Ik heb een populair-wetenschappelijk boek gegeven (uit ‘ons’ vakgebied), vond hij heel leuk! Maar klasgenoten deden niet allemaal iets.
Edit: ik gaf dit trouwens op de diploma uitreiking, want beoordeling/evaluatie was een andere docent.
Ik had een beetje tijdsnood, maar ik heb chocolaatjes gegeven. Maar het leek me eigenlijk leuker om iets te geven wat gekoppeld kon worden aan mijn scriptie
Officieel is mijn zomervakantie morgen pas voorbij, maar mijn begeleider stelde voor de zomervakantie voor dat ik alvast aan het onderzoeksvoorstel voor m’n MA scriptie zou beginnen omdat de eerste versie daarvan al half oktober ingeleverd moet zijn. Nu ben ik al zo’n twee weken bezig met literatuur lezen en nadenken maar ik kom maar niet op een goede onderzoeksvraag. Het levert me nu al zoveel stress op. Vooral omdat ik denk dat mijn begeleider al van alles verwacht en ik nog niks op papier heb. Ik haat deze fase van scriptie schrijven. Bij mijn BA scriptie en andere onderzoeken ging het me altijd vrij goed af als ik eenmaal de hoofd- en deelvragen bepaald had. Hopelijk is dat nu ook het geval…
Inderdaad, en je kunt je onderzoeksvraag toch verder ook nog aanpassen/aanscherpen als je wat verder bent? Je begeleider is er voor om je daarbij te helpen dus ik denk niet dat zij/hij daarover valt. Wat is je vakgebied?
1 like
Ja klopt! Ik studeer communicatie. Scheelt dat ik al wel een thema heb (weg Ivm herkenbaarheid) maar nog niet specifiek een invalshoek dus.
1 like
Had ook al in het studietopic gepost maar zie nu pas dit topic dus post het ook even hier:
Ik moet over 6 weken mijn onderzoeksvoorstel voor mn bachelorscriptie inleveren en heb nog geen onderzoeksvraag. Ik blijf twijfelen tussen verschillende onderwerpen. Waar kan ik het beste op letten als ik het mezelf niet te moeilijk wil maken? Ik werk namelijk fulltime naast mijn studie en wil daarom zsm afstuderen.
Ik zou vooral iets kiezen waarvan je denkt dat je het interessant genoeg vindt om je langere tijd intensief mee bezig te houden. Daarnaast moet het haalbaar/realistisch zijn om te onderzoeken met de middelen en binnen de tijdsperiode die je hebt!
1 like
Ik weet niet welke studierichting je doet maar als je een desk/literatuuronderzoek doet zou ik voor een onderwerp gaan waar veel over is geschreven.
1 like
Misschien een domme vraag; maar hoe bepaal je of ergens veel over is geschreven? Aan de hand van resultaten in catalogs, of moet je dat zelf inschatten op basis van hoe vaak dingen voorbij komen tijdens de studie? Of is daar weer een andere manier voor?
Ik ben Flamoes niet maar voordat ik mijn scriptieonderwerp heb gekozen, heb ik literatuur gelezen via diverse databanken (Google Scholar, EBSCOhost, Sciencedirect, Springer etc.) en dan merk je vanzelf waar veel over geschreven is en waar niet. Maar goed, ik kreeg vanuit mijn uni al een hoofdonderwerp toegewezen en ik moest daarbinnen zelf een subonderwerp kiezen dus dan is het wat makkelijker. Ik had toen rondom het hoofdonderwerp literatuur gelezen in het begin.
Bij ons moest je eerst een onderzoeksplan indienen en daarvoor moet je eigenlijk al je idee hebben van je hele onderzoek (hoofd en deelvragen, hoofdstukken) plus de bronnen. Natuurlijk veranderen daar nog wel dingen aan gaande weg, maar je wordt zo wel gedwongen om eerst bronnenonderzoek te doen. Als je weinig bronnen kunt vinden, kun je misschien beter wat anders kiezen.
