Ik begin langzaam aan mijn werk steeds leuker te vinden. Ik moet alleen af en toe wel stiekem even lachen om de ambtenaren waar ik mee samen moet werken. Soms heb ik het idee dat ik bij parks and recreation terecht ben gekomen 
7 likes
Ik heb de luxe positie op twee plekken een baan aangeboden te hebben op dit moment. Eenmaal in het onderwijs en eenmaal in de gehandicaptenzorg. Met mijn hart weet ik wat ik wil; ik loop nu stage op die locatie (onderwijs) en ik ben er écht zo gelukkig. Bij de instelling heb ik een goed gevoel - maar je weet maar nooit hoe het echt is, hoe het team is, de mensen, de cliënten etc.
Maar dan… het salaris.
In het onderwijs staat het eigenlijk al vast dat ik in L11/1 zal beginnen, ze nemen de jaren werk ervaring niet over (ik heb 6jr ervaring in de gehandicaptenzorg en met de doelgroep waar ik nu mee ga werken in die school). Ik heb er nog geen gesprek met de directeur over gehad, maar van collega’s hoor ik dat het een onbegonnen zaak is. Het salaris komt (even obv fulltime) neer op 2758, en als ik er bijv 5jr werk, op 3150.
In de gehandicaptenzorg begin ik al direct op 3290 en zal het na 5jr op 4095 zitten… Het scheelt écht veel geld… En ik merk dat dat dus toch met me aan de haal gaat…
Heeft hier wel eens iemand echt met z’n hart gekozen ivm verstand? En kreeg je daar spijt van?
Want mijn verstand zegt dat ik wel gek ben om het onderwijs in te gaan. Maar ik sta er nu 16-18u onbetaald (want master stage) en ben er nog geen dag met tegenzin heen gegaan.
(ik post bewust hier ipv sollicitatie topic, omdat ik benieuwd ben naar de ervaring van mensen met een baan haha)
2 likes
Ik maak mijn goede carrière-beslissingen eigenlijk altijd met mijn onderbuikgevoel. Er is natuurlijk een ondergrens vanwat ik nodig heb voor de rekeningen, maar daar boven gaat werk’geluk’ bij mij altijd voor. De keren dat ik voor meer geld koos bij een baan waarvan ik eigenlijk wist dat het niet ook echt een goede match was heb ik er altijd spijt van gehad (en was ik ook altijd vrij snel weer weg). Je werkt zoveel uur van je leven, als het kan moet je er ook iets voor jezelf uithalen behalve geld!
4 likes
Als ik het zo lees heb je je keuze al gemaakt.
En eens met @grace
Wat heb je aan een dikke portemonnee als je werk je ongelukkig maakt.
5 likes
@Oprah
Ja ik ga er met het onderwijs dus wel 200€ netto op achteruit tov nu, dus het wordt wel puzzelen of het dan haalbaar is mijn man 4 dagen blijft werken… Vooral omdat er dan dus eerst bijna 5jr over heen gaat voor ik op ‘niveau 0’ zit van nu…
Argh, ik haat geld. :’)
Ja dat staat voorop natuurlijk, het moet haalbaar zijn. Maar zelfs als ik ergens een marge moest opgeven (minder sparen, iets zuiniger aandoen) die niet in mijn directe levensonderhoud sneed heb ik dat ook zonder spijt gedaan. Banen waar je echt je ei in kwijt kunt brengen je in de toekomst ook meer, dat geloof ik echt. Genoeg mensen die mid dertig uitgeblust op de bank komen te zitten met hun goedbetaalde baan. Ik geloof uiteindelijk dat je eruit krijgt wat je erin stopt in de lange termijn (niet op een LOA manier maar meer dat je je beter ontwikkelt en meer kansen gaat zien in een baan die bij je past).
8 likes
Hier hetzelfde antwoord als bovengenoemd. Ik heb drie jaar terug mijn fulltime baan in een bepaald vakgebied opgezegd om weer te gaan studeren. Studie is werken en leren tegelijk, dus ik heb wel een vaste baan in het ziekenhuis waar ik de opleiding doe. Maar als ik het niet haal/ weg moet, heb ik wel echt een zwaar probleem qua geld.
