Het is echt niet zo dat de meesten permanente klachten hebben hoor, ja het komt voor maar hoeft zeker niet zo te zijn.
Ik meen me te herinneren dat 50% vd vrouwen die ooit vaginaal bevallen is op en duur (op latere leeftijd) incontinent wordt… best heftig vind ik. Ik ga even kijken of ik nog een bron kan vinden
Hahahahahahaha ik volgde de draagmoeder discussie wel en dacht al uuuuu no thanks, vriendschap verbreken 
Maar ik zou echt nooit draagmoeder willen zijn en al helemaal niet dat je t kind dan nog veel ziet en dat de ouders alles net ff wat anders (en kut) doen dan jij.
En ik zou anderhalf jaar een extra klap van de hormonen molen ook niet trekken (ik denk dat ik nu na 2 jaar weer helemaal mezelf ben…)
Eicel donatie zou ik wel doen.
1 like
Argumenten zoals jouw bericht lees ik dus vaker, maar kan ik dus niet zo goed volgen. Ben er wel geïnteresseerd in, dus als je het niet erg vind wil ik je eigenlijk wel wat vragen.
Vraag; Het maakt je niet uit dat een ander jouw biologische kind opvoedt en het dan wellicht totaal anders zou doen, maar bij een kind dat biologisch niet van jou is/wel gedragen zou je het wel vervelend vinden als men de opvoeding anders doet?
Waar zit het ‘m dan in bij jou? In het nog zien van het kind?
Ik kan me best voorstellen dat je meer hechting hebt met een kindje dat je 9 maanden hebt gedragen, dan met een kindje waar je alleen een eicel voor hebt afgestaan en verder niks.
3 likes
Nee, want anders had ik geen kind. De eerste keer zwanger zijn vond ik nog te doen, al heb ik er klachten aan over gehouden. (7 kilo aangekomen terwijl ik minder eet, bekkenpijn, duizeligheid bij draaien, hangborsten en ook een lichte dementie die niet meer weg ging). Maar mede om die klachten zou ik later niet nog eens zwanger willen zijn, het heeft best veel schade verricht aan mijn lichaam. Maar als ik die mommy youtubers zie klagen die daar nooit over en zijn weer fit binnen een paar weken, dus misschien hebben andere vrouwen dit minder.
Wat @Dombo zegt inderdaad voel ik ook sterk
Misschien is het bij mij ook wel meer ingegeven door de andere kant omdat ik IVF heb moeten doen en ook nagedacht heb erover hoe het zou zijn als ik eiceldonatie nodig zou hebben. En nu ik zwanger ben geweest ben ik het er nog steeds mee eens. Voor mij is er binding met het kind al tijdens zwangerschap omdat ik het leven heb gegeven, het in mij is gegroeid, ik elke dag schopjes heb gevoeld etc. Ik ben er voor de bevalling al ‘moeder’ van geweest. Niet perse vanwege genetisch materiaal.
4 likes
Ik kan mij voorstellen dat een dergelijk traject en eventuele overdenkingen vanuit de andere kant (wat als ik donatie wil?) flinke invloed hebben op je beleving van het moederschap.
Ik voelde mij tijdens de zwangerschap nog helemaal geen moeder, dat gevoel kwam eigenlijk pas heel laat. Ik voelde me ook een falende moeder toen het kind op m’n buik werd gelegd en ik daar in eerste instantie niet zo heel veel bij voelde.
Toen ik steeds meer van mezelf in m’n kind ging zien en we contact kregen buiten de buik groeide die gevoelens pas. Voor mij is het “genetische materiaal” en herkenning in elkaar dus wel weer een grote factor in het moederschap geweest.
Ergens ook maar goed dat die verschillen er zijn. Op die manier zijn er dus moeders die willen doneren én anderen die willen dragen en worden beide kanten bediend.
2 likes
Hahaha ja dit is nou een van de weinige dingen waarvan ik denk ‘je weet echt niet wat dat allemaal inhoudt voor je het zelf doet’. De zwangerschap niet en het afstaan van een baby die je gedragen hebt niet (dat laatste heb ik niet gedaan maar over m’n lijk). Vroeger dacht ik weleens dat ik draagmoeder zou willen zijn voor mijn goede vriend die graag kinderen wil met zijn man en dan reageerde mijn moeder altijd zo: 
. En nu heb ik zelf een kind gebaard en kan ik me daar alleen maar bij aansluiten.
3 likes
Hm goede vraag, ik denk dat ik emotioneel gezien niet de baby die 9 maanden in mijn buik heeft gezeten en waar ik van bevallen ben kan afstaan. Ook als het met de eicel van een ander is gegaan.
