Mijn oma is ondanks haar hoge leeftijd erg goed op de hoogte wat betreft de uitdagingen die jonge mensen hebben op de woning- en arbeidsmarkt. Ze legt ook soms dwarsverbanden tussen haar jonge jaren, die van haar kinderen (toen ze nog leefden) en mijn generatie. Dat de generatie van mijn ouders het heel makkelijk had. Dat je met 1 mbo-salaris gewoon na je afstuderen als single twintiger een woning kon kopen en dat ik met 3 diploma’s, veel meer werkervaring en lagere wooneisen heel blij mag zijn als ik überhaupt wordt uitgenodigd voor een bezichtiging.
En ze probeert ook wel mee te denken en zegt ook vaak ‘dat je ook bij mij mag wonen’ 
. Maar het is voor mijn eigen ontwikkeling ook gewoon heel belangrijk dat ik nu weer iets voor mijzelf ga hebben.
Als ik over een half jaar nog geen zicht heb op een woning ga ik wel terug naar mijn oude sector. Meer verdienen is meer mogelijkheden.
En hopelijk vinden jullie ook snel iets anders. Of wordt 2022 het jaar waarin FF’ers hun woondromen uitkomen.
Jij een woning, iedereen een woning.