Desondanks heb ik er absoluut 0,0 spijt van. Mijn vorige werk ging ik namelijk helemaal niet met plezier heen, ik vond het 90% van de tijd oersaai. Mijn huidige baan ga ik nooit met tegenzin heen en ik vind mijn meeste dagen echt heel leuk en ik mag zoveel interessante dingen doen. En dat vind ik veel meer waard, zeker als ik vergelijk hoe ik met toen voelde en hoe ik me nu voel. Je werk is vaak zoveel uur van je week, dat mag wel een beetje leuk zijn dan.
1 like
Ik heb wel de ervaring van met mijn verstand kiezen in plaats van met mijn hart en dat kan ik je in ieder geval niet aanraden. Ik maakte die keuze niet voor het geld (want ik ging ook nog eens enorm achteruit qua salaris haha), maar ik bleef vasthouden aan een bepaalde ambitie/een doel dat ik voor mezelf een aantal jaar daarvoor had gesteld en dacht totaal niet meer na of ik dat nog steeds wel wilde. Dat heeft me uiteindelijk totaal opgebrand en dat had gewoon niet gehoeven als ik toen wat beter naar mijn gevoel had geluisterd. Snap wel dat het financiele plaatje ook heel belangrijk is, maar als het past dan zou ik je juist super aanmoedigen om te doen waar je echt blij van wordt 
2 likes
Wel erg groot verschil. Lastig. Ik heb zelf voor gevoel gekozen maar had voor mezelf een bodem salaris bepaald en dat ook maar net gekregen. Maar alle extra’s wegen nu al zoveel meer op (minder reistijd, meer groeikans, minder stress)
Ik zou voor jezelf ongeacht de baan bepalen wat je minimaal nodig hebt/ wilt en daarvoor gaan. Naast geld ook kijken naar vakantiedagen, opleiding, groeimogelijkheden etc.
Als je onderwijs heel leuk vind daar voor gaan en minder geld voor lief nemen. En andersom.
En alsnog proberen te onderhandelen, nee heb je ja kun je krijgen
1 like
In onderwijsland is aan personeelsleden komen ook lastig op veel plaatsen, dus misschien heb je best een goede onderhandelingspositie? Zou het zeker proberen en ook aangeven wat het verschil is met die andere baan.
Geld hebben om zorgeloos rond te komen ie belangrijk, maar als aan die voorwaarde is voldaan, zou ik altijd met je hart kiezen. Werk wat je echt leuk vindt is zoveel waard!
1 like
Is het werken op een mbo? Ik ben daar van 3200 naar 4000 +/ (bij 40 uur) gegaan in 1 jaar. Wel door te wisselen van baan. Maar door het tekort aan docenten kan je soms wel veel sneller omhoog klimmen dan voorop wordt gesteld. Ik werkte hiervoor in de ict en heb een master. Als ik het niet voor elkaar had gekregen om snellere loonstappen te maken was ik wel teruggekeerd naar mijn oude sector. Dit omdat ik anders lastig eind zou komen in mijn uppie.
1 like
@Rebus nee PO. Of eigenlijk Speciaal Onderwijs/Voortgezet speciaal onderwijs (maar dat valt ook onder PO). In VO en MBO ligt het salaris volgens mij echt bijzonder veel hoger. Dat ligt idd wel overeen met de gehandicaptenzorg instelling.
En ik ben geen leerkracht, maar val onder “onderwijs ondersteunend personeel”. (Orthopedagoog). Daar is de onderhandeling wel een stuk minder in helaas 
.
—
Wat ik lastig vind is dat ik natuurlijk de instelling niet ken. Ik weet niet of ik het daar super leuk zal vinden. Het was destijds m’n eerste keuze voor de stage, maar helaas namen ze toen vanwege Corona niemand aan en ben ik in het onderwijs gekomen. Ik weet natuurlijk niet wat ik afwijs 
(behalve moneywise)
Mag je niet een dag meelopen in de instelling? Eens zien hoe het team is, hoe ze werken, waar je terecht zou komen? Misschien maakt dat je keuze veel makkelijker (of misschien heel moeilijk, maar dan kun je in ieder geval eerlijk kiezen).
