Het is inmiddels alweer 7 jaar geleden dus ik weet alles niet meer exact.
In ieder geval, ik was zo plat als een dubbeltje en heb toen wat research gedaan naar klinieken. Ik kwam uit bij B.ergman clinics en kon vrij snel terecht voor een intake. Omdat ik nog vrij jong was (18 jaar) heb ik tijdens mijn intakegesprek ook met een medewerker gesproken die mij mentaal ging ākeurenā; vanuit welke overwegingen wilde ik dit, hoe was mijn zelfbeeld verder, etc. Dit zal in jouw geval wel anders zijn.
De tweede afspraak ging ik passen. Ik weet nog dat ik als een gek meer en meer cc in de pasbh drukte maar gelukkig remde de chirurg mij af op 320cc. Dat zou het worden, anatomisch en dual plane. Na een paar dagen begon ik toch te twijfelen over 320cc en ben toen (gelukkig!) nogmaals naar de kliniek gegaan om opnieuw te passen en we kwamen uit op 280cc.
De volgende afspraak was een medische check. De datum van mijn operatie was een paar dagen daarna. Ik moest vroeg in de kliniek zijn en werd nogmaals gecheckt (hartslag, bloeddruk etc) en werd naar de OK gereden. Ik werd onder volledige narcose gebracht en een tijdje daarna volledig van de wereld wakker met borsten
Ik mocht nog even uitrusten in de kliniek en ben toen met mijn moeder naar huis gegaan. Ik voelde me heel erg ziek, moest enorm overgeven en ben thuis meteen in bed gaan liggen. De eerste twee dagen waren een hel, ik kon amper zelf omhoog komen om bijv naar de wc te gaan. De derde dag voelde ik me al stukken beter en ik ben geloof ik na een week weer in een volle bus naar college gestapt. Je moet er wel rekening mee houden dat je de eerste tijd heel goed moet uitkijken met tillen/bewegen/slapen en een sportbh draagt. Ook je littekens moet je goed verzorgen. De hechtingen werden na geloof ik een week of twee oid verwijderd. De pijn was enkel de eerste twee dagen hels, daarna viel het echt mee. Mijn chirurg was erg chill en zei dat ik zelf moest aanvoelen wanneer ik wat weer zou kunnen. Gezond verstand gebruiken en gevoel volgen.
Ik zou het zo weer doen en ben nog elke dag blij met mān borsten. Het enige vervelende is dat ik tijdens fitness soms bepaalde oefeningen niet doe omdat het heel gek voelt. Dit zit voornamelijk tussen mijn oren maar het is wel jammer omdat ik vrij fanatiek sport. Ik ervaar het niet met het liggen trouwens en heb ook niet het idee dat mijn borsten heel nep voelen. Mān littekens zijn ook mooi geheeld, daar wil je best een foto van sturen mocht je dat willen zien.
Warrig verhaal maar als je meer concrete vragen hebt, ask me!