Blijkbaar de hele dag door contact of een reactie op een foto van zijn kind?
Klinkt als een betrokken vader, lijkt me juist goed.
Blijkbaar de hele dag door contact of een reactie op een foto van zijn kind?
Klinkt als een betrokken vader, lijkt me juist goed.
Ik heb dit weekend mijn ouders verteld dat ik zwanger ben en ze reageerden zo leuk!
Ze dachten dat ons gezin met af en toe de bonuskinderen compleet was schijnbaar, hadden het echt niet zien aankomen.
Vandaag gaan we het m’n schoonouders vertellen, ben erg benieuwd hoe die reageren. Zijn al hele ander soort mensen maar hoop toch wel dat ze ergens blij zijn en niet iets zeggen van oh zou je dat nog wel doen, tegen mn vriend.
Wat leuk dat je ouders zo blij zijn! Ik ben inderdaad ook wel benieuwd naar de reactie van je schoonouders. Naar mijn idee wordt er toch ook wel anders gekeken naar zo’n tweede leg. Maar hoop dat ze ook blij zijn! Wanneer willen jullie het de kinderen vertellen?
Daar willen we wrss nog wel lang mee wachten, toch wel als hoofdreden dat ik het eerst in m’n eigen omgeving wil vertellen ipv eerst aan zijn ex maar ook omdat het erg lang wachten is voor de kinderen en het ze dan ook nog niet echt iets zegt.
Ik denk rond de kerst. Wil sowieso nu eerst > 12 a 13 weken zijn voordat we het überhaupt gaan vertellen.
Zo leuk dat je ouders zo blij zijn @Perzik !
Zijn staan toch het dichtst bij je. Het zou fijn zijn als je schoonouders ook fijn reageren maar als dat niet zo is, laat het de pret niet drukken. Wij zijn in ieder geval heel blij voor je❤️
Ja snap ik! Ben wel benieuwd hoe de kinderen gaan reageren en hoe ze het gaan vinden uiteindelijk! Lijkt mij toch ook wel spannend. Zit er een groot leeftijdsverschil tussen?
Oef ze reageerden echt heel leuk ook, had ik niet verwacht!
Tussen de kinderen zit 8 en 11 jaar leeftijdsverschil straks, best veel idd maar ik ben ook 6 jaar jonger dan mijn vriend.
Zo vervelend he, dat sabotage gedrag. Ik leef heel erg met je mee, wij maken regelmatig hetzelfde mee maar heb helaas geen goede tips.
Oo pff even van me afschrijven. Vandaag is normaal gesproken een dag bij ons maar omdat ze na haar 4e verjaardag niet meer naar de opvang gaat was ze vandaag een dag overdag bij haar moeder. Eindstand: vanaf 17 uur een kind dat niet normaal chagerijnig en huilerig is. Die wisselmomenten zijn normaal op woensdag en dan heeft ze dat ook, maar nu dus weer vanmiddag. En net was ze haar tanden aan het poetsen hoor ik haar boven tegen mijn vriend zeggen: ik wil terug naar mama.
Is dat erg dat ze dat wil of vindt? Het lijkt mij best verwarrend voor een 4-jarige om zo te wisselen tussen pappa en mamma. Kleuters kunnen zich ook niet zo goed uitdrukken als ons. Soms resulteert het dan in huilen of boos doen. Ik merk dit ook bij de kindjes van m’n schoonbroer (jaar geleden gescheiden). De oudste kan dan echt uren huilen.
Nee het is zeker niet erg en mega begrijpelijk maar het is super super intens en verdrietig voor de ouder.
Ik vind het eerder heel sneu voor het kind. Ik herken dit wel, ben zelf uit elkaar en mijn kindjes missen mij ook altijd. Als ze zulke uitspraken doen worden ze ook nog eens afgestraft door hun eigen vader en zijn vriendin.
Ik denk dat jouw stiefdochter gewoon zo’n moeite heeft met de switch, in combinatie met net naar school gaan en dus super moe zijn veel indrukken zal ze gewoon veel moeite hebben wat logisch is. Helpt het om even te videobellen met moeder? Weet niet wat jullie afspraken hier over zijn.
Goeie tip. Ik heb het voorgesteld net aan mijn vriend inderdaad. Hoe ga jij als moeder om met het feit dat je zo gemist wordt maar dat ze dan niet bij jou kunnen zijn, terwijl dat eigenlijk in hun hart is wat ze het liefste willen?
Het is een groot gemis en iets waar ik best verdrietig over ben en mij zelfs heel schuldig voel dat ik ze überhaupt op de wereld heb gezet.
Maar mijn verhaal is uitzonderlijk en ik hoop niet dat ik hier mee het topic overneem.
