Ik heb nog nooit collega’s ontmoet voor mijn eerste werkdag. Is volgens mij gewoon normaal.
Ik heb slechts 2 keer toekomstige collega’s ontmoet voor de startdatum. Dus het is zeker niet de standaard. Ik zou zeggen, laat alles gewoon op je afkomen. Neem gewoon een notitieboekje mee en je bent vaak voorbereid zat.
Ik heb mijn collega’s alleen ontmoet bij het sollicitatiegesprek (en dan vaak de 2e ronde) en daarna op mijn eerste werkdag, of soms zelfs pas later. Heb zelfs één keer gehad dat niemand op de hoogte bleek te zijn dat ik was aangenomen/ging starten en degene die mij had aangenomen was er ook niet
Mag ik even in dit topic binnenvallen voor wat advies? Mijn hoofd loopt namelijk een beetje over en ik weet niet wat te doen. Sinds begin van dit jaar hebben er gigantische veranderingen plaats gevonden op oa mijn afdeling en de afdelingen waar we direct mee samenwerken. Deze veranderingen stonden alle lange tijd op de planning maar zijn dus heel slecht voorbereid. Dit betekent dat het letterlijk zo is dat we ‘s ochtends via bepaalde afspraken moeten werken en dat dat deze soms ‘s middags worden veranderd waardoor eerder gemaakte afspraken niet meer gelden. Dit wordt niet altijd aan iedereen gecommuniceerd dus iedereen doet maar wat. En hierdoor ontstaat continu verwarring en discussie. Ook spullen die we nodig hebben worden maar half geleverd en als je er dan om vraagt omdat deze wel nodig zijn duurt het soms weken voordat deze dan worden geleverd en vaak maar voor de helft. M.a.w. het is een grote chaos en de mensen die er over gaan (die beslissingen nemen) zijn slecht bereikbaar. En om het nog mooier te maken hebben we sinds een week een nieuwe manager. Ik merk dat ik heel erg gestressed raak van dit alles, ik heb continu het gevoel achter de feiten aan te lopen en het lukt mij niet om het werk thuis los te laten en ondertussen word ik steeds gefrustreerder. En dus moet er iets veranderen voordat ik afsteven op een burn-out. Maar hoe doe ik dat? Bespreekbaar maken werkt maar kort: iedereen erkent wel de problemen maar echte oplossingen komen er niet. Sterker nog soms lossen ze iets op maar daardoor creëren we een nieuw (niet eerder bestaand probleem) wie heeft wijze raad wat te doen?
Sorry voor de lange lap tekst met vaagheid maar vanwege herkenbaarheid wil ik niet te specifiek worden.
Eigenlijk zijn er dus 3 problemen als ik je goed begrijp?
- Teveel veranderingen in te korte tijd waarover niet (goed) wordt gecommuniceerd.
- Bestellingen worden half geleverd en ondanks dat ze niet volledig zijn, duurt het ook nog een eeuwigheid voordat je iets krijgt.
- Management zijn slecht bereikbaar.
Zet het eerst even voor mezelf op een rijtje voor ik advies geef, want straks interpreteer ik het verkeerd en dan heb je niets aan mijn advies
In grote lijnen klopt dit wel: 1: de veranderingen stonden al maanden op de planning en het oorspronkelijke plan was dat we voor de definitieve verandering eerst een testfase zouden doorlopen met name qua systemen. Deze testfase werd keer op keer uitgesteld met als gevolg dat er nooit getest is of de systemen de veranderingen wel aan kunnen. Nu blijkt dat de systemen het inderdaad niet aan kunnen maar er is ook geen weg terug. 2: vanwege herkenbaarheid hou ik het vaag qua bestellingen maar hoe ik het het beste kan omschrijven: je krijgt de opdracht een regenboog te schilderen op de muur voor een klant maar eerst krijg je geen schildermateriaal. Vervolgens na lang vragen krijg je na een week dan wel een kwast maar nog steeds geen verf en vervolgens krijg je ook wel verf maar ontbreekt de helft van de kleuren. En ondertussen wil iedereen wel dat je je aan deadline haalt en mag je zelf geen verf gaan kopen. 3: manager is compleet nieuw en nog niet bekend met de organisatie. En is aangesteld omdat de verandering oa te weeg moet brengen dat de organisatie efficiënter gaat werken (maw er staat een reorganisatie op de planning alleen wordt dit niet hardop gezegd)
Ik hoop dat het zo iets duidelijker is?
Zijn er hier mensen die ‘terug’ zijn gegaan van een leidinggevende functie naar een meer uitvoerende functie? Wat was jullie ervaring daarmee?
