Ik denk dat het een twee kanten ding is. Dat ze enerzijds veel met discriminatie te maken krijgen, maar dat het anderzijds een heel makkelijk excuus is om je te misdragen. Al denk ik ook dat het pubergedrag is, vroeger riepen we vaak “ maar u haat mij gewoon”
6 likes
@anon91490777 @Shaaar Ja dat kan ik me wel inbeelden, dat het ook als excuus gebruikt kan worden, maar ik wou gewoon even verder nadenken omdat het toch altijd wel van ergens komt! En natuurlijk spelen er bij pubers nog heel veel andere dingen dus dat is idd niet altijd vergelijkbaar met volwassenen 
DIT!!! We hebben allemaal de reacties op boef gezien met dat hele kech-debacle. Mensen proberen het allemaal goed te praten. Waar zijn de reacties van politiekers, bv’s, BN’ers,…? Waarom is het nu ok, waarom mag ze niet klagen en moet ze ermee kunnen lachen??
Je moet je dus verantwoorden en uitleggen waarom je je gediscrimineerd en aangevallen voelt? Terwijl daar duidelijk bewijs van is. Die donkere jongen die filmde zei: ik heb het gefilmd als bewijs maar had ik iets gedaan dan was is degene die in fout was geweest. Je voelt je gewoon machteloos in alles wat je doet.
11 likes
Een van de problemen is denk ik dat dit het white privilege topic is, en niet het racismetopic en dat dat voor veel mensen niet hetzelfde is (de kern is allebei racisme, maar de invalshoek is bij white privilege wel anders). Misschien een idee om dat aan te maken?
3 likes
Ik vind het enigszins storend dat het hele racismedebat op internet vooral gevoerd wordt vanuit een Amerikaans perspectief en dat men alles dat daar gebeurt ook toepast op de rest van de wereld. Terwijl Amerikanen in bijvoorbeeld in wetenschappelijke artikelen steeds hameren hoe slecht het vroeger was dat voornamelijk veel werd onderzocht en beredeneerd vanuit een Eurocentrisch wereldbeeld.
(Vergelijkbaar met framing van grote stad versus platteland, dat ook typisch Amerikaans is en weer door bepaalde Nederlandse politieke partijen werd gebruikt bij het debat over zwarte piet. “Zij in de grote steden houden geen rekening met de gevoelens van de mensen in Drente, Friesland babla…”. )
Uiteraard is racisme in Nederland ook een groter probleem dan de witte massa denkt. Het gaat veel verder dan blackface tijdens Sinterklaas of carnaval. Dat er minder snel een amber alert wordt uitgestuurd of grote zoekactie op poten worden gezet voor iemand met een donkere huidskleur. Dat een donkere man in een dure auto eerder aan de kant wordt gezet omdat een politieman denkt dat het geen zuivere koffie is. En dan zouden enkele mensen mij op FB mensen aanvallen voor het gebruik van’ zuivere koffie’, dat verbinden aan ‘donkere man’ aan ons koloniale verleden en mij uitmaken voor racist. Een bewoording die sommige mensen misschien wat ongelukkig vinden is dan het ultieme bewijs dat je een racist bent.
En dan trekken ze een geschiedenisla open; dat witte mensen het verleden niet erkennen en dat dit hier een bewijs van is. In dat geval zou ik vinden dat mensen te ver doorschieten.
(Al ben ik ook wel van mening dat een museum met meer nadruk op het postkoloniale verleden waarbij wordt stil gestaan wat mensen moeten hebben doorstaan en hoe dat nu nog doorwerkt geen slecht idee is.) Maar het feit dat ik mij dan weer verplicht voel een disclaimer in de bouwen, geeft dan wel aan dat we tegenwoordig alles zo zwart-wit zien. Voor velen is er geen ruimte meer voor nuances.
