CV is dan echt minder belangrijk toch, als hij nu zijn droomfunctie kan doen en zichzelf kan ontwikkelen is dat zoveel meer waard dan een extra jaartje in een minder passende salesfunctie. Op de lange termijn zijn de vaardigheden die je dan opdoet juist iets wat je cv omhoog tilt.
Ik neem regelmatig mensen aan en als ze een goede reden hebben voor veel baanwisselingen dan hoeft het geen issue te zijn. En jij houdt er een gelukkiger vriend aan over ; )
Vanzelfsprekend om wel eerst adhv sollicitatie en onderhandelingsgesprekken te kijken of het echt wel zijn droomfunctie is.
6 likes
Klinkt alsof hij weinig te verliezen heeft, en wel mogelijk iets te winnen?
Als hij voor die baan gaat en het blijkt het toch niet, dan is het rot.
Maar hij vindt z’n werk nu niks en dat is ook rot.
Over hoeveel keer een los jaar gaat het?
1 like
Met zo’n bedrag zou ik echt iets kopen wat die ander geweldig vindt, anders is het zonde. Of mocht je het niet precies weten dan een bon van iets in het hobby gebied zodat diegene zelf kan kiezen. Wij hebben nu een noise cancelling koptelefoon gekocht omdat we weten dat die collega dat zo graag wil 
@Ovenschaal Eens met de mensen hierboven. Iets doen wat je echt leuk vindt is veeeeel belangrijker dan een paar losse banen op je cv! Voor “all parties involved” ook jij 
2 likes
Dit is de vierde… eerste was ‘pakken wat je pakken kan’ gezien we net geëmigreerd waren en überhaupt een baan vinden al wel knap is. Was echt keiharde sales outbound, echt rot. Tweede was vergelijkbaar maar iets beter, was ook niet zo fantastisch (wederzijds want een ‘salestijger’ is hij gewoon niet). Derde zat hij beter op zijn plek maar toen ging dat bedrijf failliet want corona. En nu dus nummer 4. Ook wel redelijk sales, maar wel gezellig team en leuke baas dus hier kan hij het wel langer uithouden, niet alleen maar 1 jaar. De nieuwe baan zou dus de vijfde baan zijn na 4x een jaar.
Jullie hebben wel gelijk ook @macchiato, wat is er te verliezen eigenlijk. Sowieso hele goede gesprekken voeren met dat nieuwe bedrijf eerst, hij wil echt niet weer naar iets met een hoog verloop waar je mega inwisselbaar bent.
Voel me er soms wel schuldig om allemaal, hij had echt een leuke baan in Nederland waar hij toen bijna 2 jaar werkte (al ging dat een jaar nadat hij daar weg was failliet haha). We hebben er beide geen spijt van hoor van de emigratie en voor mijn carriere was/is het fantastisch en hij neemt het me ook helemaal niet kwalijk. Vind het alleen zo rot voor hem, compleet onderaan de ladder beginnen en dan telkens niet op je plek zitten.
1 like
Door die laatste alinea zou ik zeggen: echt doen! Hopelijk vindt hij helemaal zijn plek, lijkt me ook echt rot.
Hij kan trouwens altijd nog op zijn CV zetten “verschillende salesfuncties bij oa… “ om niet alle jaartallen te hoeven specificeren.
1 like
Oh ja, dat zijn er wel een paar. Ik snap je bezorgdheid. Maar ik denk dat het wel best redelijk uit te leggen is allemaal.
In eerste instantie niet goed op z’n plek, een failliesement is niet zijn schuld, en nu zou het een leuke nieuwe kans/sprong zijn.
En ik vind wat @macchiato zegt ook wel goede optie! Dan kun je het altijd nog uitleggen tijdens een gesprek, maar is het op zijn cv wat compacter.
2 likes
Wat een goed idee om van die functies gewoon 1 blok te maken! Dat scheelt toch wel voor het oog.
En @Hazel het is gelukkig wel redelijk goed uit te leggen inderdaad, en wat voor hem spreekt is dat hij wel gewoon direct aan de slag is gegaan in een vreemd land die niks van buitenlanders moet hebben (en hij spreekt de taal niet, iig niet goed genoeg voor lokale functie) en telkens naar een iets leukere functie is gegaan.
