Studietopic

Vandaag eerste dag gehad van het tweede blok. Ik had al vernomen dat dit een zwaar blok was, maar jeetje.

  • Wekelijks zo’n 200 bladzijden lezen
  • Wekelijks een groepspresentatie voorbereiden
  • Een dag per week van 9-5 aan een groepsopdracht werken op de uni
  • Een college en werkgroep per week
  • Wekelijks een paper van 2000 woorden schrijven (het gemiddelde daarvan wordt je eindcijfer)

En dan komen er vast nog dingen bij. Ik vind het echt heftig man. Ik werk 2 dagen per week en ben deze periode ook druk met sollicitaties voor de stage wat helaas echt tijdrovend is. En ik ga dit weekend een weekend weg, wat doe ik mezelf aan :sob: Als iemand nog tips heeft voor het snel schrijven van een paper. Ik ben gewend om een groot paper aan het eind van het blok in te leveren en moet dus wel wennen aan deze opzet.

1 like

Zoooo, dat vind ik echt heel veel? Snap best dat je ervan in de stress raakt. Heb helaas niet echt tips, maar laat je niet te veel ‘blokkeren’ omdat je het veel vindt. En nu alvast een (lees)planning maken denk ik…

1 like

Wow dat is echt heel veel! Ik kan zelf een paper van 2000 woorden in 1 of 2 dagen schrijven, als ik van tevoren maar ongeveer weet wat ik wil schrijven. In mijn geval moet een paper vaak een statement bevatten, dus hetgeen dat ik wil bewijzen aan de hand van mijn observaties en bronnen. Als ik eenmaal weet wat ik wil beargumenteren een paar bronnen bijdehand heb begin ik gewoon met schrijven tot ik rond de woordlimiet zit en dan doe ik nog een paar kleine aanpassingen om het een geheel te maken.

In één dag vind ik echt knap, maar in 2 dagen moet mij ook wel lukken. Ik vind het zelf het fijnst wanneer je er dan de hele dag aan kunt werken, dus niet in delen, maar ik vrees dat ik dan maar mijn weekenden op moet offeren.

1 like

Ik loop zó erg vast met een opdracht die ik moet doen. We moeten een essay-voorstel schrijven, met als uitgangspunt een van de films die we tijdens de lectures hebben bekeken en besproken. Hiervoor moet je dus met een onderwerp en hoofd- en deelvragen komen. Ik ben al sinds vanmorgen 11:00 aan het researchen en ik heb nog geen letter op papier. Ik weet echt niet meer hoe ik het moet aanpakken… Ik heb sowieso nog nooit iets dergelijks gemaakt, en behalve “lever het morgen in” is er verder helemaal geen beschrijving of hulp.

Dank je! Ik zit nu even in het park, maar voel me alsnog echt kut. Zit echt niet mee.

Ik herken wel wat je zegt, met moeite hebben om structuur aan te brengen en de colleges nutteloos vinden. Soms voelt het bij mij dan ook echt alsof ik maar beter niet kan studeren, terwijl ik mijn studie wel leuk vind. Geen tips dus helaas, maar wel herkenning.

@Diafragma Ik heb geen tips, wij krijgen niet echt de mogelijkheid tot uitstellen. Vorig jaar werkten we met PBL, waardoor je echt je leeswerk bij moest houden en aanwezigheid verplicht was. En nu tijdens de master is zowat alles groepswerk en is er weer aanwezigheidsplicht.

Is het handig om met een studiegenootje waar je het mee kan vinden af te spreken dat je samen naar de colleges gaat en daarna samen even gaat studeren? Ik merk dat mijn medestudenten (ik heb een vast groepje waar ik mee omga) mij echt heel erg motiveren. We hebben allemaal geen kut zin in zo’n college, maar samen slepen we elkaar er doorheen zeg maar. Heb jij zo iemand of is dat lastig omdat je er tussenuit bent geweest?

Verder sprak ik vaak met mezelf af dat ik tot x tijd op de uni bleef hangen na een college of werkgroep en dat ik dan minimaal een van de bronnen (een artikel of hoofdstuk) gelezen en samengevat moest hebben. Dat werkte wel voor mij, wellicht dat jij er ook iets aan hebt? Maar nogmaals, wij hadden een stok achter de deur en zonder dat zou ik ook alles uitstellen. Oh en wat mij nu helpt, nu ik geen tentamens moet leren maar papers moet schrijven: ik lees de artikelen veel vluchtiger en markeer dan in zo’n pdf-bestand de belangrijke zinnen (meestal de 1e en laatste zin van een alinea) en op die manier ga ik er razendsnel doorheen en heb ik toch wat gedaan.

