Dit is voor mij de reden om juist wel evenveel te werken en te streven naar meer gelijkheid op de arbeidsvloer en betere, gelijkwaardigere verlof- en ouderschapsregelingen.
Ik wil niet dat mijn dochter opgroeit met de wetenschap dat het onvermijdelijk is voor haar als vrouw een stap terug te doen als er kinderen in het spel komen terwijl dat voor een man niet zo is.
Maar ga je daar zelf dan niet aan onderdoor? Ik denk echt dat ik in een maand huilend opsta en ga slapen 
Ja precies dat. Mijn vriend en ik gaan beiden dus 32 uur werken en ik ga borstvoeding proberen. Dus dat betekent dat er inderdaad op dat vlak meer bij mij komt te liggen. Maar hij zal ook gewoon de nachten zijn rol pakken (luiers, troosten, boertjes etc). Overdag uiteraard ook trouwens. En elkaar wanneer kan iets van rust bieden. De last ligt dus niet voornamelijk bij mij, maar zal verdeeld zijn.
Dit wil ik ook echt meegeven aan mijn zoon, als hij ooit kinderen zou willen. Pak je rol als vader, zoals je eigen vader ook deed.
Ja in het begin was dat hier ook. Maar na een paar weken hoeft er niet meer geboert, verschoond en gewiegd te worden 
(althans bij ons niet). Enkel gevoed⊠en dan komen die 3 nachtvoedingen toch bij mij, al 9mnd. En ik ga niet mân man wakker maken om te vragen of hij wil kijken hoe ik voed .
En wij slapen samen volgens richtlijnen veilig samen slapen, wat dan toch betekend dat ze tot 2jr enkel langs mamaâs kant âmogenâ liggen. En ik merk dat dat mijn nachten toch anders maakt dan die van hem (hoewel de peuter vaak tegen hem aan ligt trouwens, dat is zijn verantwoordelijkheid in de nacht).
En hij is wel verantwoordelijk voor uitkoken van de kolf, en schoonmaken en inpakken van de kolf tas enz. Maar dat is toch niet helemaal gelijk aan die missende volle nachten slaap haha
Edit: ik mag trouwens wel alle dagen zo lang als mogelijk uitslapen haha. 7.30 ipv 7u, en in t weekend een middag dutje doen 
Hier waren we altijd samen wakker in de nacht toen ze de nachts nog dronk (borstvoeding). Baby lag aan zijn kant in cosleeper, hij speen erin/handje erop als ze wakker werd en als ze wilde drinken werd ik ofwel toch wakker ofwel hij maakte me wakker. 5-10 minuten drinken (hij sliep dan ff), hij legt dr terug en zorgt voor verder slapen maar dat was bijna gelijk.
Hij werkt ook gewoon fulltime en is nooit een probleem geweest eigenlijk, waren maximaal beide 5-10 minuutjes wakker 2x (of 1x) in de nacht. 1x plassen en je bent ook 5 minuten wakker, dat maakt niet zoveel uit.
Nu wordt alleen degene wakker die wakker van haar wordt (vaak beide), legt dr tussen ons in als ze niet verder slaapt en gaan we allemaal verder slapen. Werken beide fulltime en is ook geen probleem (nouja kutnachten uitgezonderd).
Vooralsnog niet. Maar geen twee situaties zijn hetzelfde en 1 kind is sowieso anders dan 2.
Maar je raakt wel direct de kern: de vraag zou voor mij âmoetenâ zijn of wij er niet aan onderdoor gaan, niet alleen of ik er niet aan onderdoor ga.
We proberen in evenwicht te blijven en soms gaat dat makkelijker dan anders, maar dat we beide blijven staan is ook de verantwoordelijkheid van ons beide.
Ik vind dit wel een mooie manier om het toch samen te doen snachts.
We gaan t vast vanzelf uitvinden wat voor ons werkt denk ik
Ik denk dat we gezegend zijn wat dat betreft met twee kinderen die letterlijk nooit voor iets anders wakker worden dan melk 
⊠geen speen die zoek is ofzo haha. En ze komen dan wel lang voor 3 voedingen (of meer), maar eigenlijk nooit voor iets anders 
.
