Ja graag zou ik een pb van je ontvangen over het traineeship!
En de rest die gereageerd heeft: heel erg bedankt voor jullie adviezen en tips! Goede ideeën werden hier genoemd, alumni netwerk is een goede tip, en wat meer commerciëler sectoren sta ik ook voor open. Ik heb helaas geen stage gelopen bij de opleiding, daar waren bij ons niet veel plaatsen beschikbaar. Ik heb wel vrijwilligerswerk gedaan en bij commissies gezeten, maar helaas is dat niet de ervaring die werkgevers vaak willen.
Ik ga iig met jullie tips aan de slag!
Ik weet niet of ik het gemist heb, maar ik dacht dat je een tijdje geleden een nieuwe baan had gevonden? Misschien staat dit er los van of heb ik gewoon een slecht geheugen
Ah dit is zo herkenbaar! Ik ben ook eind vorig jaar ergens nieuw begonnen en het voelt maar niet alsof ik er echt ‘in’ kom ofzo, al doet het team heel erg z’n best en zijn dat ook echt leuke mensen. Ik snap ook niet zo wat nou het probleem is, want ik heb wel dingen te doen (al is de communicatie niet altijd top, zie ergernissentopic van vandaag haha).
Weet je voor jezelf hoe het komt dat je het werk niet wilde doen maar toen je werd aangenomen toch op het aanbod bent ingegaan? Ik weet dat je lang aan het solliciteren was, dus misschien wilde je gewoon graag weer aan de slag? Ik kan me voorstellen dat zoiets je ook kan weerhouden van verder kijken, al is het wel comfortabeler om nu vanuit deze functie verder te kijken natuurlijk.
Zijn er collega’s met wie je over die moeilijkheden kunt praten? En als het wat makkelijker zou zijn, zou je dan wel willen blijven of wil je toch niet meer dit werk doen? En ook wat @anon42392789 zegt, als je dit voor jezelf al weet en weet wat je waard bent kan het alleen maar beter worden als je jezelf die kansen gunt (maar dat ben je aan het doen schreef je vandaag).
Misschien veel ongevraagde adviezen maar ik ben blij om wat herkenning te lezen hier omdat ik mezelf zo vind zeuren; nieuwe baan gevonden in de lockdown, vast contract, wat is er mis? Inderdaad lastig om het ‘corona-element’ hier los van te zien. En tegelijk zinloos, want corona is er nou eenmaal en zal ook niet snel helemaal verdwenen zijn.
Hier nog een beetje ongevraagd advies! Je bent absoluut geen sukkel als je er na een paar maanden achter komt dat dit t toch niet helemaal is (om wat voor reden dan ook). Ik ben de afgelopen anderhalf jaar 2x van baan gewisseld, werd op beide plekken doodongelukkig. En ben zó blij dat ik dit heb gedaan! Sommige mensen ‘vonden daar wat van’ - maar jij moet zelf 40u p/w dit werk doen… en je moet wss ook nog heel wat jaartjes werken. Dus kan maar beter iets zijn waar je je dan fijn bij voelt.
Oke, hele tirade, maar ik weet hoe lastig zoiets kan zijn en gun echt iedereen een baan die echt bij diegene past.
Ik weet natuurlijk niet hoe je het de volgende keer gaat aanpakken, maar ik denk dat je er nu toch wel wat zekerder in zou gaan omdat je je dit gerealiseerd hebt en ook weet om in het voor jou (en mijzelf ook) ‘doemscenario’ te zitten: geen werk hebben en moeten solliciteren.
Dit heb ik denk ik ook, al vind ik het soms wel moeilijk om dat aan te voelen en daadwerkelijk dingen af te kappen, al vind ik de baan minder leuk. Toch die angst ‘stel dat de rest niks wordt dan is dit beter dan niks’.
Dit herken ik ook en vind ik een van de meest frustrerende dingen. Het is via videobellen zo moeilijk om een band op te bouwen. En soms heb je wel eens een leuk gesprekje en dan moet je weer door, hang je op en zit je ineens weer in een lege stille werkkamer en spreek je die persoon een tijdje niet als je geen meetings meer hebt. Dat vind ik lastig, normaal zou je elkaar wel weer in de gang tegen het lijf lopen of bij de koffieautomaat.
