Ja je moet het natuurlijk zelf willen ook. Daarom ook dat ik ‘m al heb gevraagd waarom hij het precies doet zodat ‘ie beseft dat dat echt wel ondergeschikt is aan zijn gezondheid. Nu nog hopen dat het doordringt…
Hopelijk lukt het je vriend ook om effectief te stoppen!
Ik ken het dilemma. Mijn vriend weet dat het ongezond is en is van plan om binnenkort (geen exacte datum though) te stoppen. Nu is hij aan het vapen geslagen om mij tegemoet te komen met het roken, met het idee dat het een soort ‘tussenstap’ is tussen roken en meteen stoppen. Duimen dat hij op den duur dan ook daadwerkelijk stopt en niet overgaat op hele dag vapen…
Woeps een beetje laat dat in hierop terugkom, maarrrrr ik ben wel heel happy want mijn vriend rookt niet meer! Of iig, enkel nog af en toe bij gelegenheden. Ik heb hem heel duidelijk gemaakt dat ik dit niet pikte, omdat hij niet rookte toen we een relatie kregen en ik het echt te belachelijk voor woorden vind dat je op die leeftijd nog begint te roken, vooral wetende wat voor impact het heeft op je lichaam. Na een paar flitsende ruzies heeft hij beloofd nooit meer te roken, ik had overigens ook alles van aanstekers etc weggestopt en heb hem ook wel even gecontroleerd tot ik wist dat ie t echt niet meer deed! Beetje kinderachtig misschien maar het heeft wel gewerkt! Heb hem dat principe van een veto dat hier werd genoemd ook aangehaald, en dat hij dat bij mij ook mag. Uiteindelijk is er denk ik toch een knopje omgegaan 
Oh en hij geeft nu steeds aan wanneer hij gerookt heeft (heel occasioneel op een avondje uit) en dat probeer ik niet te veroordelen (maar ook niet goed te keuren) want ik vind het fijn dat hij aangeeft wanneer het gebeurt, zo wordt het mij duidelijk dat hij er controle over heeft en kan ik het ‘in de gaten houden’. Hij koopt overigens geen sigaretten, dat vind ik al top. 
Ik vind dit echt bizar.
Wat vind je precies bizar?
Ja nou lekker inhoudelijk dit! Misschien kan je toelichten wat je precies bizar vindt dan?
Ik vind het ook best heftig.
Mijn vriend rookt. Meer dan me lief is. Ik kan het accepteren of weggaan, naast uitleggen waarom ik het vervelend vind. Maar indirect dwingen lijkt mij geen duurzame oplossing.
Ik snap je standpunt zeker. Maar belangrijk om hier nog even aan te halen is dat we inmiddels 5 jaar samen waren en mijn vriend toen, op een leeftijd waarbij je volgens mij heel goed weet wat de impact is, begon met roken, gewoon om erbij te horen. Kijk mocht hij nou al roken voordat ik 'm leerde kennen, dan was het mijn keuze om daar al dan niet vrede mee te nemen. Maar als je, zeker gezien de situatie met zijn moeder, op die leeftijd even denkt te beginnen met roken dan vind ik dat ik daar wel tegenin mag gaan. Ik wilde voor zijn dat hij verslaafd zou worden, en dat is me gelukkig gelukt.
Eentje (of twee) meeroken met zijn vrienden.
Ik vind het wel echt heel apart dat iemand die 20+ is nog begint met roken!
Mijn vriend is heel erg tegen roken. Ik rookte wel tijdens het stappen in de beginperiode van onze relatie. Hij heet het best goed aangepakt: hij heefr me niets verboden (wat ik ook niet aanvaard zou hebben, en ook niet zou gewerkt hebben bij mij), maar hij weigerde me consequent te kussen/knuffelen en soms zelfs bij me te slapen als ik gerookt had. Heb het op die manier echt heel snel beginnen laten!
Ik krijg een beetje buikpijn als ik je berichten lees eigenlijk. Je vriend is een volwassen individu die prima zijn eigen keuzes kan en mag maken, toch? Ik lees in je berichten een vrij “controlerende” vibe. Dat je niet wilt dat je vriend rookt en hem daar meermaals op aanspreekt, kan ik helemaal inkomen. Maar aanstekers verstoppen, dat hij zich een soort van moet verantwoorden als hij een avond heeft gerookt en dat je hem zelfs een tijdje hebt gecontroleerd, vind ik echt absoluut niet ok.
Dit vind ik ook, in combinatie met de topic titel die mij triggerde. Natuurlijk snapt iedereen je angst gezien zijn moeder etc, maar we hebben het hier wel over een volwassen man. Ik denk dat hier heel veel vrouwen zijn die direct zouden steigeren als hun man/vriend ging vertellen wat ze wel en niet mogen doen…
Ik snap jullie mening absoluut maar gelukkig is dit het enige punt waar ik zelf totaal niet relaxed in sta. Verder heb ik 'm letterlijk nog nooit gecontroleerd of terechtgewezen en weet ik natuurlijk ook dat ik altijd vrede zal moeten nemen met dingen die ik niet fijn vind (omgekeerd ook). Hier ben ik alleen heel principieel in. Anderzijds zou ik dat van hem ook aanvaarden, dingen die hij fundameel niet OK vindt ga ik niet doen 
Heb op dit moment geen partner. Maar verder helemaal eens met je punt. Hij of zij mag dat toch lekker zelf weten. Hij is niet mijn leven.