Oh shit zeg! Sterkte
Oooh waarom? Ik vond jou sowieso al te leuk voor hem met zijn anti-maatregelen en Jordan peterson maar ja daar heb je nu niks aan
Ja voor mij wel.
Zal morgen wel even uitgebreider posten in het break up topic. Vind het echt kut omdat het zo een mooi verhaal was dat nu over is.
Heb wel weer geleerd dat ik echt de liefste mensen om me heen heb! Mijn oma bood gelijk al aan om bij haar te slapen, dus lig nu lekker in bad en ga vanavond spontaan gourmetten met vriendinnen en daar ook slapen, zodat ik niet alleen ben.
Superfijn!
Hoop dat je er zo toch nog een beetje van kan genieten.
Ik heb sinds 3 jaar standaard de weken voor kerst ruzie met mijn zus omdat zij de meeste egoïstische persoon ever is en dat komt tot uiting als we kerstplannen maken
Maar dit jaar was het toch onverwachts leuk?
Ik denk dat er veel families zijn die niet de beste band met elkaar hebben en dan toch wel samenkomen voor kerst, want dat “hoort”. Lijkt mij een recept voor irritaties en ruzie.
Ik begreep het ook nooit zo maar ik heb een goede band met mijn familie en zie pas sinds een paar jaar hoe het bijvoorbeeld bij vrienden gaat. Fijn samenkomen met je familie is niet zo vanzelfsprekend als ik dacht.
Ja mn zus doet niet meer mee met kerstmis, daar ging de ruzie dit jaar over maar het was toch leuk zonder haar
Sokken in pantoffels
- zijn vreselijk
- zijn heerlijk
- boeit me niets
0 stemmers
Mijn kerst was heel fijn, maar alleen omdat ik het bewust ontvlucht. Ik ga bijna altijd op reis/weekend, zodat ik niet met familie moet zijn, want ik vond het als kind altijd vreselijk. Wij hadden sowieso in “normale tijden” al vaak ruzie en uitbarstingen, maar de feestdagen leggen daar zo’n extra laag op van verwachtingen en verplichte gezelligheid. Onze dag van kerstavond was altijd een aaneenschakeling van stress, omdat de kerstboom nog moest gezet worden en er nog vanalles “moest” gebeuren (kuisen en inkopen en koken en strijken en …), maar het moest vooral ook gezellig zijn en dat was het door alle stress niet. Dat leidde onvermijdelijk tot een uitbarsting met tranen en roepen en slaande deuren, maar 's avonds moest je alles vergeten zijn en gezellig samen zijn (wat het uiteraard niet was). En dat gaf extra ontgoocheling, want de feestdagen moesten toch fijn zijn?! Het was vooral een vergrootglas op hoe ons gezin en de relatie tussen mijn ouders niet werkte. Ik heb hier en daar ook wel fijne momenten als herinnering, maar het was nooit ongecompliceerd.
Later heb ik het contact met mijn ouders verbroken en heb ik enorm gezellige feestdagen meegemaakt bij het gezin van mijn ex, waar ik me enorm om verwonderde en me ook erg om verbaasde, hoe relaxt die voorbereidingen kunnen zijn. Daar heb ik van kerst leren genieten. Daarvoor zat ik steeds op het puntje van m’n stoel, wachten tot het verkeerd zou gaan (want dat was sowieso het geval). Ik heb ondertussen weer contact met mijn moeder, maar dat is nog steeds niet helemaal “ontspannen”, dus ik ga met de feestdagen maar gewoon op weekend om de pijnlijke conversatie dat ik liever alleen thuis zit, niet te hoeven hebben (ook al weet iedereen dat wel). En ik dompel me op m’n eentje helemaal in de gezelligheid van kerst, met kerstfilms en boeken en kerstmarkten.
(Ik word trouwens ook uitgenodigd bij familie van vrienden, maar hoewel dat ook wel fijn is (en ik daar ook wel eens ben op ingegaan), voelt het voor mij toch een beetje als “nodig eens een eenzame uit”, terwijl ik me zelf helemaal niet zielig voel, alleen zijnde met de kerstdagen.)
Ik heb echt een fijne familie, maar mijn moeder en haar zussen hebben wel de irritante gewoonte om bij wijze van casual kerst-diner-conversatie over onderwerpen als vrouwenbesnijdenis of het Israël-Palestina conflict te beginnen en ik word daar altijd helemaal leip van. In een andere tak van de familie lijkt het ook altijd casual over amputaties te gaan als ik op een verjaardag ben (zijn artsen). Meestal ben ik degene die daar openlijk over geïrriteerd raakt en aankondigt aan de drank te gaan. Daarna wordt het wel gezellig.
Ik zie dat ik als enige 10+ heb gestemd maar we hebben een uitbraak op school. Denk dat er toch wel een 30-tal kleuters (van de 100) positief zijn. En dat zijn dan degene die het nog laten weten hebben en die getest zijn want de school is al een week gesloten. En dan ook nog eens 5 leerkrachten, ikzelf, mijn vriend, ouders van kinderen,… Dus ja echt veel nu.
Mijn tante wilde het weer hebben over mijn uitgavenpatroon
Ikzelf, woehoe
Normaal geen ruzie, maar dat komt vooral omdat ik heel veel wegslik bij mijn beetje bekrompen zwager die heel erg gelooft in de traditionele rolverdeling tussen man en vrouw. Nu al zin in dat hij straks geen reet uitvoert terwijl mijn schoonzusje alles en iedereen loopt te verzorgen.
Maar goed, niet mijn relatie, niet mijn probleem.
Mijn uitgebreide familie komt gemiddeld 3x/jaar met zijn allen samen. Vooral met kerst wordt er veel gedronken. Met kerst komen we samen van ± 11u tot middernacht. We zijn met een 40-tal mensen, waarvan zo’n 7 actief zijn in de lokale politiek (andere gemeenten/steden wel), bij in totaal zo’n 4 verschillende partijen, uiteenlopend van extreem links tot gematigd rechts. Na een hele middag alcoholgebruik lijdt dit tot heel stevige discussies…
Meestal houd ik me er buiten maar 10 jaar geleden ben ik zelf eens met mijn neef in ruzie gekomen (met roepen, tranen…) toen hij homofobe opmerkingen maakte. Gelukkig is hij wel veranderd sindsdien.
Dit jaar ging het (voor het tweede jaar) natuurlijk niet door met corona. Maar ondanks dat, vind ik het altijd heel gezellig om iedereen nog eens terug te zien.
Onder het mom van “helpen” ofzo?
Nee gewoon bemoeien en judgen
Nog erger
Ik kan me maar 1 klein moment herinneren toen we het nog samen vierden met zn allen, ff geteld en meestal 22 personen. Ligt eraan of vriendje/vriendinnetje er was. Toen ging mn nicht een soort van ruzie maken met haar toenmalige vriend, en wij nichtjes zaten er doodstil tussen. Het was vreselijk ongemakkelijk. Ik wou dat ik me toen kon bezatten maar ik had medicatie waarbij ik niet mocht drinken. Sowieso extreem ongemakkelijk maar zo met kerst er getuige van te zijn echt tenenkrommend. Ik begrijp het echtniet. Stel dat ff uit totdat je thuis bent aub. Word er nu weer ongemakkelijk van.