Maar wat bizar dat jullie die vraag krijgen?! Ik schrik hier echt van. Moet je werk van maken, hoor. Het is gewoon discriminatie als ze op basis van je antwoord niet met je verder willen.
Altijd? Wordt die vraag je echt vaak gesteld? Ik heb het gelukkig nog nooit gehad maar ik ben dan ook âpasâ 25. Als ik (hopelijk) op mijn 26e ben afgestudeerd zal ik hem misschien ook wel krijgenâŠ
Die vraag is mij de afgelopen 5 - 6 jaar toch minstens 3 keer gesteld, soms in een iets wat andere bewoording maar de strekking blijft het zelfde. Toevallig was het ook steeds een man die aan mij die vraag stelde. Daarvoor, toen ik een jaar of 21 was, was het mij ook al een keer overkomen. Alleen toen durfde ik er niks van te zeggen. Vervolgens kon het mij weinig schelen omdat ik vaak toch meerdere sollicitaties had lopen.
Pff, ik wil echt weg bij mijn huidige baan. De functie is gewoon niet wat ik wil, ik heb te weinig taken waardoor ik me vaak verveel, ik vind de bedrijfscultuur verder niet heel gezellig en dan heb ik ook nog eens een directe collega die me erg irriteert.
Nu had ik gesolliciteerd op een super leuke functie waar ik super goed bij pas en nog ervaring in heb. Veel aandacht besteedt aan de brief en heel snel verstuurd, krijg ik een antwoord dat ze al bezig zijn met de gesprekken en daarom mijn sollicitatie even onhold zetten en als ze er niet uitkomen weer contact opnemen .
Ik ben echt boos, want die sollicitatie stond pas een week op LinkedIn en zet er anders een deadline bij. Daarnaast zijn er gewoon heel weinig vacatures voor de functie die ik zoek en in dit segment had ik al ervaring.
Ik vind solliciteren naast mijn baan alleen zo vermoeiend, vooral als ik weer eens chagerijnig zonder energie thuis kom
Ah dat is echt kut om te horen, probeer je het in ieder geval niet persoonlijk aan te trekken. Wanneer ze je zien vergelijken ze je waarschijnlijk met de voorgaande kandidaten en vaak zijn die overdreven extrovert in zoân gesprek om maar een goede eerste indruk achter te laten. Nadat zij worden aangenomen vallen ze heel snel door de mand en het is juist fijn dat jij jezelf blijft.
Wat misschien zou helpen is om thuis een beetje te oefenen zodat je je antwoorden zoveel mogelijk klaar hebt en je je niet overwhelmed voelt, ook helpt het om iets harder te praten. Ik weet niet of je petit bent, maar het helpt ook om hakken te dragen zodat je iets groter bent en tegelijkertijd je houding rechter staat. Verder natuurlijk het de standaard dingen als een open houding, geen armen over elkaar, oogcontact een stevige handdruk en probeer een compliment te geven over het gebouw, de locatie, het uitzicht etc iets wat niet met de functie te maken heeft. Hoop dat je hier iets aan hebt, maar weet zeker dat er gauw iets nieuws op je pad komt!
Fijn dat je er iets aan hebt. Het is moeilijk, maar probeer de feedback zoveel mogelijk te vergeten. Hoe vaker je zoiets hoort, hoe meer je erin gaat geloven en je er zelfs naar gaat gedragen. Leg het naast je neer en probeer er weer helemaal fris in te gaan. Komt goed!
Ah jeetje wat een rot feedback zeg. Ik vind het best ontactisch gebracht en snap heel goed dat je er doorheen zit.
Wat vervelend ook dat hoe je echt bent er niet uit komt tijdens een eerste indruk.
Misschien helpt het om echt met andere mensen te oefenen, zodat zij je er op kunnen wijzen als je iets doet waardoor je âonzekerâ overkomt?
Ik vind eigenlijk helemaal niet dat je moet veranderen trouwens. Sommige mensen komen nu eenmaal timide over en je zei zelf al dat dat anders wordt als je langer de tijd hebt om een indruk achter te laten, maar goed, misschien is het wel nuttig voor bij sollicitaties. Bijna niemand wordt aangenomen door helemaal zichzelf te zijn helaas, iedereen heeft wel iets, dat ligt niet aan jou in ieder geval.
Ik snap wel dat je @Protagonist een goed gevoel wil geven maar dit is natuurlijk niet perse waar. Extravert âoverkomenâ kan ook gewoon iemands ware aard zijn en die persoon kan ook gewoon goed in zijn/haar werk zijn. Die uitstraling staat niet gelijk aan door de mand vallen.