Hoop gewoon zo dat hij ergens kan blijven zitten waar zowel het bedrijf als hij willen dat hij daar voor de lange termijn is!
En ach het is allemaal wel een stuk beter dan de expat wife/husband zijn en niks doen
1 like
Ik heb op mijn 26e een vrij hoge (leidinggevende) functie gekregen met zware verantwoordelijkheden, zeker voor mijn leeftijd (ik ben nu 29 trouwens). Ik houd enorm veel van mijn werk en doe het met veel passie, maar heb natuurlijk ook soms zware stress of moeilijke situaties. Ik heb soms de behoefte om erover te praten met mensen die dezelfde uitdagingen hebben, maar ik heb eigenlijk niemand in mijn directe omgeving met wie ik ervaringen kan uitwisselen. Mijn vrienden zijn allemaal min of meer mijn leeftijd maar helemaal niet zo carrièregericht en staan er ook helemaal anders tegenover. Mijn ouders/familie begrijpen ook maar half wat ik doe en wat mijn functie inhoudt, dus dat is ook geen optie. Pre-corona werd ik bv. ook vaak uitgenodigd voor recepties, netwerkmomenten, diners… en daar moet ik steeds alleen heen, omdat ik single ben en ook niet echt vriend(inn)en heb die openstaan voor dergelijke netwerkmomenten. Ik voel me hier soms alleen in.
Iemand die dit herkent? En er eventueel voor openstaat om hierover te dm’en?
Ik moet zo gaan werken en een ding recht zetten wat ik verkeerd heb gedaan. Geen al te groot drama, geen mensen die gevolgen ervaren maar toch vervelend.
2 likes
Ik heb vandaag met de baas gebeld en gezegd dat ik betrokken wil worden bij de vergaderingen over de bedrijfsvoering van onze toko omdat ik momenteel de enige persoon met mijn functie ben die daar nog niet bij zit (ik ben relatief nieuw)(en de enige vrouw) en dat ik vind dat ik daardoor achter de feiten aanloop. En ik had 800 argumenten klaar maar hij zei meteen ‘je hebt gelijk, vanaf volgende week zit je erbij’. Allemaal onderdeel van mijn plan om tijdens het einde van mijn tijdelijke contract onmisbaar te zijn.
59 likes
Ik ben mijn proefperiode door!! Dus ik mag blijven 
Ik ben zo belachelijk blij niet te doen. Ze waren ook super tevreden tot nu toe, ondanks dat ik soms echt wel het idee had dat het te snel ging voor mij.
44 likes
ik weet niet of het hier moet of in het psychische praattopic, maar door een serie aan traumatische gebeurtenissen de afgelopen 2 jaar ben ik overspannen. vanaf vorig jaar november is echt de emmer gaan overlopen waardoor ik zelfs jankend op de werkvloer stond, sindsdien ben ik 2 dagen minder gaan werken en mijn werk leek er echt goed mee om te gaan, maar na een halfjaar heb ik nogsteeds paniekaanvallen tijdens werk en lijkt het begrip een beetje op te raken. na 2 weken vrij genomen te hebben voor het eerst sinds november is het me nog duidelijker geworden dat werk echt een van de grootste stressoorzaken is voor mij nu. tijdens de eerste dag terug zijn ook de twee voorgaande weken waarin ik me nog best oké voelde ook gelijk teniet gedaan, waardoor ik met het uwv aan het kijken ben of ik ergens anders kan werken/ontslag kan nemen met behoud van mijn wajong uitkering (mentale problemen had ik hiervoor al), maar dit loopt traag en ondertussen houd ik het niet meer vol. nu heb ik me deze week ziek gemeld met de hoop binnenkort met de arbo arts van mijn werk te kunnen praten, maar nu heeft mijn werk mijn uren er volgende week uitgehaald waardoor ik waarschijnlijk ook niet ziek gemeld word, aangezien het nu gewoon gezien word als een dag waarop je niet werkt. door dit krijg ik nu alleen maar meer stress en ik ken wel janken 
ik zou ontslag kunnen nemen (wou sowieso al ander werk) en mijn uitkering kunnen behouden, zodat ik niet meer het gevoel heb dat én iedereen daar op mij zit te wachten én dat ze op het moment heel boos op me zijn, maar mijn moeder zegt dat ik me gewoon ziek moet blijven melden totdat de arbo arts contact met me opneemt zodat hij me kan helpen (over een maand heb ik een afspraak met de arbo arts van de uwv alsnog, maar zij vind the more the merrier). ik ben een beetje radeloos, dus als iemand tips heeft, graag
1 like
Zeker geen ontslag nemen. Ook niet minder gaan werken. Neem contact op met de bedrijfsarts. Je bent ziek, je hebt geen vrij. Niet aan je contract laten morrelen, dat komt jou uiteindelijk niet ten goede maar je baas wel.