Ben je white passing dan heb je vaak ook weer een voordeel in de hele maatschappij dan wanneer je veel donkerder bent. Maar iemand die op het eerste gezicht wit oogt heeft weer vaker te maken met problemen in een bepaalde groep. Mensen die twijfelen aan je afkomst en/of als je biracial bent het gevoel hebben dat je nergens echt wordt geaccepteerd of bijhoort. Ik was ooit bevriend met een meisje van Surinaamse afkomst en toen merkte ik ook wel dat er veel ingroup racisme was. Zij had een voorkeur voor muziek die voornamelijk wordt gespeeld door witte mensen en werd daarom door haar familie belachelijk gemaakt. (Dat de oorsprong van dat muziekgenre te danken is aan zwarte mensen stond haar familie dan weer niet bij stil.)
Toch denk ik dat iemand die in Nederland woont met een donkere huidskleur beter af in Nederland dan bijvoorbeeld in Polen of Amerika. Dat je hier wel harder moet werken om dezelfde dingen te kunnen bereiken als de blonde Marlies uit Appelscha staat vast maar dat hier wel meer mogelijk doordat de salarissen dichter bij elkaar liggen en in principe alsnog iedereen een opleiding kan volgen.
En dan vind ik het wel kwalijk als iemand een stuk kopieert uit een Amerikaans artikel en dat volledig probeert toe te passen op Nederland. Of direct iets zegt van “zo gaat het er ook in Europa aan toe.” Alsof in Europa alles overal hetzelfde is, en iedere ervaring inwisselbaar is elders.
En ik merk zelf dat ik eigenlijk een hekel heb aan de combinaties ‘witte vrouw’, ‘zwarte man’ etc. Als ik ‘blank’ zou gebruiken om mijzelf aan te duiden en bijvoorbeeld ‘iemand met een getinte huidskleur’ voor iemand die donkerder is, dan krijg ik weer te horen dat ik geen oog heb voor racisme, dat ik daar niet bij stil wil staan. Weer een gebrek aan nuance.
4 likes
Ik denk dat het relevant is om daarnaar te kijken omdat je mensen die ontkennen dat er white privelige of racisme bestaat nooit hun standpunt kan laten veranderen omdat ze dan denken dat je als wit persoon niks goed kan doen omdat de racismekaart ten alle tijden getrokken wordt.
Oke dit is geen hele duidelijke uitleg in mijn hoofd is het duidelijker.
Even een klein voorbeeldje over in het “slachtofferrol” kruipen. Ik zelf had vorig jaar een ervaring met een buschauffeur, en een paar (witte!!) vrienden noemde dit geen racisme.
Ik stond met een witte vriendin bij de bushalte, en had een frietje in mijn hand. De bus kwam aanrijden en ik wilde aan de meneer vragen of ik naar binnen mocht naar mijn friet, maar voordat ik dat kon doen keek hij mij al vol afschuw en vuil aan en snauwde me al af dat ik niet mee mocht. Ik gooide dus mijn frietje weg en een vriendin checkte in en ik ook. Volgens de buschauffeur had ik niet ingecheckt, en hij werd pissig. Ik moest hem letterlijk bewijzen dat ik had ingecheckt. Hij hoorde blijkbaar maar 1 keer het piepje, en ging er uiteraard van uit dat de donkere persoon dan niet had ingecheckt . Het zou naar mijn idee geen racistische actie zijn, als hij mijn vriendin ook had gecontroleerd maar dat was dus niet het geval.
Dan vind ik het altijd zoooo grappig dat blanke mensen dan beweren dat iets geen racisme is, terwijl ik er vaker mee te maken heb gehad en zij nooit!! Maaar neee ze schoven het op een “misverstand”.
14 likes
Oké ik ga proberen het beter te formuleren wat ik bedoel. Zoals je zelf al zegt gebeuren die situaties dat iemand ‘ten onrechte’ uit gaat van racisme etc( ik begrijp dat dat ook kan voortkomen uit het feit dat iemand daar dagelijks mee te maken heeft maar even kort gezegd) ik denk dat het ook goed is om daar aandacht aan te besteden omdat mensen die niet veel met dit onderwerp bezig zijn of die het niet eens zijn met dat white privilege etc. bestaat. Het gevoel hebben dat ze het nooit goed kunnen doen omdat het ‘makkelijk’ is om de racisme-kaart te trekken. Ik denk dat mensen zich op dit onderwerp snel aangevallen voelen en als je die verschillen in situaties aangeeft mensen zich sneller bewust zullen zijn van het probleem. En dit bedoel ik niet verkeerd maar ik denk persoonlijk dat je dan vooral bij de mensen die vrij simpel denken meer kan bereiken (ik heb het dan vooral over mensen buiten dit forum). Ik weet niet of het nu wel duidelijk is.
