Je plet de eerste hap niet hoor! De schil steekt ver genoeg uit om dat niet te laten gebeuren. @Zemraluani bij mij nooit papjes hoor, juist wel als ik de steeltjeskant gebruik. Dan krijg je soms alleen maar een kier ipv dat hij echt openbreekt en uit die kier komt dan bananenprut.
Ik eet al meer dan 20 jaar lang zelfstandig bananen en ik kan beamen dat de ‘aapmanier’ beter werkt. 100% slagingskans.
Ligt een beetje aan hoe oud het kind is, maar om 20u moet alles onder de 12 jaar toch uiterlijk wel in bed liggen, dus heb daarvoor gekozen.
Oké, ik zocht dus dat bananen gifje en kwam dit tegen. Op de een of andere manier word ik er een beetje misselijk van.
Ik ben echt heel slecht met dat steeltje. Gebruik regelmatig van ellende maar een schaar om hem open te krijgen, nadat ik dus al prut gemaakt heb van de eerste hap.
Ik druk altijd mn duimnagel in het steeltje eerst en dan knakt hij altijd zonder moeite.
Ja dit doe ik ook.
Maar na het betoog van @Briseis wil ik de andere manier wel een keer proberen.
Ik heb me ziek moeten melden van werk omdat mijn hand gebroken was. Maar uiteindelijk stond ik na een paar dagen alweer te werken, inclusief gips. Kreeg heel veel commentaar van gasten, haha.
Gaan jullie dit jaar een oudejaarslot kopen?
0 stemmers
Ik krijg altijd een halve voor kerst, maar koop er zelf geen.
Wanneer ik als kind ziek was, hoefde ik nooit de hele dag saai in bed te liggen, maar mocht ik onder mijn dekbed en met mijn kussen op de bank liggen. Waar spendeerden jullie de dag wanneer jullie als kind ziek waren?
0 stemmers
NEE
Ik moest hardop walgen hiervan IEWL 
In mijn ouders’ bed! Zij hadden vroeger een tv in de slaapkamer en dan ging ik daar lekker de hele dag kinderseries kijken, afgewisseld met wat slapen.
Tw emetofobie!
Ik ben op de basisschool maar 1 keer ziek geweest en die paar dagen heb ik doorgebracht met mijn dekbed op de bank, begon ik 's ochtends met Bobby’s World op tv en tekende ik de Powerpuff Girls met tv op de achtergrond wanneer ik niet lag te slapen/over te geven. Is oprecht één van mijn dierbaarste herinneringen uit de kindertijd. Weet ook nog dat op dag 3 twee vriendinnen op ““ziekenbezoek”” kwamen en we samen gingen tekenen en één van hen mijn kotsemmer leegde nadat ik me plotseling onwel voelde. 
Okay ik vind niet dat hij het te vaak zegt hoor, maar het is een beetje zijn stopwoordje dus ik hoor het gewoon niet meer. Als ik zeg dat hij het regelmatig 3x in 5 minuten zegt zonder het door te hebben, dan overdrijf ik niet 
Geschreven vind ik aardappelen veel fijner, maar als ik praat zeg ik meestal aardappels volgens mij? Zal wel luiheid zijn 🤷
Hier ook!
Nog erger zelfs: ik ben opgevoed met “aarpols” 
Hahah ‘erpol’ hier🙋🏽♀️
Edit: ik lees net dat je officieel gezien éérpol schrijft.
Ik luister Lopen op het water van Marco Borsato en Sita. En in dat liedje beschrijven ze een liefde waarbij je ongelofelijk verliefd bent en dat samen zijn magisch voelt. ‘Los zijn van de zwaartekracht’. En nu vraag ik me dit wel vaker af als ik liefdesliedjes luister. Ik denk namelijk dat ik nog nooit zo verliefd ben geweest dat die liefdes mijn gevoel omschrijven. En dan komt nu de vraag.
Ben jij wel eens zo verliefd geweest?
0 stemmers
En als je ‘ja’ hebt geantwoord. Ben je nu nog samen met die persoon?
0 stemmers
Ik mis het antwoord “Ja ik ben weleens zo verliefd geweest dat ik dacht mijn soulmate te hebben gevonden maar ik herken me niet direct in zoetsappige liedjes als lopen op het water”
Hoe omschrijf jij het gevoel? Ben oprecht benieuwd