Wat je even kwijt wilt #3

Ik word helemaal gek.
Sinds begin juli ben ik neusspray gaan gebruiken omdat ik naar een festival ben geweest. Festival = veel gras en stof en laat dat nu de dingen zijn waar ik allergisch voor ben. Ik neem al allergiepillen daarvoor maar in extremere omgevingen (waar dus meer stof is zoals een stal of een festival) krijg ik instant last van een verstopte neus.
Nu is die verstopte neus al weken aan de gang. Het is ook een verstopte neus zonder echt snot, het zijn echt puur mijn slijmvliezen/bloedvaten daar(?) die gezwollen zijn.

Die droogte door de warmte zal er ook niet bij helpen. Als ik probeer geen neusspray te gebruiken, dan adem ik door mijn keel en krijg ik een pijnlijke keel door de droogte. Ik moet dus wel door mijn neus kunnen ademen aka neusspray gebruiken aka vicieuze cirkel.

Ik ben echt gefrustreerd want ik weet dat je neusspray niet langer dan een week mag gebruiken :persevere: maar het is dat of amper kunnen ademen. Ik denk dat ik binnenkort maar een afspraak met de huisarts maak :confused:

Ik moet ook een beetje afkicken, echt heel kut. Heb t heel de vakantie gebruikt omdat ik geen zin had om met een volle neus in de club te staan maar nu heb ik wel spijt
Kan je niet zo’n menthol inhaler kopen? Is wat onschuldiger

Ja ik ook ! Heb me nog net niet ingeschreven voor ik vertrek.

1 like

Je gebruikte xylo-neusspray? Trucje wat soms aangeraden wordt is om je flesje elke keer aan te vullen met water, dan laat je de concentratie heel langzaam steeds iets verder zakken tot je alleen nog maar water in je neus spuit.
Je kan misschien ook van je huisarts een corticosteroïdenneusspray krijgen (iets als flixonase), dat werkt ontzwellend op de langere termijn.

2 likes

Ik vind het altijd zo typisch dat vrouwen vaak eerder naar een psycholoog stappen dan mannen. Alsof er onder mannen een groter schaamtegevoel heerst wanneer je zelf iets niet kan oplossen en met iemand anders, een vreemde nog wel, over je gevoelens gaat praten. Dit gaat natuurlijk tegen de machocultuur in die helaas nog duidelijk aanwezig is in de maatschappij

Een vriend van mij liep ook helemaal vast en het heeft maanden geduurd voordat ie echt actie ondernam nadat hij keer op keer beloofde langs de huisarts te gaan. Pas toen ik had aangeboden om mee te gaan en 10x had gezegd dat het geen enkel probleem was, ging hij er eindelijk werk van maken. Terwijl ik naar hem volkomen open was dat ik zelf ook wel eens naar een psycholoog ben geweest en dat het wel een verschil maakte.

Ik geef het echt op. Ik kan maar geen baan vinden. Het is allemaal onbereikbaar qua vervoer of er zijn ik weet niet hoeveel eisen en diplomas nodig. En als er dan eens een vacature is die wel mogelijk is dan word ik niet aangenomen of ze beantwoorden mijn sollicitatie mail geeneens.
Zit er echt doorheen… 28 geen baan… Geen fatsoenlijke toekomst… Geen relatie… Thuiswonend… Amper vrienden… Top leven dit :pensive:

1 like

Wat een kutdag was dit. Vandaag te horen gekregen dat één van mn tantes is uitbehandeld (ze heeft kanker) en tegelijkertijd dat haar zus (mijn andere tante dus) nu ook kanker heeft. Waardoor nu nog maar twee mensen uit die kant van de familie gezond zijn, de rest is allemaal overleden aan kanker. Buiten dat ik super verdrietig ben, ben ik ook gewoon bang dat mijn moeder of mij dat dan ook overkomt.

En ik had net een superlief gesprek met mn date/vriend over onze toekomst. En het kwam toevallig op trouwen. Maar daar werd ik eigenlijk alleen maar heel verdrietig van. Dat zijn familie er dan waarschijnlijk allemaal is, en van mijn familie bijna niemand meer over is.

3 likes

ik snap dat je even baalt, is ook rot!
:pensive:

laat het even een weekendje rusten. maandag weer een nieuwe start <3

1 like

Hee, wat rot :frowning: je hoeft maar een keer beet te hebben natuurlijk! Als ik met je mee kan denken…? Wat voor soort banen reageer je op? Zou je het misschien nog een keer over een andere boeg kunnen gooien met een traineeship/combinatie van werken en leren?

