veel energie. Ik kreeg vaak ook geen grip op wat een docent nou met een bepaalde opdracht van mij vroeg. Alles bij elkaar maakte dat ik me nogal dom voelde en gewoon niet goed snapte waarom het nou niet lukte, totdat ik dus over ADD begon te lezen en toch wel veel herkende. Toen besloten het te laten uitzoeken, niet omdat ik perse een diagnose wilde, maar ik wilde gewoon begrijpen waarom ik zo struggelde
Oké ik vind heel veel herkenning in je bericht 
Ik heb voor komende donderdag een afspraak staan met de huisarts. Ben benieuwd wat hij er over zegt.
zijn er hier ook FF-ers met ADD? het vermoeden dat ik ADD heb wordt steeds groter en vroeg me af of er hier of mensen zijn die er meer over kunnen vertellen?
Ik ben ongeveer een maand geleden gediagnosticeerd met add!
Bij mij ging het eigenlijk pas vooral uiten toen ik ging afstuderen. Ik kreeg kortsluiting in mijn hoofd en heb er ook bijna 4 jaar over gedaan omdat ik niet goed snapte wat ze van mij verwachtte (kwam ook wel door de begeleiding vanuit mijn opleiding). Daardoor ben ik ook erg perfectionisch geworden op werk omdat ik alles goed wil en eigenlijk op voorhand al denk dat het niet goed is. Dat is afgelopen november tot het kookpunt gekomen en toen is het balletje gaan rollen.
Waar ik in het dagelijkse leven “last” van heb:
- gevoel dat ik in ruimte sta waarin mensen door elkaar aan het praten zijn. Niet dat ik stemmen hoor maar zo voelt mijn hoofd constant.
- ik ben gevoelig voor geluid omdat ik heel snel ben afgeleid.
- ik heb een beetje een fixatie op tijd. Ik wil altijd weten hoe laat we ergens heen gaan, hoe lang het duurt, wanneer we weggaan, hoeveel blz ik nog moet lezen van een boek en hoe lang het duurt voordat ik het boek uit heb enz.
- heel snel afgeleid
- ik leg in de avond alles klaar voor mijn werkdag. Dus kleren maar ook bijvoorbeeld al water in waterkoker doen, thee en het glas klaarzetten. Dit geeft mij erg veel rust.
- mijn emoties schommelen heel erg en kan binnen 1 tel heel verdrietig/angstig zijn.
- soms heb ik moeite met sociale contacten (vooral nieuwe mensen). Ik vind het heel vermoeind om nieuwe mensen te leren kennen.
- taken niet afmaken en te veel dingen in 1x doen.
1 like
Ja ik, officieel heb ik gecombineerde type adhd / add, maar sowieso loopt alles een beetje door elkaar in dit diagnosegebied. Heb je ergens specifiek vragen over?
1 like
Ik ben wel benieuwd wat vinden jullie nu de voordelen van ADHD? Ik kan dus echt niks bedenken want vond het eerder hinderlijk, maar goed dat is natuurlijk de grootste onzin dus ik dacht misschien weten jullie wel wat dingen en kan ik van daaruit ook weer wat verzinnen.
Goed in schakelen tussen verschillende/nieuwe situaties. Ik ben best goed geworden in problemen oplossen omdat ik die zo vaak zelf veroorzaak(te) haha. Hyperfocus, al komt die meestal niet opduiken op momenten dat het echt handig zou zijn maar meer met willekeurige taakjes (zoals om 3 uur 's nachts mijn kledingkast opnieuw indelen). Oog voor detail. Heel snel grote teksten of pagina’s kunnen scannen omdat ik informatie snel kan verwerken. Ik sta altijd open voor spontane acties. Veel compassie. Ik krijg regelmatig cadeautjes van mezelf omdat ik geld of iets ander waardevols ergens in een tas heb laten liggen en die dan maanden later ineens weer terug vind. Ik kan goed uitzonen tijdens saaie gesprekken maar voor de ander wel de indruk wekken dat ik geïnteresseerd aan het luisteren ben.
