Stationwagens: zakenventenwagens. Omdat ik heel boos was dat m’n vader z’n stoere, sportieve auto had ingeruild voor een zakelijke stationwagen. Iedereen gebruikt die term nog steeds.
Afstandbediening = fieper
Zappen = fieperen
Ik dacht dat dit heel normaal was tot paar jaar geleden
Haarelastiekjes werden bij ons vroeger altijd staart genoemd. Aangezien je die dingen altijd kwijt raakt was het vrij vaak: “ik ben mijn staart weer kwijt”.
Bij ons heet appelmoes : noef. Zo noemde ik dit als peuter en is er in gebleven. Overigens duidt het woord noef voor mij het mondgevoel aan van appelmoes
Rijst met krenten-hond = dalmatiër
Prutje poep = restjes bij elkaar gegooid met rijst of pasta
In plaats van dank je wel ‘merci blote koe (beaucoup)’ zeggen. En dan de ander: ‘graag gedaan naakte stier’
Pling - plukje haar dat uitsteekt uit het kapsel
Als we vroeger op zaterdagavond lekkere hapjes op tafel gingen zetten dan gingen we het ‘gezellig maken’.
Leverworst = karateworst
Onzin = kwats
Alternatief persoon = paarse broek (geïntroduceerd door mijn vader die dit blijkbaar kenmerkend vindt, ps. ik heb zelf ook een paarse broek)
En een straat bij mijn ouderlijk huis in de buurt hebben wij ooit “Halloween straatje” genoemd omdat het regelrecht uit Friday the 13th oid lijkt te komen. En nu als iemand die term doodserieus gebruikt weet iedereen uit mijn gezin precies waar we bedoelen.
Mijn zusje en ik praten over onze ouders als vaderland en moederschip
Snuffelnufje - een irritant, lichtelijk dom persoon.
Quatsch/Kwatsch is een bestaand woord uit het Duits, dus die ken ik! Wel leuk woord vind ik.
Wordt toch ook veel gebruikt in Limburg?
Mijn gezin noemt zappen of wisselen van zenders ‘fieperen’ en de afstandsbediening is ‘de fieper’
kwam er met 16 pas achter dat het niet zo heet
Ik kom uit Brabant en ken het ook gewoon als gewoon woord. Ik wist niet dat het dialect was/streekgebonden? Kan wel natuurlijk.
Wij spreken onderling geen Nederlands, maar we hebben wel een aparte term voor één van onze favoriete Nederlandse lekkernijen, de gevulde koek: ufo! Het gaat vooral als ik mijn vader spreek verrassend vaak over hoeveel trek we hebben in een ufo.
Dit is volgens mij gewoon een bekende benaming voor dalmatiërs, heb het iig wel vaker gehoord
Een “treefje”, als onderzetter op tafel
Dat is gewoon Nederlands. Mijn moeder zegt dat ook altijd. https://www.encyclo.nl/begrip/Treefje
Ik heb zowel mijn vader als mijn kat een aantal jaren aangeduid met ‘ploepie’. Geen idee waar het vandaan kwam, maar op een gegeven moment nam de rest het over.
Ik was trouwens een jaar of 17 toen dit begon, dus het was geen spraakgebrek van een peuter.
Zowel mijn vader als mijn kat luisterden hiernaar