Staat het stom als ik op m’n cv echt alle baantjes heb staan? Ik ben nl 37 en vanaf m’n 15e baantjes gehad. Dus dan denken ze misschien van Jeetje die supermarkt bijbaan van toen boeit me niks. Of is dat gewoon goed zodat ze zien dat ik al 22 jaar gewerkt heb.
Lijkt me ook raar om de eerste 10 jaar weg te laten zonder reden.
Ik zou het inderdaad weglaten en alleen ‘relevante’ banen op je cv zetten.
Ik zou niet alles specifiek benoemen, lijkt me niet heel relevant. Ik denk ook niet dat iemand raar opkijkt als er vanuit die periode niets staat. Je zou altijd nog kort neer kunnen zetten ‘verschillende (bij)banen 2000-2010’ oid als je graag wil laten zien dat je altijd gewerkt hebt.
Ja maar als ik dus werk (parttime/bijbaan-achtig) zoek in de customer service hoek ofzo, of andere “simpele” banen dan is het wel relevant denk ik? Ik twijfel een beetje. Denk dat sowieso m’n hele cv niet relevant is want staat ook veel vormgeef en kunst gerelateerd op….
Ja zoiets kan ik indd doen @woodkid
Als het relevant is voor waar je op solliciteert, zou ik het inderdaad samenvatten als ‘diverse bijbanen customer service periode …’. Als het niet relevant is zou ik het weglaten. Niet relevante baantjes vanaf je 15e zou ik echt alleen doen als je een stage, bijbaan, eerste baan na afstuderen zoekt en je cv nog niet zo gevuld is, dan denk ik dat het wel goed staat als je laat zien dat je vanaf je 15e altijd hebt gewerkt. Als je wat ouder bent (sorry klinkt echt alsof ik je oud vind, maar zo bedoel ik het niet haha) dan denk ik niet dat het een werkgever wat boeit dat je vanaf je 15e voor hen niet relevante bijbaantjes had
Als je al werkzaam bent binnen een organisatie en dan intern overgaat naar een andere functie/andere afdeling telt dat als 1 werkgever toch? Dus stel je zou 1,5 jaar ergens werkzaam zijn en je gaat over naar een andere afdeling met een contract van 1 jaar krijg je in principe een vast contract als ik het goed heb. Maar wat gebeurt er als je met een vast contract intern solliciteert op een tijdelijke functie die dus sowieso stopt na een x aantal maanden?
Bij ons behoud je je vaste contract dan. Alleen waar ze je dan na die tijdelijke functie neerzetten geen idee
Waar ik werk kun je dan die tijdelijke functie gaan doen met terugkeergarantie naar je oude functie. Daar staan ze bij mijn werkgever vaak wel open voor, ik heb nu ook zo’n constructie. Er is nu tijdelijk iemand anders aangenomen op mijn oude functie. Maar ik heb ook een keer gehad dat ze dat niet wilden doen en toen ‘kon’ ik niet op die vacature solliciteren omdat ik dan na die tijdelijke functie geen werk zou hebben.
Ik heb een kopje ‘relevante werkervaring’ waarin ik chronologisch de functies uitgebreider beschrijf (kort verhaaltje erbij en werkzaamheden) daaronder een kopje ‘overige werkervaring’ met een opsomming van de rest (bv. Bediening - Restaurant X - 2008-2010)
Ik zou graag jullie mening willen over een werksituatie.
Achtergrond: ik heb een managementfunctie in een organisatie met een klein team en ben herstellende van een burn out. Voornaamste oorzaak was dat mijn werkgever verwachtte dat ik 7 dagen per week aan het werk was. We hebben nu afgesproken dat ik dagen vrij nodig heb om goed te herstellen en dat ik daarin mijn grenzen aan moet geven.
Nu kreeg ik vanmorgen een appje van mijn werkgever dat ze me een paar vragen gemaild had.
Dus ik heb gevraagd of het haast had, omdat ik vandaag vrij ben.
Zij antwoordde: ‘Ik neem voor je waar en een aantal zaken kan ik niet regelen helaas. We zijn in vakantietijd en dus wat minder bezet; ik sta voor mijn vakantie; we zijn beiden drukker dan anders. Zie wel of je antwoordt; is aan jou’.
Toen heb ik geantwoord: ‘Je zet me nu onder druk om toch aan het werk te gaan terwijl ik vrij ben. Dat vind ik vervelend want ik voel me verantwoordelijk maar ik zit ook nog in de ziektewet.’
Waarop zij antwoordde: ‘Je maakt het veel te groot; ik had een paar kleine vragen; binnen een kwartier beantwoord en dan kan ik verder. Fijne dag verder’
Maar nu twijfel ik. Heb ik overdreven? Want natuurlijk had ik best nog een kwartiertje wat dingen kunnen doen. Maar ik vind het een vervelend gevoel dat zij verwacht dat ik altijd klaar sta om aan de slag te gaan en geen rekening lijkt te houden met mijn herstelproces.
