Zelfliefde

Ik heb hier zelf nog best wel veel moeite mee. Ik voel me soms nog heel schuldig als ik iets eet waarvan ik weet dat er veel calorieen in zitten. Ik vind het moeilijk om mijn lichaam te accepteren zoals het is. Ik vond het niet mooi toen ik 46kg woog en nu ik 10kg ben aangekomen kan ik het nog steeds niet accepteren. Soms lukt het om positiever te zijn maar vaker niet dan wel.

Hechten jullie veel waarde aan wat andere mensen over je denken? in de periode dat m’n zelfbeeld heel goed was deed het me echt niks, maar nu het weer wat minder gaat kan ik echt uren nadenken over hoe andere mensen over me denken, en dan natuurlijk negatief. En ik weet dan dat andere mensen waarschijnlijk niet 1% zoveel over me nadenken als ik denk dat ze doen maar ik kan het toch moeilijk loslaten

heeft iemand misschien tips hiervoor?

Je zou het g schema een keer kunnen proberen. Je analyseert dan de situatie en bekijkt wat de helpende gedachte en welke gedachte stress/spanning veroorzaken. Ik heb zo meer inzicht gekregen in mijn gedachtenpatroon en het heeft mij geholpen

1 like

Ik wil iedereen die worstelt met zelfbeeld/zelfliefde dit boek aanraden: Negatief Zelfbeeld van Manja de Neef (ISBN: 9789085069645). Ik gebruik dit boek nu zo’n 2 maanden en ik ga echt verschil merken in hoe ik over mezelf denk, maar ook in hoe ik me gedraag. Mijn zelfbeeld is echt al evenwichtiger geworden, terwijl ik van een heeeel negatief zelfbeeld kom.
Het is wel echt een werkboek, je bent dagelijks bezig met de opdrachten en over het algemeen duurt het 6 maanden voordat je “klaar” bent met het boek zeg maar, dus het is niet makkelijk en misschien niet voor iedereen geschikt. Maar ik zou iedereen aan willen raden om er eens naar te kijken! Het heeft mij iig al meer geholpen dan verschillende therapieĂ«n.

12 likes

Zo lief dit topic! Mooi dat iedereen zo op elkaar reageert en meedenkt, genoeg forum love <3

Ik heb net alles bijgelezen en herken veel van het vervloeiingsverhaal. Dat geeft wel inzicht in bepaalde patronen in mijn leven (vooral binnne relaties en werk) en ik denk daarom nu juist ook shit dat moet ik echt anders aanpakken. Soms even een pauze nemen om weer even te voelen wat je zelf wil is echt ook wel een goede tip vind ik!

Vergeleken met vorig jaar is mijn zelfliefde behoorlijk verminderd. Er is zoveel wat ik moet doen om beter voor mezelf te zorgen: op mezelf wonen, fysiek en mentaal gezonder worden. Maar ik heb er gewoon echt geen energie voor. Ik ben ook laatst in tranen uitgebarsten op mijn werk door een hele denigrerende klant die mijn grenzen overschreed. Zucht


1 like

Dat klinkt alsof de zelfliefde verminderd is omdat je de lat zo hoog legt voor jezelf. De dingen die jij noemt klinken positief en zullen je zeker een beter gevoel geven. Maar, kleine stapjes is ook vooruitgang. Het hoeft niet allemaal tegelijk. Je mag je doelen Ă©Ă©n voor Ă©Ă©n behalen. En soms helpt het als je even kijkt naar de dingen die jij wel hebt behaald. Ik weet zeker dat je dan best trots mag zijn op jezelf.

En wat betreft die klant: het zegt veel meer over hem/haar dan over jou. En soms maken klanten dingen heel persoonlijk. Maar dat is echt allemaal niet zo. Ik heb er ook vaak mee te maken gehad. Ik weet hoe het voelt. Het ligt niet aan jou.

1 like

In het kader van zelfliefde: ik heb ontdekt dat ik bij iedereen op het werk op een goed blaadje wil staan. Sowieso komt dit voort uit onzekerheid maar ik heb niet echt een idee hoe ik dit kan aanpakken. Op mijn werk merk ik dat dit mij een ‘slechtere’ werknemer maakt omdat ik, als ik dan al eens iemand aanspreek of opbouwende kritiek geef, een paar momenten erna al meteen het effect van mijn feedback teniet doe door te zeggen ‘t is niet dat ik het zus of zo bedoelde maar
’. Ik downgrade mijn eigen feedback uit een of andere angst dat ik niet als een kwaaie tante wil overkomen. Herkent iemand dit?

Ik vind het niet erg om een zacht persoon te zijn maar ik wil niet dat ik die werknemer word waar collega’s kunnen overheen stappen of dingen specifiek aan mij vragen omdat ik toch altijd ja en amen knik.
Mijn gedrag op de werkvloer staat ook gewoon in contrast met wie ik ben in mijn persoonlijke omgeving. Daar sta ik net bekend als iemand met het hart op de tong. Hoe kan dat? :roll_eyes:

1 like

Ik heb afgelopen week het boek ‘Nice girls don’t get the corner office’ gelezen en daar vond ik veel bruikbare tips in staan. Op het eerste gezicht klinkt het echt een fout cliche Amerikaans boek, maar het staat wel vol goede tips. Door de titel dacht ik dat de schrijfster impliceerde dat je een bitch moest zijn of je moet gedragen als een man, maar het boek gaat er meer over dat vrouwen zich soms nog als meisje ipv als vrouw gedragen op het werk, omdat ze dat bijvoorbeeld door hun opvoeding gewend zijn. Ik schreef hier wat meer over het boek, mocht je het interessant vinden.