Bij dit weet ik niet of er ooit een duidelijk gevoel zal zijn. Wat je ook kiest, je zult nooit weten hoe de andere optie geweest zou zijn. Misschien is dat onduidelijke, hoe vervelend ook, wel het goede aan de situatie want je hebt in ieder geval een keuze (dat ik er zo tegenaan kijk vind ik eigenlijk wel heel spijtig, want me afhankelijk voelen van een baan en bedrijf is niet realistisch en ook niet hoe ik graag in het leven wil staan).
Ik weet wel wat ik wil doen denk ik. Ik ben niet zo zeker, want ik heb die optie altijd weggeschoven omdat ik mijzelf er niet slim genoeg voor vond en ik had besloten om het maar naast me neer te leggen, ‘er zijn zat andere leuke banen’. Maar ik heb toch gesolliciteerd! Al was het alleen maar om die drempel over te gaan en toch te kunnen denken dat ik deze kans niet zomaar voorbij heb laten gaan. En dat hielp wel, want ik ben nu meer casual aan het kijken zoals jij ook doet en ik probeer niet alle bezwaren te zien van het reageren op functies terwijl ik net een nieuwe baan heb. Wat mensen zullen zeggen/denken (ik vind het heel erg dat ik dat erg vind) speelt inderdaad ook mee.
Wat dragen jullie tijdens een sollicitatie?
Ik had er vandaag een en had een blazer en blouse aan en een nette zwarte jeans maar dat voelde toch niet echt geschikt ofzo. Heb geen ander soort broeken dus wil ik eventueel nog snel iets scoren voordat ik een tweede gesprek heb of elders nog gesprekken zou doen. Een jurk leek me minder geschikt omwille van de functie maar weet niet of dat ergens op slaat haha
Had vandaag mijn eerste gesprek en heb een aantal punten meegenomen! Dank!
Mijn eerste gesprek vandaag ging heel goed, nu is het afwachten of en wanneer ik een uitnodiging krijg voor een tweede gesprek. Ze verwachten binnen twee dagen maar uiterlijk vrijdag. Dus nog even in spanning afwachten.
Ligt ook een beetje aan de soort baan/functie. En formeel/minder formeel. Ik had een nette zwarte broek aan met een witte col en een bruine blouse en daaronder simpele zwarte laarsjes met een kleine hak. Representatief overkomen is belangrijk in de functie waar ik voor solliciteerde. Ik vond make-up wat lastiger, maar heb het uiteindelijk gewoon basic gehouden met een naturel lipstick. Het is toch het eerste wat ze zien bij binnenkomst en aan de hand van je outfit zien ze ook meteen of je het serieus neemt. Kreeg er wel een compliment over dus denk dat het wel een goede keuze was.
In het onderwijs speel ik vaak de basic bitch met kleurrijke blazer, simpel basic blouseje ‘nette’ spijkerbroek en onopvallende sneakers / enkellaarsjes. Dit omdat ik een keer voor ‘excentriek’ werd uitgemaakt en derhalve niet bij een school zou passen op basis van een opvallendere blazer .
Voor marketingfuncties en bij ict-bedrijven pak ik vaak wel wat meer uit. Maar ik draag sowieso liever geen jurkjes en rokjes, omdat ik mij daar vaak niet fijn in voel.
Ik denk dat het vooral belangrijk is dat je je gewoon fijn en zelfverzekerd voelt in een outfit. Soms gewoon net even netter dan je dagelijkse kloffie pre-corona. Ik heb wel een keer een bedrijf gegoogled om te kijken hoe formeel of informeel ze daar waren.
En ik prefereer liever dure/mooie stoffen dan synthetische troep als het warm is.
Hmm ja. Heb mn make up ook basic gehouden (enkel mascara en foundation zoals ik anders ook doe, lipstick was nu niet zichtbaar ivm mondkapjes dus heb ik niet over nagedacht zelfs haha). Verder had ik simpele bruine laarsjes met kleine hak aan.
Ik vraag me af of ze om die jeans me zouden afstrepen? Kan me niet meer herinneren of die man zelf een jeans aanhad of niet omdat hij al neerzat toen ik binnenkwam. De hr dame had een lange casual jurk aan.
Het ging om een functie als (sales) ingenieur (dit haal ik later nog weg ivm herkenbaarheid)
Wat draag je dan zoal als je uitpakt?
