Als je door die studie je werk beter kan doen is het misschien mogelijk om je werkgever om een vergoeding te vragen?
Ik heb dit. Eerst een bachelor dan een master. Ik heb enorm geluk dat ik op een bepaald momemt mijn wens en ambitie kenbaar heb gemaakt en ze mij tegemoet wilde komen.
Ik werd hier getipt om te kijken bij de open universiteit en dat scheelt echt enorm in collegeld.
Bij Master bij een reguliere uni 20.000.
Op de open uni voor premaster: 900 en voor master iets meer dan 9000. Door dit ālageā bedrag is mijn werkgever akkoord gegaan en kon ik de premaster en master volgen op hun kosten.
Het moet je liggen omdat je veel zelf moet doen maar ik vind tot nu toe dat alles heel duidelijk en helder is.
Haha ja was leuk geweest, maar dat gaan ze helaas niet doen. Ik heb ook geen zicht op een vaste aanstelling.
@TheOne Het gaat om een research master, die bieden ze helaas niet aan.
Ik heb twee studies gedaan, en twee keer āmet andere argumentenā gekozen. De eerste keer gewoon: wat lijkt me leuk als studie? Gevolg: de baan die je ermee kon krijgen, kwam eigenlijk totaal niet overeen met de studie en vond ik vreselijk. Daarnaast was de werkgelegenheid ook niet top en ik wilde dat ik dit soort dingen eerder uitgezocht had.
Toen ben ik gaan omscholen en wat mij enorm geholpen heeft bij het kiezen was vacatures kijken. Ik vond enorm veel studies super leuk klinken, maar dan zocht ik vacatures en dacht ik: nou dit werk spreekt me eigenlijk helemaal niet aan. Plus dan heb je ook meteen een beetje een idee van de huidige werkgelegenheid. Dus dat zou mijn tip zijn!
Sales, callcenter (niet commercieel), friettent
Super! Bij mijn eerste opleiding heb ik echt hƩlemaal niet nagedacht over welke jobs je ermee kan doen. Niet zozeer hoeveel ze verdienen en hoe veel er zijn, maar zelfs gewoon of die jobs me leuk lijken, dus daar zou ik nu toch wel meer rekening mee houden (al is het vaak ook vooraf moeilijk in te schatten welke jobs allemaal mogelijk zijn en of je die op lange termijn ook leuk vindt). Het is een beetje zonde als je enkel de opleiding interessant vindt, maar niet het werk zelf.
Mijn tweede opleiding heb ik, net zoals mijn eerste, vooral uit interesse gekozen. Dat vind ik nog steeds het allerbelangrijkste, als je iets studeert, zal je hopelijk/waarschijnlijk (lang) in dat veld werken, dus dan is het best wel interessant . Maar ik heb er ook rekening mee gehouden dat de studie goed te combineren was met mān omstandigheden (combinatie met werk).
Nu heb ik wel geluk dat de dingen die me interesseren veel werkgelegenheid bieden en ook niet slecht betalen, dus daar heb ik nooit echt mee bezig moeten zijn. Het zou voor mij niet de grootste factor zijn, maar toch wel iets om op zān minst over na te denken. Zeker als je 2 opties hebt die je even hard aanspreken.
Misschien kan je ook op dit forum eens rondvragen naar mensen die de studies die je noemt hebben gedaan, er zit vast wel iemand tussen die je er meer over wil vertellen!
Verder zou ik inderdaad bepalen voor jezelf wat jij het belangrijkste vindt en op basis daarvan een keuze maken. Werkgelegenheid en salaris is belangrijk maar ik zou zelf ook zeker laten meetellen wat mij leuk en interessant lijkt. Als je iets niet leuk vindt gaat het ook veel moeilijker zijn om er gemotiveerd voor te werken.
Deze week kwam ik erachter dat ik een deadline verkeerd in mijn agenda had gezet, moet een paper opeens al eerder af hebben. Zoveel stress meteen. Dacht dat ik het allemaal goed gepland had Nu maar doorwerken op zondagā¦
Ik ga in ieder geval wel lekker met mijn scriptie. Door de druk heb ik wel mega productieve dagen van 7 uur achter elkaar schrijven.