17 likes
Ik heb vorig jaar november om salarisverhoging gevraagd omdat ik er wat taken en verantwoordelijkheden bij had gekregen vorig jaar. Toen gaf mijn manager aan dat hij dat niet alleen mocht beslissen en dat hij erop terug zou komen. Ik heb toen 2 maanden niets meer gehoord en in januari ging mijn manager weg. In februari heb ik bij mijn tijdelijke leidinggevende gevraagd wat de status was en zij gaf toen aan dat er 1x per jaar een moment voor salarisverhoging is en dat is tadaaaaa in november/december. Ze komt er eind dit jaar bij me op terug.
Nu is het zo dat ik nu weer gevraagd ben om extra taken op me te nemen. Heel leuk en uitdagend allemaal, maar het knaagt een beetje aan me dat daar nooit iets tegenover staat. Voor de context: ik werk er nu 2.5 jaar en ik heb er nog nooit een € bij gekregen… Wat zouden jullie doen? Nee zeggen tegen extra werk?
1 like
haha nu ga je echt denken “veenmol” maar sinds november werk ik minder omdat ik een hele week niet meer trok, toen heb ik een tijd vakantieuren ingeleverd voor die vrije dagen, maar omdat het langer duurde dan gedacht hebben we besloten om m’n contract tijdelijk te verlagen (wel met een clausule dat die wanneer ik er klaar voor ben deze week naar de oorspronkelijke staat gebracht kan worden) zodat de arbo arts er niet bij betrokken hoefde te worden, destijds vond ik dat een makkelijk besluit want ik had er alles voor over om niet te hoeven werken maar nu heb ik zoiets van volgens mij hebben we hiermee alleen maar m’n herstel lopen oprekken en ondertussen ga ik er 100 euro per maand achteruit qua loon.
ik ga even afwachten of ik wat van de bedrijfsarts hoor maandag anders kijken hoe ik zelf in contact kan komen. dankje!
3 likes
Vind je geen veenmol hoor! Vaak voelen mensen zich schuldig en willen ze hun werkgever tegenmoet komen. Maar als advies aan anderen: niet je uren verminderen als je tegen een burnout aan zit, eerst met je bedrijfsarts praten.
@Mar wel frappant dat je elk moment van het jaar extra taken erbij kan krijgen, maar niet elk moment van het jaar loonsverhoging? 
2 likes
Over onderhandelen, je neemt de extra taken aan mits er een vergoeding tegenover staat (evt niet per direct, maar zwart-wit op papier dat je het uiterlijk dan en dan krijgt). En aangeven dat je in november al over verhoging gesproken hebt, maar door vertrek van je leidinggevende is dit nooit doorgezet.
Mochten ze moeilijk doen, dan vragen wat volgens hun nodig is om die verhoging te krijgen, en dat jij dan kan bewijzen dat je dat al doet, of dat je komende periode laat zien. Het is in ieder geval belangrijk om het op papier (of mail) te hebben.
6 likes
@tessel ja joh heb van meerdere collega’s gehoord dat het altijd zo gaat 
Vandaar dat het personeelsverloop ook gigantisch is.
@Mexi thanks voor de tips! Ga zeker alles zwart op wit laten zetten.
Wie hier is ook eerst werk kwijt geraakt door Corona en heeft weer werk door Corona bijv bij de ggd callcenters?
1 like