Hoe gaan jullie om met vervelende zeikslierten op de werkvloer, voor wie alles teveel gevraagd is en waar je toch niet omheen kunt qua samenwerking? Ik geloof dat ik alle tips in het boekje inmiddels wel heb geprobeerd, dus ik hoop dat ik bij jullie wat inspiratie kan opdoen.
Context: ik werk in een bedrijf met heel veel oudere mannen (60+) die al 100 jaar hun werk niet meer leuk vinden, verbitterd zijn, en ik ben van ze afhankelijk voor de uitvoering van het werk.
Het eens een keer op jouw manier doen zonder toestemming en ze zo hopelijk nog een beetje inspireren?
Heeft iemand dingen waar je op moet letten als je via een uitzendbureau een baan krijgt? Ik heb woensdag een sollicitatie en heb nog nooit via een uitzendbureau gewerkt, dus ik weet niet of er bepaalde dingen zijn waar ik op moet letten/moet weten?
Contractdingen: wederzijdse verplichtingen, of het bedrijf je op den duur (ik schrijf het eindelijk goed FF’ers) kan overnemen, financieel wat en wanneer je wordt uitbetaald, hoe zit het met ziekte etc.
Ik vond werken via een uitzendbureau altijd kut. Bij het bedrijf zelf nooit het gevoel gehad dat ik meetelde en slechter salaris dan anderen. Maar dat kan natuurlijk verschillen.
Kleine lettertjes over inwerken! Ik heb ooit via een uitzendbureau een aantal korte klussen gedaan, maar in mn contract stond dat ik minstens een maand bij een bedrijf moest werken om de uren dat ik werd ingewerkt uitbetaald zou krijgen. Mn klussen waren nooit langer dan een week . Voor elke klus rekende het uitzendbureau vier uur inwerktijd, terwijl die bedrijven van niks wisten.
Toen ik er na twee maanden achter kwam, ben ik meteen vertrokken, maar heb dat geld natuurlijk nooit meer terug gezien.
O wow wat een boeven! Dat is gewoon fraude lijkt me! Bestaat dat uitzendbureau nog?
Hoe feestdagen, overuren en weekendwerk betaald wordt. Ze zouden wel eens durven om een contract van 4 dagen te geven in een week waarin een betaalde feestdag zit en die dan niet uitbetalen (terwijl ze dat wel moeten). Of je uitbetaling klopt (ik zou echt aanraden om alle uren bij te houden en uit te rekenen). Interimkantoren zijn echte boeven. Ik heb echt al heel veel situaties gezien waarin ze te weinig uitbetalen (en dan gaat het eerder over 200 euro dan over 20 euro) en als je er iets van zegt, is het in het beste geval “oeps, foutje, zetten we recht”. Het zijn alleen wel altijd fouten in hun voordeel en als je het zelf niet gigantisch in de gaten houdt, komen ze er mee weg. Of het bedrijf betaalt wel gewoon het voor hen standaard percentage extra aan het interimkantoor voor de overuren/weekendwerk dat je levert, maar het interimkantoor stort dat niet door en rekent lagere percentages. Echt dieven, ik snap niet dat die kantoren nog altijd zo kunnen werken, ik kan me er zo over opwinden. Ik zou interimwerk zoveel mogelijk vermijden, maar als het niet anders kan, zorgen dat je goed weet waar je recht op hebt en alles dubbel narekenen.
(De specifieke situaties gaan wel over België.)
Morgen een sollicitatiegesprek voor een functie die ik heel graag wil. Ben opeens zo zenuwachtig. Hoop dat ik kan slapen eerst heel de dag werken. Hoop dat ik de zenuwen een beetje kan handelen.
En, hoe ging het?
Ja aan de ene kant wel goed. Miste soms wat diepgang.
Maar goed er solliciteerde nog een collega naar de functie die beter aan de eisen voldoet. Dus denk dat ze voor haar gaan helaas.
Leuk dat ze je gevraagd hebben! Ik zou in ieder geval het aanbod aannemen. En dan vanuit daar uit verder zoeken naar een fulltime baan. Daar zou ik nu al mee beginnen en dan kijken hoe het loopt.
Ik heb straks een gesprek over mijn salaris/nieuwe contract. Context: ik doe nu een traineeship en wordt overgenomen door mn opdrachtgever. Ze kennen me dus al goed (al meer dan een jaar), ik heb mezelf al een soort van bewezen. Ik krijg straks wel meer verantwoordelijkheden. Ze hoeven me dus ook niet volledig in te werken, dat is een voordeel ten opzichte van een nieuw iemand aannemen. Ik weet dat ze moeite hebben met nieuwe mensen vinden voor deze functie (staat al lang open). Weet alleen niet of dit goede argumenten zijn om hoger in te zetten, omdat dit meer externe factoren zijn.