Verder is feedback geven en ontvangen ook gewoon heel moeilijk. Ik werk nu in een team waarin we verplicht feedbacksessies moeten geven. Om te oefenen kun je beginnen met het positieve (‘what I appreciate most of you
’), en de ‘what I’d like to see more of
’ kan ook een goede zijn om iemand constructieve feedback te geven. Want dat is het belangrijkste: zorg dat je altijd constructieve feedback geeft, zodat de ander er op z’n minst iets aan heeft.

5 likes

Ja, ik zag je post langskomen op Insta! Ik ga me sowieso dat boek aanschaffen denk ik, want het klonk wel interessant.

Het geven van feedback op zich is niet iets waar ik tegenaan loop maar meer mijn eigen houding daarin. Ik probeer altijd constructieve feedback te geven, maar door mijn neiging om toch nog ‘likable’ te willen blijven bij alle werknemers vermindert de kracht van die feedback. Ik kan de gedachte niet verdragen dat iemand mij niet leuk vindt op het werk. Wat rationeel echt nonsense is want niet iedereen móet jou leuk vinden maar toch wil ik dat. Ik probeer iedereen tegemoet te komen waardoor ik mezelf als werknemer eigenlijk tekort doe. Ik probeer met iedereen vrienden te zijn waardoor ik niet altijd even serieus word genomen.
Ik denk dat mijn bazen mij ook serieuzer zouden nemen als ze weten dat ik ook consequent en autoritair kan zijn wanneer nodig.

1 like

Je hebt 100% gelijk. Ik ben gewoon ongelofelijk ongeduldig, maar ga mijn best doen.

Zulke klanten zouden zo hebben gedaan tegen iedere andere collega en ze kennen mij niet, dat is een goede om in mijn achterhoofd te houden.

1 like

Ik herken dit zo erg ja. Misschien helpt het om de feedback eerst op te schrijven. Zolang het daadwerkelijk constructief is en niemand beledigt, is er niets aan de hand, maar het blijft makkelijker gezegd dan gedaan. Stel je voor hoe jij het van een ander zou willen horen.

Hetzelfde geldt voor het aangeven van jouw grenzen. Als je het netjes maar zelfverzekerd brengt kan niemand jou hierop pakken. Als een collega jouw grenzen niet kan respecteren, weet je genoeg.

2 likes

Heeft iemand hier het boek verslaafd aan liefde van Jan Geurtz op zijn laptop staan en zou diegene hem willen mailen naar mij? :slight_smile:

Ik herken dat wel. Een eerste stap is om die onderliggende behoefte te herkennen, stap 2 is om jezelf hieraan ter herinneren voordat je feedback gaat geven (en hoe irreeel dit verlangen is/hoe het soms botst met serieus genomen worden).
Een van de dingen die mij geholpen hebben is aandachtig te kijken hoe andere mensen feedback geven. Ik vind het bijvoorbeeld mooi als mensen feedback beginnen met: wat ik me afvraag is (
). Ik heb als ik mijn feedback zo formuleer ook minder de behoefte om de woorden af te zwakken en het is een manier van feedback geven die toch vriendelijk aankomt.
Overigens helpt het om ook eens 360 graden feedback te vragen op werk, ik heb dat ook eens gedaan op mijn vorige baan en ik merkte dat collega’s een heel ander beeld van mij hebben dan ikzelf.

1 like

Dank je wel voor de nuttige tips! Ik merk dat andere collega’s zich vooral nog baseren op de shit sandwich-methode dus eerst iets positief, dan negatief en dan afsluiten met iets positiefs. Terwijl jouw formulering bv (wat ik me afvraag is
) inderdaad minder aanvallend overkomt en toch nog to the point is.
Wat bedoel je precies met 360 graden feedback?

360 graden feedback is het vragen aan collega’s en vrienden wat hun indruk van jou is, wat volgens hen je sterke en zwakke punten zijn. Ik denk dat je als je even googled wel voorbeelden vind!

1 like

Volgens mij heb ik die! Stuur je emailadres maar.

Ik heb stappen gezet voor mijn faalangst bij een coach, maar nu merk ik steeds meer dat de onzekerheid niet alleen in school zit, maar ook in mezelf. Ik ben nu aan het daten met iemand die ik echt leuk vind, maar ik merk dat ik (ondanks dat hij megalief is voor me) me heel erg druk blijf maken of hij me wel echt leuk vind. Ik ben me ook gaan realiseren dat ik mezelf naar beneden haal om teleurstelling te voorkomen. Dan denk ik ‘ja ted ga er nou maar niet van uit dat hij je echt leuk vindt, er zijn veel leukere knappere meiden en voor je het weet heeft ie genoeg van jou’. Ben me er nu gewoon zo bewust van hoe erg ik mezelf in de weg zit en dat ik goeie dingen hiermee verpest.
Vind het zo lastig om die knop om te zetten, de gedachten zijn zo vertrouwd en het nare gevoel in mn buik dat ik krijg als ik deze dingen denk, voelen ook om de een of andere manier vertrouwd aan?
Moet nu echt m’n best gaan doen om die gedachten om te zetten en die negatieve cirkel te doorbreken, maar het is zooo lastig

3 likes

Echt ongelofelijk. Ik ben as we speak aan het chatten met Sensoor over wat ik denk te missen in mijn leven en krijg als reactie: “Maar iets wat je nooit heb gehad kan je eigenlijk niet missen”. Deze persoon is ook amper empathisch.

2 likes

Wat een stomme opmerking van die persoon. Daar ga je je ook niet beter door voelen.

2 likes