Ik haat haat haat groepswerk. Ik voel me sinds een paar uur gewoon kut om niks en wil daarom even 2 uur netflixen en dan slapen en morgenavond weer verdergaan. Maar omdat ik in een groepje zit, moet je rekening houden met elkaars schema’s en dus moet het nu af en ik trek dat echt niet. Ik wil gewoon dingen doen op een moment dat mij uitkomt. :frowning_face:

1 like

Ik ben een powerpointpresentatie aan het maken, maar ik ben hier zo slecht in hè. Ik heb net een uur gedaan over de voorkant en ben nog steeds niet tevreden. En ik probeer de powerpointpresentatie ‘clean’ te houden, maar het is zo saai. Ik heb liever een over the top powerpoint met kleurtjes en plaatjes :flushed:

Ik ben vandaag begonnen aan een paper waar ik tegenop zag en ik ga echt lekker. Nog een paar stukjes uitwerken en ik ben klaar. Ik ben alleen bang dat als ik hem inlever als concept en om feedback vraag, ik heel veel dingen moet gaan veranderen. Misschien maar gewoon zo inleveren en duimen dat het een voldoende is…

4 likes

Ik vind Google Slides vaak een stuk fijner werken dan Powerpoint! Daar zijn ook veel gratis templates voor te downloaden die al gelijk heel mooi en professioneel zijn, scheelde mij veel werk haha

1 like

@Diafragma dat gevoel nadat je colleges hebt geskipt kan echt heel kut zijn. Kun je misschien met jezelf afspreken dat je op bepaalde uren van een dag altijd met school bezig moet zijn? Dus ofwel in de les, ofwel op kot. Dus als je dan een les skipt die in die tijdsperiode valt, je dan alsnog met school bezig bent? En ik weet ook niet of en hoe je met lijstjes werkt? Wanneer ik het allemaal even niet zie zitten dan werk ik met een uitgebreide prioriteitenlijst. Ik kijk dus naar wat ik echt gedaan moet hebben die dag en dan schrijf ik heel concreet op welke stappen ik daarvoor moet ondernemen. Dan lijkt het voor mij veel minder overweldigend!

1 like

He wat rot! :frowning: Toch proberen aan te sluiten bij een groepje, kan je een beetje inschatten wie je wel aardig lijken? Ook een goede manier om mensen wel te leren kennen hoor, van die opdrachten!

Maar hoe weet je nou al van te voren dat je ze niet nuttig vindt? Ik herken het hoor, maar ik ‘mag’ ze niet meer van mezelf missen als ik niet iets anders aan school ga doen. Dus als ik een college mis omdat ik echt denk dat het niet nuttig is, moet ik wel ‘verplicht’ aan bijvoorbeeld een paper gaan werken.
Het meest belangrijke is denk ik dat je jezelf niet voor de gek moet houden, dus als je weet dat je geen motivatie hebt om thuis alleen aan het werk te gaan dan is het dus nodig om naar de bieb/school/oid te gaan. Ik bedoel dit niet lullig he?! Ik herken het ook echt en ben daarin dan ook gewoon streng voor mezelf. Tuurlijk soms is een college niet nuttig, maar dat kan ik nooit zeker weten van te voren én het is altijd nog beter wel gegaan te zijn en dan misschien wel niets geleerd te hebben dan in bed blijven liggen (mijn uitstelgedrag). Want dan kom ik in zo’n vicueuze cirkel van in bed blijven liggen, stressen, uit wanhoop nog langer in bed blijven liggen etc.
Wat voor mij ook helpt is afspreken met een vriendin (doet dezelfde master) om samen aan het werk te gaan. Dan moet ik wel en is er geen tijd voor mijn huis opruimen/de was doen of ander uitstelgedrag. Dat kan natuurlijk ook met een vriend(in) die een andere studie doet, dat maakt niet zoveel uit.
O en beloon jezelf! Als je twee uur (of hoe lang dan ook) hebt gestudeerd, mag je even een half uurtje op internet/naar buiten/ iets super lekkers drinken of wat dan ook. Vergeet echt geen pauzes te nemen want die zijn zo belangrijk om gemotiveerd te blijven en stof op te nemen.
Je kunt ook hier bepaalde doelen neerzetten, misschien werkt dat als motivatie? En als je in de knoop zit kan dat natuurlijk ook! Dan kunnen wij helpen om je weer te motiveren! X

2 likes

Pff ik heb nog maar twee vakken over en dat zijn natuurlijk hele saaie vakken want anders zou ik ze al lang hebben gehaald.

@Diafragma
Ik denk dat een college altijd nuttig is omdat je de stof een keer hoort en je gedwongen wordt die tijd aan studie te besteden maar ik snap wel helemaal hoe je je voelt want ik heb het zelfde meegemaakt als jij. Als het niet gaat dan gaat het niet, wel op tijd aangeven bij je studieadviseur hoor!