Ik kom hier even klagen want ik heb zo.veel.scriptiestress. Normaal gaat schrijven mij altijd heel goed af, ik haal altijd achten of hoger en hier heb ik dan normaal ook nooit stress om. Dit is ook al de vierde scriptie die ik moet schrijven (in mijn master moeten we er 3 schrijven) maar met deze scriptie lukt het gewoon écht niet. Ik kom van een beta achtergrond, dus ik ben gewend om kwantitatieve papers te schrijven met gebruik van statistiek etc. Mijn vorige scriptie was ook kwalitatief, maar deze heb ik helemaal zelf vormgegeven (zelf een stageplaats gezocht met onderwerp die mij aansprak, zelf onderwerp en onderzoeksvragen bedacht, proefpersonen gezocht en interview guide ontworpen etc) en toen ging het me ook goed af. Maar dit keer heb ik dus door de hele corona situatie last minute een onderwerp toegewezen gekregen voor een kwalitatieve studie waarbij ik uit een bestaande dataset moet werken die niet bepaald gericht is op mijn onderzoeksvraag. Dit onderwerp ligt mij ook eigenlijk niet zo, als in, het is best wel vaag en ook mijn begeleiders wisten niet echt welke kant ze ermee op wilden. Dit resulteerde dus in dat mijn begeleiders zowat elke week weer tot een nieuw ‘inzicht’ kwamen wat beter zou zijn waardoor ik alles weer moest herschrijven. Ik ben al heel vaak van onderzoeksvraag en van conceptueel model moeten switchen. Het gaat zelfs zover dat ik nu, 2 weken voor de deadline, nog steeds bezig ben met alles herschrijven omdat zij toch achteraf vinden dat iets anders beter past. Ik ben pas bij de resultatensectie en deze heb ik ook al heel vaak herschreven. Dan krijg ik de ene week tips over hoe ik het moet doen, dan doe ik het vervolgens zo en dan wordt er weer gezegd: ‘hmm nee dit is het toch niet helemaal, doe het maar zo’ en ik raak hier zó ontzettend gefrustreerd en gestresst door. Ik heb dus nog 2 weken tot de deadline, mijn resultaten zijn nog niet af, mijn discussie en conclusie moet ik nog schrijven en dan moet de rest van de scriptie ook nog helemaal worden aangepast omdat mijn begeleiders alles steeds wilden veranderen. Ik weet echt niet zo goed wat ik nu moet doen, want als ik dit aankaart bij mijn begeleiders dan wordt er gezegd: ‘ik snap hoe je je voelt, maar dit is normaal bij dit soort onderzoek, dat hebben wij ook!’. Het is allemaal leuk en aardig, maar ik moet toch echt iets inleveren voor de deadline, en ik heb geen eeuwen de tijd om een paper te schrijven zoals zij.
1 like
Sorry voor de mega late reactie, ik was even een weg van het forum.
Na het aanmaken van dit topic heb ik het eerst heel lang op negeren gezet, dat zegt al genoeg haha, maar ik heb me afgelopen zomervakantie een week bij mijn ouders thuis opgesloten en nu is na 3,5 jaar mijn scriptie eindelijk af! Of nouja, ik heb mijn definitieve versie nog niet ingeleverd (het contact met mijn begeleider loopt niet heel vlot), maar ik heb in ieder geval wel een conceptversie.
De afgelopen 2,5 jaar stortte ik me op mijn nieuwe studie en mijn werk en probeerde ik heel hard te negeren dat die scriptie er ook nog lag. Ik durfde op een gegeven moment het mapje met bestanden op mijn laptop gewoon niet meer te openen, maar ergens op de achtergrond zat ik er wel de hele tijd over te piekeren. Maar toen ik er (onder lichte dwang) eindelijk aan begonnen was viel het eigenlijk wel mee hoeveel werk en hoe moeilijk het was.
Sorry voor dit lange verhaal zo ineens, hoe gaat het met jouw onderzoek? Is het gelukt om het weer op te pakken en heb je al zicht op wanneer je kunt afstuderen?
Met mijn scriptie ging het niet zo goed. Ik heb vandaag na een half jaar eindelijk weer m’n begeleider gemaild om met de vraag om verder te gaan. Ik krijg spontaan stress als ik al maar iets op papier zet. Een soort van overmatig perfectionisme wat ervoor zorgt dat ik maar niks meer inlever. Zijn er mensen die dit herkennen, en zo ja hoe gaan jullie hiermee om?
1 like
Ik herken het blokkeren door de stress wel. Het heeft bij mij niet direct te maken met perfectionisme, wel met een soort faalangst. Probeer eraan vast te houden dat iedere stap die je zet, een stap in de goede richting is. Je begeleider is er om je te helpen en het hoeft niet direct perfect.
1 like
Daar heb je helemaal gelijk in! Goede tip, dankjewel 
Ik denk dat bij mij perfectionisme het gevolg is van faalangst, maar precies wat jij zegt het resulteert vooral in blokkeren door stress.
1 like
Ik herken dat heel erg en heb er onnodig veeeel te lang over gedaan. Dus in ieder geval sterkte ermee!
Wat hierboven staat, klopt. En zodra je een tekst inlevert, geef je jouw begeleider de mogelijkheid om daar weer op te reageren. Dan kunnen er bijvoorbeeld nieuwe ideeën ontstaan (of een duidelijke structuur e.d.). De eindafwerking is echt pas het laatste station.
2 likes
Heel herkenbaar! Omdat ik zo bang ben het verkeerde op papier te zetten zet ik maar niks op papier wat natuurlijk niet werkt 
Mocht je een begeleider hebben met wie je het kunt bespreken zou ik dat aanraden, maar is nogal een drempel natuurlijk…
1 like
Ik herken dat heel erg! Ik heb ook het gevoel dat ik het niet kan waardoor ik soms blokkeer en uren naar een leeg word document kan staren. Ik heb van een medestudent geleerd om maar ‘gewoon’ te gaan typen zodat ik in ieder geval iets op papier heb. En op een later moment (bijvoorbeeld de volgende dag, zodat ik er met een frisse blik naar kan kijken) pas ik dan weer dingen aan.
1 like
Aanvullend op wat de rest al heeft gezegd; inderdaad gewoon beginnen, het hoeft niet direct perfect te zijn. Als je vastloopt omdat je niet weet hoe je de eerste zin van een stuk moet formuleren, maar je weet al wel ongeveer wat je in de tweede/derde/tiende zin wil zetten, druk dan twee keer op enter en schrijf die gewoon vast op! Je kan altijd daarna nog een zin ervoor zetten, of dingen verschuiven of aanpassen.
1 like