3 likes
Ik vrees dat het voor veel mensen pas duidelijk is dat racisme hier wel zeker een rol bij speelde als ze zelf iets soortgelijks hebben meegemaakt. Mijn ervaring is slechts een fractie van wat jij regelmatig hebt moeten doorstaan. Maar toen ik ooit met 2 blonde vriendinnen (we waren allen gekleed in een leren jasje, spijkerbroek en laarsjes) met haast naar een treinperron wilde lopen. Moest ik, de enige persoon met donker haar, in het gezelschap mij opeens legitimeren. Ik gaf de beste man mijn paspoort en vroeg waarom ik mijn moest legitimeren en de anderen niet (op enigszins geirriteerde toon omdat ik door hem mijn trein moest missen). Uiteraard kreeg ik geen antwoord. Maar dit soort kleine gebeurtenissen zette mij dan wel aan het denken. Dat het ontzettend frustrerend en confronterend dat je door je uiterlijk/afkomst anders wordt behandeld dan het merendeel van de mensen.
Ik zou het ook zeer interessant vinden als ze op scholen iets soortgelijks doen (in scene gezet zonder dat scholieren het weten) maar dan andersom dat de blonde kees en jan kort ergens van worden beticht en rottig worden aangepakt. En vervolgens uitleggen wat er is gebeurt en testen of zoiets hun kijk op racisme heeft veranderd.
4 likes
ben aan het bijlezen maar krijg heel erg all lives matter van Magnum
8 likes
@anon26776401
Goed punt, dat vind ik ook opvallend. Ja, we hebben een probleem in Amerika en in Nederland, maar ieder land heeft zo zijn eigen problemen weer. En het is in my opinion beter om je in te zetten voor de problemen in je eigen land dan te kijken naar wat Amerika doet. Het zal misschien wel aan mijn afkomst liggen (jep, white privilege, dus vrijwel geen last van dagelijkse discriminatie), maarre… eigen land eerst? (Als in, laten we deze problemen eerst in ons eigen land verminderen en oplossen voor we naar een ander kijken.
Of denk ik nou weer te simpel en heeft Amerika zelfs op dat gebied invloed?
Oh, en nog over mensen in hun slachtofferrol. Enige mensen die in hun slachtofferrol kropen die ik ken(de) en meemaakte, waren nog redelijk jonge mensen, zo niet kinderen. Of ja, veel pubers. Eigenlijk nooit volwassenen, ik zie zelfs geen verschil tussen hoog- en laagopgeleid. Ligt dat dat niet meer aan dat zij meer op zoek zijn naar hun identiteit dan dat zij kut-*insert afkomst zijn?
Hoewel Amerika eigenlijk een voorbeeld is hoe dingen juist niet moeten, zijn wij in Europa nog steeds zo dom om dit land als rolmodel te nemen.
Heel veel kritische artikelen van en over Nederland m.b.t. racisme / discriminatie / cultural appreciation worden veelal geschreven door mensen die bekend zijn met alle toonaangevende artikelen / boeken / documentaires etc uit Amerika. Vrijwel al het gedachtegoed op dat gebied is in het begin oer-Amerikaans.
En ook mensen in de politiek halen veel van hun inspiratie uit Amerika.
En juist door dat gedrag zowel de kritische blik als door ons gewoon zo te gaan (mis)gedragen, is Amerika vaak weer een soort toekomstbeeld voor wat ons te wachten staat. Islam versus Christendom, Zwart versus Wit met als resultaat weinig nuances en meer segregatie dan vroeger.
Terwijl we vergeten dat dat land dat volledig draait om ‘uitersten’, nog hartstikke jong is en moeite heeft om zijn eigen ideniteit te vinden (daarom blijven zij zich imo vastklampen aan het first amendment alsof hun leven ervan afhangt) in vergelijking met de meeste Europese landen. (Met uitzonder van de cultuur van native americans etc).