2 likes

Ik heb mijn essay-voorstel officieel opgegeven. Heb wel wat vragen weten te formuleren en nog wat korts eromheen over de methode, maar verder komt er helemaal niks uit me. Normaal gesproken kan ik met dat opgeven wel omgaan, omdat ik dan gewoon lui ben geweest. Maar nu heb ik echt mijn best gedaan, maar lukt het gewoon niet…

Ik vind deze premaster sowieso lastiger dan ik heb gedacht. De begeleiding is nihil. En hoewel er natuurlijk van je wordt verwacht dat je zelfstandiger kan werken op de uni, dacht ik juist dat de premaster juist echt een schakeljaar was om daar een beetje aan te wennen.

Het ergste is nog dat we de voorstellen klassikaal gaan bespreken… Wie verzint dat? Ik twijfel of ik de docent moet mailen om te vragen die van mij over te slaan. Maar ik mag hopen dat hij ook wel inziet dat hij me anders wel heel erg voor lul zet…

Stuur aub je docent geen mail met de vraag om jou over te slaan. (Daar zijn ze niet gek op) Je zou de situatie ook om kunnen buigen en vragen om constuctieve kritiek / aanvullingen van studiegenoten. Dan laat je zien dat je ondanks het niet kunnen schrijven van een volledig essay-voorstel je wel actief bezig bent om er wat van te maken. Je kan gewoon zeggen dat je het nog moeilijk vindt en van die les ook zeker wil benutten om er meer uit te kunnen halen.

4 likes

Ik ben het helemaal met je eens! Dat niet alles een eerste keer lukt, hoort óók bij een academische opleiding. Probeer zoveel mogelijk feedback los te peuteren tijdens het bespreken van de voorstellen: waarschijnlijk is het ook klassikaal omdat het leerzaam is voor alle studenten om verschillende soorten feedback te krijgen. Probeer het ook los te zien van ‘voor schut staan’, ook al voelt het op dat moment zo. Jij hebt je best gedaan en kunt jezelf echt wel recht in de spiegel aankijken, daarvoor hoeft dat voorstel niet in één keer perfect. :heart:

Ik zit een beetje in dubio en misschien hebben jullie advies. Ik ben nu 27 jaar en een jaar geleden ben ik afgestudeerd. Ik heb mijn bachelor in internationale Communicatie en Media behaald, maar ik doe eigenlijk niets met dit diploma. Komt ook omdat ik de interesse in communicatie en media verloren ben. En sindsdien heb ik crappy baantjes en daar wil ik vanaf. Het kriebelt al een halfjaar om weer naar school te gaan, maar ik vind het ook weer doodeng.

Ik wil graag iets met sociaal werk gaan doen, maar waar ik enorm tegenop zie is dat ik tussen de jongeren terecht kom. Ik ben een beetje aan het kijken naar een pre-master, maar volgens mij kom ik daar niet in aanmerking voor, omdat mijn bachelor compleet wat anders is. Ook zit ik te kijken naar eventuele masters die toch aansluiten op mijn huidige bachelor, maar ik word daar echt niet enthousiast van. Ik leer mezelf nu steeds beter kennen en kom er nu achter dat mijn interesse daar ligt, niet meer in communicatie en media.

Ook heb ik al gebeld met DUO en zij raden eigenlijk aan om weer voltijd te gaan studeren. Maar dat vind ik ook weer heel erg spannend. Pff, ik zie eigenlijk door de bomen het bos niet meer…

Hebben jullie advies voor mij? Hoe hebben jullie gezocht naar eventuele pre-masters? Hoe hebben jullie het überhaupt allemaal uitgezocht en uitgedacht?

Ik werk vandaag thuis, omdat de tentamens volgende week beginnen en de bieb supervol zit. Alleen nu heb ik nog niets op papier gezet. Mijn motivatie is ver te zoeken de laatste tijd. Gelukkig bijna klaar :zipper_mouth_face:

Dan zou ik je docent gewoon even mailen en dit aankaarten, zodat hij/zij een mail rond kan sturen van: goh wie heeft nu een groepje van 3 waar nog iemand aan kan sluiten. Dat gebeurde bij ons ook wel. Bij ons worden groepjes altijd in werkgroepen gevormd (maar meestal maakt de docent zelf groepjes helaas) en dan schrijft de tutor gelijk op wie bij elkaar zitten. Zij zorgen er dan ook voor dat groepjes eerlijk verdeeld zijn.

Maar wel een rotgevoel zeg. Ik herken dat van toen ik in het tweede jaar zat. Ik was er een jaar tussenuit geweest om iets anders te doen, dus ik kwam in een klas waar ik niemand kende. Bij de allereerste les (zonder introductie oid) moesten er gelijk groepjes worden gevormd. Gelukkig vonden de mensen waar ik naast zat het prima als ik met hun ging, maar ze vonden het in eerste instantie wel vreemd dat ik hen vroeg. Ik vond dat echt zo’n naar gevoel. Hopelijk leer je snel mensen kennen!