Had ik dit anders moeten aanpakken?
Nee. Ik vind dat je het duidelijk verwoord hebt
Oke thanks. Dat moest ik even horen, ook @Ohappyday
Je hebt gelijk dat dit een patroon is. Daarom probeer ik daar nu ook duidelijk in te zijn maar ik vind dat best eng omdat mijn werkgever ook flinke woede-uitbarstingen kan krijgen. Ook daar hebben we het over gehad en als dat nog een keer gebeurt dan ben ik weg. Dat weet ze dus ik merk dat ze zich erg probeert in te houden. Maar ik vind het wel eng omdat ik nooit weet hoe ze gaat reageren.
Nu ben ik dankzij medicatie goed aan het herstellen hoor en ook vrijwel volledig aan het werk. Maar het is echt zoeken naar een goede manier om met grenzen om te gaan, zeker met een werkgever die daar weinig oog voor heeft. En doordat ze vaak wat vreemd communiceert ga ik soms aan mezelf twijfelen. Dus fijn om even bevestiging te krijgen.
Goed dat jij je grenzen aangeeft! Want een kwartiertje wordt de volgende keer een halfuur… etc. En ik denk ook altijd wat kan nou zo belangrijk zijn dat niet een of paar dagen kan wachten.
Ja dat was het dus ook. Ik had even snel gekeken en het was gewoon een opsomming van problemen, zonder daarbij wat ze van mij verwachtte dus ook weer lekker vaag (vind ik ook al heel irritant haha). Maar niks zo problematisch of urgent dat er echt nu iets moest gebeuren.
Ik vind dat je het heel netjes verwoord hebt!
Het valt me overigens steeds vaker op dat Whatsapp veel gebruikt wordt voor werkgerelateerde dingen. Ik zou daar zelf heel veel moeite mee hebben en vind het heel fijn dat ik alleen op mijn privé telefoon bereikbaar ben als het urgent is. En daarmee ben ik dus voor niet urgente dingen pas te bereiken als ik mijn werk computer opstart . Ervaren meer mensen dit zo?
Wat een vervelend appgesprek! Ze snapt het probleem blijkbaar niet… Het storende is niet de hoeveelheid tijd die je kwijt bent, maar dat je je hoofd überhaupt ongevraagd naar je werk moet zetten. Op een moment dat jij waarschijnlijk met hele andere dingen bezig bent. Dat kan werkstress opleveren in je vrije tijd, en dat blijft veel langer hangen dan dat ene kwartiertje. Al helemaal als je herstellende bent van een burn out en dus nog erg gevoelig bent voor stress.
Je hebt het goed gedaan en je eigen grenzen bewaakt, zoals afgesproken. Ik heb dit gedoe wel eens met collega’s, kostte in het begin veel moeite maar ik ben er inmiddels handig in geworden. Hopelijk lukt het jou ook om een nieuwe manier van reageren te ontwikkelen in dit oude patroon. (En met een beetje geluk leert je leidinggevende het dan vanzelf af om jou onnodig te storen.)
Klinkt bijna of ze je burn-out ontkend. Maar niet op reageren, jij hebt vrij. Je hebt je grenzen goed aangegeven.
Mijn directe collega gaat weg en ik blijf straks alleen over terwijl het al heel erg druk is en langere dagen dan normaal maak. Ze stopt ook per 1 september en gaat ook nog 2,5 met vakantie wat inhoud dat we nog 5 werkdagen samen weken omdat ik nu nog op vakantie ben. Ik vind het zoooo klote dat ze weg gaat want ik doe deze funtie pas bijna 2 maanden en ik zit in een veel lagere schaal dan zij en kan haar functie dus ook niet overnemen maar ik vermoed dat er veel vragen die voor haar bestemd zijn bij mij komen te liggen. Nu schiet het ook niet op dat het team waar we officieel bij horen in een ander land zit en ik dan dus niemand meer heb om even snel mee te overleggen er gaat zo veel kennis weg die ik nu nog niet heb waardoor ik echt gestrest word voor komende maanden.
Ah, wat balen! Heb je nog meer collega’s die ook bepaalde zaken over kunnen nemen? En je kunt niet alles, dus misschien proberen te beseffen dat er minder werk gedaan kan worden.
Ik vind het bizar dat zij verwachten dat je 7 dagen per week werkt en dan zeggen dat je je grenzen moet aangeven. De grenzen zijn: van 09.00 tot 17.00 en van maandag tot vrijdag, dankje. Wat klote zeg.