Ik merk vaak dat iemand anders de gesprekken dan voert. Ik kies daarom voor meneer/mevrouw.
Ook in m’n huidige baan, kun je contact opnemen met een persoon maar die persoon voert dan niet altijd de gesprekken.
Oh dat zou ik juist niet doen. Meneer/mevrouw is zo onpersoonlijk, alsof je er ook niet de moeite voor hebt gedaan. Dat diegene de gesprekken niet voert, kan jij als sollicitant toch niet weten? Met een aanhef laat je iig zien dat je de vacature aandachtig gelezen hebt. En kan me niet voorstellen dat je iemand afwijst op het vermelden van een naam die nota bene bij de vacature staat.
Haha de meningen verschillen dus! Ik vind hem ook lastig hoor. Daar komt nog bij dat het heel indirect een collega van me is wie genoemd is, dus een aanhef gericht aan haar zou denk ik beter zijn. Zij weet niet wie ik ben, maar wel waar ik werk.
Misschien heel onpersoonlijk, maar ik zet nooit iets van beste oid boven mijn brief. Ik heb er dikgedrukt boven staan “motivatiebrief initialen achternaam” en daaronder gelijk de eerste alinea van mijn brief. Beleefdheden heb ik in de begeleidende mail, of als het via een portal gaat gewoon niet.
Oh echt joh, dit heb ik nog nooit gehoord zal misschien in een heel andere sector / ander wereldje zitten hoor maar kan me niet voorstellen geen aanhef te schrijven.
Ja tenzij het zo’n online sollicitatie is met honderd vakjes waar je in steeds 150 woorden alle antwoorden moet uiteenzetten. (Dit haat ik trouwens intens lol) (maar beter dan ditzelfde in videvorm)
Ik ben vorige week op een tweede gesprek geweest en dat ging super goed. Heb alleen nog niks gehoord…
Ik had de naam erin gezet met wie je kon je bellen voor vragen haha. Uiteindelijk sprak kk die pas bij tweede gesprek.
Denk dat ze er snel overheen lezen.
Volgende week hoor ik of ze verder willen of niet.
Als het juiste wordt aangeboden doe ik het, anders kijk ik nog verder blijf ik hier nog 1 jaar.
Ik vind het solliciteren vermoeiend proces. En als ik jaar wacht kan ik boete vrij weg
Ja, dit vind ik ook best gek hoezo doe je dat niet?
@EllaFitzgerald , Waarom eigenlijk wel? Ik vind geachte heer/mevrouw zo anoniem en onpersoonlijk, en beste <naam recruiter/contactpersoon> heel gericht terwijl waarschijnlijk meerdere mensen die brief lezen. In een begeleidend mailtje zet ik dan wel Geachte heer , beste (als ik iemand al persoonlijk heb gesproken en we elkaar daarin hebben getutoyeerd). Ik denk dat ik een motivatie dan ook meer als een bijlage/toelichting op mijn CV (waarom ben ik geschikt voor de functie) zie in plaats van een brief? (Zie net ook dat ik er alleen Motivatie boven zet en dus niet motivatiebrief) En dat zou heel goed gerelateerd kunnen zijn aan het type werk dat ik doe idd.
Hebben ze niets gezegd over wanneer ze iets zouden laten weten? Ik zou zelf even bellen!
Nee, degene met wie ik het tweede gesprek had wist niks over de verdere procedure dus ze kon me er niks over vertellen. Ik kan inderdaad wel bellen, maar ik vind dat meteen zo opdringerig eigenlijk…
Omdat ik die persoonlijke touch zelf wel heel waardevol vind, vind het zonder erg generiek en zou daar als ontvangende partij zelf niet heel blij van worden. Maar hey, als het voor jou werkt (non-sarcastische smiley)
Na een week zou ik het wel doen! Vind ik niet opdringerig overkomen.
Nou ja zeg, er was een mogelijkheid voor mij om weer als student te werken in een andere stad waar ik vorige zomer werkte (maar is wel een uur pendelen). Dus ik stuurde redelijk wat sollicitaties uit voor een job in m’n eigen stad. Alles liep uit op niks. Nu staat die job in de andere stad net vast en mag ik ineens bij 2 andere winkels in m’n eigen stad op gesprek
Een beetje 'n gemiste kans om een nieuwe ervaring op te doen in een nieuwe werkomgeving (en minderen pendelen) maar op de andere job ken ik de collega’s en omgeving en werkmethode al dus ik probeer het zo positief te bekijken
Ik zie psychisch zo op tegen solliciteren: ik heb er gewoon echt echt echt mentaal de ruimte niet voor. Lig hier echt nachten wakker van, ook omdat ik zó op mijn plek ben op mijn huidige werk, en dat er dan geen ruimte is, is enorm frustrerend. Is dit herkenbaar voor sommigen?
En dan te denken aan het solliciteren, de beste versie van jezelf zijn tijdens zo’n gesprek, het nieuw zijn ergens en weer helemaal van 0 beginnen op zo’n nieuwe plek: ik kan er echt niet meer tegen
Hoe ga ik toch die motivatie en moed vinden?
Gewoon doen hoor!
Ik zou nog even wachten, een week is maar zo kort als je werkt en de tijd gaat zo snel. Zou het sowieso nog een weekje geven.
Heb al iets gehoord, ze waren zeer positief! Maar ze spreken nog meerdere kandidaten dus ik hoor pas volgende week of ik word aangenomen of niet.
Mooi! Wel lang wachten joh, wat stom dat die gesprekken zo ver uit elkaar zijn gepland. Nog even geduld dus.
Voor mijn gevoel gebeurd dit tegenwoordig veel vaker dan vroeger. Dat ze je z.s.m. overal willen spreken maar je rustig 1,5 laten wachten voordat je hoort of je het bent geworden/door mag naar de tweede ronde.