Ik heb al een voorstel gehad voor 40 uur, maar ik wil 32 uur werken. Daar zijn ze wel mee akkoord, alleen ik weet niet hoeveel onderhandelingsruimte er dan overblijft. Ik weet ook nog niks over de duur van het contract/secundaire voorwaarden.
Ik wil dus wel wat hoger in gaan zetten, vind dat ik het op z’n minst moet proberen. Ik heb uiteraard wel online gekeken naar vergelijkbare functies maar ik vind dat altijd lastig inschatten… iemand hier nog tips?
Het klinkt alsof je in een goede positie bent om te onderhandelen! Dat je jezelf al bewezen hebt/ze weten wat ze aan je hebben én je veel minder moeite kost om in te werken zijn volgens mij valide argumenten. Misschien kan je ook nog iets zeggen over wat je tot dusver voor elkaar hebt gekregen? Misschien heb je je iets bijvoorbeeld bovengemiddeld snel eigen gemaakt, een nieuw idee aangedragen, etc.
Sowieso proberen! Ik vind het ook altijd lastig omdat je niet ondankbaar wilt overkomen, maar volgens mij wordt het vanaf de andere kant meestal totaal niet zo ervaren, ook niet als ze het toch niet honoreren. Dus niet geschoten is altijd mis in dat geval!
En hoe is het gegaan?
@Rebus Thanks nog
@Enthusiasm ja niet helemaal zoals ik wilde! Ik deed een tegenvoorstel en toen zei ze “oh dat is wel veel”. Ze vroeg niet naar mijn argumenten, en die had ik zelf wel kunnen geven, maar was een beetje van mn stuk gebracht. Had niet het idee dat ik echt een belachelijk voorstel deed. En ik zette ook hoger in om ergens in het midden uit te komen. Ze gaat het nog even bespreken en we gaan volgende week weer bellen! Krijg nu een concept contract, want ik wist dus nog niks over secundaire voorwaarden. Ben wel blij dat ik het iig heb geprobeerd. En we komen er sowieso wel uit.
Yesss ben net gebeld en ze doen er wat bovenop dus nu kom ik uit op wat ik wilde
Goed gedaan!!!
Had afgelopen week een sollicitatie, eindelijk het idee dat de procedure een keer eerlijk verliep. Helaas vandaag te horen gekregen dat het al lang bekent was dat iemand de functie al was beloofd.
Ben er zo verdrietig om, wilde deze functie zo graag. Maar is al voor de tweede keer voor mij dat het allemaal op een rare manier verloopt en je eigenijk geen kans maakt op een andere functie als je niet vriendjes bent met hogere hand.
Heb nu besloten dat ik ga kijken bij een andere werkgever. Maar vind het wel heel lastig omdat ik veel ‘liefde’ heb voor waar ik nu werk. Het is ook zo jammer, ik ben echt een trouwe hond en doe alles voor iedereen,maar krijg er uiteindelijk weinig voor terug.
Ik hoor jaarlijks een functioneringsgesprek te hebben, mijn vorige (eerste, toen werkte ik er net een paar maanden dus dat was meer een kennismaking) is nu anderhalf jaar geleden. Er was wel een gesprek gepland maar dat was aan het begin van de coronacrisis dus dat werd (begrijpelijk) afgezegd omdat mijn leidinggevende toen ineens heel veel andere dingen moest gaan regelen.
Ik heb nu toch maar zijn secretaresse gemaild om te vragen om een nieuwe afspraak, want ik wil graag weten hoe ik het doe en er zijn ook wat dingen die ik zelf zou willen voorleggen. Maar voel me ook een beetje een zeur omdat hij nog steeds onwijs druk is, zijn secretaresse zei dat ze het aan hem ging voorleggen dus ben heel benieuwd of/wat er mogelijk is. Weet van mijn kamergenootje dat zij al drie jaar geen functioneringsgesprek heeft gehad omdat ze er zelf nooit achteraan is gegaan en dat wilde ik niet, maar misschien dat ik gewoon nog even geduld had moeten hebben nu.
Ik vind niet dat je nog had moeten wachten hoor! Ook al is het heel druk, zo verschrikkelijk veel tijd kost een functioneringsgesprek nu ook weer niet, en het is gewoon belangrijk, zowel voor jou als voor je leidinggevende. Na 1,5 jaar is het wel fijn als je eens concreet kan praten over hoe het allemaal loopt