En het gebruiken van een dichte cosleeper ipv samen slapen zal daarin natuurlijk ook schelen 
Maar moet zeggen dat ik dit vraagstuk ook vaak voorbij zie komen in groepen voor natuurlijk ouderschap, en er nooit echt een oplossing voor is. Anders dan: accepteren en je standaard / dag taken verlagen. Dus ben dan altijd benieuwd wat voor oplossingen andere ouders daar in hebben
Gewoon uitvinden idd! Hier was het uit noodzaak geboren want kon haar sowieso niet oppakken ofzo ivm keizersnede, maar daarna zo gehouden. Later soms afgewisseld wie aan de cosleeperkant lag zodat de ander niet het sussen hoefde te doen. Maar de voedingen altijd âsamenâ (en hij deed evt luier toen ze nog echt klein was). Ideaal! Wel vooral handig als je baby echt maar even wakker is, als die een uur gaat liggen rommelen kan ik me wel voorstellen dat je het afwisselt ofzo.
@Fishing ze lag gewoon in een open cosleeper (nouja 1 kant open). Hier werd ze ook nooit echt wakker voor iets anders dan melk hoor, alleen soms vroege ochtend ofzo wat onrustig. Wij hebben beide niet onze dagtaken verlaagd ofzo, maar 2x 5-10 minuten (ofzo) wakker in de nacht is natuurlijk ook echt verwaarloosbaar.
Ik merk dat ik soms ook die 3-4x 10min niet goed trek. Omdat ze dan precies op een verkeerd moment in mân slaapcyclus komt denk ik? Ik ben iig goed op inmiddels en pak regelmatig een dutje door de weeks om het vol te houden, of slaap uit en dat de kinderen dan beneden zijn bij mân man die thuis werkt, en dan kom ik pas rond 9u naar beneden. maar dat gaat niet als ik meer zou werken⊠Misschien ben ik gewoon een pussy haha.
Zeg ik, terwijl baby alweer een half uur ligt te drinken 
, en ik eigenlijk wil slapen 
Edit: en tegelijkertijd merk ik door het samen slapen soms niet eens dat ze aanhapt (zeker niet nu ze het zelf kan losmaken. Maar die onrustige nachten met 3 of meer voedingen, die breken me dan echt wel op). Maar again: misschien ben ik wel een pussy, en is dat dan ook waarom ik het niet zou trekken en een ander wel 
Ik heb ook echt slaap nodig hoor, vind mân bed uitkomen echt kut haha, kind of niet. Hij gaat er vaak ook uit in de ochtend als ze vroeg wakker is en ik slaap dan nog ff door. Dus I feel you! 3-4x is ook wel gelijk een stuk vaker.
Ik vind trouwens niet dat een dag met kind minder vermoeiend is dan een dag werk, dus voor mij maakt dat weinig uit. Alles is gewoon vermoeiend
Door jullie verhalen hierboven denk ik echt, hoezo vinden we het eigenlijk normaal om weer je gebruikelijke uren op te pakken terwijl je ochtenden, avonden, nachten en vrije dagen eruitzien zoals hierboven beschreven? En dan komt daar nog eens bij dat lang niet elke vrouw fluitend herstelt van een bevalling. Vind dat echt wel heftig eigenlijk.
Mijn vriend werkt (online) veel met Roemenen en zijn collega is deze week vertrokken voor 2 jaar (!!) zwangerschaps/ouderschapsverlof (Wat het voor mannen is weet ik niet). Nu lijkt me dat wel erg veel, maar ik kan me goed voorstellen dat je biiv een jaar nodig hebt voor je werk weer een plek kan krijgen in je nieuwe leven. Het lijkt me zo ontzettend stressvol om alles maar tegelijk te moeten doen.
Ik snap wat je bedoelt. Ik heb bij beide kinderen een half jaar verlof gehad. Na 3 maanden weer werken had ik het echt niet zo goed getrokken. Denk dat ik daarin ook langer (dan gemiddeld) borstvoeding heb gegeven. Want kolven met 6 maanden is toch minder intens dan 3 maanden. Partner en ik werken allebei 4) dagen (ik ft, 36 uur). En mân moeder past 1 dag per week op als ik thuiswerk. Dan zie ik de kids ook nog overdag. Sws denk ik dat het met thuiswerken ons gezin goed heeft gedaan. Nooit meer haasten in de ochtend, en lekker om half 6 samen eten. Ik zie echt op tegen de reistijd weer straks.
Ligt er denk ik toch ook aan wat je inbrengt in je relatie of dat naief is? Jij bent volgens mij ook al heel lang samen. Ik ben vanaf mijn 18de met mijn vriend dus alles wat we hebben is van ons samen en hebben we samen opgebouwd.