Ik merk dat een leidinggevende functie echt totaal niet bij me past, kost me zo veel energie. Ik ben veel gelukkiger als ik gewoon dingen aan het maken ben en niet hoef na te denken over mensen managen en het politieke spelletje in het bedrijf.
Ik!
Maar niet binnen hetzelfde bedrijf. Heb er geen spijt van, maar denk dat dat ook komt omdat ik in mijn huidige functie niet heel strikt wordt gemanaged en vooral veel samenwerk met anderen. En als ik ideeën/suggesties heb dan meld ik die gewoon bij management.
Zijn er hier meer mensen die een beetje in de knoop zitten i.v.m. de Corona-crisis?
Ik ben begin maart begonnen met een nieuwe functie, hetzelfde bedrijf. Er wordt van mij verwacht dat ik bepaalde bedrijfsprocessen (omtrent veiligheid en milieu) ga creeëren - daarvoor was ik meer verantwoordelijk voor klachtafhandeling/kwaliteitsverbetering.Het laatste deel heb ik afgedragen aan een collega.
Door de crisis werk ik thuis en hebben we strikte orders om productiepersoneel zo min mogelijk te belasten (zodat productie door kan blijven gaan). Ik heb de afgelopen weken een projectplan gemaakt maar op een gegeven moment zal ik het moeten uitrollen binnen de productieomgeving. Het voelt een beetje aan alsof mijn baan nu on hold staat?
Het kan ook gewoon mijn altijd-aanwezige-imposter-syndroom zijn hoor
Jongens help. Hoe maken jullie je cv? Ik heb de laatste keer gewoon een of andere template gebruikt maar ik kan natuurlijk niet meer terug vinden welke en nu zie ik door de bomen het bos niet.
Canva!
Ik maak me best wel zorgen over mijn baan vanwege de corona crisis. Contract loopt af in september en nog niks gehoord over verlenging oid. Ik vind het lastig om hier zelf naar te vragen omdat het nog 4 maanden duurt voordat het afloopt maar aan de andere kant wil ik ook wel wat meer zekerheid
Ik heb gewoon word
Ik heb een vraagje en weet niet of het beter hier of in het sollicitatietopic kan. Ik heb een nieuwe baan (of tenminste een aanbod) en volgende week vrijdag arbeidsvoorwaarden gesprek. In de vacature stond een schaal en dan trede 0 tot 3. Ik verdien nu ongeveer hetzelfde als trede 2 van die schaal en zou het niet heel erg vinden om op trede 3 te beginnen (de arbeidsvoorwaarden zijn beter dan bij mijn huidige baan. Dus ik ga er sowieso op vooruit). Tegelijkertijd vraag ik me af of er echt nul onderhandelruimte is (een tree hoger starten kan ik qua ervaring denk ik hardmaken). Heeft iemand dit wel eens geprobeerd in de onderhandeling? Wil ook weer niet asociaal overkomen.
Als er staat trede 0 tot 3 kun je toch vragen om trede 3? Ze geven zelf al aan dat dit tot de mogelijkheden behoort. Neem aan dat je niet gaat zeggen wat je nu verdient. En je kunt het beargumenteren met je werkervaring.
Ik was niet helemaal duidelijk. Ik bedoelde dus vragen om trede 4 in plaats van 3. 3 kan ik denk ik sowieso wel krijgen. Edit; vraag me vooral af of ik gewoon moet accepteren wat in de vacature staat of toch moet durven er één tree bovenop te vragen.
Ik zou het wel vragen. Nee heb je, ja kun je krijgen toch? Als jij kan aantonen dat je genoeg werkervaring hebt om nog een tree hoger te starten, kun je iets zeggen als: ‘ik zag dat de vacature op 0-3 stond maar doordat ik al zoveel jaar ervaring heb hiermee/dit al jaren doe/kan aantonen dat ik minstens 3 jaar werkervaring heb op dit gebied zou ik graag beginnen op trede 4. Zou dat mogelijk zijn?’
Denk dat dat wel kan. Heb sowieso twee volle jaren in mijn huidige functie en tijdens mijn studie 1,5 part time jaar in een ondersteunende functie 1 schaal lager. Vind het alleen wel spannend, want ergens heb ik een soort van het idee dat het not done is om meer te vragen. Wat nergens op slaat, want ik zou het een ander ook adviseren.
Ja nee joh zeker doen! Ik denk dat ze het wel gewend zijn en het alleen maar spreekt voor de ervaring die je al hebt en hoe hoog je jezelf inschat.
Ik heb bij mijn eerste baan ook onderhandeld over de trede (was een baan waar je nog geen ervaring voor nodig had dus je zou beginnen op 0), en toen heb ik m’n bestuursjaar laten meetellen en toen mocht ik naar 1 haha