Eigenlijk zou je dus alleen Amerika moeten gebruiken als voorbeeld hoe het niet moet in plaats van dingen toch te kopieeren voor eigen gewin (hallo populisme). En dan met die kennis de problemen in je eigen land aanpakken. Erkennen dat er problemen zijn (meer racisme, segregatie, toename extremistische denkbeelden, gentrification) en deze durven aanpakken. In plaats ze alleen gebruiken in je voordeel om politiek te scoren. In plaats van steeds olie op het vuur gooien zoals nu gebeurt. Het is gebeurd. 
4 likes
Vind dit een heel goede column om maar weer te zien hoe slecht witte mensen om kunnen gaan met people of colour die een mening hebben en deze uitspreken.
8 likes
Goede column. Al vond ik de ophef rondom deze zaak wel lastig, waardoor ik de reactie van mensen die zich aangevallen voelen begrijp. Ik weet vanuit mijn studie hoe ingewikkeld vermissing rondom minderjarigen kan liggen. Landelijke aandacht (als deze niet is aangedreven door de politie) kan een kind dat niet gevonden wil worden of in een kwetsbare situatie zit zo in gevaar brengen & bezorgdheid van ouders betekent niet automatisch dat een kind uit een gunstige opvoedsituatie komt. De massale roep om een amber alert, het veel aangehaalde white-woman-missing syndrome en de vergelijking met Anne Faber (daar was direct duidelijk dat er iets heel goed mis was) door veel mensen is in deze zaak gewoon niet echt terecht (denk ik dan).
1 like
Ik heb de zaak in kwestie niet meegekregen. Al moest ik wel meteen denken aan die jongen die verdween na een tinderdate en waar ook laat actie op kwam.
Wat mij vooral opviel is dat als een vrouw van kleur zich uitspreekt witte mensen zo achterlijk reageren. (maargoed dat zal jij ook wel uit deze column gehaald hebben)
Ik volg ook laylafsaad op instagram en ik vind dat enorm heftig als wit persoon maar ik leer er wel van. Haar me & white supremacy challenge is indrukwekkend om te volgen.
@LadyGodiva
1 like
Het verschil met die tinderdate is dat na een date verdwijnen directe reden tot zorg is. Waarna de politiemolen laat op gang kwam. Bij dit meisje waren er een groot vermoeden en verschillende aanwijzingen dat ze zelf was vertrokken en dat vraagt om andere handelswijzen. Neemt niet weg dat een aanzienlijk deel van de reacties op haar column echt achterlijk zijn hoor. Dat staat er los van
Ga zo even op haar instagram kijken!
2 likes
Ik snap denk ik wel wat je bedoelt en vroeger dacht ik ook van oké als je zo agressief het gesprek begint dan jaag je mensen alleen maar weg, maar inmiddels kan ik het beter begrijpen. De informatie rondom white privilege, racisme, kolonialisme etc is er, vrij opzoekbaar voor wie maar geïnteresseerd is. Als mensen dan domme vragen stellen (ja domme vragen bestaan ) dan komt dat over alsof je niet eens moeite hebt willen doen om het te begrijpen… en ik denk dat veel mensen ook het gevoel hebben dat ze niet de juf of meester zijn die iedereen maar uitleg dienen te geven over racisme…
6 likes
Persoonlijk staat die manier van communiceren me over het algemeen niet aan. Dus ook in discussies rondom seksisme en veganisme bijvoorbeeld. Tegelijkertijd boeken ook die mensen soms successen in hun boodschap en geven de mogelijkheid voor mensen om hun frustraties te uiten ipv altijd maar aardig te moeten zijn en een goed rolmodel. Inmiddels heb ik zelf zoiets van ‘laat hen het op hun manier doen, dan doe ik het op mijn manier’.
2 likes
Zou de conclusie niet moeten zijn dat grotere drukte een veiligheidsrisico vormt, ongeacht het muziekgenre? Want als jij een Zomerfeest organiseert met onbekende urban artiesten, waar dus niemand op af komt dan zal het vast geen veiligheidsrisico vormen.
1 like