Volledig met je eens qua stofkeuze, naast dat je je er minder kapot in zweet, ogen iets stuggere/duurdere stofjes ook automatisch al wat netter he
Ik heb hetzelfde gedaan met make-up, draag normaal niet elke dag foundation maar nu wat onrustig qua rode plekjes dus dat heb ik wel gedaan. En mascara en wenkbrauwen die doe ik standaard elke dag.
Ik denk dat een nette, zwarte spijkerbroek geen probleem moet zijn als het in verhouding is met de rest. Zolang het geen baggy/lichte kleuren zijn denk ik dat het prima is.
Nu scheelt het dat ik in mijn dagelijkse leven ook meestal wel in een blouse/nette blazer of pantalons loop dus ik kon gewoon iets uit mijn eigen kast trekken. Wel let ik extra op of niets doorschijnt etc. En wat @anon42392789 ook zegt idd: synthetische stoffen lekker laten liggen, ongemakkelijk als je krampachtig pogingen doet om zweetplekken in je polyester blouse te verbergen
Ik heb het idee dat sollicitatiegesprekken in het echt toch beter bij me passen, dan de digitale gesprekken. Digitaal moet je veel sneller antwoorden, mis je de non-verbale communicatie en is er (zoals ik het beleef) daardoor ook veel minder ruimte voor een grapje tussendoor. Heb daardoor het gevoel dat ik minder goed uit de verf kom. Ben nu ook al 3 keer in de top 3 geëindigd. Dus cv en brief goed en dan bij het gesprek toch net niet. Zijn er nog mensen met tips hoe je digitaal goed tot je recht komt?
Maar ik maak het niet in Word, maar in Indesign, dus dan kun net wat makkelijker tekst ergens in een hoekje proppen. Misschien kun je Canva proberen, is gratis en werkt net zoals Indesign!
ja, ik doe het ook in canva! ligt er ook wel aan op wat voor functies ik solliciteer, maar veel staat ook wel op mijn linkedin en ik denk dat mensen daar ook wel naar kijken als ze iets meer willen weten. 't is soms wel wat klein, maar de lay-out is wel netjes.
Hoewel ik groot voorstander ben van je eigen geluk achterna gaan snap ik je wel heel goed! Ik zit nu in een luxepositie waarbij ik kan kiezen tussen 2 (en misschien zelfs 3) banen, maar overal laten ze wel doorschemeren dat ze wel graag willen dat iemand lang blijft, dat ze in iemand investeren en het echt rot zou zijn als diegene na x maanden/ een jaar al weg zou gaan blabla. Dit snap ik natuurlijk heel goed en is ook logisch, en ik probeer natuurlijk een weloverwogen keuze te maken met de gedachte dat ik ergens voor een langere tijd ga werken, maar ik kan toch ook niet van tevoren weten of het werk daadwerkelijk zo goed bij me past? Ik krijg hier echt een beetje stress van, want ik wil ook niet ergens blijven werken waar ik het niet naar mijn zin heb, want je bent inderdaad 40 uur van je week kwijt aan werk!
Wat betreft CV: ik heb mijn CV van 2,5 pagina terug kunnen brengen naar 1 mooie, overzichtelijke pagina in Canva! Echt een aanrader
Ik had hetzelfde probleem! In mijn hoofd had ik echt van het mag niet meer dan 1 pagina zijn.
Maar 2 is ook prima, had het aan mijn jobcoach gevraagd (die kreeg ik toegewezen omdat ik bijstand krijg / kreeg).
@niceanijs
Same! En dan soms die slechte verbinding helpt ook niet mee.
Ik ging zeggen dat ik veel humor heb, maar dat kwam totaal niet zo over
Anyways hebben ze me toch aangenomen en voor totaal iets anders, dus is het toch nog goed gekomen.
Ik heb trouwens m’n CV in pages (Apple) gemaakt, had op canva een layout gezien en beetje nagemaakt.
Heb voor mijn motivatiebrieven dezelfde lay-out ook.
Ik heb na een digitaal eerste gesprek, vrijdag een fysiek tweede gesprek. Meteen kledingstress, is als begeleider in de zorg (huisbezoeken e.d.). Denk dat het idd een gekeurde blazer wordt op donkere spijkerbroek en sneakers
.