En voor alle punten geldt: 28 is echt nog super jong! Je hebt je hele leven nog voor je :slight_smile: maar wil niet afdoen aan je gevoel hoor, snap dat het mega rot is als het op verschillende vlakken tegelijk tegen lijkt te zitten. Maar wie weet hoe het er over een jaar voor staat :slight_smile:

Ah wat ontzettend verdrietig zeg, heel veel sterkte gewenst. Vind dit soort dingen altijd zo eng om te lezen/horen, het kan iedereen overkomen. Beseffen dat we van het leven moeten genieten… Begrijpelijk dat je die angst nu voelt, maar laat het je leven niet beheersen, geniet van het gesprek met je vriend en probeer die andere gedachtes even naast je te leggen…

Pff… Koester de tijd maar met die tante… veel sterkte gewenst =(
knuffel!

1 like

Ik solliciteer nu eigenlijk al op alles wat enigzins mogelijk is. Ook dingen die totaal iets anders zijn.
De enige traineeship die hier in de buurt zit is de Mac dus dat schiet ook niet echt op. En qua leren/werken of van mijn part bbl zou ik echt niet weten wat ik zou moeten doen. Beroepskeuzetests wijzen steeds hetzelfde uit en dat is niet mogelijk omdat daar totaal geen vacatures in zijn hier.

Misschien is 28 wel jong maar ik kan helemaal niks opbouwen zo. Zak alleen maar dieper in de put lijkt het wel. Zowat iedereen van mijn leeftijd (en jonger) heeft tenminste iets maar ik lijk alleen maar te falen in alle opzichten. Ookal zou ik zo graag ook een keertje gelukkig willen zijn maar dat lijkt onmogelijk. En inmiddels heb ik er ook nog weinig hoop op. Ik heb al meer dan een jaar geen baan…om over al die andere dingen nog maar te zwijgen

1 like

Zomerfeesten, zo leukkk zo gezellig!! Volgend jaar wil ik de vierdaagse lopen

3 likes

Balen zeg. Welke diploma’s / banen heb je in het verleden gehad?
In welke regio zoek je een baan (fulltime/parttime)?
Zijn er bepaalde dingen die je absoluut niet kan / wil?
Wat zijn je sterke en zwakke punten?
Welke resultaten spreken je aan uit die beroepskeuzetests?

Misschien kunnen we hier wat voor je betekenen.

Heb je andere mensen wel eens jouw sollicitatiebrieven laten doorlezen?

2 likes

Dankjewel voor je berichtje! Inderdaad super eng zo, hoor mn oma vorig jaar op vakantie nog zeggen ‘eigenlijk komen wij er als familie goed vanaf’, en nu dit voor twee van haar dochters… Maar het heeft idd geen zin om er steeds over te piekeren. Mijn moeder en ik hebben altijd gezond geleefd en veel meer kun je ook niet doen denk ik.

Ik heb blijkbaar iets verkeerds gegeten en nu kan ik al een paar uur zelfs geen water binnenhouden. Voel me even heel erg zielig hoor. En net nog zo enthousiast praten over mijn koude rillingen. :cry:

1 like

@Totoro Beterschap!!!

Ik ben zooooo moe. Vandaag is mijn laatste dag werken voor de vakantie dus ik mag eigenlijk niet klagen. Ik doe vrij fysiek werk en het breekt me nu op omdat ik veel te weinig slaap krijg, ‘s ochtends 4 uur werk, dan thuis heel veel moet doen en regelen (hele tijd op pad) en dan ‘s avonds weer terug moet voor 2,5 uur werken. Alles doet pijn. Nog één dag.

1 like

Ik zeg het elke week maar ben weer zo toe aan weekend! Ben zo moe en word een beetje gek van mijn werk en de mensen.

Gelukkig werk ik volgende week maar 1 dag :grin:

Oh jeetje sterkte!
Er is niet echt iets wat je kunt doen toch? Dat lijkt me heel erg, moeten afwachten.

Jeej na 4 uurtjes slapen ofzo weer klaarwakker. Wat fijn als je ritme is verpest door ziek zijn. :roll_eyes:

1 like

Ik heb vorige week zelf een defect autolicht vervangen en ben nog steeds trots (niet dat het moeilijk was, maar het idee dat ik het zelf heb gedaan)

12 likes