Maar @Protagonist wat wel helpt is inderdaad hard praten. Ik ben helemaal niet extravert maar heb wel die zelfverzekerde uitstraling en denk dat dat komt door een combinatie van harde stem en houding. Dus schouders naar achter, rechtop lopen, ferme handdruk. Alle standaarddingen die je vanzelfsprekend al gelezen zal hebben. En wat ook kan helpen is met een âgrapjeâ binnen te komen en niet te afwachtend te reageren in het gesprek. Maar er komt een werkgever die ook gewoon door je timide houding heen prikt en je wel aanneemt omdat hij/zij het in je ziet zitten. Daar heb je nu niets aan, maar hopelijk krijg je straks weer een beetje energie hebt om de boel weer op te pakken en vol goede moed door te gaan .
Ja oefenen met anderen kan wel echt super nuttig zijn!! Ik heb een âlieve uitstralingâ (hoor ik vaak, denk door sproetjes/licht haar en ik glimlach veel/bloos snel) en zachte stem en heb echt flink moeten oefenen om wat steviger over te komen tijdens sollicitaties en presentaties. Heb dat ook echt moeilijk gevonden en me feedback soms echt super persoonlijk aangetrokken maar het voelt inmiddels wel natuurlijker en het idee dat het helpt om mijn boodschap over te brengen, vind ik wel echt helpen. Ben hier voorheen ook echt een aantal keer om afgewezen.
Vind overigens dat die feedback echt onnodig tactloos is gebracht! Wellicht gewoon een super lomp persoon want die eerdere feedback van âje onzekerheid is nergens voor nodigâ vind ik al zoveel positiever klinken (hoewel ik snap dat je ook die feedback liever niet zou krijgen hoor).
Nog wat ongevraagde tips die je misschien zelf al toepast - vind verder zelf donkere kleding en wat meer make up ook helpen, en letten op harder (en vooral niet hoger! Dat doe ik schijnbaar als ik aardig wil overkomen ofzo, een vriend wees me daarop toen ik in zijn bijzijn iets gedaan moest krijgen aan de telefoon) praten. Oh en ik weet dat dit niet onomstreden is maar ik doe ook wel eens âpower posingâ (cf Amy Cuddy) van tevoren, baat 't niet dan schaadt 't niet en moet vaak ook een beetje om mezelf lachen dan en dat helpt om 't gesprek iets meer ontspannen in te gaan.
Hoop dat je snel een fijne werkplek vindt
Wat stom @Protagonist, ik ben het eens met wat hierboven wordt gezegd!
Ik merk dat ik bij elke mail die ik krijg waarin staat dat ik niet wordt uitgenodigd voor een gesprek, meer en meer onzeker wordt. Ik weet dat ik misschien nog niet zo lang aan het solliciteren ben (sinds juni), maar vaak staat er dan âwe kiezen ervoor om mensen uit te nodigen met meer ervaringâ. En dat snap ik aan de ene kant natuurlijk, maar hoe moet ik die opdoen als niemand mij die kans geeft?
Ik heb ook best wat ervaring in stages en vrijwilligerswerk in mijn vakgebied, maar ja, als er dan sollicitanten zijn met al 3 jaar âechteâ banen gaan ze daar voor. En ik weet gewoon niet hoe ik daar tussen moet komen.
Een bijbaan is nodig voor het geld, maar dat sluit vaak niet aan bij mijn vakgebied en daar wordt mijn ervaring dus ook niet meer van, maar de huur moet ook elke maand betaald worden en ik kan niet leven op lucht.
Sorry voor mijn gezeur, maar ben er even klaar mee na weer een afwijzing o.b.v. sollicitanten uitnodigen met meer ervaring.
Wat vervelend! Toen ik aan het solliciteren had ik ook niet echt ervaring (9 maanden een werkervaringsplek), maar ik werd wel vaak uitgenodigd op gesprek. Dus ik was wel goed in brieven schrijven denk ik, ik was alleen heel slecht in gesprekken voeren :â)
Heb je al wel eens mensen laten kijken naar je brief? Misschien is die te standaard?
En solliciteer je dan wel op functies waar specifiek wordt gevraagd om mensen met weinig ervaring? Dan is het ook wel stom (maar wel logisch) als ze dan alsnog mensen aannemen die meer ervaring hebben.
En in welk vakgebied zoek je, misschien kunnen mensen hier met je meedenken. Oh en als laatste: sinds juni aan het solliciteren vind ik eeecht niet lang!
Wat tactloos (niet constructief) gebracht! Verder zou ik geen hakken dragen, als je dat nooit doet (en dus waarschijnlijk niet 100% comfortabel in voelt).
Hoe verlopen je gesprekken? Zelf voel ik me (als sollicitant, maar ook aan de andere kant) het meest comfortabel in een dialoog en niet een vragenvuur (want super zelf bewust dan), dus daar stuur ik het gesprek ook naar. Zelf vragen terug stellen, om meer verduidelijking vragen.
Verder houding: actief luisteren, handen op tafel bijvoorbeeld. Handdruk en voorstellen beetje een duidelijke zin.
