Toch wel fijn om te horen dat je niet de enige bent met dit soort struggles. Hoe lang ben jij nu aan het zoeken?
(ook?) vanaf juli!
en ben er serieus klaar meeā¦ : (
Ik heb een gesprek op mijn verjaardag. Zal ik iets lekkers meenemen (gewoon iets kleins)?
- Ja, waarom niet?
- Doe niet zo debiel
- Andersā¦
0 stemmers
het is ook echt een vervelende periodeā¦ Hoop dat je het een beetje van je af kan zetten en dat je snel iets leuks vindt!
ik hoor het trouwens wel heel veel om me heen van net afgestudeerden dit probleem, en ook veel mensen die hun eerste baan dan toch vinden tegenvallen (zoals ikzelf :p)
Ik vind doe niet zo debiel antwoorden zo raar, haha! Maar voor een eerste gesprek zou ik niet iets meenemen.
5 likes
Ik zou het doen. Gewoon, omdat het kan. Voorwaarde is wel dat het past bij het bedrijfā¦ in een hele stijve omgeving wordt het misschien wat ongemakkelijker ontvangen dan in een wat informelere lossere context. Als je het een beetje leuk aankleedt qua verhaal (ātoch een beetje feest vandaag: jarig en op gesprek voor een functie die ik cool vind, dus dat leek me reden voor een traktatieā), breek je meteen het ijs.
2 likes
ik vind het echt afhankelijk van het bedrijf! Zou het zelf alleen doen als het een ālosā/jong/niet-zo-serieuze-vacaturetekst bedrijf is
2 likes
@djodie en @mariposa Ik denk dat het bij het bedrijf past. Ik ben zelf ook echt een zoetekauw en ik vul op mijn huidige werk regelmatig de snoeppot aan (en eet hem leeg), dus het past wel bij mij. Ik denk dat ik het gewoon doe. Kan het altijd nog in mijn tas laten als het toch ongemakkelijk lijkt.
2 likes
Ik ga intern solliciteren op een vacature, mijn leidinggevende gaat dit echt geen probleem vinden want ik werk op een afdeling waar doorgroeien heel normaal is en men dat ook heel graag ziet.
Alleen is de situatie als volgt - ik werd op de vacature gewezen door een collega die ook op die functie zit. Ze vond het goed bij mij passen, vond ik lastig zeggen op basis van een stukje tekst dus heb ik afgelopen maandag met haar gesproken. Eigenlijk dacht ik dat het niets voor mij zou zijn - maar ben toch wel geĆÆnteresseerd. Vanmiddag mailde ze dat ze al bezig waren met het uitnodigen van sollicitanten en de tip om snel te solliciteren. Mijn brief en CV wil ik morgen mailen naar de betreffende manager (met verhaal dat ik graag persoonlijk langs was gekomen om dit af te leveren, maar ik ben pas donderdag op kantoor en wil niet tot dan wachten met de kans dat ze alles al dicht hebben gegooid).
Wat vinden jullie handig m.b.t het informeren van mijn manager? Die zie ik dus ook pas donderdag (is morgen vrij net als ik). Gewoon open en eerlijk het verhaal doen per mail denk ik toch? En aangeven dat ik dit graag face to face had besproken, maar hij was al weg toen ik de mail kreeg met de tip snel er bij te zijn en dus niet wil wachten tot ik dit donderdag met hem heb besproken maar dan graag nog even zit om het er over te hebben?
Een week geleden zei ik nog: vacature is niets voor mij, maar je gezicht laten zien kan nooit kwaad. Nu denk ik: interessant, ik pas niet helemaal in het plaatje dat ze zoeken - maar jezelf daar op de kaart zetten kan nooit kwaad.
Hm ja manier van omgang vooral. Echt een gevoel. En zoān beetje alles erop betrekken. Constant, in welke situatie ook, weet de manager mijn uitgesproken verhaal er wel bij te halen. Vind het best vervelend en ervaar best wel druk. Sorry dat ik ervoor uitkom dat de sector niet een is waar ik happy in word? Voel me best voor het blok gezet nu snel te kiezen voor iets anders. Ofwel binnen hetzelfde bedrijf ofwel ergens anders. Maarja niet alles hoeft er constant op betrokken te worden. Voel me nu beetje het buitenbeentje ofzo. Die het niet leuk genoeg vindt en een soort van meteen afgeschreven wordt. Ondanks dat anders wordt gezegd.
Ja jeetje heel herkenbaar jouw verhaal verder. Er is ZOVEEL werkaanbod, maar toch net niet ofzo? Of ik ben weer niet geschikt voor de vacature. Blijft toch echt wel een heel moeilijk iets hoor. Als ik de gouden tip had dan had ik ām gegeven. Maar helaas.