Mijn stage ging dus niet door wegens tante coreunnn, maar nu werk ik bij die organisatie en dat is nog 10 miljoen keer chiller dan stage daar. Heb de uni gemaild met de vraag of ik hier studiepunten voor kan krijgen, want dat kan voor stage ook en dat die niet doorgaan nu kan ik niks aan doen. Ze hebben niet eens nee gezegd, mag een formulier invullen en dan gaan ze overleggen hahahhaa. Ziek chill als dat mag, kan ik een vak laten vallen
Ik wil volgend semester een master gaan doen in het buitenland maar voor de toelating moet ik een motivatiebrief van 1500 woorden schrijven. Zit nu ongeveer op 2/3 maar ik vind het zo enorm lang en weet niet goed wat ik er nog aan kan toevoegen (wat ik hiervoor heb gestudeerd, buitenschoolse activiteiten die ik doe, waarom ik de opleiding wil doen, waarom de school mij aanspreekt enz heb ik al maar het lijkt nu al bijna een levensverhaal te worden )
Wat je binnen enkele jaren hoopt te bereiken na het behalen van die master?
Nog inspelen op het feit dat je die master gaat doen in het buitenland? Dus wat het buitenland als toegevoegde waarde is wat je daar dan nog verder denkt te doen in die tijd dat je daar bent. Ik loop maar een beetje dom te brainstormen hoor.
Wat jou zo bijzonder maakt ten opzichte van de andere studenten die die master willen doen?
Wat hebben ze aan jou? Zou je bijvoorbeeld daar eventueel bij een bepaalde orgaan/raad willen zitten.
Wat is nu je opzet? Zou sowieso beginnen met een persoonlijke inleiding en daarna je kwaliteiten per alinea. En snap dat het na zoveel woorden kan voelen als een levensverhaal op papier, maar als ze 1500 woorden willen, denk ik dat dat ook een beetje de bedoeling is? Succes!
Misschien iets toevoegen waarom je die master specifiek daar wilt doen (wordt er bijv een vak aangeboden/werkt er een docent die je heel inspirerend en goed vindt/ is er een onderzoeksinstituut dat je aanspreekt/recente publicaties van gelezen die je goed vindt/ is het de weg naar je specialisatie/is er een archief/veldwerklocatie die je wilt gebruiken)?
Haha lief! Gefeliciteerd nog. Bevalt de master nog goed?
@sushi ik geef meestal mensen de tip om dit filmpje van Simon Sinek te kijken. Als je jezelf wilt promoten dan helpt het om je verhaal te beginnen vanuit je intrinsieke motivatie.
Ik ben nu bezig met mijn pre-master en ik voel mij soms zo niet slim t.o.v. de rest van mijn groepsgenoten.
Iedereen heeft een hoge functie ( denk aan afdelingshoofd met enkele jaren ervaring en meerdere teams onder zich) en dan kom ik aan als verpleegkundige. Daarnaast heb ik niets met het onderwerp van de pre-master (geen keuze in gehad) en werk in ānog aan het bedā terwijl hun al veel meer in de overstijgende materie zitten.
Nog maar 4 maandenā¦zo dat is eruit.
Succes! Ik vrees dit moment ook al over enkele maanden.
Doe je deeltijd toevallig? Daar zitten vaak wat oudere mensen (weet niet hoe oud jij bent?) die al wat verder zijn qua baan. Maar zou me er niks van aantrekken hoor! Ik heb zelf ook een premaster gedaan, wel voltijd, maar ik had zelf vanaf halverwege de premaster een baan die als grotemensenbaan wordt gezien. Daarvoor stond ik gewoon friet te bakken en had genoeg studiegenoten die ook een simpel bijbaantje hadden. Maar verpleegkundige zie ik ook gewoon als een serieuze grotemensenbaan en zou me niet veel aantrekken van banen van een ander. Jullie volgen dezelfde opleiding en kunnen en weten straks hetzelfde
Lief! Klopt,ik doe de deeltijd. Je hebt gelijk! Ik ga het proberen los te laten
Ik heb gelezen dat ze wellicht weer les willen geven op hoge scholen en dat studenten dan een test moeten doen alvorens ze 1 dag per week les op locatie mogen volgen. Gaan jullie dit doen? Ik mis het sociale aspect van studeren wel. Maar zit er echt niet op te wachten om me elke week te moeten laten testen voor 1 dag lesā¦