Afhankelijk van het type functie, zou ik zelf eigenlijk niet benoemen dat je onzeker bent in dergelijke gesprekken. Tenzij je echt niet uit je woorden komt. Ik doe vaak een beetje een âkoetjes kalfjesâ verhaal aan elkaar knopen, want vind in het begin stiltes en aangekeken worden erg ongemakkelijk. Maar dat moet maar net je ding zijn.
Opzich is bovenstaand allemaal best te âoefenenâ. Verder klik je soms gewoon met mensen en soms echt niet, dan gaat t allemaal moeilijker of makkelijker dan de anderen.
@lijnewiets In welke branche kijk je Ă©n solliciteer je dan inderdaad op junior, weinig ervaring functies? Als je wilt, wil ik best een blik op je brief en/of CV werpen!
@monkeyslut Dankjulliewel! Ik zoek iets op kunst/cultuurgebied. Het liefste rondom educatie, maar conservering/beheer/behoud is ook goed.
En super lief dat jullie mee willen kijken naar mijn brief. Ik ga morgen weer aan de slag met een nieuwe en dan stuur ik een van jullie een pb!
En ik weet dat het niet lang is hoor, maar het voelt echt als eeuwen (ik wil niet iemand die al langer aan het solliciteren is voor het hoofd stoten, ik ben gewoon heel ongeduldig).
@lijnewiets herkenbaar!
Een bijbaan geeft wel je wil om te werken aan en je leert daar ook altijd wat, ook al zijn het wat algemenere vaardigheden. Dat zou je ook kunnen benadrukken, dat je - ik zeg maar wat - caissiĂšre bent en in je brief zegt dat âje al sinds lange tijd weet wat het is om servicegericht te werkenâ. Natuurlijk weegt het misschien inderdaad niet op tegen mensen met 3 jaar specifieke ervaring maar ik vind bijbanen eigenlijk bijna altijd wel iets opleveren qua vaardigheden.
@Protagonist pfff wat vervelend gezegd! Nogal lompe opmerking hoor. Misschien is een training met een coach iets? Ik weet niet of een loopbaancoach zoiets aanbiedt of een ander soort coach. Heb verder helaas geen tips, ik âvergeetâ ook alle dingen zodra ik binnen kom en zou achteraf echt niet meer kunnen zeggen wat voor handdruk ik heb gegeven bijvoorbeeld.
Ik heb laatst een vacature doorgestuurd gekregen voor een functie bij een bedrijf dat zich bezighoudt met [weg], misschien lijkt dat je iets? Stuur maar een pb als je geĂŻnteresseerd bent!
@Protagonist Misschien kun je een cursus of coach vinden waarmee je kunt oefenen. Ik vind dat ze de feedback echt heel lomp brengen, kan eigenlijk niet. Het is op zich wel iets concreets waar je nu mee aan de slag kunt.
Ik werd laatst gevraagd door een bedrijf waar ik het vorig jaar net niet was geworden. Ik had dus goede hoop, maar dit keer werd ik weer tweede. Ik krijg veel complimenten over mijn goede cv, skills, dat ik leuk overkom, ⊠Ik kom vaak best ver, maar uiteindelijk word ik nooit gekozen. Het voordeel is dat er nu steeds tijdelijke opdrachten op mijn pad komen, maar ik merk al dat de afwijzingen steeds moeilijker/pijnlijker worden ten opzichte van toen ik mijn vaste baan nog had.
Eerlijk gezegd vind ik dat echt een beetje overdreven âfeedbackâ als het gesprek verder wel prima liep. Althans dat daar zo zwaar aan wordt getild (er vanuit gaande dat je geen sales/consultancy functie gaat doen - steeds bij nieuwe over de vloer).
Ik denk misschien inderdaad oefenen, dan krijg je misschien qua houding/stem want concretere aandachtspunten! Succes!
Ik heb gistermiddag eerste gesprek gehad en werd eind van de middag gebeld met een uitnodiging voor een tweede gesprek! Ik ben super enthousiast over de functie/werkzaamheden en gelukkig is al ter sprake gekomen dat de afstand moeilijk is. Ben blij dat ze dus desondanks enthousiast zijn en met me verder willen praten, niet dat ze er dus helemaal niet bij stil staan en het later nog besproken moet worden oid.
Ik denk dat er geen strikte regels voor zijn, enkel âomgangsnormenâ. Het zou nogal suf staan als je werkgever geen referentie wil geven en hij daar wel voor gebeld wordt, of dat hij er niets van af weet en dat uit naar de recruiter (want wat zegt dat dan over jouw communicatie?). Ik zou daarom altijd van te voren afstemmen of melden dat je diegene als referentie hebt opgegeven.
Oh zo, een geschreven referentie. Ja die mag je meesturen, daarom is ie geschreven toch?