Waarom zou je dat per mail doen? Ik zou je manager er donderdag over spreken face to face. Het is niet alsof je zijn goedkeuring vraagt of hem Ć¼berhaupt ruimte geeft hier iets van te vinden, want je verstuurt je sollicitatie vrijwel direct er na toch? Niet dat ik vind dat je dat moet doen, maar waarom zou je de situatie aan platte tekst overlaten als er geen verschil is met als je het face to face vertelt. Uiteraard wel goed om donderdag te zeggen dat je het eerder van te voren had willen aangeven maar ivm tijdsdruk hier geen ruimte voor was.
2 likes
Nee, ik wil de sollicitatie vandaag versturen omdat ze al actief bezig zijn met het uitnodigen van sollicitanten. Goedkeuring heb ik niet nodig, maar zou het heel raar en vervelend vinden als hij te horen krijgt van mijn sollicitatie zonder dat ik er over verteld heb.
Heel vervelend 
Heb niet echt tips voor je, maar denk wel dat het verstandig is om daar zo snel mogelijk weg te gaanā¦
@Enthusiasm @Sundance Ik vind het best moeilijk om te lezen dat jullie 3 maanden solliciteren lang vinden, het duurde bij mij maar liefst 8 maanden voordat ik een baan had gevonden. Maar goed ik moet dit niet op mezelf betrekken haha.
Ik heb idd in die tijd ook 2x een tijdelijk baantje gehad. Alleen dat deed ik bijna fulltime en dat moet je niet onderschatten, ik had ernaast bijna geen tijd/energie over om te solliciteren. In de zomermaanden zijn er ook wel minder vacatures geloof ik, dus hopelijk trekt het nu wat meer aan. Zoeken jullie in een lastige sector?
Ik heb het toen een paar jaar geleden wel gedaan, maar was bij een zorginstelling. Ze vonden het leuk en ik heb er punten mee gescoord. 
1 like
Maar hoe groot is die kans als je vandaag de solli verstuurt en morgen hem spreekt?
Als je bijv. via een uitzendbureau iets tijdelijks zoekt vind ik niet dat je dat hoeft aan te geven. Maar ik heb zelf wel toen aangegeven dat ik op zoek was naar iets in mān vakgebied/op niveau omdat ik het ongemakkelijk vond om het niet te zeggen, collegaās bij mān tijdelijke baantje zouden er toch wel achter komen wat ik gestudeerd had en dat ik logischerwijs eigenlijk op zoek was naar iets anders.
Bij mij vonden ze dat overigens geen probleem en kon toen ook gewoon open zijn over als ik een sollicitatiegesprek had etc! dus is net waar je je fijn bij voelt denk ik
1 like
Ja ik snap dat het heel frustrerend is, zeker omdat je gewoon je huur moet betalen.
Ik heb destijds bewust op tijdelijke baantjes gesolliciteerd, dus bij mij was dat geen probleem. Vaak gaat dat via bureaus als YoungCapital, ASA, Tempo-Team. Je kunt je daar gewoon inschrijven, of even bellen om te vragen wat ze hebben.
Succes! 
1 like
Als ik bij wijze van spreken volgende week een baan vind dan vind ik die 3 maanden inderdaad niet zo lang. Maar het is meer dat ik geen idee heb wanneer ik een keer iets zal vinden in combinatie met het gebrek aan inkomen wat me frustreert. Iedereen om me heen zegt ook: Geniet er maar van, zo lekker die vrijheid die je nu nog hebt. Maar zo voel ik het helemaal niet, ben juist jaloers nu op mān studerende vrienden die net weer begonnen zijn aan een nieuw jaar en mān vrienden die al een baan hebben. En veel vrije tijd is leuk maar als je daar goed gebruik van wil maken door leuke dingen te doen heb je daar meestal wel geld voor nodig en daar ontbreekt het nu juist aan.
Ik heb er geen ervaring mee, maar ik weet niet of je rekening hebt gehouden met dat je dan wel instellingscollegegeld moet betalen (ervan uitgaande dat je al een masteropleiding of vergelijkbaar diploma op zak hebt). Dat kan wel erg prijzig uitvallen, bij mijn universiteit is het sowieso minstens 12.000 per jaar (verschilt per opleiding). Ik weet niet in hoeverre je dat bij elkaar gespaard krijgt binnen een jaar?
Maar misschien zijn er ook bepaalde regels waar je onder valt waarmee je een uitzondergingsgeval bent, dat weet ik natuurlijk niet!
1 like
Ja ik wil het ook niet bagatelliseren hoor, ik weet maar al te goed hoe kut het is en hoe uitzichtloos het soms voelt. Je voelt je zo nutteloos. Hoop voor je dat je snel iets hebt!
@Enthusiasm ik denk hier ook wel eens over na, maar zou je dat dan doen omdat je die studie echt graag wil doen/omdat het je meer baangarantie geeft, of om maar iets te doen te hebben?