5 likes
Voor mij:
- Goed in verbanden leggen die sommige anderen -vaak niet (meteen) leggen. Überhaupt het op iets komen waar niet iedereen meteen mee komt. Mijn hoofd zit altijd (te) vol, maar daar zitten ook ‘creatieve’ ideeën tussen
- Open staan voor en (gedeeltelijk) kunnen verplaatsen in veel soorten perspectieven/ideeën. Hoef ergens niet mee eens te zijn, maar vind mezelf heel goed in advocaat van de duivel zijn haha.
4 likes
Hmm dit is nog best lastig om te bedenken maar ik denk dat dit de belangrijkste voor mij zijn.
-
Ik denk erg snel en leg snel verbanden. Hier door ben ik ook goed in het analyseren van situaties en gedrag.
-
Ik werk erg gestructureerd omdat ik anders snel chaos en stress ervaar.
-
Doordat ik om de 2 maanden ergens op uitgekeken ben en weer een nieuwe tijdelijke hobby heb, heb ik van veel dingen kleine beetjes of meer dan gemiddeld verstand.
4 likes
Ik ben heel goed in quizzen waar je als eerst het antwoord moet geven omdat mn hersens snel werken
Dit werkt vooral goed met muziekquizzen omdat ik binnen no time de intro herken haha
3 likes
En hebben jullie dat dan altijd zo ervaren of is dat las later gekomen?
Bijvoorbeeld ik vind het ook lastig om te bepalen van of ik nou echt snel denk. Ik hoor het wel vaak, maar zelf ervaar ik het niet zo. Tenminste in een gesprek merk ik wel vaak dat ik 100 stappen vooruit loop en allemaal dingen koppel aan elkaar en ik vind dat dan niet echt handig ofzo.
1 like
Het snel verbanden leggen heb ik altijd wel als sterke eigenschap gezien. Iemand overrompeld mij niet zo snel en ik heb altijd mijn antwoord al klaar. Wel raak ik soms ongeduldig in een gesprek en ben ik geneigd iemand te onderbreken, maar hier ben ik bewust erg veel op aan het letten.
De andere punten heb ik eigenlijk pas door gehad sinds mijn diagnose dit jaar en heb ik daar voor niet als positief ervaren. Ik vond juist altijd dat ik snel verveeld raakte en geen hobby kan onderhouden en continu chaotisch ben, wat ook wel weer zo is.
3 likes
Ik werd gisteren een beetje emotioneel om de dingen te lezen die jullie als positief ervaren, die ik al jaren als slecht/negatief ervaar en ook zo werd gezien door mijn omgeving. Ik weet nu ongeveer een maand dat ik ADD heb (het werd tijd ik ben 35 jaar). Maar het is zo’n feest der herkenning ofzo. Ik vond het hele elke maand een nieuwe hobby waar ik mezelf helemaal in kon verliezen nooit erg, mijn familie wel. Want alleen maar ‘bewijs’ dat ik nooit iets afmaak. Wat ik nog vaak heb moeten horen toen ik in mijn studie vastliep.
Ik leg het weer lekker vaag uit allemaal. Maar ik ben blij met jullie verhalen en dit topic.
4 likes
Zijn er meer mensen die in de aanloop naar de diagnose een beetje angstig begonnen te worden dat ze misschien toch geen ADHD blijken te hebben? Vanaf het moment dat mijn psychiater zei dat er een goede kans is dat ik ADHD heb, klonk het allemaal heel logisch opeens. Ik zou het nu dan ook zo lastig vinden als blijkt dat ik het toch niet heb. Een beetje de gedachte: wat is er dan ‘mis’ met me? Dan is mijn gedrag misschien niet meer te verklaren. Ik ben heel benieuwd of meer mensen dit hadden.
2 likes
Haha oh ja dat laatste. Ik heb ook 1000 onafgemaakte hobby’s en ik ervaarde dat altijd als negatief omdat mijn huis dus ook vol ligt met troep daarvan. Maar ik heb daardoor inderdaad wel veel kennis van random dingen (en door een van de weinige hobby’s die wel al jaren is blijven hangen; Wikipedia pagina’s lezen 
)
5 likes