Ik denk niet dat je een pussy bent en ik denk dat we ook afmoeten van denken in termen als pussy als iemand het niet trekt, om wat voor reden dan ook. En al helemaal vrouwen als het om de combinatie werken en zorgen voor kinderen gaat.
Ik vind het ook niet aan mij om op jullie specifieke situatie in te gaan, ook ondat het volgens mij een bewuste keuze is waar jullie over nagedacht hebben en beiden achterstaan.
Mocht je wel willen denken over meer gelijke verdeling qua betaalde arbeid en hoe dat mogelijk te maken, dan kun je kijken naar die volkskrant test en die nog aanpassen naar jullie situatie. Wie kookt er, wie maakt er schoon, wie zorgt er voor de kinderen en hoeveel tijd blijf er over voor jezelf en betaalde arbeid?
Voor mij persoonlijk zijn de echt gebroken nachten icm borstvoeding en vroege ochtenden vanwege werk minder zwaar als ik in de avond niets meer doe. Niet koken, niet opruimen en om 9 uur naar bed. Maar dat heb ik wel samen met mijn man zo moeten opzetten.
Het screenshot van de column is verwijderd @Bergamot.
Zie https://www.forumfeminarum.nl/t/update-maart-2021/24996/1:
Delen van betaalde artikelen
Onlangs is de (on)wenselijkheid van het delen van betaalde artikelen ter sprake gekomen.
We hebben besloten hiervoor dezelfde regel aan te houden als die over het delen van privé-gesprekken: in eigen woorden navertellen mag, integraal overnemen niet.
De keuzes maak je toch zelf? Zoals live voeden en samen slapen. En dan komt de zorg idd meer op jouw dan op je man. Als je daar achter staat dan lijkt het mij toch logisch dat je daar dan ook niet fulltime overdag naast kan werken? Wij hebben gekozen voor andere keuzes met onze kind (die even goed zijn), en kunnen daardoor de taken en met name de nachten eerlijker verdelen, waardoor wij beide meer kunnen werken.
Het gaat erom wat er vast staat op papier of wat jij kunt bewijzen wanneer je uitelkaar gaat. Op dat moment gebeurt weinig in harmonie.
Yes de Volkskrant test postte ik laatst hier op het forum :)! Zonder kind is mijn man 80/20 en met zitten we op 50/50, dus dat lijkt opzich goed.
En denken in termen als pussy is dan wel overdreven, maar kennelijk kan ik het niet aan en een ander wel. Om met 2.5jr lang of straks misschien 5? Je weet het niet met kinderen haha, onderbroken nachten ft te werken. Je maakt een norm op wat de meeste aankunnen, en misschien is die norm dan niet voor mij geschikt en moet ik maar blij zijn dat ik in dit deeltijd paradijs woon en het dus nog wel geaccepteerd is door mensen dat ik niet ft werk.
In feite voelt voor mij een zin als dit net zo goed veroordelend ofzo? Dat het vanzelfsprekend moet zijn dat het verwaarloosbaar is, daarmee denk ik dan: oké nou, ik kan dat niet (zonder complete mental breakdown) en dat ligt dan kennelijk aan mij. Maar ook weer niet want ik hoor anderen hierboven hetzelfde zeggen.
@Broodrooster maar dat was letterlijk wat ik zei 
âIn combinatie met de âopvoed idealenâ die wij hebben, die samen slapen, âlangâ en op verzoek borstvoeding inhouden bijv. Daardoor komt in praktijk gewoon meer op mijn schouders de eerste levensjaren van een kind. En met 2 niet doorslapende kinderen die nog zeker 2-3x drinken langere tijd, is het voor mij denk ik gewoon veĂ©l pittiger om fulltime of 4dgn te werken?â
Dus daar ben ik me dus inderdaad bewust van. Maar omdat daar op werd gereageerd dat bijv @Discopony zei dat ze daarom juist aan dr kind wilde laten zien dat een vrouw geen stapt terug hoeft te doen. Reageerde ik daar op.
Of (ik weet niet meer wie excuse) dat er gezegd wordt: ik vind niet dat je moet doen wat goed voelt maar financieel onafhankelijk moet zijn als vrouw. Dat is dan eigenlijk toch ook âveroordelingâ van hoe een ander het doet? Zit net zo goed een âmoetenâ in, waarbij als je dat zou moĂ©ten je daarmee of zegt: tja vervelend dat jij er dan aan onder door gaat, of verander je opvoed idealen dan maar want dat is nou eenmaal hoe het moet.