1 like
Ja dit zei mijn man vanochtend ook! En ik denk dat ik dat idd ga doen. En dan hopen dat het de keuze makkelijker maakt 
2 likes
Zo dat vind ik vrij forse bedragen voor het onderwijs. Kom je in het VO echt niet zo snel aan, tekorten of niet. Vanwege de L11/1 denk ik dat @Fishing het over PO heeft. Misschien is het nog goed om te kijken wat een hoger bruto salaris netto oplevert in jullie geval? Soms zijn de verschillen dan minder groot.
Edit: Ik lees nu je latere bericht. Er ligt nu een petitie om het voortgezet speciaal onderwijs onder een betere CAO te laten vallen. Heb ‘m vorige week nog getekend. Kan dus best nog iets gaan verschuiven. Linkje: Van voortgezet speciaal onderwijs naar gespecialiseerd voortgezet onderwijs - Petities.nl
1 like
Volgens mij valt dat in MBO dus wel mee?
Als LC docent zit je daar na 5jr op.
Persoonlijk zie ik geen verschil tussen onze SO en VSO leerlingen (wij zijn 1 school met beide afdelingen). Sommige SO klassen/leerlingen zijn veel zwaarder dan de VSO’ers haha. (ZM(O)LK doelgroep). Wel benieuwd naar waarom VSO dan bij PO weg zou gaan en SO niet (of SO apart komt in de PO CAO ofzo).
Thanks! Ga ‘m eens opzoeken.
1 like
Hahaha ik lees dit bericht zo 
10 likes
Haha en dat heeft @Fishing het nog niet eens over cluster 3 of 4.
De petitie heb ik zelf getekend omdat leerlingen uit het speciaal voortgezet onderwijs (SVO) die examen op havo/vwo niveau doen nu geen recht hebben op een eerstegraads docent. Terwijl dat in het reguliere onderwijs wel een eis is. Rondom de staatsexamens kan ook nog veel verbeterd worden. Wat mij betreft zou er overal wel een schepje bovenop mogen. Kan me in elk geval voorstellen dat het op alle niveaus een zware baan is of misschien wel zwaarder zoals je zegt.
En interessant van het MBO. Ik werk er deels mee samen en train dan ook wel docenten. Maar tegen mijn lagere VO-salaris dus (waar ik verder eigenlijk wel tevreden over ben). Vandaar dat ik ervan opkijk.
2 likes
Hahaha
Wil je een uitleg 
?
Samenvatting
SO = speciaal onderwijs (dat is de basisonderwijs vorm van speciaal onderwijs, maar niet te verwarren met speciaal basis onderwijs , dat is weer iets anders)
VSO = speciaal onderwijs, maar dan de voortgezet onderwijs vorm ervan.
En dat is dan verdeeld in clusters. Dus je hebt (V)SO gericht op verstandelijke/lichamelijke beperking (3) op gedragsproblemen of psychiatrische problemen (4), op gehoor/taalspraak problemen (2) en zichtsproblemen (1)
En wij hebben bijv beide: ZM(O)LK dat staat voor Zeer Moeilijk (& Opvoedbare) Leerbare Kinderen. Dus dan hebben ze vaak én een beperking in het leren én gedragsproblemen of psychiatrische problemen.
Maar dat valt dus onder dezelfde CAO en salaris schalen als het gewone reguliere basisonderwijs (Primair Onderwijs). En daar is (mi terecht) discussie over.
@LazySusan ja dat gaat dan denk ik vooral over alle andere clusters dan cluster 3? Bij ons is dat idd niet zo ter sprake… want ze krijgen nog steeds wel echt op basisschool niveau les vaak door de verstandelijke beperking. We hebben heel zelden vmbo / havo niveau als ze bijv sociaal emotioneel overal uitvallen.