Mijn ex en zijn vriendin zijn gewoon echt gekke mensen en zeker in combinatie met elkaar halen ze hét slechtste bij elkaar naar boven. Ze hebben veel ruzie en zeker waar de kinderen bij zijn. Ook plaats hij haar kinderen ver boven zijn eigen kinderen dus de kinderen voelen zich nooit echt fijn en veilig bij hem. Toen ik ging verhuizen onlangs zei mijn zoontje tegen mij zullen we gewoon niet aan papa vertellen waar we gaan wonen. Dus dit is een uitzonderlijk verhaal en heb ik nooit rust als ze daar zijn. Als het wel goed gaat zou ik veel meer kunnen genieten van even de " me time ".
Ik denk dat het beste is wat je kan doen is het accepteren dat jouw stiefdochter zich zo voelt, dat echt even haar emotie is en dat ze gewoon moet wennen aan de andere setting zo. Gewoon lekker knuffelen, zorgen voor veel liefde, boekjes lezen etc. De vermoeidheid neemt misschien de overhand op dit moment en dan komt de heimwee naar boven
Jeetje wat een heftig verhaal. En ik vind dat je echt niet voorbij hoeft te gaan aan je eigen verdriet, want ik kan me voorstellen dat het je hart breekt.
Mijn vriend blijft altijd even langer bij haar als ze gaat slapen inderdaad, zingt liedjes en knuffelt haar tot dat ze rustig gaat slapen. Meestal is het morgen dan gewoon weer goed gelukkig.
Misschien een beetje prive maar dat vraag ik me bij ons ook wel eens af: wat blijft jou motiveren om de kinderen wel te blijven delen met je ex-partner? Vooral als de kinderen soms zo duidelijk anders wensen?
Maakt niets uit je mag alles vragen. Ik kan er niet echt tegen vechten, aangezien we beide op ouderlijk gezag hebben. Gelukkig wil hij steeds minder de kinderen hebben (want hij heeft een drukke baan en hij wil meer tijd met zijn vriendin)
Het is sowieso heel frustrerend met alles maar ik bedenk maar dat het een groot gemis is voor hem, 2 kinderen hebben die niet gek op hem zijn. Mijn nieuwe vriend is echt als een vader voor mijn kinderen en dat is maar goed ook.
@SemM het lijkt mij ook lastig, zeker voor je vriend. En ze is nog zo jong dus dan is het ook moeilijk uit te leggen aan haar. Maar het is wel fijn dat na een nachtje slapen het weer goed is.
Blijven de vrijdagen nu zo? Anders zou je nog kunnen kijken naar een andere oplossing misschien?
En ik zie ook bij ouders die nog bij elkaar zijn ook dat er soms voorkeur is. Dat is wel anders natuurlijk. Maar ik hoop dat je vriend het niet de persoonlijk aantrekt.
Dank jullie wel voor jullie reacties en begrip.
Het was vandaag eenmalig omdat ze vanaf as maandag 5 dagen naar school gaat.
Mijn vriend betrekt het niet echt op zichzelf, maar meer op de situatie. Dat hij zich schuldig voelt dat de situatie nu zo is en dat zijn dochter dit moet door maken terwijl er zo veel kindjes zijn die dit nooit hoeven door te maken.
Fijn dat dat met je nieuwe partner zo gaat, daar ben ik voor jou en je kindjes echt heel blij om
Ik vind het heel erg knap hoe je er mee omgaat en dat je het zo goed kunt uitleggen
Wat lief! Ja hij is geweldig hoor in alles, hij zegt altijd misschien is het niet de originele bloedband maar ze voelen aan als mijn kinderen.
En andersom is het ook zo, is gewoon zo gegroeid.
Ik vind het ook altijd heel lief hoe jij over je stiefdochter praat het lijkt mij ook echt niet makkelijk om een partner te hebben met al een kindje en daarbij alles wat je er gratis bij krijgt.
Gisteren zei mijn vriend: “We kunnen ook dit weekend een kerstboom halen?” Dit weekend zijn de kinderen er. Hij zei dat zijn dochter het vast leuk vindt om te helpen. Maar ik wilde het eigenlijk samen doen en dit heb ik ook gezegd. Hij leek wel wat teleurgesteld. Dit weet ik niet zeker want we hebben het er niet meer over gehad.
Ik blijf dit soort dingen wel lastig vinden. Het blijft ook komen met een schuldgevoel en een balans vinden tussen kiezen voor jezelf en de kinderen van je partner/partner.
Verder gaat het wel beter tussen de expartner en mijn vriend. Het is vrij rustig en weinig gedoe. Dat is wel heel fijn maar het lijkt ook altijd in golfbewegingen te komen. En de feestdagen komen er aan en de afgelopen jaren zorgde dat ook wel voor wat gedoe. Dus ik ben benieuwd.