Ik zat gister aan tafel met een gezelschap. En natuurlijk, zwarte piet kwam ter discussie. En een (witte) vrouw zei: ‘Het boeit me gewoon helemaal niks, mensen die hier nog een discussie van maken zijn echt olie oliedom. Het is allang duidelijk, zwarte piet kwetst een deel van de bevolking, dus houden we er mee op. Zo simpel is het. Of het nou racistisch is of niet, het boeit me geen reet.’
En ik was in tweestrijd. Ze verkondigt natuurlijk wat ik wil horen, zwarte piet schaffen we af omdat het mensen kwetst. Maar haar opmerking over dat het haar echt niks boeit of het met racisme te maken heeft of niet schoot me wel in het verkeerde keelgat. Waarom zo angstvallig dat woord of begrip mijden? Neem je fucking verantwoordelijkheid, noem het beestje bij de naam en dan kunnen we door. Maar iedereen aan tafel was het met haar eens en meer mensen zouden zo moeten denken. En ik dacht alleen maar: huh nee. Ja je gaat de goede kant op maar niet op de goede manier. Het doel heiligt de middelen niet helemaal in dit geval, vind ik.