Een eicel of zaadcel is voor mij puur genetisch materiaal en eigenlijk is het enige wat mij tegenhoudt om eicellen te doneren de bijbehorende procedure.
Als een bekende een eiceldonor nodig heeft denk ik dat ik mezelf ook serieus zou aanbieden.
Ik weet niet meer of ik een instant connectie voelde met m’n baby maar wel dat we 9 maanden met zn tweeën waren en bevallen is het intenste en mooiste wat ik heb meegemaakt en ik zou het niet kunnen om dan het kind aan de ouders te geven.
Daarbij vind ik dat zolang je als ouders niet liegt tegen je kind en als er een mogelijkheid is dat de donor bekend is dat er niks mis is met donatie. Donor kinderen zijn zo gewenst door hun ouder(s).
@Harmon het staat er wellicht wat ongelukkig maar ook niet-emotionele mensen hechten zich aan hun kindje 
@Bunnyslippers ik denk dat heel veel dingen omtrent bevallen en vrouwenklachten vroeger (en nog steeds) werd afgedaan als “hoort er nu eenmaal bij”. Maar voor heel veel dingen is gewoon een oplossing en moeten uit de taboesfeer. Als ik last had gehad van incontinentie en ik was daarvoor behandeld zou ik het echt tegen iedereen zeggen van er is een oplossing. Ik denk dat heel veel vrouwen zelf denken dat ze zich aanstellen en dat iedereen dat heeft.
Maar lieve meelezers, menstruaties horen niet zoveel pijn te doen dat je alleen maar in bed kan liggen (je hebt geen lage pijngrens) en er zijn hele goeie fysios die helpen met bekkenbodem klachten. Loop er niet te lang mee door en ga naar de huisarts! En als die je niet serieus neemt ga naar een andere 
8 likes
Waar droom jij regelmatig over?
- Je bent naakt
- Seksdromen
- Vreemdgaan dromen
- Dood en moord
- Achtervolgingsdromen
- Je valt
- Je vliegt
- Over belangrijke afspraken/examens
- Tanden vallen uit
- Over beroemdheden
- Over baby’s
- Over dieren
0 stemmers
Luv vliegdromen, ik weet ook precies hoe het moet. Als het zou kunnen in real life zou ik zo kunnen nabootsen wat ik in mijn dromen doe. Vlieg vaak over bossen heen en daar zie ik dan allemaal dieren, droom vooral veel over grote katachtigen waar ik meestal vrienden mee ben. Echt heerlak letterlijk droomwereld
5 likes
Ik vind tot nu toe het zwanger zijn echt heel erg leuk en bijzonder en vind het jammer voor mijn vriend dat die dit nooit kan ervaren.
Zou wel leuk zijn als je echt kon kiezen trouwens
3 likes
Oeh leuk! Klinkt beter dan mijn dromen. Greep uit mijn dromen laatste tijd;
- op mijn middelbare school moest je iedereen vermoorden om in een volgend level te komen
- een oud collega werd ontvoerd door een crimineel en op een treinspoor vastgebonden om overreden te worden
- een circus eigenaar saboteerde alle acts zodat iedereen zou sterven
10 likes
Ik zou lekker mijn genen doorgeven en de ander die het dan baart mag alleen dat doen en dan krijgt het ook nog eens mijn achternaam!!! En ik ga dan ook voor de minste vrije dagen want ik heb niks met kinderen en alsnog lekker carrière maken zonder barrières of plafonds!!! Here I come!
16 likes
Jij moet minder crimeseries kijken
6 likes
Hahaha heel gezellig
2 likes
Dit klinkt wel als een goede thrillerfilm moet ik zeggen.
1 like
Ik vind zwanger zijn dus echt geen klap aan maar dat komt omdat het gewoon niet zo goed gaat met me. De schopjes enzo zijn wel heel gezellig. Maar toch zou ik liever willen dat mijn man het kind kon dragen haha. Hebben het daar ook al over gehad, op deze manier wil ik geen 2e kind, puur vanwege de zwangerschap. Maar als hij het kon dragen dan zou ik misschien wel een 2e kind willen. Helaas is het geen optie haha.
5 likes
Ik heb heel vaak een droom dat ik iets eenvoudigs moet doen (ergens naartoe, pak melk halen, koffer inpakken) en dat dat de hele tijd niet lukt. En ik moet gewoon dat ene ding gedaan krijgen maar telkens gebeurt er iets of mist er iets ofzo waardoor het niet gaat. En er is altijd tijdsdruk of mensen zitten op mij te wachten. Word daar zo onrustig wakker van altijd.
33 likes